`Presentatie II Frans Wijnen.pps`

Workshop
Nieuwe Media & Geloof
Apeldoorn 22 April 2009
Kardinaal Danneels:
Onze prediking is te koud,
te abstract,
veel te weinig getuigend.
François Libermann
Stichter Congregatie van de H.
Geest, :
Het euvel van vele priesters is dat
ze in het verleden blijven steken
met hun gedachten. De wereld
verandert, de vijand richt zijn
geschut zoals de tijdgeest hem
ingeeft en wij blijven achter.
In het verleden heeft de kerk,
hebben gelovigen altijd gebruik
gemaakt van
communicatiemiddelen. Lange
tijd was de kerk vaak bijna de
enige, die er toegang toe had.
Ze gebruikten
communicatiemiddelen zeker ook
om het woord van God te
verspreiden.
De techniek van de profeten, van de
psalmen. Jezus gebruikte de
omgeving als een amfitheater, het
meer als een klankbord. Maar denk
ook aan de akoestiek in de kerken,
het gebruik van de
gebrandschilderde ramen, de
beelden en schilderijen, het
overschrijven van teksten en later
de boekdrukkunst, enz. Weer later
kwam toen de radio en de TV.
Tijden veranderen en in de
tegenwoordige tijd is het zo, dat de
kerk de monopoliepositie kwijt is in
het aanleveren van materiaal, waar
mensen die op zoek zijn, over
kunnen nadenken of inspiratie uit
kunnen putten. Maar de kerk heeft
wel nog steeds een Boodschap.
Het Pinksterverhaal leert ons, dat
“De verkondiging van Christus leidt
tot een ontmoeting van mensen in
geloof en naastenliefde op het
diepste niveau van hun menszijn.
De verrezen Heer wordt zelf een
middel tot werkelijke communicatie
tussen zijn broeders en zusters in
de Geest.”
Indien we ervan overtuigd zijn,
dat de Blijde Boodschap van
Jezus en het geloof in God een
positieve rol kunnen vervullen
in het leven, dan moeten we
ook niet aarzelen om God en de
Blijde Boodschap bekend te
maken via de ons ter
beschikking staande middelen.
Maar pas op! De nieuwe
technologie schept ook
ongekende mogelijkheden tot
het creëren van een fictieve en
gesimuleerde wereld, waar men
zich gemakkelijk een nieuwe
(zelfs valse) identiteit kan
aanmeten.
That uncomfortable moment when
cyber daters finally meet face to face
De gevaren van internet mogen
ons ook weer niet zo
afschrikken, dat we het niet
meer aandurven te erkennen,
dat de nieuwe technologieën
vooral ook enorme
mogelijkheden in zich hebben
voor het bevorderen van begrip
en menselijke solidariteit.
Wel moeten we ons wel
afvragen hoe relisurfers
temidden van de veelheid en
verscheidenheid aan religieuze
websites het verschil kunnen
zien tussen kwalitatief goede
religieuze websites, niet
kwalitatieve websites of zelfs
fundamentalistische, sektaire of
haatsites?
En waar vinden we een antwoord op
de vraag, of het virtuele internet
enkel een bron voor religieuze
informatie-uitwisseling of ook een
geschikt medium voor de religieuze
praxis en beleving? Kan gelovig
surfen inderdaad eraan bijdragen,
dat internetgebruikers tot
ontmoetingen komen op het diepste
niveau van het menszijn?
Leidt internet niet tot een
oprechte nood aan oriëntaties
voor het goed en evenwichtig
gebruik ervan.
Zijn internetsurfers er zich
voldoende van bewust dat niet
alle religieuze informatie
overeenstemt met de ware leer
van een bepaalde religie.
Positief is, dat door Jezusbeelden te
zoeken op internet waarmee we ons
(al dan niet) kunnen identificeren er
wel een gesprek op gang kan komen
over welke voorstellingen
(on)aanvaardbaar zijn, door welke
vooronderstellingen ze gekleurd zijn
en welk geloof of ongeloof erin
doorklinkt
De virtuele God van het internet is
duidelijk niet de God, die ons
geleerd is, die wij hebben leren
ontdekken. Wij hebben vanuit onze
jeugd te maken gehad met de God
van de joodse en christelijke traditie
waarbij transcendentie een
belangrijke eigenschap is, een God
die wel degelijk oriëntatie en
richting wil geven.
Het internet brengt gebruikers tot
het bevragen van hun verstaan van
religie: Wat is het realiteitskarakter
van de religie? Wat betekent het
wanneer religie het werkelijke leven
van mensen niet meer beïnvloedt?
Zo wordt je door internet
gedwongen duidelijkheid te
verschaffen voor en aan jezelf.
Op internet komt verder de
verhouding aan de orde tussen
originaliteit en kuddegedrag,
authenticiteit en manipulatie,
subjectieve voorkeur en
objectieve waarden van de
internetsurfers.
Maar hoe verhoudt religie
op het internet zich nu tot
religie in real life?
Jongeren zijn vertrouwd met
het internet. Zij worden
grootgebracht met het medium
en hebben het leven zonder
internet niet gekend. Voor hen
is internetgebruik real life!
Voor internet maar ook voor het
gebruik van andere middelen,
geldt, dat we ons moeten
afvragen of we niet veel meer
aandacht moeten vragen voor
het leren verantwoordelijk te
zijn voor ons gedrag op
internet.
Opvoeding was belangrijk.
Opvoeding tot zelfstandigheid
en tot verantwoord beslissingen
nemen is natuurlijk nog steeds
belangrijk en is zeker ook heel
belangrijk bij het gebruik van
internet.
Immers het internet is niet meer
weg te denken uit de leefwereld van
jongeren. Vele uren van hun vrije
tijd worden achter de computer
doorgebracht. En we herhalen, dat
jongeren, leerlingen in contact
komen met allerlei visies,
levensbeschouwingen en
waardepatronen. Hoe leren ze er
verantwoord mee om te gaan?
Ook al zijn pastores misschien
vaak niet de jongsten, ze
moeten zeker gebruik maken of
laten maken van internet voor
de verkondiging van de Blijde
Boodschap. Bij de Blijde
Boodschap gaat het toch
immers over de vraag hoe we
mensen gelukkig kunnen
maken.
De techniek gaat verder. Wij
zijn hier om na te denken over
het gebruik van de glasvezel als
transmitter van de signalen.
Glasvezel kan ongekend grote
hoeveelheden data in heel korte
tijd verzenden.
Zal, kan, moet de invoering van
glasvezel betekenis, gevolgen
hebben voor de activiteiten van
kerken, parochies en
gemeenten?
Zijn we er ons van bewust, dat
de snelle glasvezelverbinding
voor breedband opnieuw totaal
nieuwe wegen opent.
Internet, ook de nieuwste
ontwikkelingen op dit gebied,
vraagt om constante reflectie
over hoe en wanneer het te
gebruiken.
Ik weet niet of u er ooit bij hebt
stilgestaan, maar het valt op, dat
gedurende de gehele geschiedenis,
communicatie door de Kerk vooral
gebezigd werd als
eenrichtingsverkeer. De Kerk,
(predikant, pastor, etc) geeft een
boodschap en aan de andere kant
wordt deze dan al of niet
ontvangen.
Kerkmensen, wij dus ook, zijn
gewend door te gaan met wat
wij kennen. Eeuwenlang
hebben we alles alleen maar
een beetje aangepast. En hier
heb je iets heel nieuws! Hoe ga
je daar mee om? Aanpassen is
niet genoeg! Snel Internet
vraagt om een nieuwe manier
van denken en handelen.
Hoe kunnen en willen
kerkleiders met de nieuwe
ontwikkelingen om gaan, zij die
altijd gewend zijn geweest vanwege het
eenrichtingsverkeer van de
boodschap - om de controle te
hebben en te houden? Durven
ze de controle aan de H. Geest
over te laten?
Mogen we de ontwikkelingen
ongestoord voort laten gaan en
moeten we dan accepteren, dat het
Evangelie iets wordt waar je zelf
keuzes maakt van wat je niet of wel
accepteert. Wij zijn er toch van
overtuigd, dar er een duidelijke
boodschap is vanuit de Bijbel, één
geheel dat ons door Jezus en via de
Kerk wordt aangereikt.
Hoe dan ook, Internet geeft
ongekende mogelijkheden en
kent gevaren, waar we ons nog
niet van bewust zijn. Internet
kan afbrekend werken, maar
zeker ook veel opbouwen. Het
kan nieuwe wegen openen. Het
kan inspireren, ook – zelfs - tot
gebed.