157 Romeinse Keizers QP8_157 Keizers

naam zou geven en wie er na de stichting over zou regeren
ofwel een woede-uitbarsting van Romulus nadat zijn broer
over diens nieuwe muren was gesprongen. In ieder geval was
de uitkomst gelijk: Remus werd door zijn broer vermoord. Romulus was nu alleenheerser en werd koning van de stad die te
zijner ere Rome werd genoemd. Het legendarische stichtingsjaar van Rome is 753 v. Chr. Na een regeerperiode van 38 jaar
stierf Romulus.
Hij werd successievelijk opgevolgd door Numa Pompilius (715-673 v. Chr.), Tullus Hostilius (673-641 v. Chr.),
Ancus Marcius (641-616 v. Chr.), Tarquinius Priscus (616579 v. Chr.), Servius Tullius (579-534 v. Chr.) en Tarquinius
Superbus (de meedogenloze) (534-509 v. Chr.). De laatste verwierf zich een reputatie van een wrede tiran. Zijn neefje, Lucius
Junius Brutus, verachtte hem. Op een dag in 509 v. Chr. was
voor Brutus de maat vol. Onder zijn aanvoering trok een handvol handlangers gewapend Rome binnen. Het volk reageerde
door massaal naar het forum te trekken. Nadat Brutus het volk
had toegesproken bepaalde de massa dat het koningschap
werd afgeschaft. Tarquinius werd met zijn familie verbannen.
De koning, die zich op dat moment buiten de stad bevond,
deed een vergeefse poging de opstand te onderdrukken. De
stadsprefect koos twee consuls uit: Lucius Junius Brutus en
Lucius Tarquinius Collatinus. Deze collegae waren als het
ware de vervanging van de koning, zij het met beperktere
macht. De republiek was geboren en het begrip koning werd
voortaan door de Romeinen verafschuwd.
De volledige geschiedenis van de stichting van Rome,
de periode van de heerschappij der koningen en het ontstaan
van de republiek is louter bekend uit mythen en sagen die door
een scala aan auteurs uit verschillende perioden zijn opgesteld.
De historicus Titus Livius (59 v. Chr. -17) heeft het geheel tot
één verhaal verenigd. Dit vanuit de ambitie Rome een eerbiedwaardig verleden te gunnen. Dit laat onverlet dat er wel
een monarchistische periode is geweest.
27