Titus 3:4,5 Harderwijk, 10-1-2016 Hart voor mensen week 1 l. Micha

Titus 3:4,5
Harderwijk, 10-1-2016
Hart voor mensen week 1
l. Micha 6:1-8; Lucas 7:11-17; Titus 3:1-8
z. Ps. 63:1,2; Gz. 57; 119; Ps. 103:1,3,5; Lb. 319, 476:2,5; Opw. 369, 767
Het thema van week 1 van Hart voor mensen is: Hecht de grootste waarde aan relaties.
Ik moest daar wel even over nadenken.
Relaties? Het is toch geen therapieboek?
Natuurlijk zijn relaties belangrijk, voor mij ook.
Als ik terugdenk aan Kerst, denk ik niet alleen aan de mooie diensten.
Maar ook aan het kerstdiner met de kinderen en kleinkinderen.
En aan de gezellige avond die we daarna hadden (met het spelletje 30 seconds)!
Ja, relaties zijn belangrijker dan dingen zoals geld, werk.
Toch moest ik mij dit thema wel eigen maken.
Het woord relatie komt in de Bijbel helemaal niet voor.
Dus hoezo: het allerbelangrijkste zijn relaties?
Dat is God toch?
Ja, dacht ik toen, maar voor hem zijn relaties ook heel belangrijk.
Hij heeft ons geschapen naar zijn beeld: dat wil zeggen in relatie tot hem, en tot elkaar: als
man en vrouw, ouders en kinderen.
Al gebruikt de Bijbel het woord relatie niet, God gaat de hele tijd relaties aan met mensen.
Hij sluit een ‘verbond’ met hen.
Hij verbindt zich aan mensen: aan Abraham en zijn nakomelingen, aan Israël.
Een verbond is niet een zakelijke afspraak: als jij dit voor mij doet, doe ik dat voor jou.
God zegt tegen Abraham: ik zal jouw God zijn, jij mijn zoon.
Dat is een warme relatie, vader en zoon, van wederzijdse liefde en vertrouwen.
Het christelijk geloof is niet een boek-geloof zoals Islam.
De Koran is uit de hemel neergedaald, geloven moslims, en mag niet vertaald worden.
Als je een goede moslim bent, hou je je aan alle voorschriften.
De Bijbel is voor ons ook een belangrijk boek: want daar leer je God uit kennen.
Maar het gaat niet om het boek, het gaat niet om regels.
Het gaat om de relatie met God, om liefde, toewijding en vertrouwen.
God vraagt van ons dat wij hem liefhebben, met heel je hart, ziel, verstand en kracht.
Daar gaat deze eerste week voor een belangrijk deel over (het grote gebod).
Daar zou je veel over kunnen zeggen, maar dat ga ik nu niet doen.
Eén ding wel: het lijkt heel veel, bijna niet te doen.
Maar in Micha 6 zegt God: vraag ik zoveel?
Niet anders dan recht doen, trouw zijn, en nederig de weg gaan van je God.
Laten we niet beginnen bij wat God vraagt (wat als een last kan voelen), maar wat hij geeft.
Want zonder dat, zonder hem wordt het niks.
Ik vind het zo mooi dat de relatie van hem uitgaat.
Hart hebben voor mensen leren we van hem.
Want God heeft hart voor mensen.
Hij hecht veel waarde aan relaties.
Hij investeert heel veel in de relatie met ons.
Dat zie je door heel de Bijbel heen, maar vooral in de komst van Jezus.
We geloven niet in een boek dat is neergedaald, maar in Gods zoon die is neergedaald.
Dat is de kern van het stukje dat we lazen uit de brief van Paulus aan Titus.
Titus werkte op Kreta (foto), daar was een christelijke gemeente ontstaan.
Je moet weten dat de bevolking van Kreta (dat prachtige eiland in de Midd. Zee) slecht
bekend stond: asociale mensen, helemaal ontspoord (ik moest daarbij denken aan wat in
Keulen is gebeurd).
Paulus zegt tegen de christenen: wees eerlijk, zo waren jullie ook (hij sluit zichzelf erbij in):
Ook wij waren eens onverstandig, ongehoorzaam, op de verkeerde weg, slaaf van allerlei
begeerten en lusten. Ons leven stond in het teken van boosaardigheid en afgunst, we
verafschuwden en haatten elkaar.
Geen lieverdjes dus; niks hart voor mensen…. verre van dat.
Mensen die je liever links laat liggen; of je loopt een blokje om…
Je zou zeggen dat God dat ook zou doen, als mensen zo weinig zijn beeld vertonen…
Maar zo is hij niet; hij laat ons niet links liggen.
En dat moeten jullie ook niet doen, zegt Paulus.
Wees juist bereid om altijd het goede te doen, jullie mogen van niemand kwaadspreken,
wees vredelievend en vriendelijk en gedraag je tegenover iedereen zachtmoedig!
Dat is moeilijk! goed doen als anderen vooral kwaad doen!
Het is een mooi voorbeeld van wat pastor Paul vorige week zei: doen als Jezus.
Dat is ook de ondertitel van Hart voor mensen: leren liefhebben als Jezus.
Hart hebben voor mensen leer je van God.
Hij is niet hard voor mensen (met een d) zoals de Griekse god Zeus (die volgens de verhalen
op Kreta was geboren).
Zeus is vooral streng, ver boven de mensen verheven, onbereikbaar op de godenberg
(Olympus).
Hij werd Soter genoemd (redder), maar de mensen waren bang voor hem.
De echte Soter is God, zegt Paulus, onze Redder.
Wij waren ontspoord, maar toen zijn de goedheid en mensenliefde van God, onze redder,
openbaar geworden…
Openbaar = zichtbaar geworden, toen Jezus op aarde was.
Hij is geen God om bang voor te zijn.
Hij houdt van ons met heel zijn hart.
Kan hij ook streng zijn?
Ja, je kunt hem niet aan het lijntje houden en tegelijk al je energie aan andere goden geven.
Dat pikt hij niet, en dat is logisch.
Wat mensenliefde is leer je van Jezus.
Kijk maar hoe hij zich voor iedereen inzette, tijd voor mensen had.
Ook voor mensen waar anderen hun neus voor ophaalden, ontspoorde mensen (zoals op
Kreta).
Maar zo waren wij ook, zegt Paulus.
Toch heeft God zich over ons ontfermd.
Omdat wij zulke goede mensen waren, brave burgers?
Nee, omdat wij van het goede spoor afgedwaald waren.
Daarom kwam God naar ons toe, werd zijn zoon mens.
Het eerste doel was voor Jezus: voor ons de relatie met God herstellen.
Maar ook relaties tussen mensen werden hersteld: als een melaatse werd genezen…
We lazen hoe die weduwe in Naïn haar zoon terugkreeg uit de dood (haar zoon was
kostwinner)!
Misschien denk je: mooi, maar ik word niet beter, ik kreeg mijn kind niet terug uit de dood
(ja, als Jezus terugkomt).
Dat is ook moeilijk als je die pijn altijd meedraagt.
Soms gaan relaties daardoor ook nog stuk (doordat je verschillend omgaat met verdriet).
Het is niet de bedoeling dat de verhalen over wonderen van Jezus onze pijn groter maken.
Ze laten ons zien dat Jezus meer is dan een gewoon mens.
Hij is opgewassen tegen de dood; wij niet, de dood komt voor iedereen een keer.
Maar Jezus kan voor u/jou de relatie met God goedmaken, en die is bestand tegen de dood!
We beginnen het gemeenteproject met Avondmaal vieren (foto).
Eerst dacht ik: hm, dan kan ik maar een korte preek houden.
Toch is het zo om twee redenen een mooie start.
Als je Avondmaal viert ontvang je Jezus, ontvang je het leven uit zijn doorboorde handen.
Je zegt: Heer, ik dank u dat ik uw liefde mag ontvangen.
En, Heer, ik heb u nodig om een ander mens te worden.
Je moet kunnen ontvangen om te kunnen geven, om hart voor mensen te hebben.
Zie zijn hart kloppen voor jou en zie hem bloeden voor jou.
Ja, hecht de grootste waarde aan relaties.
Want dat doet God ook, jouw liefdevolle Vader, en Jezus ook, zijn zoon, jouw Redder.
Alie van de Scheer laat in haar beelden zien: open je hart voor Jezus, dan gaat de liefde
vanzelf stromen.
Allereerst toch voor de mensen met wie je het avondmaal viert?
Daarom is dit ook een mooi begin van het project.
We zoeken het samen bij Jezus om van hem te leren wat liefhebben is.
Ook anderen, ook ontspoorde mensen in Nederland.
Die hebben Jezus net zo nodig als jij en ik.
Amen.