Waar gaat het heen met onze kerk? De scheuring binnen de kerk is een feit! Wat door de kardinalen in juli 1378 werd gezien als de enige oplossing om de katholieke kerk te redden is uitgelopen op een regelrechte ramp waarvan het gewone volk de dupe is. Nadat de eerste geruchten verspreid waren over de ongeldigheid van de verkiezing van paus Urbanus VI is het alleen nog maar meer bergafwaarts gegaan. Inmiddels is de onenigheid dusdanig opgelaaid dat dezelfde kardinalen die paus Urbanus VI op de Heilige Stoel gezet hebben, op 20 september 1378, tijdens een conclaaf binnen het gebied van Napels een nieuwe paus hebben gekozen! Binnen één dag werd Robert van Genève gekozen, gewijd en gekroond als Clemens VII die in april 1379 zijn intrek heeft genomen in Avignon. Blijft het probleem dat paus Urbanus VI, ook nog steeds paus, binnen een week daarna een nieuw College van Kardinalen koos en daarbij een heus huurleger inhuurde om zijn Stoel veilig te stellen. De katholieke kerk zit nu met één paus en kardinalen in Rome en één paus en kardinalen in Avignon. Het effect hiervan op het volk is ronduit rampzalig. Het volk is volledig onthutst. Als de pausen allebei de volgelingen van de andere paus excommuniceerden, wie was er dan nog zeker van zijn zaligmaking? Terwijl de gezanten van de beide pausen niet langer streefden naar vrede tussen Frankrijk en Engeland, maar openlijk werkten voor de ene of de andere partij teneinde militaire steun te zoeken om de wederzijdse rivaal te elimineren, werd er door koning Karel V in 1378 een afkondiging uitgevaardigd waarin het een ieder binnen het koninkrijk, zowel geestelijken als wel leek, verboden was paus Urbanus VI te gehoorzamen. Elke christen wist zich ofwel door de ene of door de andere paus bestraft met verdoemenis zonder er zeker van te kunnen zijn of degene die hij gehoorzaamde wel de echte was. De mensen waren in verwarring doordat hen werd verteld dat de sacramenten die hen gegeven waren door hun priester niet geldig waren, omdat deze waren gewijd door ‘die andere paus’. Of dat de heilige olie voor de doop niet was gewijd omdat deze was gezegend door een ‘schismatieke’ bisschop. Ook de gevolgen op financieel gebied zijn catastrofaal. Het verhandelen van geestelijke zaken wordt alleen maar erger en dit alleen om beide pausen te financieren. Het gaat gepaard met omkoperij en het verkopen van heilige zaken. De enige manier waarop de mensen tegenwoordig nog een plekje veilig kunnen stellen in de hemel is via het kopen van een aflaat! Het volk vraagt zich beangstigd af hoe het nu moet met hun zielenheil en vooralsnog ziet het er niet naar uit dat de kerk daar soelaas in gaat bieden. Vanaf het begin van deze waanzin is er waarschijnlijk geen ziel meer ontvangen in de hemel. Geschreven door Karel Beauchamp.