Presentatie over hoofdlijnen Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg en Wet forensische zorg Door: Margré Jongeling en Sophie van Dierendonckvan het Ministerie van VWS Historie/aanleiding 1. Historie en aanleiding: waarom een nieuwe wet? 2. Wat zijn de doelstellingen van de WvGGZ? 3. Hoe wil de WvGGZ deze doelstellingen bereiken? 4. Procedure voor verplichte zorg 5. Relatie met andere wetten, specifiek Wet forensische zorg Ingangsdatum mogelijk 1 januari 2015, is nog onderwerp van discussie. Waarom deze nieuwe wet? • Juni 2010: indiening oorspronkelijke wetsvoorstel bij TK • September 2010: Verslag van de TK • September 2013: indiening Nota van wijziging en nota naar aanleiding van het verslag bij TK • Januari 2014: hoorzitting Tweede Kamer (VNG was ook uitgenodigd en Genootschap van Burgemeesters • Maart/april 2014: nieuwe vragen Tweede Kamer • Na de beantwoording, wordt parlementaire behandeling voortgezet Aanleiding wetsvoorstel was de derde evaluatie van de Wet Bopz Hieruit kwam: 1. Bopz is te ingewikkeld 2. Bopz strookt niet langer met hedendaagse opvattingen over zorg voor personen met psychische stoornis: niet opnemen maar behandelen. Het advies van de evaluatiecommissie luidde: Vervang locatiegebonden Wet bopz door een nieuwe persoonsgebonden regeling: van een opnamewet naar een behandelwet De wet is ook gericht op herstel van maatschappelijke participatie. Wat wil WvGGZ bereiken? Bopz focust op opname, WvGGZ op behandeling • Behandeling centraal: in plaats van opname • Cultuuromslag: patiënt centraal, positie wordt versterkt • Dwang en drang ultimum remedium: zoeken naar alternatieven • Aandacht voor (Re)-integratie en participatie (wederkerigheid) • Ambulantisering: waar mogelijk “ambulante dwang” • Betere kwaliteit zorg/zorg op maat • Toegankelijkheid wet vergroten tov BOPZ Dwangbehandeling hoeft niet altijd opname te zijn maar kan ook in thuissituatie. Doelen WvGGZ sluiten aan op: Kerndoelen Bestuurlijk Akkoord Toekomst GGZ 2012-2014: terugdringen dwangtoepassingen zorg zoveel mogelijk ambulant grotere rol voor netwerk rond de cliënt participatie Kerndoelen Jeugdwet: preventie eerder de juiste hulp op maat (waar mogelijk) eigen kracht Kerndoelen Wmo: participeren in de samenleving Maar het gaat natuurlijk wel over verplichte zorg! Verplichte zorg is zorg die de cliënt niet wil. Verplichte zorg betekent inperking fundamentele grondrechten en moet daarom omringd zijn met zware waarborgen. Deze waarborgen zijn balans tussen: Bescherming betrokkene Bescherming maatschappij Uitvoerbaarheid voor zorgaanbieders De criteria voor toepassen van de WvGGZ zijn: • Er is sprake van een psychische stoornis • Het gedrag als gevolg van die stoornis leidt tot aanzienlijk risico op ernstige schade voor hemzelf of voor anderen… • ….die alleen kan worden afgewend door het verlenen van verplichte zorg. Of iemand een psychische stoornis heeft, bepaalt een psychiater. Hiermee wordt onderscheid gemaakt met overlastgevers, deze hebben niet altijd een psychische stoornis. Er is gekozen voor het begrip ‘schade’, dat komt in de plaats van het begrip ‘gevaar’. Discussie: is dit een verruiming? Dat is niet de bedoeling, volgens VWS. Er staat een definitie in de wet (die heeft men niet bij de hand). Vraag is: Hoe gaan we dat implementeren? Wat doe je als iemand bv de deur niet opendoet? Kun je dan nog iets doen? Wat is verplichte zorg? Verplichte zorg gaat niet langer alleen om gedwongen opname en klassieke vrijheidsbeperkingen, zoals fixatie en separatie, maar: Ook andere vormen verplichte zorg, zoals verzorging, bescherming, extramurale begeleiding, therapeutische maatregelen. Verplichte zorg kan combinatie zijn van zorg, begeleiding en beveiliging. Verplichte zorg kan ook buiten instelling worden toegepast. Het kader van gedwongen maatregelen is dus breder dan gedwongen opname. Dit biedt de mogelijkheid tot eerder ingrijpen: voordat je gedwongen opname vraagt, gedwongen zorg aanvragen om opname te voorkomen. De zorgverantwoordelijke stelt een hiervoor medische verklaring op. Hoe bereikt WvGGZ dat? De rechtspositie van de cliënt wordt versterkt door: 1. Zorgvuldiger voorbereiding van beslissingen Rekening houden met voorkeuren van de cliënt Betrekken familie en naasten Betrekken maatschappelijk perspectief 2. Mogelijkheid om eigen plan van aanpak op te stellen om verplichte zorg te voorkomen 3. Mogelijk maken van hoger beroep 4. Eerder in proces betrekken van patiëntvertrouwenspersoon en advocaat Het is de bedoeling om dwang zo veel mogelijk te voorkomen en de duur van de dwang te beperken (dwang als ultimum remedium): 1. Door middel van preventie en stepped care 2. Eerst onderzoeken of er mogelijkheden zijn voor vrijwillige zorg, bijvoorbeeld via (F)ACTteams 3. Als wel gekozen wordt voor verplichte zorg, dan in de minst ingrijpende vorm 4. Verplichte evaluatiemomenten. Doel is om de kwaliteit 1. 2. 3. 4. van de verplichte zorg te verhogen: Beleidsplan zorgaanbieder voor voorkomen van verplichte zorg Door meenemen van voorkeuren van cliënt Doordat zorg voldoet aan professionele standaarden Door procedurele eisen die in wetsvoorstel worden gesteld Er wordt een integrale benadering zorg op maat gehanteerd: Randvoorwaarden creëren om betrokkene naar vermogen te laten participeren aan de maatschappij (wonen, werk, inkomen) door inventarisatie randvoorwaarden in zorgplan en overleg met de gemeente; De zorgmachtiging wordt op maat gemaakt en is persoonvolgend. Dat wil zeggen dat de verplichte zorg kan variëren in de tijd, afhankelijk van de zorgbehoefte. De volgende aspecten zijn geen doelstellingen maar worden wel beoogd: • Betere rolverdeling tussen actoren betrokken bij verplichte zorg: • Geneesheer-directeur (GD) als regisseur van proces (nu is officier van justitie doorgeefluik) • Gemeente krijgt rol • Advocaat en PVP eerder in proces • Doelgerichter toezicht door de IGZ door: • Meldingsplicht in geval van ernstige tekortkomingen door zorgaanbieder, GD, zorgverantwoordelijke en zorgverlener bij IGZ • Wettelijke signaleringsfunctie voor PVP • Toezicht vergt goede registratie: registratie aan de bron (zorgaanbieder) Er wordt aangesloten bij de regio-indeling van de WPG. Hoe verloopt het proces van de WvGGZ? Zie sheets 15-18. De geneesheer-directeur (GD) is verzoeker bij de rechter, in plaats van de officier justitie in de bopz. Iedereen kan bij GD aangeven dat hij/zij vindt dat er een gedwongen traject nodig is voor een bepaalde persoon. Er zijn wel criteria: de melder moet wel een relatie hebben met de betrokkene, het moet een redelijke vraag zijn en het mag geen herhaalde vraag zijn. Er wordt niet beoogd dat VWS richtlijnen geeft voor meldpunt OGGZ, is aan gemeenten om in te richten. In de versie uit 2011 stond dat gemeenten een meldpunt moeten hebben en dat GD daaraan gekoppeld was. Nu is het hebben van een meldpunt niet meer verplicht in de wmo; in sommige regio’s worden de werkzaamheden van het meldpunt OGGZ uitgevoerd door wijkteams. Er wordt gekeken of ook op andere leefterreinen iets moet gebeuren, daarvoor moet men contact met gemeente leggen = integrale zorg. De rechter legitimeert alle dwang vooraf i.t.t. bopz. Crisismaatregel De IBS wordt in de WvGGZ ‘crisismaatregel’ genoemd. De procedure is vergelijkbaar met die onder de Wet Bopz. Er zijn enkele verschillen: De crisismaatregel kan ook tot andere vormen van verplichte zorg leiden dan opname in instelling, bijvoorbeeld medicatie thuis; Eenieder kan bij de burgemeester een verzoek indienen voor een crisismaatregel, burgemeester kan dat niet-ontvankelijk verklaren. Gemeenten Gemeenten komen bij de volgende punten in beeld: Cliënt kan eigen plan van aanpak opstellen ter voorkoming van verplichte zorg. Een onderdeel van het zorgplan is de inventarisatie van randvoorwaarden voor deelname aan het maatschappelijk leven. Omdat gemeenten in de wmo een rol hebben bij reïntegratie en maatschappelijke participatie komen zij in beeld voor deze gebieden. OGGZ-meldpunt: preventie, waar nodig toeleiding naar (vrijwillige) zorg. Verplichte zorg kan ook bestaan uit lichtere interventies, zoals extramurale begeleiding. Op grond van de plannen voor de hervorming van de langdurige zorg ligt hier een rol voor de gemeenten. Via WvGGZ kan ook verplichte zorg aan jeugdigen worden opgelegd, gemeente financiert deze zorg. Bij het beeindigen van de maatregel verplichte zorg jeugdigen wordt de OGGZ geinformeerd. Overleg moet plaatsvinden op niveau van de Veiligheidsregio’s. Verband tussen strafrecht en WvGGZ Het kan gaan om mensen met een psychische stoornis die in contact zijn gekomen met justitie en waarbij verplichte zorg kan worden opgelegd: Verplichte zorg in plaats van straf Verplichte zorg na straf (TBS) Verplichte zorg in combinatie met straf Dit is goed voor de maatschappij en voor cliënt zelf. Het gaat om verdachten of veroordeelden met een psychische stoornis waarvan het gedrag leidt tot een aanzienlijk risico op ernstige schade en die niet vrijwillig willen meewerken. De strafrechter kan tot de conclusie komen dat (alleen) straf niet het geëigende middel is maar dat verplichte zorg nodig is. Ook de Officier van Justitie kan zorg vorderen in plaats van straf. De Officier van Justitie kan naar de GD stappen met verzoek tot gedwongen zorg via een zorgmachtiging. Vraag: Hoe verhoudt zich dit tot de zsm-procedure? Verdachten horen aan de zgn ‘straftafel’ meteen hun straf. Wordt dit niet gekoppeld aan de WvGGZ, daar verbaast men zich over. Bij zsm kan ook gedwongen zorg worden opgelegd, bv bij huiselijk geweld. Dan is er ook niet altijd sprake van een psychische stoornis. Dit is een ander traject dan WvGGZ. Strafrechter past de WvGGZ toe en toetst dat geen stappen zijn overgeslagen en dat aan criteria is voldaan. Hoe wordt dit alles in de wet geregeld? Er zijn vier wetsartikelen in twee wetsvoorstellen. Wetsvoorstel forensische zorg • Artikel 2.3 • Artikel 7.1 WvGGZ • Artikel 5:20 • Artikel 9:1 Handige links: http://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/32398_wet_forensische_zorg https://zoek.officielebekendmakingen.nl/zoeken/parlementaire_documenten Stand van zaken wetsvoorstel Eind maart/begin april wordt de beantwoording van de vragen van de TK verwacht. Op 1 april 2014 is de plenaire behandeling van het wetsvoorstel forensische zorg in de Eerste Kamer. Vragen Blijft burgemeester rol hebben in crisismaatregel? Ja, zelfde als bopz. Wie kan GD zijn? Er zijn 120 GD’s in Nederland in de GGZ, allen zijn lid van de vereniging voor psychiatrie. Kan de 1e geneeskundige van de GGD ook beschouwd worden als een GD in de zin van de WvGGZ? GGD A'dam is als enige GGD een erkende GGZ-instelling, daarom kan dat in Amsterdam wel. Gezien de definitie kun je bekijken of er ook anderen in aanmerking komen voor kwalificatie GD. Het is niet de bedoeling van VWS om WvGGZ op te rekken richting sociaal domein, wel om andere leefgebieden erbij te betrekken De definitie van schade is vrij breed, deze lijkt toch breder dan die van de bopz. In de implementatie in de praktijk moet zichtbaar worden hoe dit uitpakt. Wet verplichte GGZ en de GGD: een kans of bedreiging? Door: Christel Scholten van Indigo beleidsonderzoek en advies Wet bopz, wat was er mis mee? • Anti psychiatrie, jaren 60, vrijheid, autonomie en zelfbeschikking • Het duurde 23 jaar voordat de wet in werking trad met als gevolg dat de wet al verouderd was bij inwerkingtreding. • Terugkerende vraag: hoe gaan we om met zorgwekkende zorgmijders? (gevaarscriterium) • Er waren voortdurende aanpassingen. De oprekking van het gevaarscriterium leidde tot een toename van dwang en drang bij zelfverwaarlozing en maatschappelijke teloorgang. • Hierin werd al vooruitgelopen op de WvGGZ. Kortom: de wet werd een lappendeken, te complex. Paradigmaverschuiving De wet geeft een paradigmaverschuiving weer van ‘gedwongen opname als inbreuk op iemands autonomie en zelfbeschikking’ naar ‘ieder mens heeft recht op behandeling ook als hij dat zelf vanwege zijn ziekte niet inziet’. Van bereidheid naar behandelen en beheersen. Vraag: De focus is verlegd van opname naar behandeling; is dit niet ook een paradigmaverschuiving? Nee, dat is meer uitvoering, het is wel een verandering t.o.v. bopz. Verruiming De WvGGZ is een verruiming want: • Van ‘ gevaar’ naar ‘ aanzienlijk risico ernstige schade’ • Van opnamewet naar behandelwet (thuis, ambulant, poli, intramuraal) • Laagdrempelig: elke burger kan een zorgmachtiging aanvragen Bij gebruik van het woord ‘gevaar’ denkt men te veel aan levensbedreigend, het woord ‘schade’ sluit meer aan bij de belevingswereld. Eindelijk kunnen we zorgwekkende zorgmijders behandelen! Elke burger kan melding doen, maar dat is niet hetzelfde als een zorgmachtiging aanvragen. Vereenvoudiging De WvGGZ is een vereenvoudiging want: Sterk vereenvoudigde procedure Van zeven bopz machtigingen naar één zorgmachtiging (vooraf) en één crisismachtiging Eén algemeen toegankelijk aanvraagpunt: meldpunt OGGZ (en direct GD en strafrechter) Dit is een vooruitgang. De machtiging wordt vooraf verstrekt. Dit stelt eisen aan degene die de melding doet. Je kunt bij de GD melden als je familielid of politie bent. Iedereen kan bij het meldpunt melden, daaraan zijn geen eisen gesteld. Als familie zich bij de GD meldt, coördineert de GD het onderzoek. Hij/zij begint met de criteria: is er een relatie met de betrokkene, is het een redelijke aanvraag, is er sprake van een stoornis. Er moet een onafhankelijke arts betrokken zijn; dit houdt in: onafhankelijk van de GD. Deze onafhankelijke arts mag geen behandelrelatie hebben met de betrokkene. Dit is conform de bopz en dus niet gewijzigd. De zorgverzekeraar betaalt de kosten hiervan. Verbreding De WvGGZ is een verbreding want: Tegenover de inbreuk op de persoonlijke levenssfeer staat zorg van hoogste kwaliteit en de hoogst mogelijke participatie in de samenleving door arbeid, inkomen, huisvesting, dagbesteding. Via Wet forensische zorg stromen (ex)delinquenten met een psychiatrische stoornis in. Verzwaring De WvGGZ is een verzwaring voor de GD want de taken van de GD nemen toe: • Aanvraag, tenuitvoerlegging en beëindiging van de zorgmachtiging moeten zorgvuldig gebeuren. Dit is veel werk. • Zorgplan, zorgkaart, medische verklaring, zelfbindingsverklaring, mantelzorgplan, rehabilitatieplan. Al dit werk levert dit ook iets op: dat je vooraf een transmuraal instrument hebt. De GD kan delegeren of mandateren, is wel regisseur. Dit biedt een kans voor de meldpunten wat betreft de uitvoering. Het maken van de afweging: ‘is het GGZ, wmo of verplichte GGZ’ doen de meldpunten nu ook al. Ico ziet een wettelijke taak op meldpunten afkomen. Hij ziet meer taakuitbreiding en verheldering dan verzwaring. Wel is het zo dat, als er zo min mogelijk dwang gebruikt wordt, dat er dan meer andere zorg nodig is. Dit betekent dus een verzwaring voor de activiteiten vanuit de wmo. Er is ook meer stroomlijning en afstemming nodig. Welke rol kan de GGD in dit verhaal spelen? Aanvraag zorgmachtiging kan gebeuren via drie kanalen: 1. Rechtstreeks naar de GD (door burgers met binding, politie) 2. Meldpunt OGGZ (iedereen) 3. Officier van Justitie/Strafrechter (Wfz) B&W dragen zorg voor het meldpunt OGGZ en mandateren dat meestal naar de GGD of een zorgaanbieder. Christel pleit ervoor dat de GGD deze rol moet pakken: Het past bij taak GGD: Publieke Zorg en Veiligheid De GGD bestrijkt het werkgebied van de hele gemeente/regio De GGD kent de politieke/gemeentelijke kant De GGD is bekend met overlast. Een voorbeeld uit Amsterdam: de stadsdeelvoorzitter of de burgemeester belt naar het meldpunt; GGD is de natuurlijke spin in het web. Voorspellingen Christel voorspelt een toename van het inzetten van de zorgmachtiging dwangzorg: Meer mogelijkheden voor dwang geeft meer gebruik van dwang. Schatting 25% toename: dit zijn de mensen die men al kent, namelijk de zorgwekkende zorgmijders die nu nog niet aan gevaarscriterium voldoen. Opmerking VWS: hopelijk is het wel zo dat de toename gepaard gaat met lichtere zorg. GGZ tenzij Geeft instroom complexe forensische psychiatrische cliënten via de strafrechter (Wzf) NIFP en GGZ; enkele honderden versus ongebreidelde instroom. Veelplegers met ernstige psychiatrie versus TBS-ers GGZ heeft als beeld: wat komt er op ons af, krijgen we straks de tbs'ers waar wij niets mee kunnen en die de afdeling ontwrichten? Anderen zeggen dat dit wel mee zal vallen en dat vooral de veelplegers met psychiatrie zullen instromen. Je kunt als GGD nu al in overleg gaan met de forensische psychiatrie. To-do-lijstje voor de GGD • Nog weinig kennis/discours tussen GGD’en en gemeenten • Nadenken over vormgeving naar aanleiding van de nieuwe wetten: start het overleg met o.m. GGZ, gemeente (WMO), OM en RM (Strafrecht), NIFP (Wfz). • Bepleit rol van de GGD als regisseur van het meldpunt OGGZ: Voorpost voor GGZ • Denk na over inrichting Meldpunt, in nauw overleg met de GGZ, gemeente en GD. Zorg voor schifting tussen casussen wmo, GGZ en verplichte GGZ. Zorg voor goede professionals: spv’ers/psychiaters. • Landelijk overleg tussen GGZ, GGD NL, VNG en VWS. Digitaliseer de vereisten van de WvGGZ, start een monitor (zorgplan, zorgkaart, medische verklaring etc) (WODC monitort instroom vanuit Wfz) Regionale afstemming zorg en participatie: • Zijn er voldoende ACT/FACT en forensische teams? • Is crisiszorg op orde, psychiatrische intensieve thuiszorg, voldoende opnamecapaciteit intramuraal (kort en snel)? • De zorgmachtiging is transmuraal, dus maak goede ketenafspraken ambulant-poliklinisch, uitstroom (crisiskaart), RIBW. • Zijn er afspraken met gemeente, maatschappelijke en private instellingen over huisvesting, arbeid, inkomen, dagbesteding, schulden? Deze zorg moet van kwalitatief hoog niveau zijn! Als knelpunt wordt genoemd de borging van de financiering: als iemand twee maanden uit beeld is, moet je die persoon uitschrijven i.v.m. de financiering. Dan moet je steeds opnieuw beginnen en moet het opnieuw misgaan voordat je weer mag ingrijpen. Kun je deze crisismaatregel opleggen als iemand zich onttrekt aan fact-zorg? Dat zou dit probleem oplossen. Mogelijk is crisismaatregel daarvoor te zwaar. Soms als tbs is afgelopen, wordt RM uitgesproken, dus dit gebeurt al. Een mogelijke oplossing kan zijn om naar de GD te stappen en een zorgmachtiging aan te vragen. Dit financiert de zorgverzekeraar. Het gaat erom: hoe kun je de cliënt in zorg houden? Verplichte zorg kan ook zijn toezicht houden op medicatie. We moeten nog spelen met de wet om de mogelijkheden te verkennen. Een zorgmachtiging is vooraf en transmuraal, zodat mensen niet meer tussen wal en schip vallen. Ketenafspraken horen daarbij. Stepped care. Voorbeeld uit Amsterdam: een geintegreerde voorziening Sinds 2004 zijn er drie locaties waar gemeentelijke en maatschappelijke organisaties samenwerken om mensen met psychiatrische problematiek en/of verslaving beter te kunnen helpen. In één bezoek bespreekt men alle domeinen binnen een behandelteam: arts, verpleegkundige, maatschappelijk werker, inkomensconsulent, budgetconsultent, dagbesteding. Er vond een daling plaats van de overlast met 66% en 75% van de cliënten verkeert in een betere situatie. Dit werkt en A'dam heeft er ervaring mee. Vragen Zijn er recente cijfers ibs'en en rm'en beschikbaar? Gemeenten hebben die zelf niet. Ico: Jan Broer van GGD Groningen heeft cijfers, hij heeft die bij Raad voor de Rechtspraak opgevraagd. VWS: er zijn wel cijfers maar die zijn niet uitgesplitst per regio, wellicht niet beschikbaar om te delen. In heel NL worden ongeveer 8.000 IBS’en uitgesproken, ongeveer 10.000 rechterlijke machtigingen, ongeveer 4.000 voorwaardelijke machtigingen. De Inspectie houdt dit niet bij maar tapt af van de Raad voor de Rechtspraak, dat doet de academische werkplaats ook. Annette legt contact met Jan Broer en kijkt of dit voor heel Nederland kan worden opgevraagd Ico Kloppenburg, VNG [Zijn naam en bereikbaarheidsgegevens in verslag zetten] Hij zit bij de afdeling expertisecentrum sociaal domein. Michiel Geuze houdt zich met bopz bezig. Dit onderwerp zat bij Veiligheid gaat nu weer over zorg, dus WvGGZ komt bij Ico. Het Genootschap voor Burgemeesters heeft zich geconcentreerd op de Crisismaatregel, de VNG op de meldpunten zorg en overlast. Is de voorgestelde wet een verbetering? Ja, want daarmee wordt de drempel om zorgen te delen verlaagd, je kunt er eerder bij zijn. Logisch dat gemeente een rol krijgt, zit in wijken, kent de mensen. Positief is ook het aansluiten van de wereld van de zorg op wereld ná de zorg. Er zijn ook vragen: is het een taakverzwaring: ja. Meer casussen. Gemeenten hebben formeel een rol in het meldpunt, dus moet je meldingen netjes afhandelen en terugkoppelen. Er zijn goede procedures nodig. Daar is geen financiële compensatie voor; de VNG heeft dat aangekaart. Rond re-integratietaak: ook daar moet je mee aan de slag. Huis, schuldhulpverlening enz. Zoeken van goede huisvesting is in veel gemeenten een heidens karwei. Soms pensions e.a. oplossingen. ribw = beschermd wonen is ook een mogelijkheid, dit komt ook naar gmeenten. Het kost wel allemaal geld. Moet overal een meldpunt zijn en hoe richten we dat in? Het komt bijna niet voor dat er geen meldpunt is. Zelfs bij de kleinste gemeenten, maar juist bij die gemeenten is de vraag of die wel weten wat ze met de nieuwe wet aan moeten. Komt deze taak bij wijkteams terecht, in plaats van of naast het meldpunt OGGZ? Wat is een melding? Als je met iemand praat, kun je dat dan als een melding opvatten? Daar moet een nette procedure voor zijn. Is een zorgmachtiging een besluit in de zin van de awb? Kan de melder ertegen protesteren als er niets met de melding wordt gedaan? Heeft het rechtsgevolgen? Mag je zonder toestemming van betrokkene onderzoek doen? Een privacyreglement is nodig. Dit speelt ook bij het aansluiten van de zorg op de zorg erná. Gemeente wil van iedereen weten dat ze terugkomen uit zorg. Bulkmeldingen hiervan stuiten op privacybezwaren. Hoe ga je dat ondervangen? Dit moet uitgezocht worden. Mogelijk aansluiting zoeken bij de aanpak van huiselijk geweld, daar speelt een groot deel van dezelfde vragen rond procedures en privacy. Wie is dé gemeente? Als gegevens binnenkomen bij dé gemeente, bij wie is dat dan en wat gebeurt ermee? Bv ex-gedetineerden speelt dat ook, zowel praktische aspecten als privacyaspecten. Er wordt gewerkt aan een nieuwe handreiking gegevensuitwisseling bemoeizorg. Dit is een herziening van de handreiking uit 2005. KNMG, GGZ NL en PGV NL doen dit en consulteren het veld. Dit jaar wordt een nieuwe versie verwacht. Ook binnen AMHK is privacy een issue. Dit moet aansluiten op elkaar, liefs gelijkluidend zijn. Wat is de relatie met elektronische detentie, enkelband? Ico weet het niet, hij is net zo zoekend als iedereen. Annette vraagt: wat neem je ervan mee en hoe vertaal je het naar je eigen organisatie? Neem je een to do lijstje mee? Ghislaine bestookt gemeenten dat dit eraan komt en wil dat zij het meldpunt bij de GGD laten. Er is een discussie om het onderscheid tussen wijkteams en het meldpunt helder te krijgen. Denk eraan dat je niet alles in de wijkteams kunt doen. Mensen met/zonder justitieel kader, wie doet wat? Dus: praten met gemeente en ketenpartners. Er moet meer aandacht voor komen, is te lang een ver van m’n bed show geweest. Christel: dit speelt in veel regio's. Marjolein: het zou een goed moment zijn voor OGGZ-convenant. Bert: de GGD kan dit initiëren, het voortouw nemen om het netwerk bij elkaar te halen. VWS: het is nog maar een voorstel voor wet, nog niet aangenomen. In implementatie is samenwerking een belangrijk issue en ook: wat kun je méér dan met bopz? VWS blijft graag betrokken, zoeken ernaar hoe kunnen zij ons kunnen helpen. Ico: een dag organiseren is nog een beetje vroeg aangezien wet nog niet is aangenomen. Als de wet al per 1 januari 2015 ingaat, dan is dat snel. [Vrouw naast Gislaine]: gemeenten maken nu keuzes en hebben deze info nodig; anders weten ze onvoldoende wat er op ze af komt. Terugtrekkende beweging gemeenten, aanbesteding aan markt. Ico: ambtenaren centrumgemeenten zijn geïnformeerd, kan nogmaals maar als het nu speelt moeten ze nu de info hebben. Gabrielle: besloten is dat onze GGD uitvoeringsregie heeft en dat er bij GGD een centrale voordeur is. Want anders komen er mensen bij GGZ waar zij niets mee kunnen. We hebben een regionaal directeurenoverleg georganiseerd om initiatief te nemen en coördinatie te pakken. Belangrijk hierin zijn eigenschappen van GGD als forensische expertise, zitten in Veiligheidshuis enz. Wim: er is nu veel informatie genoemd die we nog niet voldoende in beeld hadden, ik zal DGP'en meenemen hierin. Ik zie de kansen om zorgwekkende zorgmijders te bereiken. Ik hou zorgen over implementatieslag, we kijk daarin naar VNG. Er komt veel werk bij als Ico het ziet als taakverzwaring. Geld is daarin het smeermiddel. Veel oplossingsrichtingen zijn momenteel geldgestuurd. Dus men kiest op basis van gebrek aan geld. Zo'n wet gaat nooit werken als je méér moet doen maar je krijgt er geen geld voor. Dit komt op meerdere dossiers terug. VNG, let op je zaak! De GGD is de gezondheidsdienst voor de gemeente. Objectiviteit van de meldpunten is voor gemeenten van belang, het is risicovol als gemeenten hun meldpunten gaan onderbrengen bij organisaties die ook zorg leveren. Dus objectiviteit/onafhankelijk van zorg en uniformiteit, daarin kan de GGD iets betekenen. Marjolein: ook monitoring is een kans. Gabrielle: men ziet over het hoofd dat de GGD een rol heeft om gemeenten te helpen om het zo goedkoop mogelijk te organiseren.