(Neven)effecten van behandeling; heiligt het doel de middelen? Innova symposium Samenvattingen De lezingen prof.dr. G.C.G.Trudy Dehue Trudy Dehue is hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze studeerde af in de psychologie en de filosofie. Trudy promoveerde op een proefschrift over historische veranderingen in de betekenis van het begrip 'wetenschap'. Ze schreef ‘De depressie-epidemie’. Over de plicht het lot in eigen hand te nemen (Amsterdam: Uitgeverij Augustus, 2008). ‘Stoornissen die ‘toeslaan’. Over het reïficeren van psychiatrische diagnosen‘ Het team dat de DSM-5 samenstelt waarschuwde er weer voor: psychiatrische diagnosen mogen niet worden gereïficeerd. Het bedoelt daarmee dat de DSM slechts beschrijvende termen geeft met criteria voor de toepassing daarvan. Autisme of ADHD zijn dus geen oorzaken van de problemen die zij weergeven en de criteria voor hun toepassing zijn geen symptomen. Reïficeren gebeurt echter op grote schaal. Stoornissen worden voorgesteld als entiteiten die vooraf gaan aan (en los bestaan van) de criteria voor hun gebruik. Het is heel gewoon te zeggen dat ADHD 'zich bij volwassenen uit in minder symptomen’ of dat depressie X% van de werkende bevolking ‘treft’. Wetenschapstheoreticus Trudy Dehue analyseert deze gewoonte als een verschijnsel dat weliswaar begrijpelijk is, maar ook vergaande consequenties heeft. drs. H. Heidi de Kam Heidi de Kam is sociaal wetenschapper, GGZ-VS i.o. en voormalig projectleider ‘dwang en drang’ bij GGz Centraal. Zij is voorzitter van de vakcommissie GGZ van de beroepsvereniging Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V&VN). ‘Alternatieven voor dwang vergroten gevoel van veiligheid?!’ De verpleegkundige beroepsgroep staat in het centrum van de behandeling in de GGZ. Het terugdringen van dwang- en drangmaatregelen gaat niet alleen over verpleegkundige interventies als onderdeel van de behandeling. Succesvol terugdringen van dwang en drang gaat ook over veel neveneffecten. Effecten die door verpleegkundigen zelf beleefd worden, als het gaat om het gevoel van veiligheid, om autonomie, drijfveren en tevredenheid over het werk. Effecten die te maken hebben met patiënten, familie en andere disciplines. Over deze effecten spreekt Heidi, aan de hand van ervaringen projectleider van het project ‘dwang en drang’ bij GGz Centraal. prof. dr. Peter N. van Harten Peter van Harten is bijzonder hoogleraar psychiatrie aan de universiteit van Maastricht en directeur van Innova, het instituut voor opleiding, onderzoek en innovatie in GGz Centraal. Tevens is hij hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Psychiatrie en van www.psychiatrienet.nl en www.psychiatrynet.eu. Peter promoveerde in 1998 in Utrecht op een proefschrift over bewegingsstoornissen bij psychiatrische patiënten. ‘De klinische waarde van bewegingsstoornissen in de psychiatrie’ Geïllustreerd met video’s. Psychiatrische beelden en bewegingsstoornissen zijn sterk met elkaar verbonden. Dit komt omdat beide gepaard gaan met verstoringen in het dopaminesysteem. De meeste clinici kennen bewegingsstoornissen als gevolg van medicijnen. Bewegingsstoornissen komen echter ook voor bij psychiatrische beelden. In deze lezing laat Peter beelden zien van bewegingsstoornissen die bij psychiatrische ziekten voorkomen en hoe bepaalde bewegingsstoornissen elektronisch gemeten kunnen worden. Aan de orde komen verder het instellen op antipsychotica en de vroegdiagnostiek. Bewegingsstoornissen kunnen namelijk zowel een bijwerking, een symptoom van een psychiatrische ziekte, een zelfstandig syndroom en mogelijk een vroegsymptoom zijn. De Workshops ronde 1 1. ‘Helpen werkt averechts – niets doen ook.’ Sinanda Benjamins en Isolde Jens, trainers GGz Centraal In de training ‘Helpen werkt averechts – niets doen ook’ werken Sinanda en Isolde met verpleegkundigen, psychiaters, woonbegeleiders, psychologen, en ieder ander die binnen het werk met cliënten met borderline problematiek te maken heeft. Over hoe de dynamiek tussen aantrekken en afstoten kan leiden tot verwaarloosde cliënten en opgebrande hulpverleners. Het resultaat: als u uw traditionele rol van helper loslaat, verandert het werken met mensen met borderline problematiek als vanzelf mee. Uit hun ervaring met trainingen in het hele land nemen zij u in deze workshop mee naar de praktijk van ‘averechts helpen’ en werkeloos ‘niets doen’. Een nieuw doel binnen de behandeling, met geheiligde middelen. 2. ‘Stoornissen die ‘toeslaan’. Over het reïficeren van psychiatrische diagnosen’ prof.dr. G.C.G.Trudy Dehue Naar aanleiding van de lezing. 3. Film is ‘grenzeloos’ Rolienke de Bruine, teamleider GGz C. Oostelijk Utrecht, ouderenpsychiatrie Deze film laat zien welke inspanningen mensen met psychiatrische problemen die psychofarmaca gebruiken moeten plegen om in beweging te komen en te blijven. Duidelijk wordt het belang van inspirerende en betrokken hulpverleners die samen met deze mensen plezier beleven aan een gezonde leefstijl en daardoor grenzen kunnen verleggen. 4. ‘Zelfbeschadiging…., een gevaar voor eigen leven?’ Liesbeth de Jong, verpleegkundig specialist, GGz C. Oostelijk Utrecht en Albertine Kuivenhoven, ervaringsdeskundige Zouden cliënten met zelfbeschadigend gedrag gesepareerd moeten worden? Zelfbeschadiging is een complex onderwerp. Het vraagt om visie en beleid op separeren en zelfbeschadigend gedrag binnen teams. Daar werd onderzoek naar gedaan. Uit het onderzoek komt naar voren dat zowel zelfbeschadiging als separeren voorkomen kan worden door de voortdurende aanwezigheid van verpleegkundigen op een afdeling. Ook de samenwerking met ervaringsdeskundigen en het belang van scholing en coaching van verpleegkundigen komen aan bod. 5. Presentaties van wetenschappelijk onderzoek van de bijwerkingenpoli Onder leiding van dr. Diederik E. Tenback, psychiater, epidemioloog, senior onderzoeker, GGz C., Oostelijk Utrecht Presentaties van verschillende onderzoekers van de polikliniek bijwerkingen De Workshops ronde 2 1. ‘Somatische complicaties bij psychofarmaca gebruik’ Marielle de Ruijter, verpleegkundig specialist poli bijwerkingen, GGz C. Flevoland De poli bijwerkingen geeft een evidence based advies voor behandeling van de bijwerkingklachten en ondersteunt in de uitvoering van deze behandeling. De gevolgen van de bijwerkingen worden erg onderschat. De workshop start met de meest voorkomende bijwerkingen van psychofarmaca. We staan langer stil bij seksuele functiestoornissen. We willen laten zien hoe je deze uitvraagt. Daarna kunnen de deelnemers in tweetallen deze vaardigheid oefenen. In het laatste deel volgt een korte presentatie van screening, advies en behandeling in de poli bijwerkingen. Marielle gaat in op de keuzes voor de verschillende meetinstrumenten en geeft ruimte voor het stellen van vragen. 2. Slaapapneu dr. Diederik Tenback, psychiater, senior onderzoeker, GGz C. Oostelijk Utrecht Slaapapneu is een veelvoorkomende aandoening en komt bij 4 % van de algemene bevolking voor. Het kan leiden tot slaperigheid overdag, lichamelijke verschijnselen als hoge bloeddruk, hartkloppingen en hartritmestoornissen, en psychische klachten zoals concentratieverlies, geheugenstoornissen, prikkelbaarheid en plotselinge woedeaanvallen. Bij patiënten die langer durend zijn opgenomen komt dit syndroom bij tot 30 % van de patiënten voor hetgeen vaak levensbedreigend is. In deze workshop wordt ingegaan op hoe patiënten te diagnosticeren en te begeleiden. 3. (Neven)effecten van leefstijlinterventies Sonja Hamersveld, verpleegkundig specialist GGZ, GGz C. Gooi&Vechtstreek 25% van de ziektelast is te koppelen aan leefstijlgerelateerde aandoeningen. 50% van de Nederlanders is te dik. Binnen de GGZ zijn deze cijfers nog schrikbarender. Na een inleiding krijgt u in deze workshop de uitdaging om na te denken over hoe u de aandacht voor leefstijl naar een hoger niveau kunt krijgen in uw behandeling. De leefstijl stimuleert patiënten andere of gezondere keuzes te maken. Succes is afhankelijk van een breed gedragen platform voor leefstijl. Winst in kwaliteit van leven, preventie van leefstijlgerelateerde aandoeningen, minder medicatie gebruik en meer economische gezondheid! Kijkt u mee wat u morgen (anders) kunt doen om die winst te incasseren! 4. Hospitalisatie drs. Mirjam Verhoef, psychiater en medisch manager SymforaMeander Centrum voor Psychiatrie ‘Ieder mens heeft het onvervreemdbare recht op zelfbeschikking. Dit houdt in dat onze patiënten recht hebben op zelfstandigheid en onafhankelijkheid en zelf verantwoordelijk zijn voor de invulling van hun leven.’ Hoe om te gaan met ernstige en complexe psychiatrie, hoe om te gaan met ernstige en complexe persoonlijkheidspathologie? Tijdens de workshop geeft Mirjam een korte inleiding over de psychotherapeutische behandelattitude, de kaders en het behandelmilieu, die door de keten heen nodig zijn. Zij bespreekt aan de hand van een aantal vignetten de gevaren van hospitalisatie voor de mensen met ernstige persoonlijkheidsstoornissen. Mirjam bespreekt de dilemma’s van langdurige behandeling als dwang en drang versus suïcidaliteit. Daarna heeft u de mogelijkheid eigen casuïstiek te bespreken en te oefenen. 5. Interventie geslaagd, patiënt overleden - suïcidaliteit als bijwerking drs. Wessel van Beek, psycholoog, psychotherapeut GGz C. Gooi&Vechtstreek Wessel bespreekt enkele ideeën over suïcidaliteit, mede vanuit het diathese-stress model. Dit model is leidend in de nieuwe Multidisciplinaire Richtlijn Suïcidaal Gedrag. Wat is vanuit dit denken zinvol om te doen rondom suïcidaliteit? Hoe kunnen we stress zodanig kanaliseren dat de draagkracht van de suïcidale patiënt en diens omgeving niet overschrijdt? Wanneer openleggend werken en wanneer toedekkend? Naast de inleidende theorie heeft Wessel vooral aandacht voor praktische implicaties. Wat kunnen we leren van behandelingen? De besproken methodiek kunt u na de workshop zelf toepassen.