1 The Passion of the Christ Regie en scenario: Mel Gibson, zelf een fundamentalistische (= het letterlijk nemen van de grondbeginselen van een gedachtengoed) katholiek Een film maken over het leven van Jezus Christus is altijd een riskante bezigheid, een film over dit onderwerp is altijd onderhevig aan veel controverse en lijkt altijd het filmpubliek in twee kampen te verdelen. Aan de ene kant zijn daar de mensen die het eens zijn met de filmmaker en aan de andere kant de tegenstanders van wat de filmmaker heeft willen zeggen. Veel ruimte voor een compromis is er meestal niet. Mel Gibson heeft het script voor The Passion of the Christ gebaseerd op de vier evangelies volgens Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes uit het Nieuwe Testament en dan specifiek de verzen waarin beschreven wordt hoe Jezus Christus bedrogen, veroordeeld en aan het kruis genageld wordt. Hij heeft de laatste twaalf uur in het leven van Christus zo accuraat en getrouw mogelijk op het scherm proberen te brengen en daar slaagt hij wonderbaarlijk genoeg behoorlijk goed in. Wanneer je de moeite neemt om de teksten uit de Bijbel naast de film te houden, dan kom je al gauw tot de conclusie dat op dit vlak Gibson zeker de plank niet mis heeft geslagen. De teksten, hoewel vertaald in het Aramees (de taal van de joden tijdens Jezus’ leven) en het Latijn (de taal van de Romeinse bezetters), zijn bijna woordelijk overgenomen en de situaties zijn veelal gelijk aan wat er te lezen valt. Maar het is onmogelijk om de bijbelse gebeurtenissen weer te geven ‘zoals ze waren’. Omdat de vier verschillende passieverhalen in het Nieuwe Testament zelf al gelovige interpretaties zijn en filologen (doen aan wetenschappelijk onderzoek van letterkunde) aantonen dat de afzonderlijke evangelies zelf uit verschillende literaire bronnen putten, geeft iedere schilder, auteur, dramaturg en filmer altijd zijn eigen lezing en verbeelding van het passieverhaal. Gibson vormt daarop geen uitzondering. Zijn scenario is een mengsel van de vier evangelies, latere legendes en apocriefe (= niet erkende) evangelies, christelijke beeldende kunst en de geschriften van twee mystieke kloosterzusters ( ‘Stad Gods’ van de Spaanse Maria de Jesus de Agreda (1602-1665) en ‘Het bitter lijden van Onzen Heer Jezus Christus’, visioenen van de Duitse Maria Catherina Emmerich (1774-1824). Al vanaf kinds af aan had deze laatste hevige hoofdpijnen, gepaard gaande met beelden van Jezus' lijden en weg naar het kruis. Natuurlijk zijn die visioenen online na te lezen. Juist deze artistieke vrijheden kunnen een Jezusfilm interessant maken en de handtekening van de maker tonen. Het plot van het bijbelverhaal is namelijk voor een cineast geen ‘unique selling point’. Iedereen kent immers de afloop. Om het publiek te boeien moet hij het hebben van eigen interpretatie, buitenbijbelse gegevens en verbeelding. The Passion of the Christ Godsdienst 2 Richtvragen 1. Naar aanleiding van welk Joods feest heeft Jezus, samen met zijn leerlingen, voor de laatste keer nog een avondmaal? Wat vierden Jezus en zijn leerlingen (en de Joden vandaag nog steeds) op dat feest? 2. Hoe beeldt M. Gibson de angst van Jezus voor wat komen gaat uit? 3. Jezus vertrappelt de slang. Waarnaar verwijst die slang? Welke symbolische betekenis heeft dat vertrappelen dan? 4. Waarom noemen christenen Jezus “de nieuwe Adam”? 5. De Joodse gezagsdragers oordelen dat Jezus schuldig is aan Godlastering (belediging)? Waarom leveren ze Jezus uit aan de Romeinen? 6. In welke omstandigheden heeft Maria Magdalena Jezus ontmoet? Wat heeft hij voor haar gedaan? 7. Wat wilde Jezus zeggen met “Ik kan de tempel afbreken en in 3 dagen weer opbouwen”? 8. Waarom moet Pontius Pilatus (naast de joodse gezagsdragers) een veroordeling van Jezus uitspreken? En voor welke misdaad wordt Jezus dan door hem veroordeeld? 9. Waar komt de uitdrukking “zijn handen in onschuld wassen” vandaan? 10. a) Wat is de oorspronkelijke “kruisweg”? b) Welke betekenis heeft de “kruisweg” in een kerkgebouw nu? c) Waarom noemt men de kruisweg in een kerk ook wel eens de “14 staties”? Wat is een statie? 11. Op welke manier is Simon van Cyrene een voorbeeld van de verschillende manieren waarop mensen kunnen omgaan met geweld en onrecht, zoals we gezien hebben bij M. L. King? 12. Welke betekenis hebben het brood (de hostie) en de wijn in de eucharistieviering voor de christenen? Waarom noemt men Jezus het “Lam van God”? Waarom “lam”, waar komt dat vandaan? 13. Wat betekenen de letters INRI boven op een kruis? 14. Wat doen de soldaten terwijl ze de wacht moeten houden bij de gekruisigden? 15. Welke symbolische betekenis heeft “de storm” die opsteekt als Jezus sterft? 16. Hoe controleren soldaten of gekruisigden dood zijn? Waarom doen ze bij Jezus niet hetzelfde als bij de twee andere gekruisigden? 17. Hoe verstaan christenen de verrijzenis? Of nog: men kan stellen dat Goede Vrijdag een beslissing van Jezus was en Pasen het antwoord van God. Hoe leg je dat uit? The Passion of the Christ Godsdienst 3 De film Wat ‘ingesprongen’ gedrukt is - staat niet in het Nieuwe Testament - is historische of theologische uitleg. De film begint met het gebeuren in de olijftuin van Getsemane. Jezus heeft met zijn leerlingen voor de laatste maal het Pesachfeest (= joods paasfeest) gevierd, ergens in een huis in de stad Jeruzalem (Mel Gibson zal dit later in de film tonen in een flash-back). Deze ‘laatste’ maaltijd wordt door christenen herdacht op Witte Donderdag, dit is de donderdag vóór Pasen (dit jaar op 20 maart). Voor dit Pesachfeest, dat slechts éénmaal per jaar werd gevierd, en waarop de Uittocht uit Egypte werd (en nog wordt) herdacht, trokken elk jaar vele joden uit het hele land naar Jeruzalem, naar de tempel. Daardoor ontstond er tijdelijk een overnachtingsprobleem. Mensen die niet in de stad konden overnachten, sliepen buiten, in de heuvels buiten de stad. Daar lag – en ligt nog steeds – de olijftuin van Getsemane. Dit is de plaats waar Jezus met zijn 11 leerlingen (Judas is weg) gaat overnachten. Ondertussen geeft Judas Jezus’ nachtelijke verblijfplaats door aan de Hogepriester – Kajafas – en aan de leden van het Sanhedrin – de joodse rechtbank. Terwijl de leerlingen slapen, zit Jezus te bidden. Hij verkeert in angst voor wat komen gaat. Deze angst wordt door Mel Gibson (niet in N.T.) gesymboliseerd in de figuur van de duivel. De duivel wordt voorgesteld als een androgyn wezen (wezen dat tegelijkertijd mannelijk en vrouwelijk uitziet). Mel Gibson laat de duivel de innerlijke twijfels die Jezus gehad kan hebben (?) over de (on)zin van zijn engagement verwoorden. De slang die Gibson op de proppen laat komen (niet in het N.T.) verwijst naar het scheppingsverhaal. Jezus wordt in de theologie “de nieuwe Adam” genoemd: daar waar Adam zich wél door de slang (het kwade) liet verleiden, heeft Jezus die verleiding kunnen weerstaan. Hij vertrappelt de slang. Hij overwint zijn angst, staat op en gaat door op de weg die hij gekozen heeft. The Passion of the Christ Godsdienst 4 Dan verschijnt Judas met een groep tempelwachters (= joden, geen Romeinen), om hem gevangen te nemen. Dit gebeurt met veel geweld. De leerlingen van Jezus reageren met geweld; Petrus hakt het oor af van de knecht van één van de tempelwachters. Jezus veroordeelt het geweld en geneest het oor. Voor het eerst komen de twee belangrijkste vrouwen in beeld: Maria – Jezus’ moeder - en Maria Magdalena - diegene die Jezus heeft gered van steniging wegens overspel. Zij zijn vergezeld van Johannes, de jongste leerling van Jezus. Hij is de enige van de leerlingen die Jezus volgt tot aan het kruis. Het Sanhedrin wordt inderhaast bijeengeroepen om Jezus te oordelen. Romeinse soldaten komen kijken wat er aan de hand is. Tijdens de Romeinse bezetting in Israël mocht de Tempel een eigen militie hebben – de tempelwachters – om de orde te handhaven op het gehele Tempelcomplex. Niet-joden mochten immers niet op het tempelcomplex komen. Het Romeinse leger was verantwoordelijk voor de orde in de stad en in de rest van het land. Tijdens grote religieuze feesten zoals het Pesachfeest, was het Romeinse leger extra op zijn hoede voor eventuele rellen, die gemakkelijk konden uitbreken door de grote mensenmassa die in de stad bijeenkwam. Het Sanhedrin vindt Jezus schuldig aan Godslastering. Daarop staat de doodstraf, maar die mogen ze zelf niet toepassen. Daarom trekken ze met Jezus naar Pontius Pilatus. Pontius Pilatus komt in beeld, samen met zijn vrouw Claudia (zie later). Alhoewel Israël bezet was door Rome en de joden dus de Romeinse keizer moesten erkennen als hun eigen keizer, had Israël toch nog een eigen koningshuis dat van Rome aan de macht mocht blijven maar in feite weinig macht had. Ten tijde van Jezus’ geboorte was Herodes koning. Na koning Herodes’ dood in 4 v. Chr. wordt Israël verdeeld onder zijn 3 zonen: Archelaus krijgt de provincie Judea (waar Jeruzalem ligt en de Tempel), Herodes Antipas krijgt de provincie Galilea (waar Jezus geboren wordt) en Philippus krijgt de gebieden in het noorden. Archelaus wordt echter al in 6 n. Chr. afgezet omwille van wangedrag. Van dan af wordt De provincie Judea bestuurd door Rome zelf, namelijk door Romeinse procuratoren. Tijdens Jezus’ volwassen leven – van 26 tot 36 n. Chr. - is dat Pontius Pilatus. Hij is The Passion of the Christ Godsdienst 5 dus, in naam van de Romeinse keizer, verantwoordelijk voor de orde in Judea en dus ook in Jeruzalem. Omdat Jezus geboren is in Galilea en dus eigenlijk een onderdaan is van Herodes Antipas, zal Pilatus hem eerst naar Herodes sturen om hem te laten veroordelen. Jezus wordt voor het Sanhedrin (de Joodse rechtbank) gebracht: zogezegde ‘getuigen’ verdraaien zijn woorden of leggen ze verkeerd uit. Zo worden Jezus’ uitspraken over zichzelf als het “levend brood’” letterlijk genomen, als zouden zijn volgelingen zijn vlees en bloed moeten eten en drinken. Hetzelfde gebeurt met een uitspraak van Jezus over de tempel: “Ik kan de tempel van God afbreken en in 3 dagen weer opbouwen”. Daarbij heeft hij het niet over het stenen gebouw, maar wil hij zeggen dat hijzelf de tempel van God is, die zal worden vernietigd (gekruisigd) – iets waarvoor hij zélf kiest - maar na 3 dagen terug heropgebouwd zal worden (verrijzenis). Sommige schriftgeleerden nemen het op voor Jezus, maar worden wandelen gestuurd. Eigenlijk staat zijn veroordeling al vast. Waarom Judas Jezus heeft aangegeven bij de joodse machthebbers, blijft een raadsel. In de bijbel wordt alleen vermeld dat hij uiteindelijk zelfmoord pleegt. Mel Gibson gebruikt een groepje treiterende kinderenom Judas’ wroeging uit te beelden. Zij jagen hem op tot aan de boom waaraan hij zich verhangt. Ondertussen is de tempelwacht met Jezus terug aangekomen bij Pontius Pilatus. Herodes wil geen beslissing nemen en stuurt Jezus terug. Pontius Pilatus vindt eerst geen redenen op Jezus te veroordelen en geeft het bevel om hem te geselen. Hoewel de geseling in het N.T. slechts met één zin wordt beschreven, duurt deze scène hier 8 min. Hier laat Mel Gibson de duivel weer op de proppen komen. Om te kijken of Jezus uiteindelijk toch niet zal opgeven? Claudia, de vrouw van Pilatus, geeft witte lijkwaden aan de twee Maria’s, waarmee die Jezus’ bloed opnemen (niet in het N.T.). Claudia wordt in het evangelie volgens Matteüs vernoemd: “Terwijl hij (Pilatus) op de rechterstoel zat, werd hem een boodschap van zijn vrouw gebracht: ‘Laat je niet in met die rechtvaardige! Om hem heb ik namelijk vannacht in een droom veel moeten doorstaan.’ ” Terwijl Maria Magdalena het bloed van Jezus dept, krijgt men in een flashback te zien hoe zij Jezus ontmoet heeft. “Toen The Passion of the Christ Godsdienst 6 brachten de schriftgeleerden en de Farizeeën een vrouw bij hem die op overspel betrapt was. Ze zetten haar in het midden en zeiden tegen Jezus: ‘Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt toen ze overspel pleegde. Mozes draagt ons in de wet op zulke vrouwen te stenigen. Wat vindt u daarvan?’ Dit zeiden ze om hem op de proef te stellen, om te zien of ze hem konden aanklagen. Jezus bukte zich en schreef met zijn vinger op de grond. Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: ‘Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.’ Hij bukte zich weer en schreef op de grond. Toen ze dat hoorden gingen ze weg, een voor een, de oudsten het eerst, en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’ ” Pilatus ondervraagt Jezus opnieuw. De aanklagers beweren immers dat Jezus verkondigt dat hij de “koning van de joden” is. Dit zou een zware ondermijning van het Romeinse gezag zijn: men moest de Romeinse keizer eren en niemand anders. Jezus geeft een spiritueel antwoord op een politieke vraag: “Mijn koninkrijk is niet van deze wereld”. Hiermee kan Pilatus geen kant op. De druk van de menigte, die opgejut wordt door tegenstanders van Jezus, neemt ondertussen toe. Maar Pilatus past eerst een gebruik toe dat de Romeinen overal toepasten: naar aanleiding van een feest werd er één gevangene vrijgelaten. Aangezien er naast Jezus blijkbaar maar één man in de gevangenis zit, nl. Barabbas, laat Pilatus het volk kiezen tussen die twee. Het daar aanwezige volk kiest Barabbas. Daarna geeft Pilatus het bevel om Jezus te laten kruisigen. Hij wast zijn handen, om aan te tonen dat niet híj de beslissing heeft genomen om Jezus te veroordelen maar dat het volk hem ertoe gedwongen heeft. Hij vindt zichzelf dus onschuldig aan de dood van Jezus. Hij heeft zogezegd “zijn handen niet vuil gemaakt”. Hier komt de uitspraak “zijn handen in onschuld wassen” vandaan. De marteltocht die Jezus maakt van het paleis van Pilatus naar de heuvel Golgotha, buiten de stadsmuren, wordt “de kruisweg” genoemd. De ter dood veroordeelden moesten zelf het kruis dragen. Historisch onderzoek heeft uitgewezen dat ter dood veroordeelden enkel de dwarsbalk van het kruis droegen – net zoals de twee andere misdadigers naast Jezus – en niet het hele kruis. Dat zou te zwaar zijn om door een mens gedragen te worden. Waarom Gibson deze bevindingen in de wind slaat is niet meteen duidelijk. Heeft hij The Passion of the Christ Godsdienst 7 zich hier vooral laten leiden door de christelijke, beeldende kunst? Sinds de 15de eeuw is “de kruisweg” ook de naam van een godsdienstige plechtigheid in de katholieke kerk. Gelovigen gaan daarbij langs 14 afgebeelde taferelen (schilderijen, etsen, beeldhouw- werken, … , meestal in de zijbeuken van kerken aan de muur bevestigd) die elk een moment uit die tocht tonen. Die taferelen noemt men “kruiswegstaties”. Het woord statie komt van het Latijnse woord statio, "ik sta", en duidt op een plek waar stil wordt gestaan om te bezinnen over Jezus’ lijden, het lijden in de wereld en het persoonlijk lijden en om er te bidden. Deze staties zijn sinds de 16de eeuw ook te zien langs de Via Dolorosa in Jeruzalem, een bekende route voor pelgrims in Jeruzalem. De 14 staties van de kruisweg zijn: 1. Jezus wordt ter dood veroordeeld 2. Jezus neemt het kruis op zijn schouders 3. Jezus valt voor de 1ste maal onder het kruis (niet met zulke bewoording in N.T.) 4. Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder, Maria (niet in N.T.) 5. Simon van Cyrene helpt het kruis te dragen 6. Veronica droogt het gezicht van Jezus af (niet in N.T.) 7. Jezus valt voor de 2de maal (niet met zulke bewoording in N.T.) 8. Jezus troost de wenende vrouwen 9. Jezus valt voor de 3de maal (niet met zulke bewoording in N.T.) 10. Jezus wordt van zijn kleren beroofd 11. Jezus wordt aan het kruis genageld 12. Jezus sterft 13. Het lichaam van Jezus wordt van het kruis genomen 14. Jezus wordt in het graf gelegd In sommige kerken maakt men er een 15de statie bij: de verrijzenis. Bij het begin van de tocht toont Gibson in een flashback de blijde intocht van Jezus in Jeruzalem, een week voor zijn dood. Toen werd hij door de menigte welkom geheten en geëerd met palmtakken; amper één week later wordt hij bespot en verguisd. Weer komt de duivel op de proppen: het wordt een confrontatie tussen Maria (het goede) en de duivel (het kwade). Wie is de sterkste? The Passion of the Christ Godsdienst 8 Simon van Cyrene wordt verplicht om Jezus te helpen met het kruis. Méér staat er over hem niet in het N.T. Mel Gibson heeft het karakter van deze figuur knap uitgewerkt. De Simon van Cyrene in deze film is een illustratie van wat we gezien hebben bij het eerste basisprincipe van de geweldloosheid van M. L. King. King sprak daar van de drie mogelijke reacties op het zien van onrecht: negeren, reageren met geweld of geweldloos reageren. Simon doorloopt deze reacties alle drie. Eerst wil hij niets te maken hebben met deze “misdadiger”, hij wil ervan af, het raakt hem niet (= negeren). Maar hij wordt getroffen door het lijden van de persoon die naast hem loopt. Dat resulteert in een woedende aanval op de soldaten wanneer hij vindt dat ze te ver gaan in hun mishandelingen ( = reageren met geweld). Stilaan wordt hij zich bewust van het onrecht en kiest de kant van het slachtoffer. Zijn onverschillegheid wordt verontwaardiging. Hij wordt solidair. Hij helpt Jezus om overeind te blijven en moedigt hem aan om vol te houden (geweldloos reageren). Als hij door de soldaten wordt weggejaagd, is hij een gebroken man. Hij staat niet meer buiten dit gebeuren, zijn leven is verstrengeld geraakt met dat van diegene die onrecht wordt aangedaan. Een jonge vrouw probeert Jezus wat te drinken te geven, maar een Romeinse soldaat verhindert dat. Ze veegt Jezus’ gezicht af met haar hoofddoek, waardoor een beeld van het bloedige gezicht van Jezus op het kledingstuk wordt afgedrukt. Dit is gebaseerd op de katholieke legende over Veronica. De legende vertelt dat Jezus Veronica beloonde door zijn gezicht in het kledingstuk te drukken. In de bijbel komt deze vrouw niet voor. De naam Veronica is afgeleid van de Latijnse woorden “vera icon”: ware afbeelding. Terwijl Jezus aan het kruis wordt genageld, toont Mel Gibson in 8 flashbacks belangrijke uitspraken van Jezus en licht hij toe wat voor christenen de betekenis is van Jezus’ lijden en dood. 1. Je moet je vijand trachten lief te hebben (uit de bergrede) 2. Jezus zegt dat hij vrijwillig zijn leven zal geven, zoals een herder dat zou doen voor zijn schapen (uit de bergrede) 3. Het brood tijdens het Laatste Avondmaal staat symbool voor zijn lichaam dat gedood zal worden. Jezus geeft het brood aan zijn vrienden, zoals hij de dag nadien zijn lichaam (leven) zal geven 4. De grootste vorm van liefde is je leven geven voor je vrienden (tijdens Laatste Avondmaal) The Passion of the Christ Godsdienst 9 5. Zijn leerlingen worden aangespoord om verder te doen als hij er niet meer zal zijn 6. “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven” 7. Het brood breken en uitdelen met de woorden: “Dit is mijn lichaam dat voor jullie gebroken zal worden”. 8. Wijn rondgeven met de woorden: “Dit is mijn bloed dat voor jullie vergoten zal worden”. In de eucharistie offeren en eten christenen brood (in de vorm van een hostie) en drinken (bij sommige gelegenheden) wijn om te gedenken dat Jezus zijn leven vrijwillig heeft gegeven om de liefde van God voor elke mens aan te tonen. In het christendom hebben nooit dierenoffers bestaan (zoals in het Jodendom, waaruit het gegroeid is, wél het geval was; joden offerden een jong schaap of lam). Christenen hebben nooit echt vlees gegeten of bloed gedronken tijdens eucharistievieringen, ook al werden ze daar soms van verdacht vanuit een letterlijke interpretatie van Jezus’ woorden. Jezus is het offer; daarom wordt hij het “Lam van God” genoemd. Bovenop het kruis werd een bordje met de letters I N R I bevestigd: Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum, Latijn voor Jezus van Nazareth, koning van de joden. In het N.T. staat dat er twee andere moordenaars naast Jezus opgehangen worden. De ene wordt de goede moordenaar genoemd, de andere de slechte. De kraai die het oog uitpikt van de ‘slechte’ dief en de namen van de dieven, Gesmes en Dismas, komen niet uit het N.T. De soldaten, die de wacht moeten houden bij gekruisigden, zodat familie of vrienden de lichamen niet van de kruisen kunnen halen, dobbelen om Jezus’ kleren. Kruisiging was in de tijd van de Romeinen geen ongewone straf. Meestal lieten de Romeinen de gestorvenen hangen, ten prooi aan aaseters, zoals gieren. Een kruisdood kon enkele dagen duren. Dat Jezus al enkele uren later sterft is vlug. In het N.T. staat dat het donker wordt, dat er een storm opsteekt en een aardbeving plaatsheeft op het moment dat Jezus sterft. (Storm)wind komen in het O.T (de Torah) telkens voor om te The Passion of the Christ Godsdienst 10 verwijzen naar Gods tussenkomst om mensen te bevrijden van onrecht, bijvoorbeeld om het Egyptische leger tegen te houden bij de uittocht uit Egypte. Waarvoor staat de druppel symbool, die vanuit de hemel op aarde valt als Jezus sterft? God die huilt om de dood van Zijn “zoon’’? Het water – bij de doop - dat alle zonden wegwast? Door de storm willen de soldaten naar huis. Ze breken daarom de benen van de twee moordenaars, om het stervensproces te versnellen. Omdat Jezus al dood is, breken ze zijn benen niet. Maar een soldaat moet wel controleren of Jezus écht dood is; vandaar de speer in Jezus’ zijde. Het bloed dat als een waterval over de soldaat stroomt, waardoor deze in aanbidding neerknielt, staat dan weer niet in het N.T. De schreeuwende duivel in de Tempel, gebruikt Mel Gibson als symbool voor het christelijke geloof dat Jezus, door zijn dood, alle mensen heeft gered van het kwade. Jozef van Arimathea, een schriftgeleerde, krijgt van Pilatus de toestemming om het lichaam van Jezus te begraven. Deze Jozef is volgens de evangelist Johannes in het geheim een volgeling van Jezus. Het lichaam wordt in doeken gewikkeld en in een, uit de rotsen gehouwen, graf gelegd, een graf dat Jozef voor zichzelf al had laten klaarmaken. Johannes schrijft dat hij daarbij geholpen werd door Nicodemus, een andere schriftgeleerde, ook een volgeling van Jezus. De aanwezigheid van deze twee schriftgeleerden toont aan dat Jezus niet veroordeeld is door álle joodse gezagsdragers, dat er rond zijn persoon heel wat verdeeldheid was bij de joden en dat dus niet álle joden schuldig zijn aan de dood van Jezus, iets wat later in de christelijke kerk wel werd verkondigd en mee aan de basis ligt van het antisemitisme (jodenhaat). Ook over deze Jozef Van Arimathea ontstonden buiten de bijbel legendes: hij zou bloed van Christus in een kelk hebben opgevangen, de zogenaamde Heilige Graal. Later zou hij met die graal naar Engeland zijn vertrokken. De film eindigt met de verrijzenis van Jezus. De verrijzenis wordt verstaan als het antwoord van God op Jezus’ dood. Jezus’ dood lijkt op het eerste gezicht een nederlaag: het “kwade” heeft overwonnen. Op Pasen vieren christenen dat het “goede”, het “leven” uiteindelijk sterker is dan The Passion of the Christ Godsdienst 11 de dood. Vandaar dat christenen het “licht” van de wereld moeten (proberen te) zijn, het “zout” van de aarde, zoals we zagen bij M. L. King. The Passion of the Christ Godsdienst