KERSTMIS Vandaag komen wij hier met z’n allen samen om een bijzonder moment te delen. Het vieren van de geboorte van Jezus. Dit moment brengt ons elk jaar opnieuw naar een speciale sfeer: kerstversiering, kerstbomen, lichtjes, gezellige familietaferelen, cadeautjes en hartverwarmende momenten tussen mensen. Dit alles zijn dingen die in onze gedachten opkomen wanneer wij denken aan kerstmis. De voorbije dagen ben ik druk bezig geweest met werk, school, een aantal vergaderingen en allerlei kerstvoorbereidingen - shoppen inbegrepen. Door al die drukte heen was ik het gevoel van kerstmis een beetje kwijtgeraakt. Mijn onvermogen om dat gevoel, dat vroeger voor mij zo bekend en vertrouwd was, in mezelf wakker te maken, bracht mij tot nadenken. In de maatschappij waar wij tegenwoordig leven is het niet evident om het kerstgebeuren op een gelovige en diepe manier te beleven. Ik heb het gevoel dat Kerstmis deels van ons werd weggenomen. De alomtegenwoordige media, de meeste radio- en televisiezenders spreken wel over Kerstmis, alleen op een eigenaardige manier. Onderwerpen als de omzet van koopzondagen voor kerst overheersen in nieuwsberichten. Ze zijn misschien interessant om weten, alleen blijft in de meeste mediaboodschappen één onderwerp pijnlijk afwezig: de geboorte van Jezus Christus en de betekenis ervan. Waarom vieren wij Kerstmis? Welk gevoel roept dit in ieder van ons? Wie is dat klein kindje Jezus voor jou en voor mij? Ik denk dat wij, om Kerstmis te vieren, erin moeten slagen om een soort van innerlijke ruimte te creëren in onszelf. Een ruimte waarin iets kan geboren worden dat groter is dan onszelf. Dan pas kunnen wij ons overgeven en opgaan in het Kerstgebeuren. Overgave vanuit ons hart, overgave aan dat kleine kindje Jezus. De geboorte van Jezus is wonderlijk in zijn - gewoon zijn. Jezus is het licht zelf dat mens geworden is. Hij kwam op de wereld zoals jij en ik gekomen zijn, geboren uit een vrouw, geboren als een kwetsbaar kind. Niet geboren in een paleis, maar geboren in een stal. Het goddelijke verschijnt in Jezus, niet in de majesteit of in macht. Het goddelijke laat zich kennen als troostend licht, als de liefde die de moed geeft tot verandering. Het laat zich zien als het licht dat angsten overwint en ons naar vrijheid leidt. Jezus blijft in al zijn menselijkheid altijd verbonden met zijn God. Daarmee laat Hij ons voortdurend zien dat wij mensen niet los staan van het goddelijke, maar dat wij een deel van God zijn. Desondanks al onze kwetsbaarheid, desondanks onze gekwetste zielen of lichaam, is die goddelijke vonk in ieder van ons altijd aanwezig. Wanneer wij het toelaten, wanneer wij Jezus toelaten in ons hart, kunnen wij verbonden blijven met de bron van alle Liefde en alle Licht, de bron van Alles. Toen Jezus geboren werd, waren de meeste deuren in Bethlehem gesloten voor hem. De meeste mensen geloofden niet dat er in dat kleine kindje, het kindje van vluchtelingen, de Zoon van God, de Messias geboren werd. Zijn licht blijft, ook vandaag nog mensen uitnodigen. Is ons hart misschien soms ook gesloten zoals de deuren van Bethlehem? Vandaag zijn er veel mensen hun verbondenheid met het goddelijke kwijtgeraakt. Maar het Licht en de Liefde blijven, zoals in Bethlehem, uitnodigen. Ik hoop dat wij allen vandaag als goede herders en herderinnen (of als wijze koningen), Jezus kunnen verwelkomen in onze hart. Ik wens jullie in naam van de pastorale dienst een Zalig Kerstmis en een Liefdevol Nieuwjaar!