Verslag symposium De PERSOON met dementie

‘
Verslag symposium ‘De PERSOON met dementie:
Handvatten voor persoonsgerichte zorg’.
Vrijdag 31 mei vond het symposium ‘De PERSOON met dementie: Handvatten voor persoonsgerichte zorg’
plaats. Persoonsgerichte zorg wordt wereldwijd erkend als basis voor kwaliteitszorg voor mensen met
dementie. Tijdens het symposium, georganiseerd door DCM Nederland en het Trimbos-instituut, werden
handvatten en inspiratie gegeven om deze benadering van mensen met dementie daadwerkelijk in de praktijk te brengen.
‘Persoonsgerichte zorg is groot zijn in de
kleine dingen.’
(twitterbericht)
De dag onder leiding van dagvoorzitter Pia Dijkstra, begon met een interview door Julie Meerveld van
Alzheimer Nederland met twee leden van de kerngroep dementie. Vic weet sinds 2005 dat hij Alzheimer
heeft, Mieke is zijn echtgenote. De kerngroep dementie pleit voor meer openheid over de ziekte. Zo vertelt
Vic dat het open spreken over Alzheimer hem het gevoel geeft ‘ik mag vergeten’. Mieke vertelt open wat
de Alzheimer van Vic voor hun relatie betekent en dat er naast negatieve, ook positieve kanten aan zijn dementie zitten. Ze kunnen hun emoties nu bijvoorbeeld beter delen. Wat betreft de begeleiding en zorg die
het echtpaar krijgt vinden ze het vooral belangrijk dat er een klik is met hulpverleners en dat je elkaar kunt
vertrouwen. Mieke vindt de casemanager onmisbaar. Mieke en Vic kunnen haar altijd bellen als er iets is.
Voor Vic blijft Mieke toch de allerbelangrijkste hulp. Mieke en Vic geven aan dat zij het regelmatige contact
met de hulpverleners heel belangrijk vinden. Wederzijds is sprake van eerlijkheid en openheid. Tegelijkertijd geeft Vic aan: ‘Ik ben ik en neem me maar zoals ik ben’.
‘Geweldig om mens met
dementie en mantelzorger aan
het woord te laten.’
(reactie van een deelnemer)
In de ochtend is verder stil gestaan bij wat de principes zijn van persoonsgerichte zorg door Aukje Post en
Fetsje Dantuma van DCM Nederland. De totale mens met zijn eigen sterktes, kwetsbaarheden, persoonlijkheid, voorkeuren en zijn unieke perspectief staan voorop in deze benadering, niet zijn ziekte. Aukje en
Fetsje pleiten voor ondersteuning en handvatten naar iedereen in de zorgomgeving van de persoon met
dementie. Met een nieuwe training over persoonsgerichte zorg hopen Trimbos-instituut en DCM Nederland
in deze behoefte te kunnen voorzien.
‘Kijken naar het perspectief van iemand en meebewegen. Organisaties
moeten durven ’ out of the box’ te denken.’ (citaat Aukje Post)
‘Theater Veder maakt goed
zichtbaar hoe het
niet werkt’.
(reactie van een deelnemer)
Jacomine de Lange van het Trimbos-instituut liet zien welke rand
voorwaarden er nodig zijn voor persoonsgerichte zorg en welke
kansen er liggen. Onder andere een visie die in de gehele organisatie gedeeld wordt en handvatten biedt voor de dagelijkse praktijk,
blijkt van groot belang te zijn. Anne Margriet Pot van het Trimbosinstituut stond stil bij hoe persoonsgerichte zorg er op dit moment
voorstaat in Nederland en wat het bieden van persoonsgerichte
zorg oplevert. Uit haar verhaal bleek dat in de praktijk vaak gedacht
wordt dat de persoon met dementie centraal staat in de zorg die we
bieden. Ze gaf aan dat er echter toch een verschil zit tussen wat we
denken en doen. Observaties van het contact dat zorgmedewerkers
hebben met mensen met dementie laten zien dat het centraal stellen van de mens met dementie nog niet altijd eenvoudig is. Jacomine en Anne Margriet maakten hierbij gebruik van onderzoeksresultaten van de Monitor Woonvormen Dementie. De ochtend sloten
we af met een prachtige theatrale weergave van persoonsgerichte
zorg door middel van Theater Veder in interactie met de aanwezigen.
In de middag waren er vier verschillende workshops waarin de deelnemers aan de slag gingen: Dementia
Care Mapping Ondersteuning Thuis, De Veder methode, het bieden van activiteiten aan mensen met dementie en je organisatie klaarmaken voor persoonsgerichte zorg. Met een goed gevoel sloten we de dag af
vol inspiratie om persoonsgerichte zorg voor mensen met dementie verder vorm te geven in de praktijk.
‘We weten het allemaal zo goed, maar waarom doen we het dan niet?’
(reactie deelnemer)