Introductie op de tweede brief aan de Korinthiërs. 2Kor.1:1-2 Paulus, apostel van Jezus Christus door de wil van God, en Timotheüs, de broeder, aan de gemeente van God die in Korinthe is, met al de heiligen die in heel Achaje zijn: genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heere Jezus Christus. De stad Korinthe. Korinthe was een van de oudste en belangrijkste steden van Griekenland met een Griekse cultuur, die gekenmerkt werd door misdaad en ontucht. In de oorlog met Rome werd de stad in 146 v.Chr. verwoest, maar in 44 v.Chr. vestigde Julius Caesar daar de Romeinse kolonie Julia Corinthus. In 27 v.Chr. werd de stad de zetel van de proconsul van de provincie Achaje. De stad werd Romeins van cultuur, maar nog steeds waren moord, diefstal en ontucht veelvuldig aanwezig. De bevolking van Korinthe bestond grotendeels uit vrijgekomen slaven (1Kor.1:26), die zichzelf vrijgekocht hadden en zich sociaal, maatschappelijk en economisch omhoog hadden gewerkt in het leven. De bevolking wordt op meer dan 700.000 mensen geschat. De brieven van Paulus aan de Korintiërs. Paulus stichtte de gemeente te Korinthe op zijn tweede zendingsreis (Hand.18) in ca. 49-50 na Chr. Op zijn derde zendingsreis schreef Paulus een eerste brief die niet bewaard is gebleven (1Kor.5:9), nadat hij slechte berichten uit Korinthe gehoord had. Daarna kreeg hij nog slechtere berichten te horen via Chloe (1Kor.1:11) en kwamen er drie mannen uit Korinthe bij hem met een brief van de gemeente (1Kor.16:17). Toen stuurde hij Timotheus vanuit Efeze naar Korinthe toe (1Kor.4:17, 16:10) met zijn tweede brief (= de eerste Korinthebrief), maar deze tweede brief werd niet goed door de Korintiërs ontvangen (2Kor.2:1-13). Na slechte berichten van Timotheus ging hij zelf naar Korinthe (2Kor.13:2), maar dit bezoek wordt niet in Handelingen vermeld; dit tweede bezoek verliep zeer slecht (1Kor.3:1, 2Kor.2:1). Na zijn terugkeer naar Efeze schreef hij zijn derde brief (dat is 2Kor.10-13), die hij aan Titus meegaf. Titus wist wel orde op zaken te stellen en kwam met goed bericht in Macedonië (2Kor.2:12-13, 7:5-6), waarna hij Titus weer terugstuurde met zijn vierde brief (dat is 2Kor.1-9). Tenslotte bracht hij zijn derde en laatste bezoek aan Korinthe vanuit Macedonië in het jaar 55 na Chr. (Hand.20:2-3). De eerste Korinthebrief 1: nadruk op de problemen van de gemeente. 2: wat Paulus verkeerd zag gaan in de gemeente. 3: nadruk op het gedrag van gemeenteleden. 4: de gemeente onderschatte de betekenis van het kruis (1:18 v.v.), en twijfelde daarom aan de opstanding (15:12-19). De tweede Korinthebrief 1: nadruk op de miskenning van Paulus als apostel 2: wat de gemeente verkeerd dacht te gaan bij Paulus. 3: nadruk op het gedrag van valse gemeenteleden. 4: zelfverdediging van de apostel (1-7). aandacht voor de armen in Jeruzalem (8-9). waarschuwing tegen valse apostelen (10-13). Overzicht van de relatie tussen Paulus en Korinthe. Paulus zijn eerste bezoek in Hand.18 de Korintiërs slechte berichten aan Paulus die in Efeze was t.t.v. Hand.19 zijn eerste brief, die niet bewaard is gebleven (1Kor.5:9) nog slechtere berichten via Chloe (1Kor.1:11) een brief van de gemeente via drie mannen Stefanas, Fortunatus en Achaikus (1Kor.16:17) zijn tweede brief, die door Timotheus gebracht werd (= de eerste brief aan de Korintiërs) slechte berichten via Timotheus zijn tweede bezoek, dat een mislukking werd zijn derde brief (2Kor.10-13), die door Titus gebracht werd zijn vierde brief (2Kor.1-9), die door Titus gebracht werd zijn derde en laatste bezoek aan de gemeente te Korinthe goede berichten via Titus Geschreven in Macedonië, 2Kor.2:12-13, 7:5-6, t.t.v. Hand.20:1, ca 54 na Chr.