46 - introductie op het Bijbelboek 1 Korinthe

Introductie op de eerste brief aan de Korinthiërs.
1Kor.1:1-2 Paulus, een geroepen apostel van Jezus Christus door de wil van God,
en Sosthenes, de broeder, aan de gemeente van God die in Korinthe is, aan de
geheiligden in Christus Jezus, geroepen heiligen, met allen die de naam van onze
Heere Jezus Christus aanroepen, in elke plaats, zowel hun als onze Heere.
De stad Korinthe.
Korinthe was een van de oudste en belangrijkste steden van Griekenland met een
Griekse cultuur, die gekenmerkt werd door misdaad en ontucht. In de oorlog met
Rome werd de stad in 146 v.Chr. verwoest, maar in 44 v.Chr. vestigde Julius Caesar
daar de Romeinse kolonie Julia Corinthus. In 27 v.Chr. werd de stad de zetel van de
proconsul van de provincie Achaje. De stad werd Romeins van cultuur, maar nog
steeds waren moord, diefstal en ontucht veelvuldig aanwezig. De bevolking van
Korinthe bestond grotendeels uit vrijgekomen slaven (1Kor.1:26), die zichzelf
vrijgekocht hadden en zich sociaal, maatschappelijk en economisch omhoog hadden
gewerkt in het leven. De bevolking wordt op meer dan 700.000 mensen geschat.
De brieven van Paulus aan de Korintiërs.
Paulus stichtte de gemeente te Korinthe op zijn tweede zendingsreis (Hand.18) in ca.
49-50 na Chr. Op zijn derde zendingsreis schreef Paulus een eerste brief die niet
bewaard is gebleven (1Kor.5:9), nadat hij slechte berichten uit Korinthe gehoord had.
Daarna kreeg hij nog slechtere berichten te horen via Chloe (1Kor.1:11) en kwamen
er drie mannen uit Korinthe bij hem met een brief van de gemeente (1Kor.16:17).
Toen stuurde hij Timotheus vanuit Efeze naar Korinthe toe (1Kor.4:17, 16:10) met
zijn tweede brief (= de eerste Korinthebrief), maar deze tweede brief werd niet goed
door de Korintiërs ontvangen (2Kor.2:1-13).
Na slechte berichten van Timotheus ging hij zelf naar Korinthe (2Kor.13:2), maar dit
bezoek wordt niet in Handelingen vermeld; dit tweede bezoek verliep zeer slecht
(1Kor.3:1, 2Kor.2:1). Na zijn terugkeer naar Efeze schreef hij zijn derde brief (dat is
2Kor.10-13), die hij aan Titus meegaf. Titus wist wel orde op zaken te stellen en
kwam met goed bericht in Macedonië (2Kor.2:12-13, 7:5-6), waarna hij Titus weer
terugstuurde met zijn vierde brief (dat is 2Kor.1-9). Tenslotte bracht hij zijn derde en
laatste bezoek aan Korinthe vanuit Macedonië in het jaar 55 na Chr. (Hand.20:2-3).
De eerste Korinthebrief
1: nadruk op de problemen van de
gemeente.
2: wat Paulus verkeerd zag gaan in de
gemeente.
3: nadruk op het gedrag van gemeenteleden.
4: de gemeente onderschatte de betekenis van het kruis (1:18 v.v.), en
twijfelde daarom aan de opstanding
(15:12-19).
De tweede Korinthebrief
1: nadruk op de miskenning van Paulus
als apostel
2: wat de gemeente verkeerd dacht te
gaan bij Paulus.
3: nadruk op het gedrag van valse
gemeenteleden.
4: zelfverdediging van de apostel (1-7).
aandacht voor de armen in Jeruzalem (8-9).
waarschuwing tegen valse apostelen
(10-13).
Overzicht van de relatie tussen Paulus en Korinthe.
Paulus
zijn eerste bezoek in Hand.18
de Korintiërs

 slechte berichten aan Paulus die in
Efeze was t.t.v. Hand.19
zijn eerste brief, die niet bewaard is
gebleven (1Kor.5:9)

 nog slechtere berichten via Chloe
(1Kor.1:11)
 een brief van de gemeente via drie
mannen Stefanas, Fortunatus en
Achaikus (1Kor.16:17)
zijn tweede brief, die door Timotheus
gebracht werd (= de eerste brief aan 
de Korintiërs)
 slechte berichten via Timotheus
zijn tweede bezoek, dat een mislukking
werd

zijn derde brief (2Kor.10-13), die door
Titus gebracht werd

zijn vierde brief (2Kor.1-9), die door Titus
gebracht werd

zijn derde en laatste bezoek aan de
gemeente te Korinthe

 goede berichten via Titus
Geschreven in Macedonië, 2Kor.2:12-13,
7:5-6, t.t.v. Hand.20:1, ca 54 na Chr.
Overzicht van de problemen in de eerste brief aan de Korintiërs.
Het eerste probleem (1:10-17): scheuring en verdeeldheid in de gemeente.
Het tweede probleem (3:1-4): een gebrek aan geestelijke volwassenheid.
Het derde probleem (5:1-5): een geval van ernstige ontucht in de gemeente.
Het vierde probleem (6:1-8): recht zoeken tegenover elkaar bij ongelovigen.
Het vijfde probleem (6:12-20): ontkenning van de Bijbelse visie op het lichaam.
Het zesde probleem (8:1-13): het misbruiken van geestelijke vrijheid.
Het zevende probleem (11:17-34): zelfgerichtheid bij de liefdemaaltijden.
Het achtste probleem (15:12-19): ontkenning van de opstanding van het lichaam.