Sociaal alcohol drinken

advertisement
Blog op seniorennet
Blog op adhdfraude
www.haesbrouck.be
www.megablunder.net
Jaargang 7 nr. 638
2 maart 2013
Nieuwsbrief
Sociaal alcohol drinken
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20130301_00488957
De bijdrage in de Standaard beschrijft de werking als:
“Het medicijn werkt op het motivatiesysteem van de hersenen, dat bij mensen met een alcoholafhankelijkheid verstoord is.
Die zone in de hersenen zorgt ervoor dat je plezier beleeft aan alcohol drinken.”
Dit vraagt om wat meer verduidelijking.
Selincro (nalmefene) is op het eerste gezicht een opiaat, maar ook een dubbele molecule, net zoals fluoxetine (Prozac),
atomoxetine (Strattera) en paroxetine (Seroxat, Paxil) dubbele moleculen zijn.
Net zoals de genoemde stoffen vallen, bij inname, de delen uit elkaar, waardoor de 'vermomming' verdwijnt en starten de
metabolieten hun eigen leven.
Merkwaardig bij nalmefene is dat in het verhaal van het proces van metabolisatie een gelijkaardig verloop wordt aangegeven
als waarbij Novartis het metaboliseren van methylphenidaat beschrijft.
Door de ontstane gevarenreflex maakt het lichaam antistoffen, die zoveel als mogelijk de aanvaller onveranderd uit het
lichaam moeten halen.
Bij methylphenidaat gebeurt dit voor ongeveer 1%, dat als 'inert' wordt uitgescheiden.
Zeer ongebruikelijk benoemt Novartis dat inerte deel als de actieve component en de metaboliet (met eenzelfde
amfetaminepatroon) als niet actief.
Terwijl de realiteit precies omgekeerd is.
Soit.
De uitleg van nalmefene komt wel al dichter bij de waarheid.
Veroorzaakte antistoffen elimineren minder dan 5% als inert en dus onwerkzaam materiaal.
De geglucuroneerde metaboliet blijkt wel actief te zijn, maar komt die activiteit niet tot stand door als een prodrug
verbindingen te maken met tryptofaan-componenten uit de voeding?
Bedenk de onlangs gerezen twijfel over anti-epileptische reagentia, die eigenlijk meer als mood stabilisators worden
aangewend.
(Zie het succesvolle Pervitin-effect bij Depakine-gebruik terwijl hypocriet een anti-epilepsie behandeling wordt voorgewend.)
De N-gedealkyleerde metaboliet bij nalmefene schijnt evenwel een minimale pharmacologische activiteit te hebben.
Maar precies die (vergelijk met de Novartis-logica), niet-verklaarde en als minimaal uitgeroepen, pharmacologische activiteit,
zorgt er ook voor, (samen met het onvoorspelbare resultaat van de prodrug-synthese van het geglucuroneerde) dat een
gevarenreflex ontstaat, met daarbij een veranderde perceptie op de realiteit en het vormen van antistoffen.
Zoals bekend wijst het vormen van antistoffen op de gevarenreflex waarmee het lichaam reageert wanneer neuronen worden
kapotgemaakt.
Die veranderde perceptie op de realiteit (het beoogde pharmacologisch, therapeutisch(?) effect) komt dus alleen maar tot
stand door sterk te knippen in de kringloop van neuronen, die het zenuwstelsel wordt genoemd.
Vandaar dat artsen (psychiaters?) een afweging horen te maken van de baten en de 'kosten'.
Wat maken we bij voorkeur kapot bij een therapie tegen drankmisbruik of bij een behandeling dat sociaal drankgebruik
faciliteert ?
De lever – door het drankmisbruik - of het zenuwstelsel – door het chemiegebruik?
Beter nog... hoe beschermen we de maatschappij bij voorrang ofwel tegen kapotgemaakte levers ofwel tegen vernielde
zenuwstelsels?
Misschien is dit een onderwerp voor een maatschappelijk debat, vooral nu de effecten van vernielde zenuwstelsels een
onderschat medisch probleem schijnen te worden.
Schrijver van dit stukje wacht nog steeds vol ongeduld op een afdoende behandeling die het lijden aan het FIF-syndroom kan
tekeer gaan.
“Die zone in de hersenen zorgt ervoor dat je plezier beleeft aan alcohol drinken.”
Medici die lijden aan dit syndroom, verwachten dat medicatie die zone in de hersenen tot de orde zal roepen.
Terwijl ze compleet voorbijgaan aan het feit dat die medicatie antistoffen veroorzaakt en andere bijwerkingen die wijzen op
effecten, die men liever verzwijgt.
Vandaar dat schrijver van dit stukje wijst op dit beetje farmacologie, een kennis waarvan de maatschappij toch mag
verwachten dat die ook bij het medisch establishment zou bekend zijn.
Apotheker Fernand Haesbrouck, 2 maart 2013.
Download