TOEPASSINGSGEBIEDEN LESPAKKET: TOEPASSINGSGEBIEDEN VAN STAMCELONDERZOEK 1. Research • Celfuncties: stamcellen onderzoeken betekent de vermenigvuldiging en differentiëring van cellen onderzoeken. Belangrijke nieuwe inzichten over de eerste ontwikkelingsstadia en de celspecialisatie worden door het bestuderen van stamcellen gerealiseerd. De stoffen die de groei of differentiëring van stamcellen induceren worden opgespoord. Zo werden in het verleden groeifactoren zoals EPO ontdekt. (EPO is de scheikundige stof die zich in de bloedsomloop bevindt, die bloedstamcellen stimuleert tot verhoogde aanmaak van rode bloedcellen.) Bij genetisch erfelijke aandoeningen kan het ontstaan van het ziektebeeld worden bestudeerd. De gelijkenissen en verschillen tussen kankercellen en stamcellen leiden tot nieuwe inzichten en mogelijkheden voor therapieën van kanker. • Voedingsbodems: de stamcellen worden gekweekt op voedingsbodems waarvan de samenstelling heel kritisch is voor de groei en de differentiatie van de stamcellen blijkt te zijn. Het uittesten van nieuwe voedingsbodems om de stamcel in een bepaalde richting te laten evolueren is een belangrijk onderdeel van het stamcelonderzoek. 2. Farmacologie • Testen van nieuwe geneesmiddelen zou kunnen op menselijk cellijnen worden uitgevoerd. Zo zal men op het weefsel waar het geneesmiddel voor bedoeld is vaststellen welke effecten en bijwerkingen er optreden. Immers toxiciteit kan men testen op menselijke cellijnen. Dit zijn cellen die uit één blastocyststamcel zijn ontstaan en die allen dezelfde eigenschappen hebben. Er bestaat heel veel interesse voor deze toepassing vanwege de farmaceutische industrie. • Door de studie van stamcellen wordt de kennis van de diverse lichaamseigen groei- en beschermingsstoffen verbeterd. Farmacologisch kan deze kennis worden aangewend om deze processen te verbeteren of te beinvloeden met geneesmiddelen. 3. Celtherapie Celtherapie is het therapeutische gebruik van stamcellen in plaats van donororganen en –weefsels bij het herstel van beschadigde organen en weefsels. De reële toepassingen van stamcellen in celtherapie zijn nog vrij beperkt momenteel. Toch zijn het deze verwachtingen rond veilige en beschikbare toepassingen van stamcellen in celtherapie die ten grondslag liggen van grote financiële inzetten in research. • Actuele celtherapie: Hiervoor worden enkel volwassen stamcellen (ASC= adult stem cell) gebruikt. Een voorbeeld hiervan is de toepassing van stamcellen uit navelstrengbloed (HSC= haematopoietic stem cell) bij de behandeling van kinderleukemie. Of ASC uit beenmerg bij behandeling van leukemie. De toepassing van gekweekte huidstamcellen en van hoornvliesstamcellen voor het herstellen van deze weefsels zijn ook reeds bestaande celtherapieën. • Experimentele celtherapie: Bij de experimentele celtherapie onderzoekt men toepassingen voor zowel volwassen (ASC) als embryonale (ESC) stamcellen. Het aanleggen van culturen van diverse soorten volwassen en embryonale stamcellen, zoals bijvoorbeeld: culturen van neurale stamcellen, van stamcellen voor huidvorming, en de talrijke pogingen om deze cellen tot grotere potentie aan te zetten zodat ze voor brede toepassing geschikt zijn vormen de kern van de experimentele celtherapie. De hoop om stamcellen te gebruiken voor regeneratie van ruggenmerglaesies is hiervan een voorbeeld. De overleden Christopher Reeve, acteur bekend van zijn rol als Superman, die na een val van zijn paard verlamd was geworden werd zo een grote voorvechter van stamcelonderzoek. Momenteel is de toepassing van celtherapie het meest hoopgevend bij aandoeningen die resulteren uit het wegvallen van gezond weefsel door een onderbreking van de bloedtoevoer of thrombose, dus bij hartinfarct, beroerte, gangreen, Parkinson, diabetes. Er is een tekort aan cellen in deze weefsels maar geen ziekteproces die de cellen opnieuw zou aanvallen. 4. Therapiemogelijkheden in de toekomst: • Niet reproductief klonen: Uit een eicel wordt de celkern verwijderd. De celkern wordt vervangen door een celkern van de patiënt, ttz. het erfelijk materiaal of genen van de patiënt vervangt dat van de oorspronkelijke eicel. Die eicel met de “vreemde” kern wordt aangezet tot deling en tot vorming van een blastocyst. Uit deze blastocyst zal men een cel halen die als ESC een stamcellijn zal vormen met het erfelijk materiaal van de patiënt. In een medische toepassing van weefsel gekweekt uit dergelijke ESC cel zal de kans op afstoting worden geminimaliseerd. Klonen wordt ook celkerntransplantatie genoemd of SCNT (somatic cell nuclear transplant). Naar de toekomst toe hoopt men op dergelijke wijze alle celtypes en weefsels te kunnen laten groeien met een compatibiliteit met de patiënt: bijvoorbeeld hartweefsel, beenderweefsel of zenuwcellen. Dit zou de behandeling van veel ziektes enorm kunnen verbeteren. Maar dit is evenwel op dit ogenblik nog toekomstmuziek! Opmerking: het is belangrijk te noteren dat bij het niet reproductief klonen de groei van de eicel met de genen van de patiënt tijdig wordt gestopt, nl. in de blastocyst fase. Het is niet de bedoeling deze eicellen met getransplanteerde kern te laten verder ontwikkelen tot embryo en eventueel levensvatbare foetus. Dit zou reproductief klonen zijn, wat volstrekt verboden is.