Een verhaal met een staartje… Toen Namiro een melding binnenkreeg van het aantal reeën dat op de Abdijlaan en de O.L.V. ter Duinenlaan tussen Huijbergen en Ossendrecht wordt doodgereden, was dat uiteraard een reden om daar serieus naar te kijken. De cijfers waren lelijk, al was het alleen al omdat er een moeder met twee reekalfjes waren omgekomen bij een aanrijding. Op onze zoektocht naar de feiten en meer informatie, raakten we met meerdere instanties aan de praat, met natuurbeschermers (zie ons artikel Dode reeën op de Abdijlaan op onze website) én… met jagers. Dat lijken twee tegenovergestelde partijen, maar het ligt heel genuanceerd. Voor ons een verhaal met een staartje, en wellicht voor u als lezer ook goed om eens te weten. Nauwkeurig wildbeheer De WildBeheerEenheid (WBE) De Zuidplantage beheert het gebied ruwweg van de Putseweg in Ossendrecht (oostkant) – Groote Meer – Huijbergen -Wouwse Plantage – Vliegbasis – Korteven; zo’n 5.000 hectare. Hier bivakkeren zo’n 185 à 200 reeën, een aantal wat dit gebied volgens het beheerplan kan hebben. Ongeveer de helft van de populatie daarvan is geit en de andere helft bok, wat de beste verhouding is. En hoe graag we de natuur ook haar gang laten gaan, het Grenspark De Zoom-Kalmthoutseheide is een natuurpark, en dat moet worden beheerd. De afgelopen twintig jaar is de populatie reeën verdubbeld. Jaarlijks komen er ruwweg 150 kalfjes bij, waarmee het totaal dus in één klap op 350 reeën komt. Vaak regelt een diersoort zelf zijn populatie; zijn er erg veel van een bepaalde soort dan is voor ieder dier vanzelfsprekend minder voedsel en worden er minder jongen geboren. Maar aangezien het ree hier geen natuurlijke vijanden meer heeft, komen er te veel in dit gebied. Afgeschoten reeën (afschot) Via Wildbeheer De Zuidplantage wordt de populatie reeën op peil gehouden door jaarlijks precies te bepalen hoeveel reeën er mogen worden afgeschoten, wat neerkomt op ongeveer 60 exemplaren per jaar. De afgeschoten dieren zijn oude geiten en bokken en zieke reeën. Vorig jaar is er vergunning gegeven om 62 reeën af te schieten, 30 bokken en 32 geiten. Dit aantal wordt wettelijk toegestaan en gecontroleerd. Het aantal af te schieten reeën hangt af van de groei van de populatie en hoeveel er verdwijnen - anders dan door aanrijdingen, maar bijvoorbeeld door o.a. ziekte en stropen. Het is een besloten groep jagers die mogen afschieten. Jan van Agtmaal, secretaris van de WBE, geeft per jager aan hoeveel hij of zij er mag wegschieten. Voor dat aantal krijgt de jager een soort clips (loodjes) die aan de geschoten ree bevestigd moet worden. Op deze clips staat een nummer en dat nummer moet worden doorgegeven, zodat er bijgehouden kan worden hoeveel er afgeschoten zijn. Het doel van het afschieten is: 1) verkeersveiligheid 2) landbouwschade voorkomen 3) populatiebeheer. In die volgorde. Aangereden (valwild) Het aantal reeën dat door een aanrijding wordt gedood lag in 2012 in heel de Zuidplantage op ca. 50 exemplaren, waarvan er 24 zijn gemeld. Aan de Abdijlaan zijn volgens meldingen 9 dieren in 2012 doodgereden, met die van de Putseweg-oost erbij (de westkant is van een andere WBE) zijn het er 15. Dan zijn er nog het aantal niet-gemelde aanrijdingen. De Abdijlaan ligt nu eenmaal dwars door een natuurgebied heen, waar door de open vegetatie veel reeën voorkomen. In de beschutting van de bomen langs de weg vindt het ree een welkome plaats om over te steken. Volgens dhr. Van Agtmaal worden er ongeveer evenveel reeën afgeschoten als doodgereden door aanrijdingen. Reeën gaan dus voortijdig dood door toedoen van mensen; jagers én automobilisten. Als natuurvereniging onderkennen we uiteraard het belang van goed wildbeheer, een goede balans tussen flora en fauna is heel belangrijk. En wat zou het dan makkelijk zijn om te denken: ach, of een ree nu wordt afgeschoten of aangereden wordt, wat maakt het uit? Er moet toch een aantal reeën per jaar verdwijnen voor een gezonde populatie? Is dat de wrange eindconclusie? Nee. Een goede jager schiet een dier snel en ‘efficiënt’ dood, al staat dat er erg cru. Een ree dat aangereden wordt door een auto is niet altijd direct dood, maar vlucht het bos in, om daar alsnog een langzame, pijnlijke dood te sterven. Er zijn wel mogelijkheden om het aantal doodgereden reeën aan de Abdijlaan te verminderen. De verkeersveiligheid wordt er mee gediend en je voorkomt veel stress, zowel bij ree als mens, want ook voor een automobilist is een aanrijding met een ree een akelige gebeurtenis. 1) Een knip in de weg, dat verlaagt de snelheid aanzienlijk. 2) Met hekken van twee meter hoog de reeën geleiden naar een wildovergang. Deze overgang zou kunnen liggen op een verhoogd wegdek. De ree passeert een indicator en er gaat een licht knipperen of het licht gaat op rood. De reeën hebben een wildspoor en nemen altijd, behalve bij schrik, dezelfde overgang. 3) De snelheid verlagen naar 30 km per uur. Het Grenspark De Zoom-Kalmthoutseheide regelt een bijeenkomst met Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en Namiro om over de problematiek van de reeën aan de Abdijlaan te overleggen en mogelijke maatregelen af te wegen.