Architectuur der klassieken Architectuur der klassieken

Architectuur der klassieken.
Op het Italiaanse eiland Sicilië bevindt zich een nederzetting uit de Griekse oudheid
Ver voor onze jaartelling was Selinunte een grote en belangrijke nederzetting met
tempels en een acropolis. Selinunte is de Italiaanse naam voor de Oudgriekse stad
Selinous. Pakweg 600 jaar voor Christus is men begonnen aan de bouw.
DE OUDE GRIEKEN bouwden majestueuze stenen tempels voor hun
goden. Die goden zijn nu dood en hebben geen graven. We geloven er niet meer in.
Waar we nog wel in geloven is de bouwkunst en stijl. De klassieke stijl status en werd
zeer geschikt geacht om de almacht van koningen, dictators, democratische regeringen of
God te onderstrepen. Vandaar de vele kerken, regeringsgebouwen en paleizen in
klassieke stijl.
Selinunte
Nederzetting uit de Griekse oudheid
Ver voor onze jaartelling was Selinunte een grote en belangrijke nederzetting met
tempels en een acropolis. Tegenwoordig is het een belangrijke archeologische vindplaats
en kun je in Selinunte ondermeer een van de grootste Griekse tempels ter wereld zien.
Selinunte
Selinunte is de Italiaanse naam voor de Oudgriekse stad Selinous (Σελινούς, in het Latijn
Selinus) op het eiland Sicilië (zie Magna Graecia).
Selinous, de meest westelijk gelegen Griekse stad op de zuidkust van Sicilië, lag
ongeveer 80 km ten westen van Akragas (Agrigento). Zij werd rond 650 v.Chr. (of was
het 630?) gesticht door een groepje kolonisten uit Megara Hyblaea, volgens de
overlevering aangevoerd door een zekere Pammilus, en dankt haar naam aan de wilde
selderij (Apium graveolens L., in het Grieks σέλινον), een plant die in de omgeving veel
voorkwam en ook op de munten van de stad werd afgebeeld.
[bewerken]Geschiedenis
Tijdens de eerste 150 jaren van haar bestaan raakte de stad herhaaldelijk betrokken bij
conflicten, zowel met zijn noorderbuur Segesta als met Carthago. In de Slag bij Himera
(in 480 v.Chr.) stond Selinus nog - als enige Griekse stad - aan de zijde van Carthago,
maar werd toch in 409 door de Carthagers verwoest. Een deel van de ca. 25.000 inwoners
werd toen als slaaf verkocht, en ook al werden de stadsmuren kort daarop herbouwd, toch
was de historische rol van Selinus uitgespeeld. Nadat het in 250 opnieuw door de
Carthagers was aangevallen bleef het als een onbeduidende plaats voortbestaan.
[bewerken]Opgravingen
De antieke stad kon pas in de 16e eeuw geïdentificeerd worden. Opgravingen sinds het
einde van de 19e eeuw hebben er onder meer belangrijke resten van zes grote Dorische
tempels aan het licht gebracht, daterend van de 7e tot de 5e eeuw v.Chr. Een aantal
metopen hiervan zijn kunsthistorisch gesproken erg waardevol, en bevinden nu in het
Museo Nazionale Archeologico van Palermo. Vooral de zgn. Tempel E uit ± 460 v.Chr.,
mogelijk gewijd aan de godin Hera, is in de 20e eeuw gedeeltelijk gerestaureerd en maakt
grote indruk.