Geluidsgolven - CMA

Geluidsgolven
Toelichting
Natuurkunde
geluid
Geluid wordt geproduceerd door trillingen
Bijna alles wat kan trillen kan ook geluid produceren. Als iets trilt in lucht dan duwt het de
moleculen in lucht, heen en weer. Deze moleculen duwen op hun buurt tegen de
moleculen naast hen. Zo wordt de geluidspuls in alle richtingen verspreid.
De trillingen van de moleculen in lucht zorgen voor drukverschillen die te detecteren zijn
met het oor en geluidsensor. Een geluidsensor kan de gemeten drukverschillen omzetten
in een elektrische spanning die gemeten wordt met de computer. Geluidsgolven zijn
longitudinale golven. Ze heten zo omdat de trillingsrichting van de moleculen parallel is
aan de bewegingsrichting van de geluidsgolf. Geluid heeft een aantal eigenschappen die
we kunnen onderscheiden, namelijk: geluidssterkte, toonhoogte en klankkleur.
Geluidssterkte
De geluidssterkte van een geluidsgolf hangt af van het drukverschil tussen gebieden met
een hoge dichtheid van luchtmoleculen en een gebied van lage dichtheid. Een groter
verschil in luchtdruk (grotere amplitude) resulteert in een harder geluid.
Toonhoogte
De toonhoogte die we waarnemen bij een geluidsgolf heeft te maken met de frequentie
waarmee de moleculen in lucht vibreren. De frequentie is gedefinieerd als het aantal
vibraties per seconde. Een hogere frequentie correspondeert met een hogere toon. De
frequentie van de geluidsgolf is niet hetzelfde als de snelheid van het geluid.
Geluidsgolven met verschillende frequenties planten zich, in hetzelfde medium, met
dezelfde snelheid voort .
Geluidsgolven – Toelichting
1
Klankkleur
Klankleur is de eigenschap wat een geluid onderscheid en herkenbaar maakt als een
geluid van een bepaald instrument, een klinker of lawaai. Zo klinkt een toon op een gitaar
anders dan dezelfde toon gespeeld op een harp. Dit noemen we de (subjectieve) indruk
van de klank van een geluid of een (muzikale) toon.
2
CMA Lesmateriaal