Samenvatting NaSk Hfdst 8 » Geluid

Samenvatting NaSk Hfdst 8 » Geluid
1. Geluid maken en horen
Geluidsbronnen zijn dingen die geluid maken door trillingen:
- Stem > stembanden
- Luidspreker > conus
- Gitaar > snaren
Een luidspreker maakt van een elektrisch signaal een geluidsignaal. De conus beweegt heen en weer waardoor de lucht
wordt samengeperst. Door de tussenstof verplaatsen de trillingen zich van de geluidsbron naar je oren.
Geluid kun je ook horen via je schedel. Daardoor klinkt je stem anders.
Geluid heeft tijd nodig om zich te verplaatsen. In de lucht is het ongeveer 340 meter per seconde.
𝑎𝑓𝑠𝑡𝑎𝑛𝑑 = (𝑔𝑒𝑙𝑢𝑖𝑑𝑠)𝑠𝑛𝑒𝑙ℎ𝑒𝑖𝑑 ∙ 𝑡𝑖𝑗𝑑
of in symbolen
𝑎=𝑣 ∙ 𝑡
In het oor zit het trommelvlies. Dit beweegt naar buiten als de druk lager wordt, en naar binnen als de druk stijgt.
Vervolgens brengen de gehoorbeetjes de trillende beweging over naar het slakkenhuis, waar het versterkt wordt.
Hier wordt het geluid omgezet in elektrische signalen die worden doorgegeven aan de hersenen.
2. Toonhoogte en frequentie
Als men een snaar laat trillen, geeft hij een bepaalde toon dit hangt af van de dikte, de lengte en de spanning.
Een instrument wordt gestemd met behulp van een stemvork. De benen hiervan trillen om de evenwichtsstand.
Het aantal trillen per seconde word de frequentie genoemd. Deze wordt gemeten in hertz.
De tijd die nodig is voor één trilling heet de trillingstijd.
𝑇𝑟𝑖𝑙𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠𝑡𝑖𝑗𝑑 =
1
𝐹𝑟𝑒𝑞𝑢𝑒𝑛𝑡𝑖𝑒
𝐹𝑟𝑒𝑞𝑢𝑒𝑛𝑡𝑖𝑒 =
1
𝑇𝑟𝑖𝑙𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠𝑡𝑖𝑗𝑑
Met een oscilloscoop kan men geluidstrillingen weergeven.
De tonen die in het frequentie bereik liggen kun je horen. Dit is meestal 20 Hz tot 20 000 Hz.
Als je ouder wordt dit minder. Dit kan ook komen doordat men luistert naar harde muziek.
3. Geluidssterkte
Als de amplitude of de maximale uitwijking van de trilling groter wordt neemt de geluidssterkte toe.
De geluidssterkte kun je weergeven op de decibelschaal. Je meet dit met een decibelmeter. De eenheid is decibel.
De gehoordrempel is de geluidssterkte waarbij je het geluid begint te horen.
Bij de pijngrens beginnen je oren pijn te doen.
De meeste dicebelmeters hebben een A-filter. Deze maakt de meter minder gevoelig voor lage en erg hoge
frequenties. De meter kan op die manier het geluid nabootsen die mensen kunne horen. Deze schaal wordt met
name gebruikt om geluidshinder vast te stellen.
𝑎𝑙𝑠 ℎ𝑒𝑡 𝑎𝑎𝑛𝑡𝑎𝑙 𝑔𝑒𝑙𝑢𝑖𝑑𝑠𝑏𝑟𝑜𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑣𝑒𝑟𝑑𝑢𝑏𝑏𝑒𝑙𝑡, 𝑛𝑒𝑒𝑚𝑡 𝑑𝑒 𝑔𝑒𝑙𝑢𝑖𝑑𝑠𝑠𝑡𝑒𝑟𝑘𝑡𝑒 𝑚𝑒𝑡 3 𝑑𝐵 𝑡𝑜𝑒.