OMGAAN MET LIJDEN VANUIT SCHRIFT EN THEOLOGIE 2009-2010 Presentatie 2 VERKENNINGEN “LIJDENSTHEOLOGIE” in historisch en hedendaags perspectief VERKENNINGEN ‘Lijdenstheologie’ in historisch en hedendaags perspectief 1. 2. 3. 4. 5. De (on)mogelijkheid van een ‘theologie over het lijden’? Denken over lijden : beknopt historisch overzicht ‘Lijdenstheologie’ in een post-christelijke tijd De wanhopige vraag : “Waarom?” De dwaasheid van het kruis (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Spreken of zwijgen? Heeft het wel zin om over het lijden te spreken? Is het niet eerder zo dat lijden iets is dat persoonlijk geleefd moet worden? (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Spreken of zwijgen? Heeft het wel zin om over het lijden te spreken? Is het niet eerder zo dat lijden iets is dat persoonlijk geleefd moet worden? Lijden als een open ligwonde in het filosofische en theologische denken (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” “Lijden is zinloos” “Lijden is een kwaad, omdat het de mens in zijn persoonlijk welzijn aantast.” (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Waarom dan toch denken en spreken over het lijden? (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Waarom dan toch denken en spreken over het lijden? 1. Vragen verlangen antwoorden : noodzaak van een forum waar men de vragen mag stellen, zijn gevoelens mag uitdrukken : “de werkelijkheid van het lijden veilig stellen”. (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Waarom dan toch denken en spreken over het lijden? 2. Tegen de onverschilligheid en het vergeten: Spreken is noodzakelijk om aan het vergeten te weerstaan (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Waarom dan toch denken en spreken over het lijden? “Vergetelheid leidt in de ballingschap. Herinnering is het geheim van de verlossing.” Psalm 77 – ‘Is het gedaan met Gods liefde?’ [2] Ik roep God aan met luide stem, met luide stem, tot Hij luistert. [3] Ik zoek de Heer bij dag in mijn nood, ik strek mijn handen uit bij nacht: ik hou niet op, ik kan niet berusten. [4] Denk ik aan God, dan moet ik versmachten; denk ik aan Hem, dan verlies ik de moed. [5] U houdt mijn wimpers weerloos open, ik kan van ontsteltenis niet meer spreken. [6] Ik denk aan de tijd van vroeger, de jaren van het eerste begin. [7] Denk ik ’s nachts weer aan mijn citerspel, dan klaag ik en vraagt mijn geest: [8] Zal de Heer voor altijd zijn afkeer laten blijken en zal Hij nooit meer genadig zijn? Psalm 77 – ‘Is het gedaan met Gods liefde?’ [9] Is het gedaan met zijn liefde, voorgoed? Gedaan met zijn woord voor alle generaties? [10] Is God het verleerd medelijden te hebben? Ligt zijn medelijden in woede gevangen? [11] Dan zou je zeggen: ‘Mijn ongeluk is dat de Hoogste niet langer aan mijn zijde staat.’ [12] Toch blijf ik uw daden in gedachte houden, Heer, ik wil uw wonderen van vroeger herdenken [13] en mijmeren over wat U hebt geschapen: niets van dat alles wil ik vergeten. Psalm 77 – ‘Is het gedaan met Gods liefde?’ [14] Uw weg, o God, is een heilige weg. Welke god is zo groot als onze God? [15] U bent toch de God die wonderen verricht, U toont uw macht voor de ogen van de volken. [16] Met eigen arm hebt U uw volk bevrijd, de kinderen van Jakob en Jozef. [17] Toen de zeeën U zagen, o God, toen de zeeën U zagen, krompen zij ineen, de afgronden beefden zelfs; [18] de wolken stortten hun wateren uit, langs de hemel rolde uw donder, uw bliksem schoot schichtig heen en weer. Psalm 77 – ‘Is het gedaan met Gods liefde?’ [19] Luid rolde uw donder de hemel rond, uw bliksems verlichtten de aarde, de onderwereld schudde en beefde. [20] Dwars door de zee ging uw weg, uw pad voerde dwars door het machtige water, maar uw voetspoor was nergens te zien. [21] U hebt uw volk als een kudde geleid aan de hand van Mozes en Aäron. Psalm 77 – ‘Is het gedaan met Gods liefde?’ Vanaf v 14 bloeit het gedicht op. Vss 14-21, waar psalm 77 op uitloopt, is poëzie met alle remmen los. Merkwaardig is, dat juist dat gedeelte, één derde van de hele psalm, staat in het teken van dat echt en oer-Hebreeuws woord ‘gedenken’. Waar het in de Hebreeuwse Schrift steeds weer op aankomt : zachar, in de gedachtenis levend houden. Priesters en profeten heten ernaar: ZacharJah. Het joodse volk is een volk met een toegewijd geheugen, de JHWHgemeente leeft van traditie. Zo komt al die gedachtenis in zeven verzen los. Het is de gedachtenis aan de exodus: het is een seder-avondverhaal, het gaat over de Pesachthema’s: de zee, de doortocht, de bevrijding. (…) Het verhaal-van-toen wordt opgeheven tot de orde van het geheim-van-altijd! (Willem Barnard, Psalmgetier, 26-29) (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Waarom dan toch denken en spreken over het lijden? 3. Leren omgaan met zin-vragen vooraleer de crisis komt (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Theologie van het lijden In het lijden wordt namelijk geraakt aan de verhouding tussen God en mens :Waar is God als de mens lijdt? Lijdenstheologie = het denken aandurven daar waar het op zijn kwetsbaarst is (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” Theologie van het lijden “de rots van het atheïsme” Marnix Gijsen Iwan Karamazow (Dostojewski) Herman Brusselmans Antoon Vergote Uit ‘De 7 hoofdzonden’ volgens Andrea Croonenberghs Humo, 6 maart 2007 Geloof jij in een god die over de wereld waakt? Nee, als kind heb ik geprobeerd om daarin te geloven, maar het is me niet gelukt. En als er dan toch één is, zouden ze hem dringend moeten vervangen. Waarom? Omdat hij ons voortdurend bij ons pietje heeft. Ik bedoel : als er inderdaad een god is, heeft hij het hier toch maar mooi allemaal in de soep laten draaien. Oorlogen, honger, racisme, onderdrukking : het kan toch niet zijn dat er een Goede Man is die dat allemaal wil? (ON)MOGELIJKHEID VAN EEN “THEOLOGIE OVER HET LIJDEN” “… Toch kan ik me niet ontdoen van het gevoel dat je leegte en gemis nog veel pijnlijker beleeft als je het joodschristelijke geloof in een persoonlijke God belijdt, als je tot geloof komt in een God die een verbond van trouw sluit met zijn mensen, die zich ‘Vader’ laat noemen en zich vergelijkt met een moeder die haar kind koestert op schoot… De God die zich geopenbaard heeft als het Woord, als de Dialogos, maar die, als wij ons tot Hem wenden, zwijgt in een oorverdovende stilte, is de Onverstaanbare. De Vreemdeling. De stilte van God doet pijn.” Iny DRIESSEN, Als alles tegen zit en God geeft niet thuis. Waarom ik toch nog geloof, Lannoo, 2009, 9. VRAGENDERWIJS Ik wil u smeken … geduld te hebben met alles wat onopgelost is in uw hart en probeer van de vragen zelf te houden net als gesloten kamers en als boeken die geschreven zijn in een heel vreemde taal. Zoek nu niet naar de antwoorden die u niet gegeven kunnen worden omdat u niet in staat zou zijn ze te beleven. En het gaat erom alles te beleven. Beleef de vragen nu. Misschien zult u dan langzaam, zonder het te merken, ooit op een dag het antwoord zijn geworden. VERKENNINGEN ‘Lijdenstheologie’ in historisch en hedendaags perspectief 1. 2. 3. 4. 5. De (on)mogelijkheid van een ‘theologie over het lijden’? Denken over lijden : beknopt historisch overzicht Lijdenstheologie in een post-christelijke tijd De wanhopige vraag : “Waarom?” De dwaasheid van het kruis ‘Trilemma van Epikouros’ “Ofwel wil God het kwade uit de wereld wegnemen, maar kan Hij het niet; ofwel kan Hij het, maar wil Hij het niet wegnemen. Ofwel wil Hij het niet en kan Hij het niet Ofwel wil en kan Hij het. Indien Hij het wil en niet kan, is Hij onmachtig. Indien Hij het kan en niet wil, heeft Hij ons niet lief. Indien Hij het wil noch kan, is Hij niet de goede God en bovendien onmachtig. Indien Hij het wil en kan – en dat is het enige dat Hem als God past -, vanwaar komt dan het feitelijk kwaad en waarom neemt Hij het niet weg?” Het ‘trilemma van de theodicee’ (Epikouros) Waarom belet God het lijden niet? De verhouding tussen Gods almacht en Gods liefde Hoe samendenken : 1) God is almachtig 2) Zijn liefde en goedheid zijn eindeloos 3) Het kwaad bestaat “Rechtvaardiging van God” (Leibniz) Vrijspraak voor God? “de beste van alle werelden” “een alwijze God” De aardbeving van Lissabon in 1755 Voltaire – Kant : ontwaarding van de lijdende mens (zie ook Job) “Het proces van Shamrod” Ontisch en moreel kwaad de verantwoordelijkheid van de mens Ontisch (of ‘fysiek’) kwaad = het kwaad dat ons overkomt, als gevolg van natuurrampen of ziekte Moreel kwaad = het kwaad dat we elkaar aandoen, en dat we verondersteld worden vrij te kiezen Ontisch en moreel kwaad de verantwoordelijkheid van de mens Vragen bij een te strikt onderscheid : 1. 2. 3. Geen overtuigende ‘vrijspraak’ van God… Ook het ontisch/fysieke kwaad is ‘kwaad’ Meeste situaties zijn een mengeling … “Katrina is straf van God” DS 03/09/2005 De conservatieve christenen in de VS hebben wel heel bijzondere verklaringen voor de verwoestende doortocht van de orkaan Katrina in de stad New Orleans. Volgens hen moest Katrina ,,het zondige volk’’ van New Orleans straffen. New Orleans is bekend voor zijn mardi gras. God wilde de inwoners van New Orleans straffen voor dat festijn en andere ,,zondige feesten’’, luidt het in een communiqué aan de Amerikaanse media. THEOLOGISCHE KLIMAATVERANDERING THEOLOGISCHE KLIMAATVERANDERING de tendens tot scheiding van God en lijden : God wil het lijden niet de tendens tot identificering van God en lijden : God blijft niet onverschillig (a-pathisch) en lijdt mee (sym-pathisch) - “the fellow-sufferer who understands” (WHITEHEAD) - “Slechts de lijdende God kan helpen” (BONHOEFFER) - “weerloze overmacht” (BERKHOF) “Paradigmawissel” “De omslag van de theoretische behandeling van waarom-vragen naar de aandacht voor ‘hoe omgaan met het lijden’ is een duidelijke trend in de recente theologie. De Franse theoloog Gesché spreekt in dit verband zelfs van een paradigmawissel.” Marc STEEN, Lijden en liefde. Enkele reflecties, in COLLATIONES, 2009, nr. 4, 465-476, 465-466. THEOLOGISCHE KLIMAATVERANDERING Geen zoeken naar goddelijke oorzaak, wel aandacht voor (goddelijke) respons Aandacht voor het verhalende en getuigende element : de autoriteit van de lijdende mens, eerder dan de theorie het drama van de holocaust als vertrekpunt voor iedere reflectie over God en het lijden in de hedendaagse theologie Het verhalende en getuigende element Harold KUSHNER “Als het kwaad goede mensen treft” Het verhalende en getuigende element THEOLOGISCHE KLIMAATVERANDERING Geen zoeken naar goddelijke oorzaak, wel aandacht voor (goddelijke) respons Aandacht voor het verhalende en getuigende element : de autoriteit van de lijdende mens, eerder dan de theorie het drama van de holocaust als vertrekpunt voor iedere reflectie over God en het lijden in de hedendaagse theologie : een breuklijn in het denken over God en lijden Lijden God I VERGELDINGSMODEL straf voor de zonde God als indirecte oorzaak II PLANMODEL doelgericht mysterie God als directe oorzaak Ik zie het lijden als een straf van God Rechtvaardige rechter macht > liefde afstand > nabijheid Mens zondaar voor God Ik zie het lijden als een onderdeel van het plan dat God in de wereld uitvoert. Grote regisseur instrument van God macht > liefde afstand > nabijheid III OPVOEDINGSMODEL Ik zie dat God ons in het lijden oproept om betere mensen te worden. loutering Wijze opvoeder kind van God God als indirecte macht >< liefde oorzaak afstand >< nabijheid IV SYMPATHIEMODEL zinloos mysterie Over oorzakelijkheid heen Ik zie dat God in het lijden met ons meelijdt. Mede-lijdende vriend macht < liefde afstand < nabijheid V MYSTIEKE MODEL persoonlijk mysterie Over oorzakelijkheid heen Ik zie het lijden als een weg naar vereniging met God. Intieme partner macht < liefde afstand < nabijheid lijdende vriend godvormige partner