93 Het water van Meriba

Het water van Meriba.
Wie overleed en waar was het volk toen?
Numeri 20:1
De Israëlieten kwamen
in de woestijn Zin,
heel de gemeenschap,
in de eerste maand, en het volk
bleef in Kades.
Daar stierf Mirjam,
1
en
zij werd er begraven.
Waarom is vrijwel heel Israël
in de woestijn overleden?
Hier stierf Mirjam en werd er begraven.
Van het toneel van blijdschap aan de oevers
van de Rode Zee,
waar Israël onder zang en dans
de overwinning van Jehova vierde,
tot het graf in de woestijn aan het eind van een leven van rondzwerven dit was het lot van miljoenen die vol hoop Egypte hadden verlaten.
Door de zonde was de beker der
zegeningen van hen weggenomen.
Welk probleem ontstond er en bij wie ging het
volk klagen en welke vragen werden er gesteld?
Numeri 20:2-5
2 Maar er was voor de gemeenschap geen water.
Toen kwamen zij bijeen vanwege Mozes en vanwege Aäron.
3 En het volk kreeg onenigheid met Mozes. Zij zeiden:
Hadden wij maar de geest gegeven, toen onze broeders
voor het aangezicht van de HEERE de geest gaven!
4 En waarom hebt u de gemeente van de HEERE in deze woestijn gebracht?
Om hier te sterven, wij en ons vee?
5 En waarom hebt u ons uit Egypte laten vertrekken?
Om ons op deze ellendige plaats te brengen?
Het is geen plaats voor zaaigoed, evenmin voor vijgenbomen, wijnstokken
en granaatappels. Ook is er geen water om te drinken.
Bij wie gingen Mozes en Aäron advies vragen?
Numeri 20:6
6 Toen gingen Mozes en Aäron van
de gemeente weg naar de ingang van
de tent van
ontmoeting,
en zij wierpen
zich met hun
gezicht ter aarde.
Welk probleem ontstond er en bij wie ging het
volk klagen en welke vragen werden er gesteld?
Numeri 20:7-8
7 De HEERE sprak tot Mozes: 8 Neem de staf en roep
de gemeenschap bijeen, u en Aäron, uw broer, en
spreek
voor hun ogen tot de rots,
en die
zal zijn water geven.
Zo zult u water voor hen voortbrengen
uit de rots, en u zult
de gemeenschap en hun vee
laten drinken.
Wat deed Mozes en met welk resultaat en
hoe noemde Mozes het volk en waarom?
Numeri 20:9-10
9 Toen nam Mozes de staf van voor
het aangezicht van de HEERE,
zoals Hij hem geboden had.
10 En Mozes en Aäron
riepen de gemeente
voor de rots bijeen,
en hij zei tegen hen:
Luister toch, ongehoorzamen,
zullen wij
voor u
uit deze rots water voortbrengen?
Wat verloor Mozes op een belangrijk moment
door al het gemopper om hem heen?
Beide broeders gingen
de vergadering voor,
Mozes met de staf Gods in de hand.
Ze waren nu oude mannen.
Lang hadden ze de opstandigheid
en
de hardnekkigheid van Israël verdragen;
maar nu bezweek eindelijk
ook het geduld van Mozes.
Welke fout maakte Mozes?
Numeri 20:11
11
Toen hief Mozes zijn hand op en
hij
sloeg de rots
twee keer met zijn staf,
en er kwam veel water uit,
zodat de gemeenschap en
hun vee konden drinken.
Met welk verwijt kwam God toen
Mozes zijn taak niet goed had uitgevoerd?
Numeri 20:12-13
12 Maar de HEERE zei tegen Mozes en tegen Aäron:
Omdat u niet in Mij geloofd hebt,
en Mij voor de ogen van de Israëlieten niet geheiligd hebt,
zult u deze gemeente niet
in het land brengen dat Ik hun gegeven heb.
13 Dit is het water van Meriba, waar de Israëlieten de HEERE
ter verantwoording riepen, en waar Hij onder hen geheiligd werd.
Aangezien gij op Mij niet vertrouwd hebt en Mij ten aanschouwen van de
Israëlieten niet geheiligd hebt, daarom zult gij deze gemeente niet brengen in
het land, dat Ik hun geef." Ze moesten met de opstandige Israëlieten sterven
in plaats van de Jordaan over te steken.
Wat is de reden dat de waarheid niet in drift
of in ongeduld gezegd worden?
Galaten 5:22
22 De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede,
geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid,
zelfbeheersing.
Een overvloed van water stroomde uit de rots, om de menigte te laven.
Maar er was een groot kwaad geschied.
Mozes had onbedachtzaam gesproken; zijn woorden waren voortgekomen
uit menselijke drift in plaats van uit heilige toorn omdat God oneer was
aangedaan. "Hoort toch, wederspannigen", had hij gezegd.
Deze beschuldiging was terecht, maar zelfs de waarheid
mag niet in drift of in ongeduld gezegd worden.
Toen hij zelf hen echter beschuldigde, bedroefde hij de Geest van God,
en bracht het volk alleen maar schade toe.
Wat toonde Mozes op dat moment?
Mozes toonde ongeloof in God.
"Zullen wij u water geven?" vroeg Hij,
alsof de Here niet zou doen wat Hij beloofd had.
"Gij hebt op Mij niet vertrouwd", zei de Here tegen de beide broers, "
en hebt Mij ten aanschouwen van de Israëlieten niet geheiligd".
Juist toen er gebrek aan water kwam, wankelde hun geloof
in de vervulling van Gods belofte door het morren en de opstand
van het volk. Vermoeid en moedeloos deden Mozes en Aäron
niet hun best deze gevoelens die onder het volk heersten,
tegen te gaan. Als ze een onwankelbaar geloof in God hadden
geopenbaard, zouden ze deze dingen
zo voor het volk hebben
kunnen brengen, dat dit
de proef had kunnen doorstaan.
Naar wie verwees de rots?
Door zijn overhaaste daad
ontnam Mozes
de kracht aan de les
die God het volk had willen leren.
De rots, die een beeld was van Christus, was eenmaal
geslagen, zoals Christus eenmaal opgeofferd zou worden.
De tweede maal moest slechts tot de rots gesproken worden,
evenals wij slechts om zegeningen behoeven te vragen
in de Naam van Jezus. Doordat de rots
voor de tweede maal werd geslagen,
ging dit prachtig beeld van Christus verloren.
Wie hadden Mozes en Aäron
de eerste plaats moeten geven?
Meer nog, Mozes en Aäron hadden zich macht
aangematigd waarop God alleen recht had.
De noodzaak aan goddelijke tussenkomst maakte dit een
bijzondere gebeurtenis, en de leiders van Israël hadden deze
gebeurtenis moeten aanwenden om het volk te doordringen
van eerbied voor God en om hun geloof in Zijn macht en
goedheid te versterken. Toen ze boos uitriepen: "Zullen wij
uit deze rots voor u water te voorschijn doen komen?"
Stelden ze zich op de plaats van God, alsof zij, zwakke en
hartstochtelijke stervelingen, de macht bezaten.
Vertelde Mozes het volk over zijn straf?
Deuteronomium 3:26
26 Maar de HEERE was verbolgen op mij, vanwege u, en Hij luisterde niet naar mij. En de
HEERE zei tegen mij: Laat het u genoeg zijn; spreek niet meer tot Mij over deze zaak.
Mozes hield zijn vonnis niet verborgen voor het volk, maar
zei dat Hij, omdat hij nagelaten had God de eer te geven,
hen niet in het beloofde land kon brengen. Hij verzocht hun
acht te slaan op de strenge straf die hem getroffen had,
en dan na te denken over de vraag hoe God hun morren
moest zien door op een enkele persoon het
vonnis te leggen dat zij door hun zonden
op zich gebracht hadden. Hij zei hen,
dat hij God gesmeekt had het vonnis te
herzien, maar dat dit geweigerd was.