Preekverwerking 01 Matt 26,28 2007 03 11

uittocht uit de slavernij van de zonde, de
terugkeer uit de ballingschap van onze
schuld.
3. Bloed tot vergeving van zonden
De betekenis van het kruis
van Christus (2)
Het kruis: zijn bloed voor ons
vergoten
Bij een preek over Matt 26,28
Bloed heeft in het Oude Testament een
bijzondere betekenis. Wij zijn er aan
gewend geraakt dat er sinds Jezus geen
offers meer nodig zijn. Daardoor staan die
bloederige offers ver van ons af. Maar
iedere Israëliet wist: bloed bedekt de
zonde. Bloed verzoent onze schuld. Bloed
neemt de barrière die er is tussen ons en
God weg. Door het bloed van het offer
komen we weer bij God. Dat vieren we
aan het avondmaal. We toasten op het
bloed van Jezus, dat onze zonden bedekt
en ons weer met God verzoend.
Samenvatting van de preek
4. Het bloed van een nieuw verbond
1. Het kruis van Christus en de
avondmaalsbeker
Vandaag vieren we het avondmaal. We
vieren dat Jezus Christus zijn lichaam en
zijn bloed gegeven heeft voor ons.
Behalve bij het avondmaal, keert het
motief van ‘bloed’ vaker in het Nieuwe
Testament terug. Jezus heeft ons gekocht
met zijn bloed. Wij krijgen vergeving door
zijn bloed. Het bloed geeft ons vrede en
brengt ons bij God. Bij dat aspect van het
kruis van Christus staan we vanmorgen
stil.
2. Het avondmaal is het nieuwe
bevrijdingsfeest, dankzij het bloed van
Christus
Jezus viert Pesach-feest. Dit feest
herinnerde aan de uittocht uit Egypte, en
riep het verlangen op naar de definitieve
bevrijding uit de ballingschap. Tijdens dit
feest laat Jezus zien wat de betekenis van
zijn dood zal zijn. Zijn dood zal de lang
verwachte bevrijding brengen. Zijn dood
verlost van alle vijanden: de duivel, de
zonde en de dood. Zijn bloed betekent de
Jezus’ bloed is een nieuw begin. De
profeten hoopten op een nieuw verbond.
Een relatie met God die niet meer stuk
kan. Bevrijd van zonde, vernieuwd en
geheiligd, voor altijd met God leven. Dat
nieuwe verbond komt er door Jezus’ dood.
Zijn bloed is het bloed van een nieuw
verbond. Door zijn bloed kan onze relatie
met God niet meer stuk!
Leesrooster voor de Lijdenstijd
Deze week staan we vooral stil bij
gedeelten uit het Oude Testament. Dat
Jezus aan het kruis zijn bloed voor ons
vergiet, is een gedachte die ver af staat
van onze belevingswereld. Daarom gaan
we op zoek naar de betekenis die ‘bloed’
heeft in het Oude Testament. Het doel
daarvan is, beter in beeld te krijgen wat
het voor ons betekent: ‘bloed voor ons
vergoten’.
Zondag 11 maart
Matteüs 26,17-30
Maandag 12 maart
Exodus 12,1-13 en 21-28
De combinatie van avondmaal en bloed
herinnert allereerst aan het Pesachfeest.
Israël vierde dit feest voor het eerst bij de
uittocht uit Egypte. De HEER doodde hun
oudste kinderen niet, als er bloed aan de
deurposten gestreken was. Het bloed van
het Pesach-lam beschermde tegen de
dood van Gods oordeel. Zo is Jezus ons
Pesach-lam (1 Kor 5,7) en verlost zijn
bloed ons van Gods oordeel.
Dinsdag 13 maart
Exodus 24,1-11
Jezus’ bloed is het bloed van het nieuwe
verbond (Matt 26,28, Statenvertaling). Dat
herinnert aan woorden van Mozes in
Exodus 24: ‘het bloed van het verbond’
(vers 8, NBG-1951). Een verbond werd
gesloten met behulp van bloed. En waar
een verbond gesloten is, daar wordt
gegeten en gedronken bij God aan tafel.
Zo vieren wij dankzij het bloed van Jezus
het avondmaal, als verwijzing naar het
komende feestmaal op de berg van de
Heer (Jes 25,6), als God zelf ons aan tafel
zal nodigen en ons misschien wel zal
bedienen (Luk 12,37)…
Woensdag 14 maart
Leviticus 17,10-14
Waarom was dat bloed zo belangrijk?
Daarover lees je iets in Leviticus 17. In het
bloed ligt de levenskracht. Die
levenskracht bewerkt verzoening. Het ene
leven dat gegeven wordt voor het andere.
Het leven van het offer wordt gegeven in
plaats van het leven van de zondaar. Zo
wordt het offer getroffen door het
doodsgericht, wordt de zonde bedekt en
de relatie met God hersteld. Zo sterft
Jezus Christus voor ons, bedekt zijn bloed
onze zonde en brengt hij ons weer bij
God.
Donderdag 15 maart
Zacharia 9,9-13
Deze profetie is vooral bekend van de
intocht van Jezus op de rug van het
ezelsveulen, als de mensen ‘Hosanna’
roepen en met palmtakken zwaaien. Maar
in deze profetie over de koning van Sion
gaat het ook over bloed. Het
‘verbondsbloed’ (vers 11, NGB-1951) van
Sion brengt vrijlating voor gevangenen. Dit
bloed is het bloed van Jezus Christus, de
koning van Sion. Hij regeert van de rivier
tot aan de einden van de aarde, en zijn
bloed is onze bevrijding,
Vrijdag 16 maart
Leviticus 16,1-22
De Grote Verzoendag was de dag van de
jaarlijkse grote schoonmaak. Alle zonde
die het volk en het heiligdom aankleefde,
werd opgeruimd. Eerst offerde Aäron voor
zichzelf, om vrij van zonde priester voor
het volk te kunnen zijn (vers 6, 11-14).
Daarna moet hij het heiligdom
schoonmaken en alle zonde van Israël
opruimen en zelf op zich nemen (15-19).
Daarna legt hij zijn eigen zonde en de
zonde van het volk op een bok. Die bok
wordt de woestijn ingestuurd. Zo neemt
de bok alle zonden met zich mee (20-22).
Jezus is onze hogepriester. Hij heeft onze
zonden op zich genomen. Hij is als een
bok de woestijn in gestuurd. Nu is alle
zonde weg, voor altijd!
Zaterdag 17 maart
Hebreeën 9,11-28
In de Hebreeënbrief laat de schrijver zien
hoe het ritueel van de grote verzoendag
vervuld wordt door Jezus Christus. We
lazen hier gister over. Het offeren in de
tabernakel ging maar door. Elk jaar was
die grote verzoendag weer nodig. Offers
hielpen niet echt. Maar Jezus heeft het
grote, definitieve offer gebracht. Hij is de
laatste hogepriester. Hij is in het hemelse
heiligdom naar binnen gegaan. Zijn offer is
zijn eigen bloed. Met dat offer heeft hij de
zonde definitief teniet gedaan. Hij pleit bij
God zelf. Wat een verlosser!