The Sufi Message of Hazrat Inayat Khan Volume IX – The Unity of Religious Ideals, 15. The Symbology of Religious Ideas, 6. The Story of Lot’s Wife De Soefi Boodschap van Hazrat Inayat Khan Deel IX – De eenheid van religieuze idealen, 15. De symbolenleer van religieuze ideeën, 6. Het verhaal van Lot’s vrouw 15. De symbolenleer van religieuze ideeën 6. Het verhaal van Lot´s vrouw De klassieke methode om het mysterie van het leven te geven was om het in de vorm van een legende te geven. De legende van Lot´s vrouw is dat Lot verwant was aan Abraham en dat door de liefde en de bemiddeling van Abraham de twee engelen naar Lot werden gestuurd om hem te waarschuwen voor de toekomstige verwoesting van twee steden en om hem te adviseren om naar te bergen te gaan. En Lot wilde niet graag de steden verlaten, maar uiteindelijk stemde hij erin toe. Zijn schoonzonen lieten hem vallen door hem niet te vergezellen, maar zijn vrouw en zijn twee dochters vergezelden hem op de reis naar de bergen. En hen werd gezegd dat zijn vrouw onder geen beding achterom moest kijken; en toen zij dat toch deed werd ze veranderd in een zoutpilaar. Lot en zijn twee dochters bleven over en zij bereikten de berggrot, die Lot´s bestemming was. De twee steden die vernietigd moesten worden vertegenwoordigen de Noordpool en de Zuidpool, de twee polen van de wereld. Want alle schatten van de aarde, alle bezittingen en macht en eer die tot de aarde behoren, zijn allemaal onderhevig aan verwoesting. En dit werd Lot, de menselijke ziel, geleerd, die verwant was aan Abraham, de goddelijke ziel, die afstamt van Brahma, de Schepper. De relatie van Lot met Abraham vertegenwoordigt de relatie van de menselijke ziel tot de Schepper. Wanneer het licht naar de mens toe komt, is de eerste les van het licht de ziel te waarschuwen voor de ramp die te wachten staat voor alles wat onderhevig is aan dood en verwoesting. Het is deze les die in het Sanskriet de les van Vairagya wordt genoemd - wanneer de ogen van de mens zich openen om te zien dat alles wat hij liefheeft, alles waarvan hij houdt en wat hij wil hebben en bezitten, onderhevig is aan destructie en dood. De Mystici uit oude tijden beschouwen vijf lichamen als de voertuigen van de ziel en die noemt men: 1. Anandamaya akasha, lichaam van vreugde; 2. Vijnanamaya akasha, het lichaam van de kennis; 3. Manomaya akasha, het lichaam van de mind; 4. Pranamaya akasha, het lichaam van ether en 5. Annamaya akasha, het lichaam van de aarde. Dit laatste is de ontvanger van voedsel. Het leeft op aards voedsel en als het daarin wordt uitgehongerd dan sterft het. Want het is van aarde gemaakt; het leeft op de aarde. Het andere lichaam is de ontvanger van ether en wordt Pranamaya akasha genoemd. Dat deel van het wezen van de mens leeft op adem en op het inhaleren van de lucht en als het wordt uitgehongerd in lucht dan kan het niet leven. Deze twee lichamen vormen het stoffelijke deel, het fysieke deel, van het menselijke wezen. En het zijn deze twee ontvangers waarnaar in de legende wordt verwezen als de twee schoonzonen. Dan is er Manomaya akasha, wat de mind is, en het mentale lichaam. En dit lichaam heeft zijn actie en reactie op beide kanten; het handelt en reageert op de aardse lichamen en het handelt en reageert op de ziel. Daarom was zijn vrouw nog steeds bij Lot toen hij de twee steden, die het fysieke plan vertegenwoordigen, verliet om naar het doel van onsterfelijkheid te reizen. Want het is voor het mentale lichaam niet nodig om achter te blijven wanneer de reis naar verlichting is begonnen. Het is in staat met de ziel mee in de richting van Eeuwigheid te gaan. En toch is zijn gehechtheid aan de aarde en het fysieke plan groot, omdat het uit fysieke impressies is gevormd en gebouwd, uit alle impressies die uit de fysieke wereld komen; en het is onvermijdelijk dat het zich wil omdraaien om te kijken of het fysieke wezen of het spirituele wezen het op de juiste wijze leidt. Het voornaamste kenmerk van de mind is twijfel of je het juiste of het verkeerde doet. En twijfel en geloof zijn vijanden. Terwijl geloof naar de bestemming voert, trekt de twijfel je terug. Toen de mind zo terug werd getrokken, aangetrokken door alle indrukken van het aardse leven, kon hij noch vasthouden aan de aarde noch verder reizen met de spirit en bleef er noch aarde noch water over, maar alleen maar zout. Slechts de twee lichamen die de ziel nabij zijn volgden de ziel. Natuurlijk zouden ze volgen, want ze waren nauw verwant met de ziel, Vijnanamaya akasha, het lichaam van de wijsheid en Anandamaya akasha, het lichaam van de vreugde. De ziel die op weg was naar het Eeuwige Doel - wat de top van de bergen wordt genoemd - ging vervolgens verder in de richting van de bergen. En voordat zij de top van de bergen bereikten was er een grot, die Hemel wordt genoemd - in de metafysica, een hoedanigheid; in het Sanskriet Akasha - die de macht heeft om de ziel tegen te houden om naar de top te gaan en haar voor het een of ander doel te gebruiken. En de ziel die op weg was naar het Eeuwige Doel bleef daar, bedwelmd door de extase die ze ontving van het plan van vreugde en het plan van wijsheid. En net zoals alles wat er gebeurt een doel heeft, zo resulteerde deze vreugde in een groots doel, in de geboorte van de Boodschapper, die in het Sanskriet Bodhisattva wordt genoemd. De Boodschapper werd geboren uit de ervaring van de ziel, de kennis en het geluk, teneinde goede tijdingen naar de wereld te brengen. De vraag kan opkomen waarom Manomaya akasha de moeder zou moeten zijn en Anandamaya akasha en Vijnanamaya akasha de dochters. En het antwoord is dat zij worden geboren uit de mind, geboren uit de mind en de ziel. Als er enkel ziel zou zijn dan zou er noch vreugde noch wijsheid zijn. De mind en de ziel samen produceren vreugde en wijsheid. Daarom zijn de laatstgenoemde de dochters, omdat de mind de moeder is. De twee lagere plannen worden vertegenwoordigd door de schoonzonen omdat zij niet direct uit de mind en de ziel worden geboren; het was een afgescheiden substantie die de mind en de ziel in hun leven hadden opgenomen. Met dit verhaal wordt het proces onderricht hoe de ziel van sterfelijkheid naar onsterfelijkheid kan reizen en welke ervaringen de ziel eventueel op haar reis kan hebben. Maar wanneer de Boodschapper op deze wijze wordt geschapen dan rust de Vader –de Ziel - in vrede. Dit is de reden waarom de Boodschapper de Zoon werd genoemd en de Oorspronkelijke Ziel de Vader. Translation by Alima Mooijman, [email protected] International Sufi Movement-USA-Midwest Region http://www.sufimovement.us/ International Sufi Movement-USA-Midwest Region Translation Team http://www.sufimovement.us/workers.htm http://sufimovementusdutchtranslations.blogspot.com/2011/12/de-symbolenleer-van-religieuze-ideeen_17.html To read the original text please visit http://www.hazrat-inayat-khan.org/php/views.php?h1=31&h2=15&h3=6