Klik hier voor de volledige tekst van de preek

Mijn geest in uw handen
Preek over Lucas 23:46
lezen: Lucas 23:44-49 en Psalm 31
Lelystad, 22 maart 2009
R.J.Vreugdenhil
Iedereen moet dit horen.
Jezus riep het met luide stem.
Hij zegt het niet voor zichzelf.
Het is niet alleen bestemd voor God.
De mensen om het kruis heen moeten dit horen!
En doorgeven.
Want jij en ik moet het horen.
MIJN GEEST IN UW HANDEN
1. Iedereen moet dit horen
2. Het diepste lijden is geweest
3. God doet open
4. dan mag een mens zich geven
5. volg daarin Jezus
Jezus roept het met luide stem. Hij wil je er iets mee zeggen.
Luister goed.
Het is bijzonder dat hij dat nog zo hard kan roepen.
Hij heeft al uren marteling achter de rug.
De kruisiging was ‘s morgens op tijd. Een uur of negen.
Om twaalf uur was het donker geworden.
Dat duurde drie uur.
Jezus hing daar al een halve dag.
Hangend aan zijn armen.
Tussen stikken-van-benauwdheid en vergaan-van-de-pijn.
En dat na een vreselijke geseling.
Genoeg om in een shock te raken.
Zijn lichaam moet uitgeput geweest zijn.
Hierna sterft hij ook. Het is voorbij.
Toch roept hij met luide stem.
Menselijk gesproken: waar haalde hij op dat moment de energie vandaan?
Maar iedereen moest het horen.
Daarom bidt hij hardop.
De avond ervoor had hij ook gebeden: Vader, als het mogelijk is, laat het niet hoeven
gebeuren.
Toen bad hij alleen. Hij trok zich terug.
Dat was iets tussen hem en zijn Vader, God in de hemel.
Dat had hier ook gekund. Hij had stil kunnen bidden. Of zacht kunnen fluisteren.
Misschien heeft hij dat óók wel gedaan.
We weten niet of en wat hij in stilte gebeden heeft.
Maar dit moest iedereen horen.
Als je dat leest, mag dat je gespannen maken.
317460795
1
Vol verwachting: Heer, wat wilt u mij hiermee zeggen?
Iedereen moet het horen. Maar wat bedoelt hij?
2 Het diepste lijden is geweest.
Na het diepe donker is er weer licht.
Het is het moment dat weergegeven is in dit schilderij.
Het licht breekt door na drie uur keiharde duisternis.
Het blijft niet donker. Er komt nieuw licht!
Ik geloof dat Jezus dat ook onder woorden brengt in die uitroep.
Het diepste lijden is geweest.
Hoezo?
Waar lees ik dat in?
Dit is niet zomaar een uitroep.
Het is een citaat uit Psalm 31.
Jezus heeft in die uren aan het kruis psalmen in zijn gedachten gehad.
Heel duidelijk: Psalm 22.
Psalm 22: 1 Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten.
Psalm 22:8, 9 Allen die mij zien, bespotten mij, ze schudden meewarig het hoofd: wend
je tot de HEER! Laat hij je verlossen, hij houdt toch van je?
Vers 19: ze verdelen mijn kleren onder elkaar en werpen het lot om mijn mantel.
Jezus heeft Psalm 22 meegemaakt.
Maar blijkbaar ook Psalm 31.
Mijn ogen zijn gezwollen van verdriet, mijn ziel en lichaam verkwijnen.
Tot op mijn botten teer ik weg.
Bij allen die mij belagen wek ik de lachlust op, bij mijn buren nog het meest.
(de misdadiger naast hem die mee deed met de spot).
Wie mij kennen zijn verbijsterd, wenden zich af en ontvluchten mij.
(alle mensen die Jezus gekend hadden, waren op een afstand blijven staan).
Ze steken de hoofden bijeen en smeden plannen om mij te doden.
(dat hadden de Joodse leiders inderdaad gedaan; en het was ze gelukt).
Veel herkenbare dingen in Psalm 31.
Toch is die psalm anders dan Psalm 22.
Er klinkt veel meer vertrouwen in.
De ervaring dat God door de nood heen toch geholpen heeft.
Heel sterk in vers 23:
In mijn angst heb ik gezegd: ‘ik ben verbannen uit uw ogen’.
(daar hoor ik het ‘mijn God, waarom hebt u mij verlaten’)
maar u hebt mijn smeekbede gehoord toen ik u om hulp riep!
Het lijden ging heel diep, maar het ging ook voorbij.
Gebruik als leespreek graag melden per e-mail
Dat is precies wat hier aan het kruis gebeurd is.
Er kwam duisternis.
God deed de hemel dicht.
Jezus Christus werd verbannen uit Gods ogen.
Maar dat diepste lijden had een afgemeten lengte.
De diepte ervan was niet te peilen. Wij als mensen mochten het ook niet zien.
Maar het was niet oneindig lang.
Gods toorn over de zonde is wel onmetelijk zwaar.
Maar het gaat niet eindeloos door.
Drie uren.
Niet langer dan nodig was.
Toen was het diepste lijden voorbij.
Toen mocht Psalm 31 gezongen worden.
‘U hebt mijn smeekbede gehoord toen ik u om hulp riep.’
Iedereen moet dat horen: het diepste lijden is geweest.
O ja?
Misschien voor hem, toen, aan het kruis.
Maar er is vandaag nog zoveel lijden.
Er wordt nog zoveel gezucht, gevochten.
Eenzaamheid. Ziekte. Afwijzing. Misbruik. Verkrachting. Mishandeling.
Wat heb ik eraan dat toen voor hem het diepste lijden voorbij ging?
Ik zit er nog middenin.
Ik zie het nog aan alle kanten om mij heen.
En toch.
Het diepste lijden was toen, daar, aan het kruis.
In dat zwarte waar je niet doorheen kunt kijken.
Daar was het lijden als straf van God.
Daar kwam de boosheid van God ongeremd over Jezus heen.
Daar trok God zich terug en bleef er alleen maar pikzwarte pijn over.
Dát is geweest. Drie uren. Niet langer.
En dat komt niet meer terug.
Voor hem niet.
Voor u en jou en mij niet.
Als je in deze Jezus Christus gelooft.
Als je gelooft dat hij daar voor jou hing.
Dat het om jouw zonden was dat hij dat diepste zwart in ging.
Dat jouw opstand tegen God met hem meeging aan dat kruis.
Als je in hem gelooft, mag je voor jezelf leren zeggen: dát is geweest.
Die straf is klaar.
Mijn lijden kan wel heel diep zijn. Of het mee lijden met een ander.
Gebruik als leespreek graag melden per e-mail
Maar als ik geloof in Jezus Christus, is het nu altijd: lijden waarin toch het licht door
het donker heen schijnt.
Lijden waarin tegelijk toch Gods liefde is.
Liefde niet afgemeten wordt.
Liefde die niet maar drie uur duurt.
Ik denk aan een andere psalm: maakt korte tijd zijn toorn u bang, zijn liefde duurt uw
leven lang!
Korte tijd - drie uur duisternis - kwam Gods toorn over Jezus.
Uw leven lang komt Gods liefde over u, over jou.
Ook in uw lijden mag u geloven dat de Heer u liefheeft.
Zo diep als Jezus ging, hoeft u niet te gaan.
Iedereen moet dat horen: het diepste lijden is geweest.
Haal ik dat nu allemaal uit het feit dat Jezus één regeltje van Psalm 31 aanhaalt?
Mag ik dan heel Psalm 31 hier in leggen?
Er is nog iets.
Het scheuren van het voorhangsel van de tempel.
3 God doet open.
Het zwarte lijden wordt afgesloten met een bijzonder gebaar vanuit de hemel.
Het dikke gordijn in de tempel scheurt opeens doormidden.
Het gordijn dat voor het allerheiligste stuk van de tempel hing.
Het gordijn tussen mensen en God in.
Het scheurt open.
God doet open.
Hij zegt: kom maar!
Het diepste lijden is voorbij; het was genoeg als straf.
Nu mag de mens weer bij God komen.
God doet open: kom maar!
Het is bijzonder dat Lucas precies hier in zijn verhaal zet.
Hij beschrijft wat er op Golgotha gebeurde.
Daar merkte niemand iets van dat scheuren van dat gordijn.
De mensen hebben pas later gehoord dat dat gebeurd is.
Maar Lucas laat achteraf zien: dat had met elkaar te maken.
Als antwoord op het diepste lijden van Jezus deed God open.
En als reactie daarop zei Jezus: Vader, ik kom!
Hier is mijn geest.
Ik breng mijn geest binnen bij u.
U doet mij open.
Nu kom ik graag mijn geest in uw handen leggen.
Jezus is zelf de eerste die door de nieuwe deur binnen gaat.
En hij neemt al meteen iemand mee.
Die misdadiger naast hem.
‘Vandaag nog zul je met mij in het paradijs zijn’.
Gebruik als leespreek graag melden per e-mail
Hier gaat Jezus, door de deur die God open heeft gezet.
En de misdadiger mag met hem mee!
Ook voor hem staat de deur open.
Ook voor u, voor jou.
Je mag het met Jezus mee zeggen: Vader, in uw handen leg ik mijn geest.
Dan hoef je niet bang te zijn dat God zegt: jouw geest? Weet je wel hoe smerig die is?
Daar maak ik mijn handen niet aan vuil...
God doet open.
Als je gelooft dat Jezus dat diepste lijden voor jou doormaakte, mag je met Jezus mee.
Dan mag je met hem je geest in Gods handen leggen.
4 Dan mag een mens zich geven
Jezus geeft zijn geest aan zijn Vader.
Hij weet dat zijn líchaam zo stopt.
Nog een paar keer ademhalen. Nog een aantal slagen van zijn hart.
Dan is zijn lichaam dood.
Voor zijn lichaam zullen mensen dan wel zorgen.
Maar zijn geest, zijn echte ik, geeft hij aan Vader.
Daar zal Vader voor zorgen.
Dat is de overgave die door heel Psalm 31 klinkt.
Wat me ook gebeurt, ik geef mezelf aan God. Bij hem ben ik veilig.
In uw handen leg ik mijn leven.
Ik vertrouw dat u mij zult vasthouden.
Ik heb het niet meer in de hand. Ik geef mezelf uit handen.
U brengt mij veilig verder.
Voor David betekende dat toen: het vertrouwen dat God hem in leven zou houden.
Jezus Christus maakt het een stuk dieper.
Hij zingt deze psalm bij het stérven.
Hij had als mens niets meer in de hand.
De dood had zijn lichaam helemaal in de greep.
Maar alleen zijn lichaam!
Alleen dat tijdelijke leven hier in deze wereld.
Dat was in de greep van dood, pijn, lijden.
Maar zijn geest mocht hij in de handen van Vader leggen.
Zo mag een mens zich geven.
Je geest, je ziel, je diepste zelf mag je leggen in Gods liefde.
Je kunt zien wat een rust dat geeft.
Toen Jezus dat gezegd had, kon hij sterven.
Toen kon hij zijn lichaam kapot laten gaan door de dood.
Gebruik als leespreek graag melden per e-mail
Want zijn geest was veilig bij God.
Zo mag een mens zich geven.
5 Volg daarin Jezus.
God deed de deur niet alleen open voor hem.
Die deur staat open voor iedereen die gelooft in Jezus Christus.
Je mag hem volgen in het geven van jezelf aan God.
Bij het sterven.
Als je merkt dat de dood je lichaam in zijn greep heeft.
Als de dokter zegt: ik kan alleen nog pijn bestrijden, maar de ziekte gaat door.
Je mag Jezus volgen.
Alles achter je laten. Laat anderen maar zorgen voor wat achterblijft, voor wie je lief
zijn, voor je lichaam. Zelf mag je je geven aan in de handen van Vader.
Of als je ouder wordt.
Je bent niet ziek, maar je voelt wel dat alles achteruit gaat.
Het mag rust geven als je gaat slapen.
Of dit lichaam morgen weer wakker wordt, ik weet het niet.
Maar m’n geest is veilig bij Vader.
Volg Jezus hierin ook als je in grote problemen zit.
Als je niet weet hoe je er ooit weer uitkomt.
Als je voelt dat het je allemaal teveel wordt.
Lichamelijk, psychisch, sociaal.
Zoek de rust in het geven van jezelf aan God.
Leg je geest in de handen vol liefde.
Laat het krampachtig zoeken naar oplossingen los.
Geef eerst jezelf aan God en zoek rust voor je geest bij hem.
En als je vrij probleemloos leeft?
Ook dan.
Leer het juist dan.
Er kunnen heel veel dingen belangrijk zijn in je leven.
Maar het belangrijkste is dat je geest veilig is in de handen van God.
Volg Jezus. Geef je zelf aan God.
AMEN
Gebruik als leespreek graag melden per e-mail
Liturgie in Lelystad:
votum
zegengroet
Ps. 31: 1,2
schuldbelijdenis met de kinderen
genadeverkondiging
LvK 402:1 door de kinderen
LvK 169:6 door allen
gebed
lezing Lucas 23:44-49 en Psalm 31
verkondiging
Psalm 31:3, 6, 7, 9, 13
lezing wet
LvK 402:10 (voor wie beamt: kun je boven dit lied zetten 'Zo zegt de Heer:')
meeleven
gebed
mededelingen
collecte
Psalm 30:1, 2, 3
zegen
Gebruik als leespreek graag melden per e-mail