161405 Pinksteren Eucharistie

'EN DAT IS WAT U ZIET EN HOORT'
Handelingen 2, 33
Waar gebeurt geestkracht ? Waar zie je en hoor je het waaien van de Geest ? Vandaag in onze
provincie, ons land, op onze aarde.
Ik ga voor even terug naar Zwolle op Koningsdag. Ik hoor zingen: 'Als je stilstaat en
terugkijkt'. Door typhoon op het podium op het Broerenkerkplein. En dan hoor ik hem
zeggen: 'Laten we een lint maken in het teken van verbroedering. En dan zie je hossende en
dansende mensen, lijf aan lijf met leden van de koninklijke familie. Typhoon, dat uit het
Grieks stammende woord voor wervelwind, hij zingt wat het betekent en er gebeurt
verbinding. Zonder één incident.
Twente is mij lief en daarom voel ik mee met de passie van bestuurders en fans voor het
behoud van FC Twente in de eredivisie. En krijg ik mee hoe geestkracht neerdaalt op de
hoofden van spelers en supporters in en buiten het stadion. Ze verstaan elkaar ineens om een
goed Twents belang, al zijn ze ver van elkaar geboren: Marokko – Enschede, Syrië- De Lutte.
Allen wachten gespannen op een positieve uitslag. Het lijkt wel een beetje op het volgelopen
plein in Jeruzalem op het Joodse Pinksterfeest: migranten uit Libië, Joden uit Rome, mensen
uit Asia. Die verbazen zich om wat zij zien en horen van een kleine groep volgelingen van
Jezus van Nazareth. Geestkracht doet leven, toen en vandaag.
Ik las over een gezin in Borne. Zoontje Nout had zuurstoftekort en stierf als driejarig kind,
dochter Jolijn kreeg leukemie. Dat is erg veel voor beide ouders. Toch stellen ze geen
'waarom-wij' vragen. Ze steken liever hun energie in positieve dingen. Ze willen andere
mensen hoop geven en gelukkiger maken. Daarom doen ze mee met goede initiatieven: met
een Bornse haringparty bijvoorbeeld, goed voor een opbrengst van 10.000 euro en met de
wielertocht Ride for Roses voor meer onderzoek naar leukemie. 'Dat is toch ook een stukje
geloof', zegt de vader. Daar hebben wij geen hogere macht voor nodig . Hoewel...misschien
heeft die ons toch wel bijgestaan. Ik weet het niet .'
Bijstand, hulp van boven ? Waar vandaan , van wie ? Vragen.
Altijd is hierover nagedacht. 'Zend Gij uw adem, dan herleeft de aarde. Stort Gij uw geest uit
, dan vernieuwen mensen zich'. Psalm 104. Ja, zolang er mensen zijn op aarde.
Ik keek al naar goede momenten in Overijssel. Maar overal bestrijden mensen chaos,
houden ze dood tegen door wetenschap en techniek en geven ze vrijheid door aan volgende
generaties. Denk aan de opvang nu van kinderen op hun vlucht zoals dat er was voor de
Joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog door de hulp van Utrechtse studenten.
Komt die kracht van boven ? 'Ik weet het niet ', zei de vader uit Borne. 'Misschien toch..'
Soms,ja onverwachts, is er dat inzicht. Soms is er ineens een helder visioen, een nieuwe kijk
op jezelf , een verrassende openheid naar armen, blinden, gevangenen en verdrukten. Ik ken
zo'n visioen van de profeet Ezechiël. Juda had het moeilijk , was in zichzelf gekeerd als
Europa vandaag. Overal onheil. Toen in de diepste ellende klonk een Stem; 'Kom, geest, van
de vier windstreken en blaas in deze doden opdat zij tot leven komen. En de geest kwam in de
beenderen en botten en zij kwamen tot leven en gingen rechtop staan – een menigte die niemand
tellen kan'. Kan dat nu nog ? Waarom niet ?
Ik denk aan dat groepje allernaasten van Jezus. Allen waren niet bij zijn sterven, op enkele
vrouwen en Johannes na. Zij lieten hem in de steek. Zij zagen het failliet van zijn toewijding
voor een betere wereld. Zij droomden niet meer over een samenleving met een plek voor de
zwaksten, want ze hadden nog niet ervaren dat je bestaan delen met anderen rijke vruchten
geeft. Een groepje falende mensen, diep in hun ziel teleurgesteld.
Zien wij ,kerkgangers, ook vandaag soms 'het einde van alles' , of zijn wij, christenen, in
delen van Europa het vuur onder de as aan het ontdekken ? Veel verandert, veel raakt op
drift, veel botst op elkaar en kraakt. Maar ik houd me vast aan Jezus, de Christus.
Hij gaf 'van bij de Vader' met wie Hij één was, zijn kracht door aan wie vóór zijn kruisdood
alle hoop hadden verloren. Dat is liefde,dat is geschenk, gave Gods En het heeft gewerkt.
Wonderen bleven niet uit en verrasten iedereen die kon zien en horen hoe mensen rechtop
gingen staan, tot nieuw leven kwamen, geloofskringen vormden en wereldwijd uitwaaierden
in een lange geschiedenis tot een menigte volgelingen van Jezus de Christus die niemand
tellen kan.
Wij zijn van die wereldkerk en hier vanavond bijeen,niet voor een lezing of een religieus
spektakel. Wij willen elkaar vasthouden in die Geest van Jezus. Wij willen het visioen van
zijn leven samen delen en samen dragen. Anders wordt de Geest uitgeblust.
Wij zijn hier omdat we verbondenheid voelen in onze keuze om bewust te leven uit dezelfde
geestkracht en inzet als Jezus. En dat willen we bij elkaar versterken zolang wij mensen zijn
op aarde. Om van dag tot dag van week tot week mee te werken aan meer liefde voor steeds
meer mensen.
Wij zijn hier om te blijven bidden: 'Dat wij volstromen met uw levensadem en door die
heilige Geest bij mogen dragen aan Jezus' ínzet voor bevrijding'. Om aan armen...om aan
gevangenen...om aan blinden ...om onderdrukten..
Niet alleen met geloofsgenoten, maar met iedere mens die vandaag helpend en soms iemand
reddend uit het water er wil zijn voor anderen. Niet iedereen deelt het geloofsinzicht in de
heilige Geest, die kracht van 'boven'. 'Ik weet het niet' , zeggen velen de Bornse vader na.
Maar onbaatzuchtig, grenzeloos en vandaag levend voor een betere toekomst willen gelukkig
velen. Denk aan de woorden van Amed Aboutaleb tijdens dodenherdenking en aan de oproep
van Ali B in die unieke viering van onze nationale bevrijdingsdag om vandaag kleine en
grotere heldendaden te doen. Moge dat zichtbaar worden in samenleving en kerk en mogen
wij over dat goede nieuws niet zwijgen, maar blijven vertellen. Moge dat zo zijn.