Heilige Drie-eenheid - Salvator

Heilige Drie-eenheid
30 mei 2010
Spreuken 8:22-31
Johannes 16:12-15
Eerst maar eens een verhaaltje. Het komt van Augustinus, één van de grote
denkers uit het Christendom. Op het strand is een jongetje bezig een kuil te
graven. Al hij daarmee klaar is probeert hij al het water van de zee in die kuil
te scheppen. Dat lukt natuurlijk niet. Onmogelijk. Het is onmogelijk is om al
het water van de zee in dat ene kuiltje te scheppen. Wel, net zo onmogelijk is
het om de Drie- ene God te begrijpen.
Drie-ene God, wat zegt dat voor ons leven? We slaan een kruisje, dat
oeroude, vertrouwde gebaar. Maar wat betekent dat begrip nu werkelijk?
Eén God in drie personen? Toen ik theologie studeerde volgden we er
colleges over. En vervolgens kreeg je dan een tentamen God- de drie-ene.
Heb ik daardoor nu precies begrepen wat er met dat begrip bedoeld wordt?
Neen. Wel weet ik een klein beetje wat theologen door de eeuwen heen
gedacht en gezegd hebben over hoe wij God de Vader, Jezus de Zoon en de
Geest dienen te verstaan.
Maar eigenlijk moet je zeggen: hier loopt ons verstand stuk. Als wij God
willen begrijpen, als we Hem willen definiëren in ons begrippenkader, in onze
taal, dan voelen we dat dat ons niet gaat lukken. ‘Groter dan ons hart’ zo
zingen we in een lied. In het Oude Testament staat dat je je geen gesneden
beeld van God moet maken. Dat is een gebod vanuit een diepe intuïtie dat
wij niet wéten wie Hij is, en dat elke menselijke verbeelding altijd te kort
schiet. Wij leven in en uit God, zo geloven wij, en tegelijkertijd valt hij niet
samen met ons begripssysteem.
Je kunt het begrip ‘Die- ene God zien als een theologisch hoogstandje waar
je alleen maar je schouders over kunt ophalen omdat je er tóch niets van
snapt.
Maar dan gooien we het kind met het badwater weg. Want dit begrip laat ons
ten diepste iets zien over onze eigen verhouding tot God. Wij zijn zijn
schepselen, zijn creatie. In die zin zijn wij van nature met God verbonden.
Zonder Hem bestaan wij niet. Zoals de Nachtwacht niet denkbaar is zonder
Rembrandt, zo zijn wij niet denkbaar zonder Schepper. Aan hem behoren wij
toe.
Bij Johannes lezen we dat Jezus benadrukt dat Hij en de Vader één zijn.
Alles wat van de Vader is, is van Hem, en wat van Jezus is, is van de Vader.
Een diepe, intense eenheid. Maar er staat nergens in het Johannesevangelie:
‘ik en de Vader zijn hetzelfde’.
Ik denk dat wij het één zijn van Jezus met de Vader niet moeten verwarren
met ‘hetzelfde’ zijn. Daar heeft Johannes het niet over, wat deze evangelist
benadrukt is de diepe verbondenheid van Jezus met zijn Vader.
1
Wil je een glimp van God opvangen? Wil je verstaan hoe en wat hij is voor
mensen?
Kijk naar Jezus, naar zijn leven, zijn bevlogenheid. Herinner je wat hij gezegd
heeft, deel je brood met elkaar, zie naar elkaar om. Sta stil bij het kruis, bij
allen die lijden, en voel de vreugde van zijn verrijzenis. Voel de vreugde dat
God áchter allen staat die lijden, dat Hij begaan is met mensen die worstelen
en het zwaar hebben. Geloof dat God hen zal ópvangen.
Wil je weten hoe de mens bedoeld is?
Kijk naar Jezus, naar zijn trouw, hoe Hij één en al zelfgave was, één en al
openheid voor de Onnoembare, voor de Eeuwige. Zie hoe een mens bewóónd
kan worden door de Geest, de Adem van God, hoe bij Hem het onmogelijke
mogelijk werd. Zie naar die innige band van liefde tussen Vader en Zoon, zie
naar die innige liefde van die zoon voor zijn medemensen. Herinner je hoe hij
heeft gezegd dat wij állen kinderen van God zijn.
Verlang je naar God? Naar liefde die zichzelf uitschenkt om niet, zomaar?
Om liefde die niet vraagt naar wat je presteert, maar naar wie je bent? Bidt
om de Geest, Hij zal u alles weer te binnen brengen. De Geest zal ons helpen,
kracht geven, bijstaan, troosten.
Verbondenheid, dat is de diepste kern waar het vandaag over gaat. En dat
raakt ons eigen bestaan, onze verbondenheid met de Eeuwige en onze relatie
met de Zoon. Het is de Geest die in ons woont en zucht en smeekt naar God,
die ons in herinnering brengt hoe wij bedoeld zijn: mens voor mensen, door
God bemind, levend in het hier en nu met alles wat ons gegeven is. Leven: in
verbondenheid met elkaar, zorg dragend óm elkaar, vreugde belevend aan
elkaar.
2