VIERING VAN HEEL-WORDING OF GEBEDSDIENST VOOR HELING Pelgrimsavond binnen het jaarthema ‘Sabbatsjaar’ 21 mei 2013 Inleiding Sabbatsjaar – land dat braak mag liggen, op krachten mag komen - schulden worden kwijt gescholden – een last valt van je schouders Opnieuw mogen beginnen weer verder kunnen en durven gaan heel worden. Viering van heel-wording – zo vertaalde ik ‘healing service’, maar je zou het ook ‘gebedsdienst voor heling’ kunnen noemen. Heel worden is niet hetzelfde als genezen. Om mogelijke misverstanden te voorkomen of uit de weg te ruimen, vertel ik eerst wat de healing service niet is: De ‘healing service’ zoals die binnen de Iona Community al vele jaren wekelijks plaatsvindt is niet gebaseerd op spectaculaire wonderen die Gods aanwezigheid en kracht moeten bewijzen (geen ‘trucje’, geen magie) en het berust(te) ook nooit op het leiderschap van één persoon. Het is dus niet te vergelijken met bijeenkomsten van Jomanda of Jan Zijlstra. Wat het wél is: (uit: Peter Millar, Op weg met Iona.) 1. Het is een vast en wezenlijk onderdeel van de dagelijkse vieringen; vindt 1x per week plaats; staat dus niet los van de DAGELIJKSE WERKELIJKHEID, maar vindt daarin juist haar basis. 2. Het gebed om heel-wording met de handoplegging wordt voorafgegaan door VOORBEDEN voor mensen en situaties dichtbij en wereldwijd. Dit kunnen gebeden zijn die worden ingebracht door de aanwezigen, maar het kunnen ook gebedsverzoeken zijn die bijv. via de email zijn gevraagd. Denk hierbij niet alleen aan individuele personen, gezinnen en gemeenschappen maar ook aan de schepping zelf: milieuvervuiling, ontbossing, overbevissing enz. 3. Het gebed is heel essentieel in de HELING DOOR CHRISTUS! Als wij bidden, scharen we ons aan zijn zijde in het belangrijke werk van het verlossen en herscheppen van deze wereld. Wij bidden dat zijn helende kracht ons bestaan mag doordringen, denkende aan de troostvolle woorden: “Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven.” (Matt. 11, 28) 4. VERBONDENHEID met elkaar: wij dragen allemaal leed en verdriet met ons mee in ons leven, maar toch kunnen wij, ‘GEWONDE HELERS’, voor elkaar werktuigen van heling zijn. Wij bidden onze gebeden voor anderen, ons altijd bewust van onze eigen kwetsbaarheid. daarom leggen we bij elkaar de hand op de schouder! 5. In deze gebedsdienst gaan wij ervan uit dat een gebed om heling een AANVULLING is OP het werk van de GENEESKUNDE, op zichzelf al een wonder, een gave van God. 6. Wij geloven dat heling NIET AFHANKELIJK IS VAN PLAATS OF TIJD: werk, creativiteit, relaties en de schoonheid van de schepping, zijn alle kanalen van Gods helende macht. 7. Heling kan op VERSCHILLENDE MANIEREN gebeuren. Wat zeker is, is dat de Geest van de levende Christus onze lichamen en onze geest kan doordringen, ons genezen, hernieuwen en heel maken. 1 Aanraking Een baby of een kind druk je gemakkelijk tegen je aan. Bij een zieke voel je met je hand de wang of leg je een koud washandje op het voorhoofd. Maar wanneer en hoe raken wij elkaar verder nog aan? Wie voelt er wel eens een hand op zijn hoofd? Ik kan het me nog herinneren van de handoplegging bij ons huwelijk, en recenter toen ik in de Bevrijdingskerk een zegen meekreeg voor het werk dat ik in Rumah Kita doe. Dat deed me veel! Of misschien heeft iemand weleens een ziekenzalving meegemaakt, waarbij niet alleen de pastor een hand op het hoofd legde, maar de aanwezige familie ook een hand op de zieke legden. Het maakt niet uit waar ze de gezalfde aanraken, maar het aanraken zelf roept zowel bij familie als bij de gezalfde een enorme emotie op. Het werkt vertrouwenwekkend en ook helend. Het versterkt de band die er is. Een zegende, warme hand op je hoofd voelen………. beschermend, onder de hoede van …… de warmte voelen stromen van de een naar de ander ….. Aanraken en aangeraakt worden – dat grijpt diep in en werkt helend! Lezen: Marcus 5, 22-43 De vrouw die al twaalf jaar leed aan bloedingen, had gehoord over de genezende kracht van Jezus en ze geloofde dat als ze maar iets van Hem zou kunnen aanraken, ze genezen zou worden. Wat een geloof! Wat een moed om door die mensenmassa heen te dringen. Zij, die al twaalf jaar in afzondering leefde, ze waagde zich tussen de mensen, ze trok zich niets aan van afkeurende blikken, maar ze ging op haar doel af: Jezus! De genezing in het tweede verhaal is heel anders. Bij de bloedende vrouw werd er kracht aan Hem onttrokken, doordat het werd aangeraakt. Bij het dochtertje van Jaïrus is het Jezus zelf die aanraakt, die haar hand pakt. Aanraken en aangeraakt worden – dat is wat er gebeurt. De vraag is of wij aangeraakt willen worden of dat we moeite willen doen om Jezus aan te raken. Aanraken en aangeraakt worden: Jezus werkt door mensen heen. Aangeraakt worden door een medemens kan betekenen: aangeraakt worden door de liefde van Jezus. En zelf iemand aanraken, kan voor die ander een antwoord zijn op zijn of haar gebed. Aanraken en aangeraakt worden kan heel diep ingrijpen – het hangt er maar vanaf hoe je wordt aangeraakt. Zegenende handen op je hoofd, kunnen helend werken, maar ook een arm om je schouder en een steuntje bij het lopen. ………………………………. Juist deze wederkerigheid in aanraken wordt concreet gemaakt doordat er straks niet alleen een hand op je hoofd wordt gelegd, maar we leggen bij elkaar ook een hand op de schouder! De fysieke aanraking geeft een gevoel van verbondenheid: letterlijk en figuurlijk. 1 Voorbereiding voorbeden Er worden (gescheurde) papiertjes uitgedeeld + pennen. Ieder denkt na over gebrokenheid/verscheurdheid in dit leven: persoonlijk, wat betreft anderen wat betreft de wereld en schrijft daarvan iets op het papier. Dit dient als grondgedachten voor tijdens de viering: je hoeft het niet met elkaar te delen – je mag het ook voor jezelf houden!. Uitleg gang van zaken tijdens de viering We beginnen de viering zittend in een kring. Na de openingsresponsie, een lied en een schriftlezing, volgen de gebeden. Na het uitspreken van een openingsgebed is er ruimte voor persoonlijk stil gebed en voorbeden (wie dat wil kan dat hardop uitspreken en een lichtje aansteken). De gebeden worden afgesloten met een gebed ter bemoediging. Daarna volgt de mogelijkheid van handoplegging. De deelnemers worden uitgenodigd in een kring in het liturgisch centrum te komen staan. Wie geen handoplegging wenst, wordt wél uitgenodigd in de kring te komen staan. Dit doen we in stilte. Eenmaal staande in de kring zingen we: ‘Handen, gevoeld als een zegen’. In de kring liggen vier knielkussentjes. Inge en Emmy staan in het midden. De eerste zes mensen knielen. Twee krijgen van Inge en Emmy de hand opgelegd, terwijl allen zeggen: GEESTKRACHT VAN DE LEVENDE GOD HIER EN NU AANWEZIG, KOM MET UW KRACHT, HERSCHEP ONS HART EN HEEL ONZE WONDEN IN JEZUS’ NAAM. AMEN Steeds opnieuw krijgen twee mensen de handen opgelegd en wordt opnieuw de gebedstekst gezamenlijk uitgesproken. Degenen die geweest zijn, staan op en maken plaats voor een ander. Zij sluiten aan in de kring en leggen hun hand op de schouder van iemand die knielt of van iemand in de kring. Zo gaan we door totdat iedereen geweest is. Als laatste knielen ook Inge en Emmy. Tot slot zingen we nog een keer ‘Handen, gevoeld als een zegen’. Daarna volgt een afsluitende tekst, slotlied en zegenbede. 1 Tot slot (uit: T. Kruijswijk Jansen, De healingservice nader bekeken, Grieshog ..) De ‘ziel’ van deze liturgie is niet het wonder van God of de daad van de mens. Het is het vertrouwen dat de wederkerigheid, onvoorwaardelijke liefde en presentie van God, in de gewonde Reisgenoot aanwezig, genezend is. Expliciet gaat het niet om zonder enig litteken weer heel en gezond te zijn, maar om door de herstelde relatie met je Schepper het leven opnieuw te kunnen dragen. Het is de Geest van de Levende die in lichaam, verstand en geest (body, mind and spirit) je geneest van alles wat je kwaad doet. Het is door de wanhoop dat je weet wat het is dat de hoop weer in je opgebloeid kan raken. De wereld, waar wij bij horen, is de touching place en in deze liturgie geven we dat elkaar letterlijk door. Waar je geheeld wordt, staat niet vast; het is een proces: vanaf nu ga je anders verder. In alle eenvoud blijkt het ritueel van handoplegging steeds weer opnieuw een krachtig gebaar te zijn: een diepe ervaring. Woord (gebed) én gebaar blijken werkelijk helend te zijn. Oefenen van liederen 1