Tweede zondag van de 40 dagentijd 28 februari 2010

Vierde zondag van de 40 dagentijd 14 maart 2010
Exodus 7; 8-25
Als de Farao om
een wonder
vraagt, laat
Mozes zien dat
de staf een slang
wordt. De Farao
luistert niet want
zijn magiërs doen
evenzo.
De Heere zegt:
Ik laat zien wie
ik ben en
verandert de nijl
en het water in
Egypte in bloed.
Toch luistert de
Farao niet, want
zijn magiërs doen
hetzelfde.
De weg
van de
pelgrim
gaat tussen
de partijen
door.
Farao met
zijn
magiërs
aan de ene
kant,
Mozes en
Aäron aan
de andere
kant.
De degens
worden
gekruist.
Kies je voor
onderdrukking
waarin alles
geoorloofd is
--- of --kies je voor
vrede waarin
je omziet naar
elkaar.
Kies je voor
het leven of
voor de dood.
Voor die
keuze stelt
God de Farao
en ook ons.
De nijl en al het
water verandert in
bloed, de
levensader wordt
een doodsader,
dat zien we aan
de linkerkant
door het rode
water, het rode
blad en de rode
takken.
Maar bij de
Israëlieten aan de
rechterkant begint
de hoop door het
heldere water en
de hedera voor
Gods belofte.
Het wit van
Pasen,
verlossing
vrede,
begint door
het paars
heen te
breken in de
kleur roze.
De Israëlieten
krijgen hoop
dat hun
uittocht een
doortocht
naar vrijheid
wordt.
Je uitsloven
om het recht
te laten zegevieren.
Als woorden
niet overtuigen,
moeten wij dan
grijpen naar geweld?
Heeft een weg
naar leven te maken
met vernietiging
van leven?
Vervuil je water
zodat vissen sterven,
of laat je water
wijn worden?