Film: Fucking Amäl.

4STWC-TWE
Film: Fucking Amäl.
In het Zweedse dorpje Åmäl is vrijwel niets te beleven. De 14-jarige Agnes is
er nog maar net komen wonen, maar vindt geen aansluiting bij haar
leeftijdsgenoten. Op haar computer houdt ze een dagboek bij, waaraan ze
haar zieleroerselen toevertrouwt. Heimelijk is ze verliefd
op het brutaalste meisje uit haar klas, Elin.
Als ze 15 wordt, moet Agnes van haar ouders per se een
verjaardagsfeest organiseren voor haar klasgenoten.
Waar ze al bang voor was, gebeurt: niemand komt
opdagen. Tot Elin ineens op de stoep staat en haar
hartstochtelijk op de mond kust…
De jonge Zweedse regisseur Lukas Moodysson leverde
een fijngevoelige film af over het verlangen, de vreugde
en het verdriet van de liefde als je jong bent, en over de moet die nodig is om
'anders' te durven zijn. 'Fucking Amal' is een wereldwijde hit, die in eigen land
in 1998 zelfs evenveel bezoekers wist te trekken als 'Titanic'.
Filmbespreking:
1. Bespreek de volgende uitspraken, die handelen over homoseksualiteit, uit de film.

Elin: Wat krijg ik als ik met haar vrij? Jessica: Dan zul je wel Aids krijgen.

Elin: Lesbisch? Ik vind het wel gaaf. Ik word er ook één.

Elin: Ben je echt lesbisch? Dat kan ik wel begrijpen. Jongens zijn zo bot.
2. Bespreek de volgende uitspraken.(Wat vind je van
de uitspraak? Welke vind je herkenbaar? Welke
vind je terecht/waar)

We doen maar of we vriendinnen zijn,
omdat we niemand anders hebben.

Mama was altijd zo perfect en had altijd
alles. Ze vindt het vast vreselijk dat haar
dochter zo raar is.

Ik wil raar zijn. Neen eigenlijk niet, ik wil niet raar zijn maar anders.

Wees maar blij dat je problemen hebt, want iemand zonder problemen is zo
oninteressant.
3. Open vragen.
 Wordt homoseksualiteit in de film stereotiep (clichématig) behandeld? Worden
de andere figuren volgens bepaalde rolmodellen voorgesteld?
 Betekent de verliefdheid op elkaar voor Elin en voor Agnes hetzelfde? Heeft
de verliefdheid in het begin dezelfde betekenis als op het einde?
 Waarom zegt Elin tegen haar moeder ‘voor de grap’: “Ik ben lesbisch.”
 Welke betekenis en waarde geef je aan de relatie tussen Johan en Elin?
Context
We kennen allemaal wel iemand die homo, lesbienne of biseksueel is. En toch kunnen we
ons maar moeilijk inbeelden dat onze beste vriendin niet op een jongen maar op een
meisje zou vallen. Evenmin zien we onze vriend met een jongen als vriend.
Wetenschappelijk onderzoek toont nochtans aan dat zo'n 6% van de bevolking zich
uitsluitend homoseksueel noemt. Ongeveer 75% noemt zich uitsluitend heteroseksueel.
Een kleine 20% bevindt zich daartussen.
Mogelijke vragen
1. Welke typische voorstellingen bestaan er over homo's en lesbiennes? Hoe kunnen
we staan tegenover een dergelijke beeldvorming? In welke mate beantwoorden
deze woorden en beelden aan de werkelijkheid en in welke mate vinden we dat
ze onjuist zijn?
2. Is homoseksualiteit een keuze of een geaardheid? Wat zijn de gevolgen van de
bewering dat het enkel een geaardheid is? Wat zijn de gevolgen van de bewering
dat het enkel een keuze is? Moet aan homoseksualiteit in de puberteit op een
andere manier betekenis verleend worden dan op latere leeftijd? Moeten we een
onderscheid maken tussen homoseksualiteit als een doorgroeifase en
experimenteergedrag en homoseksualiteit als een bewuste en blijvende
levenskeuze? Welke gevolgen heeft dit voor de benadering van homoseksuele en
lesbische mensen?
3. Werken manifestaties als de 'lesbian and gay pride' de emancipatie van homo's
en lesbiennes in de hand? Of bevestigen zij juist een aantal reeds bestaande
vooroordelen en veralgemeningen?
4. Wat betekent het voor mij wanneer ik onverwacht in mijn onmiddellijke
omgeving (mijn kind, mijn broer/zus, mijn vriend/vriendin, mijn vader/moeder,
etc.) geconfronteerd wordt met homoseksualiteit? Kan ik dit aanvaarden en/of
positief waarderen? Als ik dit niet kan, hoe ga ik dan om met het verschil dat zich
toch stelt?
Opdracht
Homofobie is een niet-redelijke angst en afkeer tegenover homo’s.
Zoek een artikel (tijdschrift, krant), een website, een liedjestekst, een filmfragment, die
duidelijk homofobie toont.
Bespreek waarom het om homofobie gaat (soms zit het ‘homofobe’ wat verscholen).
Bespreek ook wat volgens jou mogelijke gevolgen zullen/kunnen zijn van dit artikel,
fragment.
Mogelijke antwoorden.
Wat is homoseksualiteit?
Homoseksualiteit is seksueel-gevoelsmatige gerichtheid op iemand van
hetzelfde geslacht.
Wat is de oorzaak van homoseksualiteit?
Hier bestaan heel wat antwoorden en reacties op.




In de jaren ‘50 was er de “verleidingstheorie” (iemand wordt homoseksueel
als hij of zij is verleid door iemand die reeds homoseksueel was).
Later ging men het toeschrijven aan een verkeerde opvoeding.
Sommigen gingen het verklaren als een fout in de ontwikkeling (bv. Freud:
een gestoorde oedipale ontwikkeling met fixatie in het anale stadium)
Sommigen wijzen er op dat het om een genetische afwijking gaat.
Het is echter op dit ogenblik niet mogelijk om te verklaren waarom sommige
mensen homoseksueel en andere mensen heteroseksueel gericht zijn. Het is
vastgesteld dat in gezinnen, waar iemand homoseksueel is, de kans dat broer
of zus het wordt 4 x groter is. Maar dit kan op 2 manieren verklaard worden!:
genetische OF/EN opvoeding.
Veel mensen wijzen er op dat de vraag naar de oorzaak van homoseksualiteit
een discriminerende vraag is. De vraag insinueert dat homoseksualiteit een
ziekte of een afwijking is.
Op welke manieren worden homo’s gediscrimineerd?
Hier zal het antwoord afhangen van tijd naar plaats. Dit varieert van de doodstraf naar
een doodzwijgen. Ooit probeerde men extreme medische therapieën. De Belgische wet
liet tot 1985 homoseksueel contact toe vanaf 18 jaar, terwijl heteroseksueel contact
reeds toegelaten was vanaf 16 jaar. Gelukkig is deze discriminatie weggewerkt. Ook het
homohuwelijk is nog maar pas in voege. In 2001 bereikten de politieke een akkoord.
Toch zou het tot 30- 01-2003 duren vooraleer de wet definitief van kracht ging. Het
eerste Belgische homohuwelijk dateert van 06-06-03.
Twee vrouwen sluiten als eerste in België een
homohuwelijk 06.06.03
Ze sloten als eersten in België een homohuwelijk af. Marion
Huibrechts (43) en Christel Verswyvelen (37) zijn al 16 jaar
samen en waren blij hun relatie nog meer te kunnen
'verdiepen'.
Er werden oh's en ah's geslaakt toen het bruidspaar om
halfvier bij het gemeentehuis van Kapellen uit een brede auto
stapte. Eerst Christel, in een pastelkleurige trouwjurk, dan Marion, in een sjiek, bruinkleurig
herenpak, herenschoenen incluis.
Het paar kent elkaar van in hun jeugd en is al 16 jaar samen. Drie jaar geleden hielden ze een
'algemene repetitie' toen ze een samenlevingscontract sloten. Toen de paars-groene regering het
homohuwelijk aankondigde, waren ze er als de kippen bij om in de gemeente een datum te
prikken: het zou 6 juni worden.
Volgens homo-emancipatiebewegingen blijft de meest voorkomende homo-discriminatie
het feit dat alles nog steeds wordt bekeken door een hetero-bril.
Wat zijn de oorzaken van homofobie/discriminatie?
2 dieperliggende oorzaken liggen vooral aan de basis:
1: de seksvijandigheid van de traditionele moraal. Vroeger werd seksualiteit alleen
aanvaard als voortplantingsmethode. Omdat die mogelijkheid niet aanwezig is bij
homoseksualiteit, wordt homoseksualiteit vooral gezien als seks om de seks.
2. Onze cultuur is nog steeds voor een deel patriarchaal en gericht op rolpatronen. Men
verwacht van de man dat hij “zijn mannelijke rol” vervult en van de vrouw dat zij “haar
rol” vervult. Daarbij wordt de rol van de man vaak superieur voorgesteld en krijgt de
vrouw een “ontvangende” rol. Bij homoseksuele relaties wordt dit onderscheid vaak in
vraag gesteld.
Hoe kan discriminatie worden bestreden?
Er is reeds een bepaalde weg afgelegd. 2 wegen zijn al
geopend:
 door seksuele revolutie: door meer openheid
rond homoseksualiteit en door betere
voorbehoedsmiddelen;
 door de ontvoogding van de vrouw
kwam er meer tolerantie en aanvaarding.
Toch kunnen holebi’s nog steeds niet rekenen op volledige
aanvaarding.
Hoe verloopt die emancipatiestrijd?
Een volledige aanvaarding kan alleen als zoveel mogelijk holebi’s komen tot
COMING OUT: het naar buiten komen met zijn seksuele geaardheid.
Hoe komt iemand tot een holebi-identiteit?





Identiteitsverwarring: dit is een fase van onzekerheid en angst. Ontkennen
komt hier vaak voor. In deze fase heeft de persoon vaak een heel negatief
zelfbeeld.
Identiteitsvergelijking: Hier gaat men op zoek naar personen om zich mee te
vergelijken. Dit is niet vanzelfsprekend want ouders zijn meestal
heteroseksueel. Daarom leidt deze fase ook tot identiteitsverwarring. Ook
ontkennen blijft hier vaak aanwezig.
Identiteitstolerantie: In deze fase gaat men erkennen van zichzelf dat men
holebi is. Het ontkennen is er niet meer bij. Men gaat aannemen dat men homo
is en soms experimenteren. Blij zijn met die holebi-identiteit is er daarom nog
niet bij.
Identiteitsaanvaarding Hier groeit men tot een soort van positieve aanvaarding
van het gegeven dat men holebi is.
Identiteitsmanifestatie: In deze fase komt men tot “coming out”.
Een aantal uitdagingen voor een holebi
1. Betekenis geven gevoelens en/ of ervaringen die in de richting van homoseksualiteit
wijzen.
2. Behouden van een positief zelfbeeld;
3. Uitbouwen van een levensstijl als holebi.
4. Omgaan met homofobie en de stress die daaruit volgt.
Getuigenis
Het verhaal van X
Waar ik, net als zo velen, mee "worstel" is de zonde kwestie. Waarom wordt er
zo'n ontzettend zwaar gewicht op die zonde gelegd? Zoals ik onlangs aan een email contact schreef: ik heb God nog nooit horen zeggen dat ik zondig ben of dat
ik zondig leef. Ik hoor, via de mailtjes die ik ontvang, wel mensen zeggen dat
andere mensen zondig zijn omdat ... vul dit zelf maar in. Zoals ik het zie gaan
mensen daar kapot aan. Dat lijkt mij dus niet de bedoeling van geloven.
Misschien kan iemand hier een antwoord of eigen invulling op geven. Gaat het er
niet om dat je uitdrukking geeft aan de liefde voor je naaste? God schrijft niet
voor hoe je van iemand moet houden. God stelt alleen, zoals ik het zie in ieder
geval, dat het niet goed is je te buiten te gaan aan allerlei buitenissigheden. Dat
het gaat om de liefde en niet alleen om de "platte lust". Het is natuurlijk erg
persoonlijk, maar verliefdheid gaat volgens mij niet zonder lust, passie,
hartstocht. En dat voert veel verder dan alleen seksuele lust. Het maakt deel uit
van je mens zijn. Een cadeautje van God misschien? Ik denk het wel. Net als met
alles komt hier natuurlijk wel een vraag bij kijken, namelijk: Tot hoever ga je in
je lust? Waar ligt de grens? Maar goed, misschien interpreteer ik het nu
verkeerd.
Christen en ook homo: kan dat?
Op de middelbare school viel ik nogal buiten de klas. Je kent het wel: geen zin
om met het macho-gedrag van de jongens mee te doen. Je anders voelen (en
dus ook anders gedragen?). Zo heb ik in die tijd nooit een vriendin gehad. En
herinner ik mij dat ik 1x op de turnvereniging waarbij ik zat, toenadering tot een
andere jongen heb gezocht. Maar dat viel zo verkeerd dat ik het nooit weer heb
geprobeerd. Hoe dan ook, ik was denk ik een jaar of 14 à 15 dat ik mij er bewust
van werd dat ik meer voor jongens voelde dan voor meisjes. Maar ja, wat doe je
daar dan mee? Ik woonde in een klein dorp en ging daar ook naar school. Niet
dat het allemaal zwaar christelijk bij ons was (zat op een openbare school), maar
er was in die tijd niet echt een open sfeer voor homosexualiteit onder mijn
schoolgenoten.
Het hield mij erg bezig. Ik voelde mij vaak diep-ongelukkig. Zo zeer zelfs dat ik
op het punt heb gestaan om een verhaal erover voor de schoolkrant te schrijven.
Maar daar is het helaas nooit van gekomen. Geen moed ervoor. Door dit alles
ging het op school wel steeds slechter en ben ik in de 3e blijven zitten. Het jaar
erop maar direct examen gedaan, om van die school af te zijn. Hoewel de
gevoelens bleven, verdween het onderwerp homosexualiteit naar de
achtergrond. Ik dacht er nauwelijks meer aan.
Het zal zo'n 3 à 4 jaar geleden zijn, dat ik mij voor het eerst behoorlijk eenzaam voelde
en dat ook liet blijken tegenover mijn ouders. Ik snapte niet waarom het maar niet lukte
om een vriendin te krijgen, terwijl ik zoveel leeftijdgenoten om mij heen wel druk bezig
zag met relaties. Op een bepaald moment hebben mijn ouders mij openlijk gevraagd of
ik homo was. Ik heb dat toen hevig ontkend. Erop gewezen dat dat vanuit mijn geloof
natuurlijk niet kon. Sindsdien is het onderwerp thuis niet meer aan de orde geweest. Niet
in die zin tenminste. Toen ik in 1998 internet thuis kreeg (ik woonde ondertussen op
mijzelf), kwam ik al snel op gaysites terecht. Ik had er een hekel aan, maar het wekte
een enorme belangstelling bij mij. Eerst plaatjes zoeken, en later chatten. De anonimiteit
van internet bood veiligheid. Hier ben ik gaan ontdekken wie en wat ik was. Hier kon ik
anoniem met andere jongens chatten. Hier kon ik zeggen wat ik voelde, zonder dat ik
bang hoefde te zijn 'ontdekt' te worden. Na enige tijd kende ik enkele jongens al wat
langer van het chatten. Begin 1999 heb ik voor het eerst een afspraak (date) gemaakt
met een jongen. Gewoon om iets gezelligs samen te doen. We zijn samen naar de
Vakantiebeurs geweest. Dat was voor mij heel bijzonder. Dat was eigenlijk voor het eerst
dat ik mij een beetje homo begon te voelen. Dat ik het durfde toe te geven. Die jongen is
nog altijd een erg goede vriend van me. Na een lange tijd van erover nadenken en aan
het idee wennen, heb ik sinds de zomer van 2000 geaccepteerd dat ik homo ben. En ik
heb daar zelf ook niet echt moeite meer mee. En je geloof dan, hoor ik je denken? Ja,
dat blijft lastig. Ik heb mijn geloof niet afgezworen. Daarvoor is het mij te dierbaar en is
het teveel een deel van mijzelf geworden. Het heeft me ook veel goeds gebracht. Zo heb
ik door mijn geloof een veel steviger en positiever zelfbeeld gekregen. Maar ik weet
ondertussen ook dat ik homo ben.