Beste lezer, Welkom bij de eerste uitgaven van een nieuw

Beste lezer,
Welkom bij de eerste uitgaven van een nieuw maandblad: Idee@...
In deze editie volgen we China, om nog specifieker te zijn, de Chinese hedendaagse kunst.
Om de basis van de Chinese hedendaagse kunst in te zien wordt eerst kort de geschiedenis van het
land en de cultuur besproken. Na aanleiding hiervan volgt een tekst met het ontstaan van de
hedendaagse kunst in China.
Er worden twee Chinese hedendaagse kunstenaar uitgelicht om een indruk te krijgen van hun
uitgangspunten, inspiratiebronnen en werken. We houden het niet alleen bij deze twee kunstenaars.
Er volgen in deze uitgaven ook een aantal afbeeldingen om zo een bredere indruk te krijgen van de
vele werken die China rijk is.
Uiteraard laten we het hier niet bij. Jullie kunnen ook zelf aan de slag met een aantal typisch Chinese
stencils om zo de kunstenaar uit jezelf naar boven te laten komen.
Veel lees en creatief plezier,
Redactie R&J
China
China, voluit Volksrepubliek China is een land in Oost-Azië waarvan de hoofdstad Beijing is. China
bestuurt 22 provincies (sheng), 5 autonome regio's, 4 stadsprovincies en 2 Speciale Bestuurlijke
Regio's.
China kent een divers landschap, met de Tian Shan
en de Himalaya als het hoogste gebergte ter wereld
in het zuidwesten, de Taklamakan- en de Gobiwoestijnen in het noorden en de subtropische
regenwouden in het zuiden aan de grens met
Vietnam en Laos. Het territorium wordt in het
noorden begrensd door Mongolië en Rusland, in het
oosten door Noord-Korea, en in het westen door
Afghanistan, Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan en
Pakistan. In het zuiden zijn India, Nepal, Bhutan,
Myanmar, Laos en Vietnam de buren. Daarnaast
heeft China een kustlijn van 6400 km aan het
oosten en zuiden die grenst aan de Gele Zee, de
Oost-Chinese Zee en de Zuid-Chinese Zee.
Met een bevolking van 1.343.239.923 (2012) is het qua
inwoners het grootste land (voor India) en met een
oppervlakte van 9.596.961 km² is het land vierde qua
oppervlakte (na Rusland, Canada en de Verenigde Staten.
China is een van de vroegste centra van beschaving en werd
vrij vroeg in de wereldgeschiedenis een groot verenigd land
met een geavanceerde cultuur op het vlak van kunst en
wetenschap. In 221 v.Chr kwam de eerste keizer, Qin Shi
Huangdi, aan de macht, die het land verenigde na eeuwen van
onrust. Na zijn dood heeft hij een groot cultureel erfgoed
achtergelaten, waaronder de grote muur en het terracotta
leger. In 1911 werd de Republiek China uitgeroepen, in 1949
wonnen de communisten onder leiding van Mao de
burgeroorlog en werd het land communistisch.
Dynastieën
De tijdslijn van China wordt verdeelt in Dynastieën. Dit houdt in dat het chronologisch is in gedeeld
volgens de familie die op dat moment aan de macht was. Dit is niet altijd rustig gebeurd, vaak werd
de regerende familie onderworpen door een andere familie die de macht wilde overnemen. Om kort
een beeld te schetsen is hier een tijdslijn weergegeven.
Politiek en kunst
De hedendaagse kunst van China kent twee soorten stromingen. De ene stroming kenmerkt zich
door de veelal politieke uitingen in de vorm van 2 dimensionaal en 3 dimensionaal werk. De andere
stroming is minder politiek gericht en uit zich in installaties, 4 dimensionaal werk en performances.
De hedendaagse kunst van China, met als stroming politieke uitingen, staat beter bekend als
politieke pop art. Politieke pop art (in het Chinees: Zhengzhi popu) heeft kritiek op politieke
beslissingen en uitvoering. Dit is veelal China gerelateerd maar kan ook naar de rest van de wereld,
maatschappij en economie verwijzen.
De traditionele Chinese kunstvormen waren elegant en vol van symboliek. Maar door de politieke
pop art, wat een breuk met het verleden is, ontstond een kunstvorm met felle kleuren, forse en
uitgesproken figuren die verre van abstract is.
De kunstenaars die aan de politieke pop art beantwoorden willen af van de esthetiek en meer na de
zin en betekenis van kunst door deze te vereenvoudigen. Ze willen een boodschap overbrengen. De
boodschap is gebaseerd op de politiek, consumenten en economische groei van het land.
Propaganda, ironie, cynisme en parodie vormen een voedingsbodem voor vele werken.
De westerse pop art is de inspiratiebron geweest voor de politieke pop art. De politieke pop art
ontstond rond de jaren 90 na onder meer de aanleiding van de culturele revolutie (1966-1876) op
het Tiananmen plein (Plein van de hemelse vrede) in Beijing. Op het plein was een massaal studenten
protest aan de gang dat werd gestopt door de regering en het leger, met als resultaat tussen de 300
en 3000 doden.
De jongeman op de foto, waarschijnlijk een student, staat ook wel bekend als de “onbekende tank
jongen”. Deze jongeman is een symbool geworden voor het verzet tegen de Chinese regering en het
leger. Zijn lot is onbekend maar er wordt gespeculeerd dat, nadat de pers weg was, hij gedood is.
Huang Yong Ping
Geboren in 1954 te Xiamen in China. Tegenwoordig is hij woonachtig in Parijs, Frankrijk. Ping was een
zeer controversieel en provocerend kunstenaar rond de jaren 80, en wordt berekend tot de avantgarde van China. Hij is afgestudeerd op de CAFA in Hangzhoue en in 1986 vormde hij de Xiamen
dadabeweging. Zijn visie is beïnvloed door Joseph Beuys, John Cage en Marcel Duchamp. Ik benadruk
hierbij expliciet visie, omdat kunst natuurlijk niet alleen het maken van beeldend werk is. Volgens
Ping is kunst namelijk een strategie. Dit heeft vooral betrekking op de wijze waarop Ping werkt, dit
zal ik later aan bod laten komen.
De Xiamen Dada is een groep bestaande uit Huang Yong Ping, Cha Lixiong, Liu Yiling en Jiao Yaoming
in 1986. Ze waren samen een postmoderne, zeer radicale groep. Ze werden bekeken als een
moderne kunstbeweging, en als reactie daarop hebben ze publiekelijk hun werk verband. Ping
reageerde hier op: “Kunstwerken zijn voor kunstenaars wat opium voor de mensheid. Totdat kunst
vernietigd is, zal het leven nooit vredig zijn.”
In 1989 toen de Tiananmensquare slachting plaats vond was Ping zelf in in Parijs voor de
tentoonstelling “Magiciens de la terre”. Hij heeft hierna ook besloten om te verhuizen naar Frankrijk
en niet weder te keren naar China. Wel is zijn werk hierdoor drastisch beïnvloedt en politiek
geëngageert geraakt. Hij is hierna ook sterk beïnvloedt geraakt door de westerse cultuur.
Het werk van Ping
Het werk van Ping moet ontologisch bekeken worden. Dat wil zeggen dat de aard van zijn werk het
streeft naar een pure waarheid. Zijn werk probeert de volgende elementen te bevatten/bereiken:
- Een objectief gegeven.
- een onveranderlijke structuur hebbende.
- meetbaar.
- onafhankelijk van menselijk kennen.
Zijn werk is eigenlijk op zichzelf een grote paradox en leidt tot verbazing. Hij probeert de echte
waarheid in de wereld te achterhalen, maar dat doet hij door te vertellen dat er geen echte waarheid
is. Alles heeft connotaties en leidt tot paradoxen en dilemma’s. Dit kan je alleen laten zien door de
paradox naar boven te laten komen. Kunst is de ultieme vorm om dit te bereiken zegt Ping.
Als je deel neemt aan een expositie is er volgens Ping altijd een vorm van verloedering, hoe goed je
jezelf ook voorbereid en nadenkt over de opstelling. Dit komt ook duidelijk naar voren als je met
iemand spreekt. Als je te veel laat zien/spreekt tijdens een gesprek dan laat dat de onkunde,
tekortkoming zien. Volgens Ping is juist die onkunde een interessant gebied om mee te spelen. Hier
ligt volgens hem ook de kracht achter iedere expositie. Dit is ook wat hij duidelijk naar voren liet
komen in de expositie in 1989 (China/Avant-garde). Hij had 2 werken bij, “The History of Chinese
Painting and the History of Modern Western Art Washed in the Washing Machine for Two Minutes,
1987-1993” en een werk uit zijn roulette series. Volgens hem is zijn rol in de expositie juist geslaagd
omdat zijn aandeel zo insignificant was, dat hij uitgesloten was van de macht van de expositie. Dit
kwam omdat hij nog niet bekend was, en zijn invloed niet ver reikte. Het is geen bombastisch
vertoon geworden en mensen keken er naar omdat het ze aansprak.
Je merkt hierdoor dat zijn vorm van kunst draait om het toeval. Het is bijna vergelijkbaar met praten.
De motivatie of behoefte die een discussie teweeg brengt, wil niet zeggen dat de discussie daar toe
leid. Het einde staat nooit vast. Het is vergelijkbaar met het kleur veranderings proces van een
kameleon, het is steeds beïnvloedbaar door externe factoren en zal steeds veranderen.
Volgens Ping is er maar 1 manier om de realiteit te om armen, en dat is door er van te ontsnappen en
er op afstand een relatie mee aan te gaan. Het gebruik maken van kans is het sleutelelement om
deze relatie tot stand te houden. Dit heeft een groot deel van zijn werk beïnvloed. Hij heeft hiervoor
gebruik gemaakt van een zelf geconstrueerd roulette wiel met symbolen er op, variërend van i-ching
diagrammen tot handgebaren. Hierdoor kreeg Ping instructies en voerde ze uit. De kunstenaar kreeg
hierdoor meer de rol als uitvoerder van instructies. Wat wel in acht genomen moet worden is dat het
roulette wiel niet als pure toeval moet worden geïnterpreteerd. Het is een vorm van reflectie ten
aanzien van de instructie die het roulette wiel geeft. De kunstenaar denkt over de relatie tussen het
materiaal, de instructie en het concept na. Hierdoor onstaat er een geheel. “de mogelijkheid om iets
zinvols te zeggen, ten opzichte van de onkunde om de waarheid te vertellen” Het bied mogelijkheden
om je concept te vergroten, tot banale instructies. Maar het kan niet verder gaan dan de wereld
waar we in leven. Dat is waar het limiet voor het wiel ligt.
Paintings created according to random instructions, 1985, Engagement
Het is duidelijk zichtbaar dat Ping een politieke statement weer wilt geven met zijn werk. Het is erg
maatschappijkritisch en het richt zich vooral op bestaande instituten gecreërd door de maatschappij.
Eerst werd dit extreem zichtbaar en oppervlakkig gedaan, maar later steeds complexer en meer
doordachte strategieën om de geschiedenis te betrekken bij politieke en ideologische onderdrukking.
Hij probeert vooral de machtshebbende instituten van de overheid, die diep doorgesijpeld zijn in de
sociale structuur omver te werpen. Tevens komt de onenigheid tussen oost en west ter sprake.
The overturned tomb, 1994
Voor dit werk heeft Ping een replica gemaakt van een traditionele Chinese tombe uit de Tangdynastie. Hij heeft hem omgedraaid zodat de onderkant naar de hemel wijst. Hij verklaarde hierbij
dat een tombe een museum is. Hierbij ontkent hij dus het concept van een museum door de tombe
op zijn kop te zetten. De andere betekenislaag van dit werk is dat het bij aziatische beeldjes staat.
Deze beeldjes zijn ooit meegenomen door grafrovers en kunnen dus nooit meer terug naar de
originiele vindplaats. Daarom heeft hij het graf naar het museum gebracht.
Buddha’s hands, 2006
The History of Chinese Painting and the History of Modern Western Art Washed in the Washing
Machine for Two Minutes, 1987-1993
Voor deze 2 werken heeft Ping 2 boeken voor 2
minuten in een wasmachine laten draaien. Het
eerste boek is geschreven door Wang Bomin, en het
tweede boek door Herbert Read. Het eindproduct,
de pulp, wordt geplaatst op een houten kistje.
Hij wilde hiermee de verdeling tussen de oosterse
traditie en westerse moderniteit wissen. Tevens wil
hij hiermee de grens tussen de controversiële
thema’s over traditionele/moderne kunst
verkleinen. Hij wilde, tezamen met vele van zijn
tijdsgenoten, weten waar hij zichzelf als kunstenaar
moet plaatsen tussen het oosten en het westen.
Wat voor rol speelt China ten opzichte van de
westerse cultuur?
Yan Pei Ming
Dollar Skull
Aqaurelle op papier
2007
Luo Brothers
Welcome! Welcome!
Geschilderd glasvezel
2007
Hong hao
556.142.346.000
Print
Goya, De executie van de opstandelingen op 3 mei, 1808
Yue Minjun
Executie
1995
Manet, Executie van Maximiliaan, 1867
Huang Yan, Chinese Painting Series - Landscape, No. 3, print
Neolithic vase (5000-3000 BC) with the Coca-Cola logo painted. Ai Wei-Wei
Wang Guangyi
Wang Guangyi is geboren in 1957 in de stad Harbin, China. In 1984 studeerde hij af van de Zhejiang
kunst academie als olieverf schilder. Vandaag de dag woont en werkt hij in Beijing.
Wang Gaungyi is een zeer belangrijke vertegenwoordiger van de politieke pop art.
Gaungyi werkt op zijn doeken met twee soorten elementen. Het eerste element is op de westerse
samenleving gebaseerd zoals reclames, logo’s en namen. Voorbeelden hiervan zijn frisdrankmerken,
automerken, cosmetica enz. De merken hebben geen direct verband met Guangyi maar zijn weer een
letterlijke greep uit de hoeveelheid van producten voor een consument. Deze elementen zijn direct
gelinkt aan de huidige consumptie maatschappij dat vanuit het westen (Europa) naar het oosten
(Azië) is gekomen en zich in een razend tempo om zich heen grijpt. Dit is
een gevolg van het einde van de culturele revolutie waardoor China
“open” ging voor de rest van de wereld.
Het tweede element wat sterk naar voren komt zijn de esthetische
Chinese propaganda posters. Dit zijn vaak propaganda afbeeldingen van
de arbeider, boeren en de
soldaten. De figuren zijn
weergegeven door
eenvoudige kleurvlakken
en illustratief opgebouwd.
Een aantal figuren dragen
voorwerpen of hebben
deze vast, dit illustreert de
vrijheid van het volk en
hoe dit tot stand komt.
De kleuren komen in veel gevallen overeen met de vlag van China maar zijn geïnspireerd op de
kleuren van producten uit het westen.
Het werk van Guangyi wordt bedekt door vele getallen reeksen. Deze verwijzen naar barcodes en
serienummers van producten de gebruikt worden in de huidige consumptie maatschappij en de
massa.
Andy Warhol is een grote inspiratiebron voor Gaungyi. De invloeden van Warhol komen dan ook
sterk naar voren in de werken van Gaungy in zowel kleuren als technieken. Maar de betekenis van
het beeld staat boven de techniek die hij gebruikt om zijn werken te vervaardigen.
Wang Guangyi
The Belief No. 1 2006
Andy Warhol
Marilyn Diptych, 1962
Gaungyi lijkt met zijn werk zeer veel kritiek te leveren op beide soorten economieën en
maatschappijen. Maar het tegengestelde is waar. Gaungyi geeft aan dat hijzelf toeschouwer is en
aangeeft hoe twee verschillende maatschappijen bij elkaar komen, versmelten en elkaar afstoten.
In het werk zit intelligente humor en kenmerkt zich door spanning. Kleuren en vormen kunnen
harmonieus overkomen maar ook een strijd met elkaar aangaan. Dit krijgt nog een extra lading als in
het beeld teksten en mensfiguren voorkomen.
Wang Guangyi
Coca Cola
2006
Bronnen
Krant: Het Financieel Dagblad
Sectie: Cultuur
Datum: 06/10/2007
Eind aan avant-garde
Krant: VolksKrant
Sectie: KUNST
Datum: 08/10/2008
Saatchi Gallery vol Chinees vuurwerk
Krant: Het Financieel Dagblad
Sectie: Kunstmarkt
Datum: 06/08/2005
De grote roerganger wordt popart-icoon
Krant: Het Financieel Dagblad
Sectie: CULTUUR
Datum: 20/09/2008
Voor de eigen markt
Krant: Het Financieel Dagblad
Sectie: CULTUUR
Datum: 25/10/2008
Ex-mannetjesmaker
Titel: China now
Auteurs: Feng" Boyi, Lieke Fijen,
Sabine Wang
Uitgeverij: D'Jonge Hond :
[Harderwijk], cop. 2007
Cobra Museum voor Moderne Kunst
: Amstelveen, cop. 2007
http://www.geledraak.nl/html/page483.asp
http://nl.wikipedia.org/wiki/Huang_Yong_Pin
g
http://www.designboom.com/weblog/cat/10/
view/6876/huang-yong-ping-buddhas-handsat-venice-art-biennale-09.html
http://www.g1expo.com/artists.php?id=79
http://fineart.about.com/b/2011/03/31/huan
g-yong-pings-art-installation-in-beijing.htm
http://visualarts.walkerart.org/oracles/det
ails.wac?id=2232&title=Writings
http://www.hellotravel.com/china/tiananmen
-square
http://www.artspeakchina.org/mediawiki/
Magicians_de_la_Terre
http://en.wikipedia.org/wiki/Dynasties_in
_Chinese_history
http://www.buitenbeeldinbeeld.nl/Kroller
Muller/Graven.htm