Betermelding na ziekte weigeren

PRAKTIJKBLAD SALARISADMINISTRATIE
nr 7 / 1 mei 2015
ARBEIDSRECHT
Betermelding na ziekte weigeren
Moet werkgever achterstallig loon uitbetalen?
Een werkgever weigert om een werknemer die zich na arbeidsongeschiktheid beter meldt toe te
laten tot het werk. Mag de werkgever dit weigeren? En hoe zit het met het achterstallige loon?
Moet de werkgever dat alsnog de werknemer uitbetalen? De rechtbank Amsterdam heeft
hierover recent een uitspraak gedaan.
Marco Rijsdijk
elipsLife
Als het gaat om re-integratie van zieke werknemers
dan gaat het vaak vooral om niet willende medewerkers die aan iedere vorm of met de aangeboden vorm
van re-integratie willen meewerken. Ook komt het echter voor dat medewerkers zich zelf beter melden en dat
de werkgever dat nog helemaal niet wil. Een uitspraak
in kort geding van de rechtbank in Amsterdam (Rechtbank Amsterdam, 2 december 2014, KK 14-1435) illustreert dit. Ook spreekt de rechtbank zich uit of en in
hoeverre de betreffende medewerker over de maanden
waarin de werknemer ziek was toch recht heeft op een
prestatiebonus of niet.
19
www.oversalarisadministratie.nl
ARBEIDSRECHT
Werkgever wil hersteldverklaring
De medewerker in kwestie loopt een schouderblessure
op. Hij meldt zich ongeveer een week later per whatsapp
beter en kondigt aan de maandag na het weekend weer
op het werk te gaan verschijnen. De werkgever reageert
via whatsapp dat de medewerker nog maar thuis moest
blijven en dat er contact gaat zijn. In de periode die
daarop volgt weigert de werkgever de medewerker toe
te laten op het werk en eist een hersteldverklaring van
een arts.
Inschatting van risico’s
De werkgever maakt iedere maand salarisbedragen over,
maar niet alles. De medewerker laat een gemachtigde
een bericht sturen beschikbaar te zijn en blijven voor
het verrichten van de overeengekomen werkzaamheden
en een sommatie voor toelating tot het werk en van betaling van achterstallig en toekomstig loon. Het achterstallige loon betrof het deel van een prestatiebonus dat
de werkgever normaal als voorschot uitkeerde vooruitlopend op de eindafrekening in december 2014, maar na
de ziekmelding niet meer werd overgemaakt.
De leidinggevende of HR-medewerker kunnen en mogen
natuurlijk overigens zich over de arbeidsongeschiktheid
als zodanig niet uitspreken, maar toch zal een inschatting van de risico’s van hun verwacht worden. Het ligt
voor de hand dat als er zich onverhoopt ongelukken
voordoen of een verergering van de arbeidsongeschiktheid de (financiële) gevolgen van dit risico al snel bij de
werkgever worden gelegd. Aangenomen zou dan daarom
toch wel mogen worden dat de werkgever aanvang van
de werkzaamheden verbiedt tot, binnen redelijke termijn, de bedrijfsarts is bezocht en die een oordeel heeft
gegeven.
Terugkeer op werk onmogelijk
Volledige loon uitbetalen
De werkgever stelt geen hersteldverklaring overlegd te
hebben gekregen. Ook reageert de werknemer niet op
oproepen van de door de werkgever ingeschakelde bedrijfsarts. Door de dreiging van de sommaties is volgens
de werkgever terugkeer op het werk onmogelijk geworden. Voor de rechtbank in kort geding vraagt de werknemer een oordeel over diens vorderingen en vraagt om
een dwangsom als de werkgever zich niet aan het vonnis
zou houden.
De rechtbank bepaalt dat nu niet blijkt dat de bedrijfsarts is ingeschakeld en de werkgever de oproep daarvoor
en de weigering van de werknemer om niet te komen
niet kan bewijzen de werkgever de werknemer het volledige loon moet uitbetalen. Voor de vaststelling om welk
loon dat dan gaat en wat dan daarom achterstallig is,
neemt de rechtbank de feitelijke door de werkgever betaalde bedragen voor als na de ziekmelding en niet de
loonstroken als uitgangspunt om het overeengekomen
loon vast te stellen. Omdat het risico van het niet aanwezig zijn van de werknemer op de werkvloer voor rekening van de werkgever komt door het niet of niet goed
oproepen bij de bedrijfsarts houdt de werknemer in
kwestie ook recht op doorbetaling van het voorschot op
de prestatiebonus.
Werknemer wil achterstallig loon
Toelaten tot gebruikelijk werk
De rechtbank neemt in zijn beoordeling als uitgangspunt
dat een werkgever een werknemer die zich na een periode
van arbeidsongeschiktheid weer beter meldt weer moet
toelaten tot het gebruikelijke werk wat overeengekomen
was. Als de werkgever daar ondank de verklaring van de
werknemer aan twijfelt moet hij de arbeidsgeschikt- of
ongeschiktheid laten beoordelen door een bedrijfsarts.
Het is dus niet zo dat een werkgever een werkwillige
werknemer pas tot het werk hoeft toe te laten nadat die
werknemer zijn arbeidsgeschiktheid heeft aangetoond
door middel van een medische verklaring. Iedere werknemer moet zich natuurlijk weer kunnen beter melden en
weer diens werk kunnen gaan doen.
Dilemma’s
Toch kan een betermelding ook dilemma’s opleveren.
Het vergt toch ook een beoordeling van de werkgever
of de werknemer bijvoorbeeld zichzelf of anderen niet
in gevaar kan brengen door te vroeg aan het werk te
gaan terwijl die daar nog niet voor geschikt is. De
20
(onmiddellijke) opdracht bij aankomst op het werk
om zich te melden bij de bedrijfsarts moet dan de escape zijn, maar de praktijk is ongetwijfeld weerbarstiger als die bedrijfsarts of een (hogere) leidinggevende of HR-medewerker niet direct beschikbaar is
om een zinvol oordeel hierover te vellen. De (voorheen?) zieke werknemer neemt dan al snel een aanvang met de werkzaamheden.
Toch loondoorbetalingsplicht
De werkgever meldde kennelijk nog tijdens een schorsing van de zitting dat ‘het niet gezellig’ zou worden
op de werkvloer. In zekere zin lijkt dat dreigement
nog succes te hebben ook omdat de dwangsom voor
wedertewerkstelling om die reden lijkt te worden afgewezen. Dat komt vooral omdat werkgever en werknemer al onderhandelden over de beëindiging van het
dienstverband en de werkgever tot het moment van
het daadwerkelijke einde van het dienstverband het
loon moet doorbetalen. Dat de werknemer er dan niet
is op de werkvloer vanwege deze dreiging c.q. niet
welkom is op de werkvloer maakt de loondoorbetalingsverplichting niet minder.
http://tinyurl.com/RBAMS20148091