JOHANNES 21 VS 1-19 Lieve mensen, Maaltijd houden met elkaar

JOHANNES 21 VS 1-19
Lieve mensen,
Maaltijd houden met elkaar. Hoe belangrijk is dat!!
Ik las onlangs het verhaal van een militair die was uitgezonden naar Afghanistan. Iets voor
elkaar krijgen met de locale bevolking was niet een kwestie van simpelweg zaken doen. Dat
ging via de tafel. Je at. En je sprak het eerste uur niet over datgene waarvoor je gekomen
was. In het tweede uur trouwens ook niet, noch het derde. Pas tegen het vertrek kwamen
de zaken op tafel, op het moment dat er verbinding was, vertrouwen, gemeenschap door de
gezamenlijke maaltijd.
In de bijbel staat de maaltijd symbool voor het goede leven met elkaar. Aan tafel wordt de
gemeenschap tussen mensen gevonden, hersteld, getoond. De maaltijd is het teken van
verzoening en vrede. Waar mensen samen eten hebben ze het goed met elkaar, aanvaardt
de een de ander, staat niemand bij de ander in de schuld. Jezus gaat bij de tollenaar
Zacheüs aan tafel, na diens bekering. Om zijn bekering te vieren, lijkt het wel….. en in de
profetieën van Jesaja is de maaltijd op de berg Sion het summum van ‘waar je naar kan
verlangen..’ In veel gelijkenissen is de maaltijd het beeld van het koninkrijk van God..
Vorige week hoorden we dat Jezus verscheen aan Zijn leerlingen toen ze bang bij elkaar
zaten, ramen en deuren gesloten. En Jezus toonde Zijn wonden. En ze beseften dat Hij
echt was opgestaan uit het graf. Dat Hij de dood had overwonnen. Maar hoe het nu
allemaal verder zou gaan, daar hadden ze niet zo’n zicht op. De Heilige Geest zou over hen
komen als Jezus terug ging naar Zijn Vader. Maar daar konden ze zich nog niet veel bij
voorstellen.
Jezus had hen wél gezegd dat ze naar Galilea moesten gaan, daar waar ze vandaan
kwamen.. En dus pakken ze hun oude beroep weer op…en gaan vissen op het meer van
Galilea, ofwel de zee van Tiberias.. Het gewone leven moet weer geleefd moet worden.
Mensen moeten hun brood verdienen. Met Pasen worden wij niet wakker in een nieuwe
wereld, maar worden we geroepen op te staan in de wereld zoals hij is, met zijn schoonheid
en zijn falen, met zijn vooruitgang en met zijn terugval.
Ze pakken hun oude leven weer op en dat valt niet mee. Het is weer gelijk een hoop
miserie, die nacht op zee. Nu ja, dat kan ook bijna niet anders. Als je enigszins vertrouwd
bent met het bijbelse jargon, wist je dat al. Nacht en zee, die twee woorden staan voor een
wereld waar God niet aan het woord is gekomen. De wereld van de duistere machten….De
bijbel begint er mee. ‘Duisternis lag over de oervloed’. God heeft nog niet gesproken. Niet
verwonderlijk dus dat we lezen dat ze daar op zee een nacht lang hebben gezwoegd en
nog steeds met lege handen staan. En dan komt er bij het krieken van de morgen Iemand
aan het woord. Hij staat daar aan de oever van de zee op vaste grond als het licht wordt. En
op de achtergrond hoort u Genesis 1 doorschemeren.. Want dat is waar de schepping mee
begint: met een woord, met licht en vaste grond. Hier begint iets nieuws op deze aarde.
Alleen, de leerlingen van Jezus weten niet wie het is die daar spreekt. ‘Lieve kinderen, hebt
u niet iets voor bij het eten?’
Ik heb gelezen dat er eigenlijk staat: ‘Kinderen, jullie hebben niets te eten, nietwaar?’
Jezus wil er de aandacht op vestigen dat de terugkeer naar hun oude beroep op niets zal
uitlopen want Hij heeft een andere roeping voor hen: Vissers van mensen worden..
‘Gooi het over een andere boeg, dat net…. aan stuurboord en jullie zullen vinden.’ En
ze doen het! Ze worden geroepen om het anders te doen, maar wel in deze wereld, op deze
aarde…..in die zee ook. En dan is er vis in overvloed.
Jezus wil hen hiermee laten beseffen dat Hij wel zal zorgen in hun nieuwe roeping. Er zal
een overvloed aan zegen zijn als ze zich laten bezielen door Zijn Geest. Ze hoeven niet
bang te zijn. Op Zijn Woord zal er zegen zijn.
Breng wat van de vissen die u nu gevangen hebt. Waarom zou Jezus dat zeggen? Had Hij
niet genoeg vissen op het vuurtje gelegd?
Hij wil dat ze zien dat het allemaal GROTE vissen zijn. Zodat ze het wonderteken beseffen.
Vissers gooien de kleine visjes altijd weer terug overboord. Maar dit zijn allemaal grote! Een
bemoediging voor het werk dat komen gaat. Jezus is hen al aan het coachen in vertrouwen.
‘Kom, gebruik de middagmaaltijd’. Kort en krachtig nodigt Jezus Zijn leerlingen uit en zij
delen brood en vis. Wat daarbij opvalt is dat niet de discipelen Jezus uitnodigen, alsof
Hij even weggeweest is en nu weer mee mag doen – 'fijn dat U er weer bent!'. Het is
precies andersom: Jezus nodigt uit. Hij is de Gastheer! En dat is niet zonder betekenis.
Niet Jezus had zijn vrienden verlaten, maar andersom: zij hadden Jezus verlaten. Ze zijn
gevlucht toen Jezus gevangen genomen werd. In het Paasverhaal begint het niet bij de
leerlingen van Jezus, bij hún herinneringen, hún volharding om het werk van Jezus voort te
willen zetten, bij hún liefde voor hun Heer, maar andersom. Zij dragen niet het verhaal maar
wórden er door gedragen. Zij roepen niet aan de oever…Ze wórden geroepen, weg uit de
nacht en weg van het water, terug de wereld in van licht en vaste grond. En daarom zegt
Johannes dat Jezus maaltijd houdt met Zijn vrienden en niet andersom. Het gaat van Hem
uit. Hij is de gastheer.
Kijk, bij ons ligt het ongeloof of de aarzeling om de Opgestane te ontmoeten, en in Hem te
geloven, misschien vooral in de intellectuele sfeer: kan het wel en hoe dan, was Hij er
lichamelijk of niet etc. etc. Wij redeneren wat af….Maar in het verhaal van vandaag liggen
de aarzelingen en de vragen misschien wel veel meer in de relationele sfeer. Zij, de
leerlingen, hebben Jezus losgelaten, zij hebben Hem in de steek gelaten, de gemeenschap
gebroken. Schaamte, schuldgevoel, angst hebben de overhand gekregen.
Alles hebben ze gedeeld, overal zijn ze Hem gevolgd, maar niet in het donkerste moment.
Maar kijk, ze worden tóch uitgenodigd om met Hem maaltijd te houden. Hij nodigt uit,
ondanks alles!
Straks vieren ook wij de maaltijd van de Heer. Dan gedenken we de Opgestane Jezus! En
doorheen dit Paasverhaal komt een Stem aan het woord die richting geeft voor ons
allemaal: Kom en eet. Houdt maaltijd met Jezus Christus. Hij nodigt uit, ondanks alles waar
wij ons voor schamen tegenover Hem!
Laten we daarom Jezus Christus navolgen, leven zoals Hij leefde. En Hem ontmoeten bij
brood en wijn..
En wat er ook gebeurt, Hij zal ons leven leiden…
Genadig Heer, die al mijn zwakheid weet,
Wil mij vergeven wat ik U misdeed…