Module 1 - The structure of Matter

1
Een Model dat leidt naar nieuwe kennis
Eerste Module: Een denkbare GENESIS
St/Vr Stelling-Vraag
De geaardheid van energie
T
Toelichting
Tekst Module = in het zwart, versie van de huidige Natuurkunde = in het rood
St
De Genesis heeft op
een rationeel
begrijpelijke wijze
plaatsgevonden.
Ja, want er bestaat nu een MODEL dat verklaart waar alle ingrediënten
van het Heelal vandaan komen: dimensies, energie, krachten, …. En
vooral, het is een Model dat aantoont wat die ingrediënten zijn, wat
hun geaardheid is. Het Model toont ook aan waar de samenhang
vandaan komt.
De Natuurkundige wetten bevatten ingrediënten:
Bijvoorbeeld:
• de dimensies ruimte en tijd die het heelal vormen,
• elementaire deeltjes die energie bevatten en die de stralende
materie samenstellen (fotonen, elektronen, quarks,…= 4%).
• Bovendien zijn er de krachten die de materie organiseren:
– de zwaartekracht,
– het elektromagnetisme, de zwakke wisselwerking
– en de sterke wisselwerking.
• We hebben ook nog donkere materie (neutrino’s,… = 23%)
en donkere energie (= 73%).
Deze ingrediënten zijn noodzakelijk om
de Natuurkundige wetten te beschrijven!
Bedenkingen
1) Het feit dat we de herkomst van die ingrediënten nu niet kennen is
op zijn minst gezegd vreemd.
2) Een indicatie dat zoiets te maken heeft met onze huidige visie op de
realiteit, is dat er sinds 1975 geen verdere diepgang bereikt werd in de
Natuurkunde. String- of M-theorie en Supersymmetrie lijken
doodlopende straatjes.
St
1
Deze vastgeroeste
situatie in de
Natuurkunde en/of in
de wetenschap in het
algemeen heeft te
maken met de
aanpak ervan.
Sinds Newton overheerst de wiskunde het domein van de Natuurkunde.
De pragmatische1 stellingen die hiervan het gevolg zijn resulteren in het
feit dat we enkel de buitenkant van de dingen kunnen omschrijven, dwz
het gedrag van de materie/natuur. Een gevolg hiervan is dat we de
binnenkant niet begrijpen, dwz dat wat de energieën/krachten
aandrijft, dat wat materie samen doet komen en ze tot complexe
organismen doet groeien.
Bedenkingen
1) Wetenschap omschrijft onderdelen van de realiteit met behulp van
een minimaal aantal parameters. Op deze wijze beschreven onderdelen
Nuttige, direct bruikbare.
1e module: het uitgangspunt
(versie 22/7/2013)v2
©2001-2013 Fons Wils
2
Een Model dat leidt naar nieuwe kennis
Analytisch
wereldbeeld ≠
Holistisch
wereldbeeld
worden dan terug samengevoegd in veralgemeningen die aanzien
worden als DE realiteit. Dit geeft vaak aanleiding tot een verkeerd
geïnterpreteerde realiteit.
Gevolgen van deze aanpak zijn: monocausaal en lineair hokjesdenken,
een ontzielde mechanistische visie.
2) Het in gebreke blijvende wereldbeeld heeft op veel meer disciplines
betrekking dan op de Natuurkunde alleen.
T
Aan de basis van de
Algemene
Relativiteitstheorie
ligt de
Minkowskiruimte.
De Minkowskiruimte is een referentiesysteem voor ruimte en tijd dat
ontworpen werd door Hermann Minkowski. Hij ontwikkelde dit
wiskundig hulpmiddel om in de combinatie van ruimte en tijd te kunnen
rekenen. Om dat te kunnen realiseren moest hij aan beide soorten
dimensies dezelfde geaardheid toewijzen anders kon hij ze niet
bundelen.
Vr
Hoe en waarom de
binnenkant, de
geaardheid van
fysieke
eigenschappen ons
ontglipte.
Bedenkingen
Minkowski negeerde de specifieke geaardheid van de tijd met zijn
kenmerkend verloop. Minkowski stelde dat de geaardheid van de tijd
wiskundig reëel2 moet zijn net zoals dat bij de ruimte het geval is.
Daardoor wordt de imaginaire3 geaardheid van de tijd niet meer gezien
en weggecijferd via de coördinaten.
1) Het pragmatische karakter van deze benadering gaf Einstein de
mogelijkheid zijn Algemene Relativiteitstheorie te ontwikkelen.
Vermoedelijk daardoor kreeg Einstein geen argwaan over het feit dat
Minkowski’s kunstgreep ingrijpende gevolgen heeft.
2) Uit een brief van Einstein aan Solovine in 1953 blijkt dat hij heel goed
besefte dat alleen een holistische aanpak ons kon redden uit de
impasse waarin de Natuurkunde terecht gekomen is: eerst axioma’s,
dan stellingen en experimenten en dan pas de wiskunde.
Vr
Wat merkten we niet
op?
T
Het tijdsverloop is een wezenlijk imaginaire of vluchtige dimensie. Het
Model toont aan dat het imaginair zijn van een dimensie wil zeggen dat
ze een verloop kent, dat ze een onomkeerbare geaardheid heeft
(toelichting 2 hieronder). Om onnodige analytische discussies hierover
te vermijden is dit gegeven in het Model opgenomen als enige Axioma.
Het imaginaire is door Minkowski in het kwantitatieve geplaatst, het
Model zet het terug in het kwalitatieve.
1) Het ontbreken van enig inzicht in de fenomenologie van een
imaginaire dimensie is de reden waarom wij tot nu toe geen wiskundige
beschrijving vonden voor het tijdsverloop.
2) Een combinatie van imaginaire en reële dimensies heeft geen
orderelatie voor de optelling en de vermenigvuldiging. De interpretatie
hiervan in dit Model is dat dergelijke combinaties altijd informatie
2
Meetbaar, met coördinaten die in reële getallen uitdrukbaar zijn.
Wiskundig imaginair zijn houdt in dat men werkt met imaginaire getallen, dit gebeurt in de coördinaten. Een
dimensie die wezenlijk imaginair is, is tot nu toe onbekend in de Natuurkunde. De fenomenologie ervan was
vóór dit Model onontdekt.
3
1e module: het uitgangspunt
(versie 22/7/2013)v2
©2001-2013 Fons Wils
3
Een Model dat leidt naar nieuwe kennis
verliezen. Vandaar het Axioma dat een imaginaire dimensie vluchtig en
onomkeerbaar is.
Vr
Wat is de fysieke
geaardheid van een
verloop?
Fenomenologisch gezien is een vluchtige dimensie ongrijpbaar terwijl ze
wiskundig als imaginair beschreven wordt. Het tijdsverloop is zo’n
vluchtige dimensie, de elementaire materie wordt gedwongen om er
mee mee te gaan. Het verloop doet ons onomkeerbaar meegaan met
de stroom van de tijd.
Vr
Hoe kan een verloop
corresponderen met
een omkeerbare tijd
waarvan het bestaan
door de theoretische
Natuurkunde
geclaimd wordt?
Er bestaan
Ruimteverlopen!
We mogen de globale gevolgen van de aanwezigheid van het
tijdsverloop in de elementaire materie niet verwarren met de
uitwerking ervan binnenin de elementaire materie. De omkeerbaarheid
van de tijd is volgens het Model het gevolg van de aanwezigheid van
andere verlopen, de zogenoemde ruimteverlopen.
St
T
Het Model stelt vast dat er naast het tijdsverloop verscheidene
ruimteverlopen bestaan. Fenomenologisch gezien heeft een
ruimteverloop de neiging een punt voort te trekken in de ruimte. Een
ruimteverloop houdt bijgevolg een onomkeerbare aandrijving in. Alle
verlopen, dus ook het tijdsverloop, zijn in meer of mindere mate
geïntegreerd in de materie. De activiteit van ruimteverlopen in de
materie levert de aandrijving voor de energie en de krachten.
1) Een ruimteverloop is een drang tot verplaatsing in de ruimte; het
Model stelt deze ruimteverlopen in de plaats van bepaalde klassieke
“velden” als bron van krachtswerking, zoals bijvoorbeeld bij elektrische
en magnetische aantrekking.
2) Kwalitatief gezien bestaan er twee soorten ruimteverlopen: de ene
soort heeft een vaste4 oriëntatie en de andere een veranderlijke5.
Vr
Bestaat er naast
imaginaire dimensies
nog een ander type
dimensies?
.
T
Naast de vluchtige dimensies bestaan er reële dimensies die
omkeerbaar zijn. Daarin kunnen we als het ware weg en weer gaan. De
ruimtelijke dimensies zoals wij die waarnemen hebben kenmerken die
heel dicht in de buurt ervan komen. De echte reële ruimtelijke
dimensies zijn niet rechtstreeks waarneembaar.
Door een affiniteit van de georiënteerde ruimteverlopen x’, y’ en/of z’
met hun complementaire reële ruimtelijke dimensies x, y en/of z
ontstaat massavorming6.
Door een affiniteit van één van de niet-georiënteerde ruimteverlopen
namelijk e’ met de complementaire reële ruimtelijke dimensie e
ontstaat lading7.
De reële tijd en de reële ruimtelijke dimensies vormen de niet
rechtstreeks waarneembare absolute ruimtetijd. Het bestaan van een
4
In het Model benoemen we deze ruimteverlopen x’, y’ en z’.
In het Model benoemen we deze ruimteverlopen d’ en e’.
6
Hiervoor is dus geen Higgsboson nodig.
7
Lading wordt hier gans anders verklaard dan in de huidige Natuurkunde.
5
1e module: het uitgangspunt
(versie 22/7/2013)v2
©2001-2013 Fons Wils
4
Een Model dat leidt naar nieuwe kennis
absolute ruimtetijd is al eerder door verscheidene onderzoekers
geopperd8.
St
De mogelijke
omzetting van massa
in energie is gekend,
de omzetting van
lading in energie niet.
1) De aandrijving van het ruimteverloop, dat zorgt voor het bestaan van
de massa, kan omgezet worden in energie zoals we dat kennen bij
E = mc2.
2) Dat houdt in dat ook de aandrijving van het ruimteverloop e’, dat
zorgt voor lading, kan omgezet worden in energie volgens de
verhouding9 E = Qc2 en Q = q.me/qe of E ≡ qc2
Bedenkingen
1) Dit opent nieuwe perspectieven voor de winning van energie.
2) Dit is een fundamenteel verschillende uitleg van wat lading is dan die
van de kwantummechanica. Daar is de lading een koppelingsconstante,
wat een abstract gegeven is. In het Model is de lading een fysieke
eigenschap gelijkaardig aan de massa. Het Model biedt hiermee een
verklaring voor sommige claims betreffende mysterieuze10 bronnen van
energie11.
3) We zullen hiermee rekening moeten houden in een bijgewerkte wet
van behoud van energie.
4) Als bovenstaande visie op de geaardheid van massa en lading juist is,
dan moet niet alleen de kwantummechanica herzien worden. De in het
CERN ontdekte zware deeltje is dan wel een boson of Donkere Materie
maar geen zogenoemd Higgsboson.
Deze eerste Module gaat vooraf aan alle modules van een reeks die, afhankelijk van het te bereiken
doel, in een bepaalde volgorde gelezen kunnen worden.
In de andere Modules zullen de volgende thema’s aan bod komen:
Module 2: de bewijzen.
Module 3: HHO (deze Module zal in een aantal ondermodules opgedeeld worden)
Module 4: Koude Fusie of LENR
Module 5: de structuur van de materie
Module 6: De oorsprong en de samenhang (ook deze Module zal in een aantal ondermodules
opgedeeld worden).
De laatste Module bepaalt de volgorde van lezen:
M1-M3
M1-M4
M1-M2-M5
M1-M5-M6
8
o.a. Paul Marmet.
E = q.me/qe.c2 = Qc2 (het symbool ≡ maakt het mogelijk om de vergelijking los van de metriek als
E ≡ qc2 te schrijven) waarbij q de hoeveelheid lading is die omgezet wordt in energie, qe en me zijn
respectievelijk de lading en de massa van een elektron.
9
10
11
Zie 2e Module: de bewijzen.
We nemen hiermee afstand van het bestaan van ZPE (Zero Point Energy) of energie uit vacuüm.
1e module: het uitgangspunt
(versie 22/7/2013)v2
©2001-2013 Fons Wils