De geschiedenis van Israël en Palestina Al jaren ruzie In Israël is er

De geschiedenis van Israël en Palestina
Al jaren ruzie
In Israël is er al jaren ruzie. De Palestijnen en de Israëliërs vechten om het land.
Onlangs is de situatie heftiger geworden, want Palestijnse strijders van de Hamas
beweging en het Israëlische leger beschieten elkaar. Veel burgers zijn daar het
slachtoffer van.
Je ziet het bijna elke week op het journaal. De gevechten, bomaanslagen en aanvallen
in Israël en de Palestijnse gebieden. Het lijkt wel of er geen oplossing is. Joden en
Palestijnen maken ruzie over van wie het land is. Lees in dit dossier alles over de
geschiedenis van Israël en Palestina!
Filistijnen en Israëlieten- Palestijnen en joden
Palestijnen en Joden wonen al duizenden jaren in Israël. Allebei de volken hebben, net
als Christenen, heilige plaatsen in Israël. Ze willen beiden in het land wonen. Drieduizend
jaar geleden worden de Filistijnen, dat is een volk dat er vroeger leefde, in een oorlog
door de Joden verslagen. Een paar duizend jaar daarna vallen de Romeinen het land
binnen en wordt een groot aantal Joden weggejaagd. De Joden zwerven uit over de hele
wereld. Sommige Joden blijven in Palestina wonen, samen met een grote groep
Palestijnen. Palestina is hoe Israël genoemd werd. Volgens de Palestijnen hebben ze
recht op het land Palestina omdat ze volgens hen afstammen van de oorspronkelijke
bewoners, de Filistijnen. Andere mensen, de Joden, zeggen dat de Palestijnen helemaal
niet van de Filistijnen afstammen en dus ook geen recht hebben op het land. De Joden
stammen af van een ander oud volk, de Israëlieten, en vinden daarom dat zij recht
hebben op het land.
Palestijnen
De Palestijnen zeggen dat ze altijd al in Palestina hebben gewoond. Maar ze zijn daar
niet
de baas. Na de Eerste Wereldoorlog (die eindigt in 1918) worden de Engelsen de baas in
Palestina. Zij beloven zowel aan de Joden, als aan de Palestijnen, dat ze een eigen land
zullen krijgen binnen Palestina!
In 1921 komt Engeland zijn belofte aan de Palestijnen na: het land wat we nu Jordanië
noemen wordt gesticht. Toch zijn veel Palestijnen daar niet blij mee. Ze willen liever dat
Palestina hun nieuwe land wordt, want daar zijn allemaal heilige plaatsen voor moslims
en christenen (een deel van de Palestijnen is Christen). De Joden zijn ook niet blij.
De Engelsen houden zich niet aan hun belofte van een eigen land voor de Joden.
In 1947 geeft Engeland Palestina aan een internationale organisatie, de Verenigde
Naties, die over het lot van Palestina moet beslissen.
Joden
De Joden hebben het intussen vaak moeilijk in andere landen. Ze worden met de nek
aangekeken. Het dieptepunt is de Tweede Wereldoorlog. De Duitse bezetters vinden de
Joden een minderwaardig volk. Zij vermoorden 6 miljoen Joden. Na de oorlog willen
veel Joden graag veilig bij elkaar wonen in één land. Ze verhuizen naar Palestina. Daar
hebben hun voorouders tenslotte gewoond en daar wonen nog veel mensen die ook
Joods zijn.
Verenigde Naties
Dan krijgen de Joden en de Palestijnen problemen. De Palestijnen vinden het niet leuk
dat er zoveel nieuwe mensen in Palestina komen wonen en er steeds meer macht
krijgen. De Verenigde Naties stellen voor om het land in tweeën te verdelen. Ze willen
de Joden iets meer dan de helft van het land geven, en de Palestijnen iets minder. De
Palestijnen vinden het een slecht voorstel. Ze werken er niet aan mee.
Oorlog
De Joden willen een eigen land en roepen een jaar later, op 14 mei 1948, zelf de staat
Israël uit. De Palestijnen worden daar boos over en vallen met zes Arabische landen het
nieuwe land binnen. Er breekt oorlog uit. Aan de ene kant vecht Israël, oftewel de
Joden. Aan de andere kant vechten Palestijnen en Arabische landen. Israël wint de
oorlog. Israël krijgt het grootste deel van Palestina in handen. De andere stukken
worden ingelijfd bij Egypte (de GAZA strook) en Jordanië (de Westelijke Jordaan oever).
De meeste Palestijnen wonen in die gebieden. De naam Palestina verdwijnt uit de atlas.
Bezette gebieden
Een paar jaar later breekt er opnieuw oorlog uit. Israël verovert nu ook de GAZA strook
en de Westelijke Jordaan oever. Sinds die tijd worden
dat de 'bezette gebieden' genoemd. In die bezette
gebieden wonen veel Palestijnen. De Joden willen de
gebieden niet zomaar teruggeven. Ze bouwen er zelfs
dorpen. Je hoort op televisie vaak praten over de
'Joodse nederzettingen'. Dan worden die dorpen
bedoeld.
PLO
De Palestijnen in de bezette gebieden voelen zich
onderdrukt. Ze willen dat de grenzen weer worden
zoals ze vroeger waren, toen de staat Israël nog niet
bestond. Ze richten een eigen verzetsorganisatie op,
de PLO. Sommige mensen willen een eigen land
krijgen door te praten met Israël. Anderen, zoals de
PLO, willen met geweld een eigen land krijgen. Ze
laten bommen ontploffen en vermoorden mensen.
Ook onschuldige burgers en kinderen gaan daarbij
dood.
Hard
Israël slaat hard terug. Het Israëlische leger valt dorpen aan waarvan het denkt dat er
PLO strijders zitten. Daarbij gaan veel onschuldige mensen dood. Mensen worden
zonder bewijs opgepakt en in de gevangenis gezet.
Tempelberg
Het is een paar jaar redelijk rustig. Maar dan gaat het weer helemaal mis. In oktober
2000 gaat een Israëlische legerleider naar de Tempelberg. Dat is een heilige plaats voor
zowel de Joden als voor veel Palestijnen. Veel Palestijnen denken dat hij het alleen
maar doet om hen te pesten, en daar zijn ze boos over. Ze gooien met stenen. De
Israëlische politie schiet een paar Palestijnen dood. Er volgen grote demonstraties. Aan
allebei de kanten vallen daarbij doden. En zo wordt het van kwaad tot erger. De één
doet iets naars, de ander neemt wraak. De afgelopen jaren zijn zo honderden mensen
gedood. Israëliërs en Palestijnen. Volwassenen en kinderen.
Muur
Israël denkt de problemen op te kunnen lossen door een muur te bouwen om een deel
van de bezette gebieden heen. Die muur moet ervoor zorgen dat er geen Palestijnse
terroristen in Israëlische gebieden kunnen komen. Heel veel landen vinden het een slecht
idee van Israël dat ze een muur gaan bouwen. De Palestijnen en Israëliërs moeten
vreedzaam samenleven en met elkaar praten om tot een oplossing te komen.
Een muur tussen twee bevolkingsgroepen inzetten is geen oplossing, vinden deze
mensen! Andere mensen zeggen juist dat Israël al lang genoeg heeft geprobeerd
om te praten. 'Als dat niet werkt, dan maar een muur', zeggen zij. Maar de muur
zorgt voor veel verdriet. Hij loopt dwars door de Palestijnse Gebieden en zorgt ervoor
dat sommige buren en familie van elkaar gescheiden worden.
Routekaart voor de Vrede
In 2003 komt er een beetje hoop. De Israëlische en de Palestijnse leiders zeggen dat ze
het plan 'de routekaart voor de vrede' willen gaan uitvoeren. Dat plan moet zorgen voor
vrede in Israël. Het is verzonnen door Amerika, Europa, Rusland en de Verenigde
Naties. In het plan staat dat de Israëliërs en Palestijnen allebei moeten stoppen met
vechten. De Palestijnen krijgen een eigen land, maar moeten wel al hun wapens
inleveren.
Mis
Maar het gaat alweer mis. Een paar Palestijnse groepen zijn het niet eens met de
routekaart. Ze vinden dat het plan niet goed is voor de Palestijnen. Ze blijven
aanslagen plegen. De Israëlische regering blijft terugslaan. Echt rustig wordt het niet en
de vrede is ver weg.
Joodse dorpen
De leider van Israël heeft nu een nieuw plan. Hij wil alle 21 Joodse dorpen in de GAZA
strook gaan slopen en vier Joodse dorpen op de Westelijke Jordaan oever. De
kolonisten die vrijwillig meewerken krijgen een boel geld. Het plan wordt met veel
moeite goedgekeurd door het Israëlische parlement.
Reacties
Veel kolonisten willen alleen helemaal niet weg. Ze zijn boos op de leider van Israel en
vinden hem een verrader. Het zijn vooral zeer godsdienstige Joden die in de
nederzettingen wonen. Ze vinden dat God het land waarop ze wonen aan hen heeft
gegeven. Dat Israel het nu weg wil geven maakt ze woedend.
Terrorisme
Ook veel politici zijn tegen het plan. Ze zijn bang dat als Israël zich helemaal terugtrekt
het Palestijnse terrorisme veel erger zal worden. In augustus 2005 worden de
nederzettingen in de GAZA strook en de vier op de Westelijke Jordaan oever ontruimd.
Veel kolonisten zijn boos, maar gelukkig worden weinig mensen gewelddadig.
Andere vijanden van Israël
We hebben het net al even over de PLO gehad, de Palestijnse partij die vecht voor
eigen grond in Israël. Er zijn nog meer partijen die niet blij zijn met Israël in het
Midden-Oosten. De belangrijkste is de organisatie Hamas, die nu de macht hebben in
de GAZA strook, waar nu zo gevochten wordt. Twee voorbeelden:
HAMAS: Volgens de Europese Unie en de Verenigde Staten is Hamas een terroristische
organisatie. Deze Palestijnse partij wil door middel van terreur en politiek de staat
Israël ongedaan maken. Hamas wil in veel dingen hetzelfde als de PLO. Ze willen allebei
een Palestijnse staat stichten in het gebied dat nu Israel is. Het verschil is dat PLO
bereid is samen met de joden het land te delen. Hamas wil dat niet, zij wil een eigen
Islamitische staat. Volgens de Hamas moet de staat Israël vernietigd worden.
Inmiddels is Hamas officieel de nieuwe leider van GAZA, dus de regering van Israël
moet nu met hen onderhandelen.
HEZBOLLAH: Hezbollah is een politieke partij uit buurland Libanon, met een militaire
afdeling die volgens de Verenigde Naties terroristisch is. Deze partij heeft als doel Israël
te verdrijven uit de Libanese gebieden. Dat is inmiddels gebeurd: Israël heeft zich
teruggetrokken uit Libanon. Maar Hezbollah wil Israël ook verdrijven uit Jeruzalem. Dat
is nog niet gelukt. En daarnaast: Hezbollah zegt dat Israël zich nog niet uit alle
Libanese gebieden heeft teruggetrokken. Er is nog een stukje grond waarvan Hezbollah
zegt dat het bij Libanon hoort. De Verenigde Naties zeggen dat het om Israëlisch
grondgebied gaat. Hezbollah vindt het Libanese grond, en gaat voorlopig nog door met
gewapend verzet. Door zelfmoordaanslagen bijvoorbeeld. Hezbollah was de eerste
groep in het Midden-Oosten die zelfmoordaanslagen gebruikte om haar doel te
bereiken.
Opnieuw strijd
In juli 2006 barst de strijd weer in alle hevigheid los. Strijders van Hezbollah vallen
Israëlische militairen aan die de grens met Libanon bewaken. Ze doden er twee en
ontvoeren twee anderen.
Als Israël de twee ontvoerde mannen probeert te bevrijden, vallen er nog eens vijf
doden aan Israëlische kant. Het Israëlische leger slaat hard terug en dagenlang wordt
Libanon gebombardeerd. Meer dan tweehonderd Libanese burgers worden gedood.
Hezbollah vecht terug door het noorden van Israël te bombarderen.
Andere landen vinden dat Israël en Hezbollah moeten stoppen met vechten. Maar Israël
wil dat pas als de twee ontvoerde grenswachten eerst worden vrijgelaten, en Hezbollah
wil ook niet toegeven. De toenmalige baas van de Verenigde Naties, Koffi Annan
probeert vredestroepen naar het Midden-Oosten te sturen. Andere landen in dit gebied
gaan zich ook met het conflict bemoeien. Syrië zegt dat het Israël zal aanvallen als er
bommen terecht komen op Syrisch grondgebied. Iran zegt Syrië te helpen als het wordt
aangevallen.
de Gaza-oorlog 2008-2009
Het was een militair conflict tussen Israël en hoofdzakelijk - de Palestijnse beweging van Hamas
dat zich van 27 december 2008 tot 18 januari 2009
in de Gazastrook en zuidelijk Israël afspeelde. Het
ging om een militaire operatie van het Israëlische
leger. De aanleiding van de Israëlische aanval
waren raket- en mortieraanvallen van Hamas en
andere Palestijnse groeperingen, die jarenlang
vanuit de Gazastrook op Israëlisch grondgebied
werden uitgevoerd. Doel van Israël was het
vernietigen van de militaire infrastructuur van
Hamas, die onder meer bestaat uit tunnels voor de
smokkel van o.a. wapens tussen de Gazastrook en
Egypte. Bij de gevechten en luchtaanvallen vielen
onder de inwoners van de Gazastrook ongeveer 1400 doden, waarvan (afhankelijk van de
bron) een derde tot twee derde burgerslachtoffers zouden zijn. Ook werden 20.000
gebouwen in de Gazastrook verwoest of beschadigd. De materiële schade werd geschat op
€ 1,3 miljard. Het conflict eindigde met het eenzijdig afkondigen van een bestand door
zowel Israël als (korte tijd later) Hamas.
In Israël vielen 13 slachtoffers.
Nu
Israël vierde in 2009 zijn 60ste verjaardag, maar nog steeds is het onrustig in het
Midden-Oosten. De Palestijnen zijn boos omdat zij het nog steeds als hun land zien. En
de Israëliërs proberen met alle macht hun grondgebied te verdedigen. Zo is onlangs
besloten om hekken te bouwen tussen GAZA en Egypte om Islamitische immigranten
uit Afrika tegen te houden.
(2009-2010)