De-Europese-Unie-Europa-Eurozone

De Europese Unie
De Europese Unie (EU) is het belangrijkste samenwerkingsverband in Europa.
Verschillende landen werken samen op politiek en economisch gebied. De
deelnemende landen hebben voor deze Unie een aantal organisaties opgericht
waaraan zij een deel van hun eigen bevoegdheden hebben overgedragen. Dit zijn
onder meer het Europees Parlement, de Europese Commissie, de Raad en
het Europese Hof van Justitie. Sinds 1 juli 2013 telt de Europese Unie 28
lidstaten. Nog acht landen zijn bezig met de toetreding tot de Europese Unie. De
samenwerking tussen deze lidstaten kenmerkt zich door vergaande economische
integratie
en
organisatie.
Naast
de
nauwe
economische
samenwerking
onderneemt de Unie steeds meer activiteiten op andere beleidsterreinen. De Unie
drukt een zeer stevige stempel op het beleid inzake landbouw, visserij,
consumentenrechten en milieu in de lidstaten.
Doelstellingen
In de beginjaren ging het bij de samenwerking tussen de EU-landen veelal om de
handel en de economie, maar vandaag de dag houdt de EU zich ook bezig met
tal van andere vraagstukken die rechtstreeks te maken hebben met het
dagelijkse leven, zoals: burgerrechten, het garanderen van vrijheid, veiligheid en
rechtvaardigheid, het scheppen van werkgelegenheid, milieubescherming en
consumentenbescherming.
Rapportage van werkzaamheden
Elk
jaar
publiceert
de
Europese
Unie
een
beknopt
verslag
van
alle
communautaire werkzaamheden, de begroting, en een lijst van alle instellingen,
agentschappen en gemeenschappelijke ondernemingen.
Organisatie
De afspraken tussen lidstaten zijn vastgelegd in verdragen, die verscheidene
malen zijn aangepast. Bij de verschillende uitbreidingen van de Unie zijn ook
allerlei bepalingen vastgelegd, waarin lidstaten uitzonderingsposities voor zichzelf
hebben bedongen op specifieke terreinen. Hierdoor heeft de Europese Unie een
bijzonder complexe institutionele structuur gekregen. De taakverdeling tussen
de belangrijkste organen van de Europese Unie laat zich als volgt samenvatten:
de Europese Raad neemt twee keer per jaar besluiten over de algemene politieke
beleidslijnen. Sinds 2009 is er een vaste voorzitter van de Raad. De Europese
Commissie neemt initiatieven voor Europese wet- en regelgeving en houdt
toezicht op naleving van de Europese verdragen. Van deze Commissie maakt ook
de Hoge
Vertegenwoordiger
van
het
Gemeenschappelijke
Buitenlands
en
Veiligheidsbeleid deel uit. Het Europees Parlement debatteert hierover en kan
wijzigingen voorstellen, waarna het Parlement en de Raad van de Europese Unie
gezamenlijk beslissen. Het Europese Hof van Justitie bewaakt deze afspraken,
uitspraken van dit Hof hebben voorrang boven het recht van de lidstaten.
Positie lidstaten
De Europese Unie telt achtentwintig lidstaten. Sinds de start van de Europese
samenwerking in 1952 heeft de Unie een proces van uitbreiding meegemaakt,
waardoor in 1996 de volgende landen lid waren: België, Denemarken, Duitsland,
Finland,
Frankrijk,
Griekenland,
Ierland,
Italië,
Luxemburg,
Nederland,
Oostenrijk, Portugal, Spanje, Verenigd Koninkrijk en Zweden.
Per 1 mei 2004 zijn tien nieuwe lidstaten toegetreden:Estland, Letland, Litouwen,
Polen, Hongarije, Tsjechië, Slowakije, Slovenië, Malta en Cyprus.
Per 1 januari 2007 zijn Bulgarije en Roemenië lid geworden van de EU. En op 1
juli 2013 trad Kroatië toe.
Er zijn toetredingsonderhandelingen gaande met Macedonië, Turkije, Servië,
Montenegro en IJsland. Ook een land als Oekraïne heeft belangstelling voor het
EU-lidmaatschap. Landen als Zwitserland en Noorwegen zijn formeel geen lid van
de Europese Unie, maar nemen wel deel aan tal van EU-programma's en
overeenkomsten.
België
Litouwen
Bulgarije
Luxemburg
Cyprus
Malta
Denemarken
Nederland
Duitsland
Oostenrijk
Estland
Polen
Finland
Portugal
Frankrijk
Roemenië
Griekenland
Slowakije
Hongarije
Slovenië
Ierland
Spanje
Italië
Tsjechische Republiek
Kroatië
Verenigd Koninkrijk
Letland
Zweden
Europa
Geografisch is de wereld onderverdeeld in 7 werelddelen. Van klein naar groot
geordend: Azië, Afrika, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Antarctica, Europa en
Oceanië. Geografisch gezien bestaat Europa uit 53 landen.
NoodAmerika
Europa
Azië
Afrika
ZuidAmerika
Oceanië
Antarctica
Landen binnen Europa:
Albanië
IJsland
Polen
Andorra
Italië
Portugal
Armenië
Kazachstan
Roemenië
Azerbeidzjan
Kosovo
Rusland
België
Kroatië
San Marino
Bosnië en Herzegovina
Letland
Servië
Bulgarije
Liechtenstein
Slovakije
Cyprus
Litouwen
Slovenië
Denenmarken
Luxemburg
Spanje
Duitsland
Macedonië
Staat Vaticaanstad
Estland
Malta
Tsjechische Republiek
Finland
Moldavië
Turkije
Frankrijk
Monaco
Verenigd Koninkrijk
Georgië
Montenegro
Griekenland
Nederland
Voormalige
Joegoslavische Republiek
Macedonië
Groenland
Noorwegen
Wit-Rusland
Hongarije
Oekraïne
Zweden
Ierland
Oostenrijk
Zwitserland
Eurozone
De eurozone (of eurosysteem, eurolanden, eurogebied) is de verzamelnaam voor alle
landen van de Europese Unie die de euro als munt hebben. De Europese Centrale Bank
is verantwoordelijk voor het monetair beleid binnen de eurozone.
De Europese munt
De euro is de gemeenschappelijke munt van 19 van de 28 EU-landen. De munt werd in
1999 ingevoerd voor niet-contante transacties en in 2002, toen eurobankbiljetten en munten werden uitgegeven, voor alle betalingen. Van ieder nieuw EU-land wordt
verwacht dat het de euro zal invoeren zodra het aan de voorwaarden voldoet. Het is de
bedoeling dat op lange termijn bijna alle EU-landen het eurogebied vervoegen.
Voordelen van de munt
De euro heeft grote voordelen voor de Europese consument. Reizigers lopen geen kosten
meer op voor het omwisselen van munten. Prijzen uit verschillende landen kunnen
makkelijk worden vergeleken en de Europese Centrale Bank waakt erover dat de prijzen
ook stabiel blijven. Daarenboven is de euro een belangrijke reservemunt geworden,
naast
de
Amerikaanse
dollar.
Invoeren van de munt doorheen de jaren
Op 1 januari 2002 werd de euro als nationaal betaalmiddel ingevoerd in 12 EU-landen:
België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland,
Oostenrijk, Portugal en Spanje. Drie EU-lidstaten van de toenmalige EU-15 verkozen hun
nationale munt te behouden: Denemarken, Groot-Brittannië en Zweden. Op 1 januari
2007 kwam Slovenië het aantal eurolanden versterken tot 13. Op 1 januari 2008 hebben
Cyprus (14) en Malta (15) de euro ingevoerd.
Slowakije (16) is op 1 januari 2009 toegetreden tot de eurolanden, gevolgd door Estland
(17) op 1 januari 2011. Op 1 januari 2014 trad Letland (18) als tweede Baltische land tot
de Eurozone toe. Ook Litouwen (19) maakte begin 2015 de overstap. Naar verwachting
zal Kroatië (20) eveneens de euro invoeren. Op dat moment zullen 20 van de 28 EUlidstaten de euro als munt hebben.
EU-lidstaten buiten de eurozone
De 8 lidstaten van de Europese Unie die de euro (nog) niet gebruiken, zijn Denemarken,
Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Hongarije, Polen, Tsjechië, Bulgarije, en Roemenië.
Niet-EU-landen met de euro als munt
Ook Montenegro en Kosovo, waar de Duitse mark als (vervangend) betaalmiddel werd
gebruikt, zijn - hoewel ze geen lid van de EU zijn - in 2002 overgestapt op de euro. Dat
geldt ook voor de staatjes Monaco, San Marino en Vaticaanstad, die een eigen nationale
zijde mogen invullen. Andorra is geen lid van de Europese Unie, maar geniet een speciale
behandeling van de Unie. Andorra wordt bijvoorbeeld gelijkgesteld met leden van de EU
voor de handel in vervaardigde goederen, maar niet voor landbouwproducten.
Toekomstige eurolanden
Letland en Litouwen richtten zich oorspronkelijk op 2010 voor het invoeren van de euro,
maar door de wereldwijde crisis en de daardoor oplopende overheidstekorten heeft
toetreding in 2010 geen doorgang kunnen vinden. Letland voerde de euro in op 1 januari
2014 en Litouwen begin 2015.