§1: Europa veroverd de wereld Europeanen in Amerika, Afrika en Azië De Portugezen en de Spanjaarden gingen naar deze landen toe rond 1500. Later kwamen andere Europeanen uit andere landen ook naar deze gebieden. In noord en zuid Amerika trokken de Europeanen het binnenland in. Zo kregen grote stukken land een blanke bevolking. De meeste Europeanen vestigden zich langs de kust. In het binnenland is hert te warm en dat zijn wij allemaal niet gewend. In de tweede helft van de negentiende eeuw veranderde dat. We gingen meer landen veroveren en dat noemen we modern imperialisme. Omstandigheden die het imperialisme mogelijk maken Het binnenland van Afrika was eerst onbekend gebied, maar nu begonnen de Europeanen naar het binnenland te trekken. Veel Europese mensen vonden dat de Europese beschaving over de hele wereld verspreidt moest worden. De koloniën moesten zoveel mogelijk winst maken voor het land. Ze konden veel winst opleveren. Iedereen profiteerde daarvan. Er kwam een directe scheepvaartverbinding tussen Europa en Azië. Door allemaal technische dingen werd het veroveren en het besturen van een kolonie lekker makkelijk. §2: Oorzaken van het imperialisme Naar een volledig bestuur Engeland en Frankrijk veroverden tussen 1870 en 1900 grote stukken. De vorige paragraaf gingen over indirecte zaken, deze paragraaf gaat over directe zaken. Goedkoop bestuur Om het allemaal te kunnen doen met de kolonie had je veel geld nodig. Door de uitvindingen zoals de stoomtrein en de telegraaf werd het wat gemakkelijker om het in de gaten te houden. De Britten maakten gebruik van een indirect bestuur. De inlandse vorsten mochten blijven, maar moesten regels doorvoeren die de Engelsen hem gaven. Nederland paste dit systeem ook toe. Grondstoffen en afzetmarkt Katoen, rubber en olie hadden de Europeanen nodig voor de industrie. Tegen een lage prijs konden ze het bij hun kolonie op komen halen. Fabrikanten uit Europa hoopten dat de mensen uit Afrika en Azië hun producten zouden kopen. Dat levert ook nog eens geld op. Nationalistische gevoelens Het nationalisme kwam op, mensen waren trots op hun land. Europese landen hielden onder mekaar een soort wedstrijd met wie de meeste en de grootse koloniën had. Witte lege vlekken op de kaart konden worden getekend. Het Duitse rijk wou ook een grootmacht worden, wat daarvoor allen Frankrijke en Engeland waren. In Europa kon je niks meer veroveren, dus moest je buiten Europa landen gaan veroveren en bij je rijk toevoegen. §3: de verovering van Azië Eerste contacten Europese landen waren in de 16e eeuw naar Azië gekomen. De bevolking in de binnenlanden hadden weinig last van de Europeanen. Nederlands-Indië De VOC had Indië al eerder ontdekt. Nadat het in 1799 failliet ging, nam de Nederlandse regering de bezittingen van de VOC over. Het ging Nederlands-Indië heten. Het Nederlandse bestuur bemoeide zich erg met de economie. Boeren moesten verplicht koffie, tabak en suiker aan Nederland leveren. Tussen 1850 en 19860 kwam maar liefst 32 procent van de verdiensten uit Nederlands-Indië. De bevolking daar leed alleen wel honger en de ondernemers daar kregen weinig kans. In 1870 werd de agrarische wet aangenomen. Ondernemers mochten verhuren en ze mochten een bedrijf beginnen. Engelse koloniën in Azië De Britten hadden Brits-Indië. India was dus een Engelse kolonie. Het gebied was: India, pakistan, Bangladesh, Myanmar en Sri Lanka. De Britten hadden vooral belangstelling voor katoen, jute, thee en indigo. Frans bezit in Azië In 1887 ontstond Frans-Indochina. Het bestond uit Laos, Cambodja en Vietnam. Rubber en rijst waren erg belangrijk. Frankrijk legde heel veel in eigen land spoorwegen, wegen, havens en plantages aan. Paragraaf 4: de verovering van Afrika De eerste contacten Blanke reizigers trokken rond 1800 het binnenland in. Mungo Park maakte twee reizen naar het binnenland. Hij was verbaas over de steden daar. Door de invloeden van de Islam was er een bloeiende handel en cultuur ontstaan. Andere mensen volgden het voorbeeld van Park. Ze wilden het christendom verspreiden, maar de tochten eindigden meestal in een bittere teleurstelling. De inwoners van Afrika toonden daar geen belangstelling voor. Dat veranderde in 1880. Westerse belangstelling voor Afrika Duitsland was een eenheid geworden. Bismarck wilde van Duitsland een belangrijk land maken. Ze wilde dus ook koloniën hebben. Hij organiseerde tussen 1884 en februari 1885 in Berlijn een conferentie waar belangrijke Europese landen aanwezig waren. De Conferentie van Berlijn stelde regels op voor de verdeling van Afrika. Hij wilde zorgen dat er ruzie tussen Engeland en Frankrijk kwam zodat ze niet zo makkelijk konden optreden tegen de groeiende macht van Duitsland. De verdeling van Afrika De opdeling van Afrika hadden grote gevolgen: - Afrika bestond nog maar uit 40 landen, waarvan 4 nog bestuurd door Afrikaanse bestuurders. Zelfs de woestijnen werden bezet, want wie weet ging er een ander land mee aan de haal. - - Europese handelaren en bedrijven haalden hun grondstoffen uit Afrika en exporteerden goedkope Europese producten daar naartoe. Veel Afrikanen waren werkloos door die grote Europese bedrijven. Missionarissen en zendeling verspreidden de Europese en christelijke beschaving. De kans om in het Afrikaanse binnenland te overleven werd groter dankzij de komst van een nieuw geneesmiddel tegen malaria. Paragraaf 5: gevolgen van het Imperialisme Gevolgen van het modern imperialisme voor Europa - - - De vijandschap tussen de Europese landen nam toe. In 1898 brak er bijna een oorlog uit tussen Frankrijk en Engeland over het bezit van Sudan. Duitsland probeerde dat vuurtje juist op te stoken. Weinig koloniën waren winstgevend. Ondanks het aanleggen van de goede verbinding, het opzetten van scholen en de medische zorg waren de kosten groter dan dat een kolonie opbracht. Het modern imperialisme zorgden voor interesse in andere volken, maar dar leidde al snel tot racisme. Mensen werden op grond van hun ras beoordeeld. Gevolgen van het modern imperialisme voor de veroverde gebieden - - - De economie van de koloniën werden afhankelijk van Europa. Veel landbouwgrond moesten ze gebruiken voor de Europese mensen. Zelf hadden ze vrij weinig land over. De bevolking leed honger. Ze eisten geld voor het betalen van de regering, maar mensen hadden geen geld en dus moesten sommigen hun geboortegrond verlaten. Sommige volken werden bijgevoegd bij het leger van de Europese landen. Bijvoorbeeld de Molukkers bij Nederlands-Indië. Toen Indonesië onafhankelijk werd werden de Molukkers als verraders gezien. Ook in andere landen was het onrustig nadat ze onafhankelijk waren geworden. De Europeanen bestuurden de Koloniën en de bevolking van dat land had nauwelijks inspraak in het koloniaanse bestuur. Volken die moeilijk met elkaar konden samenleven kwamen soms in een land terecht. Toen de koloniën onafhankelijk werden, leidde dat soms tot geweld.