Abseilen Toen zij eenmaal - met een klimtouw in de hand – alleen op de 40 meter hoge kerktoren stond, vroeg zij zich af hoe het in hemelsnaam zover had kunnen komen. Ze stond er met knikkende knieën. Nog even en dan hing haar leven niet aan een zijden draadje, maar aan een touw. Ze was er niet helemaal gerust op, toen zij eenmaal over de rand was gestapt en stapje voor stapje aan het abseilen van de kerktoren begon. Het werd een intense ervaring waarin allerlei gevoelens in lijf en hoofd om voorrang streden. Niet eerder had zij op deze manier tussen hemel en aarde gehangen. Jaren later dacht zij aan deze stunt toen zij het liedje ‘Counting stars’ van de groep ‘One Republic’ hoorde. Het liedje had zich als een oorwurm in haar gehoor genesteld. Het was met name die ene zin ‘everything that kills me, makes me feel alive’ die bleef hangen. Vrij vertaald: alles dat de kracht heeft om mij te doden, laat mij voelen dat ik leef. Inderdaad, dat was ook haar ervaring toen zij op 40 meter hoogte aan een touwtje hing. Bij mensen die letterlijk met de krachten van de dood hebben gevochten, roept het ook herkenning op. ‘Everything that kills me, makes me feel alive.’ Zij weten het leven meer dan ooit op waarde te schatten. Een ernstige ziekte, een bijna-ongeluk. Vaak spreken deze mensen over grote dankbaarheid. Dat ze mogen leven! Het lijkt een beetje op de verrijzenis. Een wonderlijk inzicht, in een wereld vol vergankelijkheid. Regelmatig is het er, midden op de dag, vanuit het niets. Even voel je je helemaal vrij en onkwetsbaar. Het besef: ik mag leven! De logica van mensen is dat de dood het leven beëindigd. De logica van God is dat het leven de dood overwint. Er zijn van die momenten dat je al een beetje aan die goddelijke logica mag proeven. Bijvoorbeeld wanneer je aan zo’n kerktoren hangt. Je mag leven, zelfs wanneer je geen vaste bodem onder je voeten hebt. Dat is de kern van Pasen. Marc Hooijschuur, pastoor