Wetenschap Hoe krijg je planten zover dat ze zeewater gaan drinken? Alle bekende voedselgewassen groeien op zoet water. Dat is een probleem, want zoet water wordt schaarser. Zelfs in Nederland kost het moeite om het water zoet te houden. Oplossing: gewassen die houden van zout. 77TEKST: JOP DE VRIEZE O p de Texelse dijk staat landbouwonderzoeker Arjen de Vos. Hij wijst naar links, waar de zon op de golven van de Waddenzee schijnt. Dan wijst hij naar rechts, richting het eiland. Het meertje waarop hij zijn vinger richt, ligt duidelijk lager dan de zeespiegel, zelfs nu bij laag water. ‘Kijk, dit is nou verzilting. Het zoute water uit zee dringt via de grond het land binnen.’ De dijk voorkomt dat de zee het land overspoelt. Maar hier bij de Mokbaai ligt onder die dijk een laag schelpen. Daar kan het water doorheen, het zoute water stroomt dus onder de dijk door. ‘Het meertje is net zo zout als de Waddenzee’, zegt De Vos, die aan de Vrije Universiteit verbonden is. Dat geldt ook voor de sloten rond de akkers naast het meertje. Dat maakt ze ongeschikt voor gewone landbouw, want bekende voedselgewassen als tomaten, appels en maïs groeien niet op zout water. Toch zijn deze akkers in gebruik. Het zijn proefveldjes van De Vos en zijn collega’s. Ze ontwikkelen gewassen die niet doodgaan door zout water, maar die er juist prima op groeien. A Sloten worden zouter De hoeveelheid zout in het slooten grondwater neemt toe. Deze zogenoemde ‘verzilting’ wordt in Nederland door uit de grond opwellend zeewater veroorzaakt, op plekken waar de grond lager dan de zeespiegel ligt. Een kwart van het Nederlandse landbouwgebied heeft last van verzilting. Vooral als er een tijd geen regen valt om het overschot aan zout weg te spoelen, worden de akkers zouter. Tot nu toe hebben we de verzilting nog onder controle. Er valt over het hele jaar gezien genoeg regen in Nederland. Het zoete regenwater wordt in meren en plassen opgeslagen om te gebruiken in tijden van droogte. Ook rivierwater kan van pas komen. Gemalen pompen het zoete water uit deze meren en rivieren de sloten in. Zo spoelen ze het zoute water weg. Maar de 0 66 07/2011 07/2011 67 Wetenschap Waarom kunnen sommige planten zo goed tegen zout? Dat begrijpen we nog niet echt Zoutkoning zeekraal e plant die het allerbest tegen D zout kan is zeekraal. De plant groeit bij 30 gram zout per liter nog, Opwellend water oms gebeurt het ineens op een S akker: een stroom water komt omhoog uit de grond. Zout water is het, dat de planten die er groeien doodt. Vaker welt het water op in sloten, die daardoor zout worden. De zee verovert het land, als het ware. Dat komt doordat ons land grotendeels bovenop een oerzee ligt. Onder de grond loopt die zee gewoon verder. Er ligt alleen een laagje zoet regenwater boven. Op sommige plekken, zoals Texel, is het een laagje van maar een paar centimeter. Heel West-Nederland lag rond het jaar 1000 nog boven de zeespiegel, maar de bodem begon te zakken. Er ontstonden meren, die we met grote gemalen hebben leeggepompt. We hebben de Zuiderzee (nu IJsselmeer) voor een deel leeggepompt om er de Noordoostpolder en Flevoland van te maken. Zouden we niets doen, dan zou de zee langzaam terug­ komen op die plekken. al gedijt hij het best bij 18 gram per liter. Zeekraal groeit in kwelders en op andere sterk verzilte plekken. Dankzij zijn vorm heet de zeekraal ook wel hanenpoot. Zeekraal wordt al jaren gebruikt als groente, maar groeide tot voor kort alleen in het wild. Onder meer in Zeeland wordt zeekraal sinds een paar jaar ook gekweekt. De groente is alleen van mei tot september verkrijgbaar. Na die tijd wordt de plant houtachtig. En dat schijnt de smaak niet ten goede te komen. In de Haarlemmermeer welt soms zo maar zout water op uit de grond. 0 bodem verzakt, de zeespiegel stijgt en periodes van droogte worden langer. Daardoor is er meer opslag van (zoet) water nodig en moeten de gemalen harder werken. En de vraag is of dit opslagsysteem over tien jaar nog functioneert. In het buitenland is verzilting ook een groeiend probleem. In Spanje, India en Pakistan bijvoorbeeld. Daar is droogte de grootste boosdoener. Als boeren hun land tijdens droge periodes besproeien, spoelen ze het zout uit hun kunstmest niet helemaal weg, waardoor het zoete water waar ze een volgende keer mee sproeien meteen ook weer zout wordt. A Zilte grond is nodig Verzilting maakt sloot- en grondwater niet direct zo zout als zeewater. Maar wel zout genoeg om voedselgewassen het leven zuur te maken. Waarom hebben we dan geen voedselgewassen die tegen zout kunnen? Lang hebben telers en boeren hun gewassen geselecteerd op eigenschappen als groeisnelheid, smaak, en de weerstand tegen ongedierte. Maar de kunst van het groeien op zout water zat daar niet bij, zegt Tim Flowers, hoogleraar plantenfysiologie aan de Universiteit van Sussex (GB). ‘Zouttolerantie was onnodig, want er was volop zoet water. Maar de wereldbevolking stijgt waarschijnlijk naar meer dan 7,8 miljard mensen in 2020. Die mensen gaan ook nog meer eten. Ieder stukje 68 07/2011 Een buizensysteem voorziet het Texelse proefperceel van water met de juiste zoutconcentratie. landbouwgrond is dus nodig voor de voedselvoorziening. Dat geldt ook voor de zoetwatervoorraden.’ Zilte landbouw zou een miljard hectare landbouwgrond kunnen opleveren. Dat is een vijfde van al het landbouwgebied op de wereld. 98 procent van het water op aarde is zout. Dat is meer dan genoeg voor alle akkers. A Plant bestrijdt zout Waarom hebben planten zoveel moeite met zout water? Allereerst kunnen ze het een stuk minder goed opnemen. Die opname vindt plaats via osmose: water zoekt de omgeving op met de hoogste zoutconcentratie. Bij zeer zout water gaat er juist water uit de plant, in plaats van erin. Dat is ongunstig, want water is noodzakelijk om de plant stevig te houden. Neemt de plant het zoute water wel op, dan werken allerlei enzymen niet goed meer. Die enzymen verzorgen het transport van voedingsstoffen in de cellen en nog tal van belang- Zeekool in het wild spotten? Kijk eens op de Afsluitdijk. rijke processen. Dus als de zoutconcentratie niet snel weer naar normale hoogte daalt, dan legt de plant al snel het loodje. Planten die tegen hoge zoutconcentraties kunnen, maken stoffen die water vasthouden. Daardoor trekt water niet naar de zoute omgeving. Ook slaan deze planten zout in vochtbellen in de cellen van hun blad op. En vaak kunnen ze overtollig zout via blaasjes op hun bladeren uitstoten. Er zijn plantensoorten met filters in hun wortels waarmee Plant stikt onder water O oit wel eens een gewone plant in je vissenkom gestopt? Kleine kans dat die dat overleefd heeft. Waarom gaan gewone planten dood onder water? Om dezelfde reden als wij: ze stikken. Als het licht is zetten planten koolstofdioxide en water om tot zuurstof en suikers. Die kooldioxide nemen ze via poriën op uit de lucht. Waterplanten beschikken over poriën waarmee ze kooldioxide uit het water kunnen halen. Als ’s nachts wegens gebrek aan zonlicht de fotosynthese stil ligt, kunnen ze zuurstof via hun wortels uit het water opnemen. Het zijn een soort plantenkieuwen. Gewone planten hebben die ‘kieuwen’ niet. Er is nog een reden. Als zonlicht onder water komt, verandert de golflengte. Dat maakt het licht ongeschikt voor gewone planten. Een landplant legt, net als wij, snel het loodje onder water. ze het zout direct tegenhouden bij de opname van water. (‘Gewone’ planten hebben deze filters ook, maar die werken bij hoge zoutconcentraties niet meer.) A Aanpassen is moeilijk Het zou handig zijn om dit soort zouttolerante eigenschappen in te bouwen in de graan-, groente- en fruitgewassen die we nu ook eten. Maar dat is nog niet zo makkelijk. Boeren deden er eeuwen over om lekkere, goed groeiende en sterke groenten en fruitsoorten te telen. Dat deden ze door steeds de beste te kiezen en daarmee verder te gaan. Op deze manier een plant zouttolerant maken kost heel veel generaties en duurt dus erg lang. Daar komt bij dat de wetenschap zouttolerantie nog niet helemaal begrijpt. Dat is ook de reden dat het nog niet gelukt is om voedselgewassen door genetische modificatie zouttolerant te maken. In de laatste vijftien jaar deden onder­ zoekers veel vergeefse moeite om het DNA van rijst aan te passen zodat de plant tegen zout kan. Bij graan was het resultaat hetzelfde: het lukt nog niet. Van de bekende gewassen kunnen gerst en voeder­ biet nog het best omgaan met zout, maar ze stoppen met groeien bij zes tot tien gram zout per liter water. Ter vergelijking: puur zeewater bevat zo’n 35 gram zout per liter. A Zilte groenten zijn hip Moeten we allemaal overstappen op ‘zoutminnende’ gewassen? Die groeien van nature op zout water. De zeekool op de akkers van De Vos bijvoorbeeld. De teelt daarvan is helaas nog erg inefficiënt, waardoor de groente duur is. De Vos: ‘Van gewassen als tomaten en tarwe weten we wanneer we ze moeten inzaaien, hoeveel mest en water ze nodig hebben, en hoe en wanneer we ze moeten oogsten. Van de zilte gewassen moeten we dat nog uitzoeken. Dat gaat jaren duren.’ En al wordt zilte groente goedkoper, gewone groenten gaan ze niet direct vervangen. De Vos werkt niet alleen met zeekool maar ook met wilde rucola, lepelblad en lamsoor. En dat zijn voorlopig ingrediënten voor fijnproevers. Volgens chef-koks die zeekool serveren heeft de groente ‘een lichte koolsmaak, een beetje aards, een tikje zilt, nootachtig, een klein bittertje, zeer eigen en een smaak die mooi lang in de mond blijft.’ Gaan we dat wel eten in plaats van onze aardappels? A Aardappel geeft hoop Maar er is hoop. Op een van de Texelse veldjes proberen collega’s 0 Vloeibaar wondervoer et is dikke pech dat er in zeeH water zout zit. Want verder is zeewater ontzettend gezond voor planten. Het bevat meer dan 100 mineralen. En de belangrijkste componenten van kunstmest zitten er ook in: stikstof en fosfor, al zijn die concentraties niet erg hoog. Daarnaast zitten er vaak ook nog algen en dierlijk plankton in, die als voeding kunnen dienen. Waarschijnlijk hoef je planten die op zeewater groeien dus minder mest te geven. Nog een voordeel: zeewater doodt schadelijk schimmels en bacteriën. Een zilte boer heeft dus minder bestrijdingsmiddelen nodig. Wetenschap Zilte groenten moeten zoiets worden als biologische vlees: lekker en verantwoord Miljarden liters per dag loten zijn handig om S te voorkomen dat je koeien weglopen. Maar ze hebben een belang­ rijker functie: drainage. Dat is het afvoeren van een overschot aan regenwater en bodemkwel. In droge periodes kan het zoutgehalte van oppervlaktewater behoorlijk oplopen. Boeren geven hun gewassen dan wat meer water dan ze nodig hebben. Het extra water is bedoeld om het teveel aan zout weg te spoelen. Dat water belandt in de sloten. Op inlaatpunten meten sensoren hoe zout het slootwater is. Is de zouconcentratie te hoog, dan wordt er een inlaatpunt opengezet, zodat het zoete water vanzelf de sloten in kan stromen. Het gaat dan om water uit bijvoorbeeld de Rijn of het IJsselmeer. Dat spoelt het zoute water weg. Gemalen pompen het overtollige water dan weer uit de sloten. Alleen al in de regio Rijnland, tussen Velsen, Amsterdam, Wassenaar en Gouda, wordt op deze manier per dag liefst 9 miljard liter water door de sloten gepompt. Dat is een hoeveelheid die neerkomt op een waterkolom van 1800 meter hoog op een voetbalveld. Boeren sproeien meer water dan de planten nodig hebben. Overtollig sproeiwater voert zout af. Bij droogte zuigt de grond het zout naar boven. Zout water (kwel) welt op uit de bodem. Wat zout is? 7 Wat wij zout noemen, is keukenzout: natriumchloride. Er zijn veel meer soorten zouten. 7 Een zout is samengesteld uit positief en een negatief geladen deeltjes, ofwel ionen. Bij keukenzout is natrium positief geladen en chloride negatief. 7 Zeewater bevat gemiddeld 35 gram zout per liter, dat is 3,5 procent. 24 gram daarvan is keukenzout. 7 In de Dode Zee kan het zout­ gehalte oplopen tot 33 procent. Al dat zout maakt het water zo zwaar, dat je lichaam erin blijft drijven. 7 Natriumchloride verhoogt de bloeddruk. Kaliumchloride is een alternatief dat de bloeddruk kan verlagen. Nadeel is dat het veel bitterder smaakt. 7 Komt er zout in je mond, dan wordt het natrium via kanalen in je smaakpapillen binnengelaten. Het natrium wordt daar geregistreerd en er gaat een signaal naar de hersenen: dit is zout! 70 07/2011 van De Vos 20 nieuwe aardappelgewassen uit. Ze zijn op de ouderwetse manier op zoek naar de meest zouttolerante pieper. Het zou zomaar kunnen dat er over een paar jaar zilte aardappels in de supermarkten liggen. Smaken die aardappels dan ook anders? Dat valt mee, legt De Vos uit. Het zout hoopt zich vooral op in de bladeren van de plant. In de aardappels zit veel minder zout. Dat geldt ook voor de stengels van de zeekool. Al kun je het verschil wel proeven, volgens De Vos. En dat is niet altijd een minpunt, zelfs niet bij bladgroente. De vrienden van De Vos deden een smaaktest met zijn wilde rucola en ze bleken de zilte variant zelfs lekkerder te vinden dan de gewone. Het blad is steviger en krokanter. Wel heeft het extra zout een ander nadeel: zout verhoogt de bloeddruk. Met mate genieten dus. A Zout brandt niet De eenvoudigste methode om de problemen met smaak en gezondheid te omzeilen, is het kweken van gewassen die je helemaal niet opeet. Biobrandstofgewassen bijvoorbeeld. Daar kunnen boeren veel geld mee verdienen. Lastige bijkomstigheid is nu dat de gewassen land innemen waarop anders voedsel was verbouwd. Als de biobrandstoffen ook op zilte grond kunnen groeien, maken ze ruimte voor voedselgewassen op gewone ‘zoete’ grond. Maar ook hier zijn nog wat beren op de weg, zegt Tim Flowers. ‘Bij de productie van biobrandstof is het zout ook ongewenst. Want het bemoeilijkt de verbranding van de brandstof die uit de plant wordt gewonnen. Het zoeken is nu naar een zilt biobrandstofgewas waar toch zo min mogelijk zout in zit. A Bezoeker proeft De Vos heeft intussen een andere missie. Hij verwacht dat over tien jaar de zilte landbouw klaar is om de wereld te veroveren. Daarbij is een heel andere stap ook belangrijk: de vraag van consumenten naar zilte groente stimuleren. Dat maakt het voor boeren ook aantrekkelijk ze te verbouwen. Zilte groenten moeten iets worden als biologisch vlees of eerlijke koffie: lekker en verantwoord. Daarom probeert De Vos mensen bewust te maken van de verzilting en de zilte landbouw. De Vos werkt met de ondernemer Marc van Rijsselberghe samen. Die verkoopt zelfs shampoo met zeekool, voor mooi glanzend haar. In een opgelapte schapenboet naast de proefvelden op Texel zit nu een bezoekers­ centrum. In de tweede helft van dit jaar hoopt De Vos er elke dag mensen te ontvangen. Daar leert hij ze over zilte groente en laat hij zien hoe en onder welke omstandigheden die groeien. En, vooral: hij laat ze proeven. 7 [email protected] MEER INFORMATIE www.waterschappen.nl: site van de Nederlandse waterschappen. www.zeekool.nl: meer over de zilte groente voor de fijnproever. Zonder gemalen is landbouw in Nederland niet mogelijk. Ze pompen water uit de sloten als het land te nat wordt. 07/2011 71