1. 2. 3. 4. 5. 6. Voorwoord Inhoud Dansen \ muziek kleding Monumenten plaatjes Dansen-muziek kleine cilindervormige trommen, waar met een stok op geslagen wordt. De trom hangt aan een touw om de hals of is om het middel bevestigd. Het ene kawina-lied na het andere wordt luidkeels door de wandelaars gezongen, zij lopen niet in wandelpas, maar hossen dansend voort door de straten en houden af en toe even stil om een kleine show weg te geven. Veel bosnegergroepen doen ook mee, zij roffelen op apintitrommen en slaan met stokken op kwakwabangi's, houten bankjes. Zij zijn in traditionele bosnegerkleding gestoken. Het publiek amuseert zich, en kijkt verrast als ineens een groep indiaanse jongeren komt aandansen, slaand op kawina-trommen en luidkeels kawina-liederen in het Sranantongo zingend. ‘Sinds wanneer zingen indianen kawina?’ vragen velen zich af. dansen Kawina-muziek ontstond in de negentiende eeuw in de creoolse plantages aan de Commewijne-rivier. In de buurt van deze plantages lagen indiaanse nederzettingen :een plaats waar een groep mensen zich vestigt. Door het onderlinge contact hebben met name de Arowakken de kawina-muziek in haar originele vorm overgenomen en zingen zij ook in het Sranantongo. Kawina is onder de Arowakken zo populair geworden dat hun eigen authentieke muziek haast verdwenen is. Later hebben ook de Caraïben de kawina overgenomen. In 1991 heeft de Caraïben groep Armani Sound als eerste een poging gewaagd om kawina in het indiaans te zingen. Zij brachten een cassette uit die enorm is aangeslagen. Kleding Kleren maken de man (of vrouw). Niets is minder waar in Suriname. Kleding speelt een belangrijke rol in de Surinaamse cultuur. Uit respect voor anderen ziet men er graag netjes uit en verwacht dat op zijn minst ook van u. Het Carillon op het Vaillantsplein bij Spandoek is een geschenk van het Parlement van Nederland aan Suriname ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van ons land in 1975. Het Carillon op het Vaillantsplein bij Spandoek is een geschenk van het Parlement van Nederland aan Suriname ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van ons land in 1975. Het Monument voor de Gevallenen bij het Onafhankelijkheidsplein werd onthuld in 1950 als eerbetoon voor de Surinamers die gesneuveld waren in de Tweede Wereldoorlog. Op het Sivaplein staat het Dankbaarheidsmonument, een geschenk van Nederland aan Suriname als dank voor de steun die Suriname had verleend aan Nederland tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. http://www.youtube.com/watch?v=xG4 R-N5eh7Y