LGV - RIVM

Lymphogranuloma venereum (LGV)
LGV is een seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door infectie met Chlamydia trachomatis (genotype L). Tot
op heden werd LGV in Nederland gezien als een zeldzame import ziekte uit tropische gebieden. Het klassieke inguinaal syndroom
wordt gekenmerkt door acute lymfadenitis met vaak eenzijdige, pijnlijke klierzwelling (bubo), koorts en malaise.
Het ano-rectaal syndroom dat nu bij homoseksuele mannen wordt gezien is ongebruikelijk voor LGV: het gaat gepaard met
een soms bloederig-ulceratieve ontsteking van de endeldarm (proctitis, proctocolitis), eventueel met koorts en malaise. Bij
voortbestaan van de infectie kunnen abcessen, fistels, vernauwingen en stricturen in de darm optreden, die kunnen leiden tot
(gedeeltelijke) afsluiting van de darm.
De klachten bestaan uit jeuk en een (muco)purulente afscheiding uit de anus, eventueel gevolgd door een bloederige
afscheiding, koorts, pijn in de endeldarm en tenesmi. Bij langer bestaande infecties kunnen stricturen aanleiding geven tot
constipatie.
De transmissie van LGV is via onbeschermd vaginaal en/of anaal seksueel contact. Mogelijk dat LGV ook kan worden
overgedragen door ‘fist-fucking’ (vuist-neuken) of gemeenschappelijk gebruik van sextoys. Onduidelijk is of er transmissie kan
optreden bij orale contacten (pijpen, beffen).
De diagnose LGV-proctitis wordt gesteld op basis van het klinisch beeld bij proctoscopisch onderzoek, met een positieve
PCR voor Chlamydia trachomatis, type L1,L2 of L3. Deze genotypering kan op een beperkt aantal gespecialiseerde laboratoria
worden verricht. Daarnaast is het mogelijk een waarschijnlijkheid diagnose te stellen op basis van een sterk verhoogde chlamydia
antistof titer in serum. Deze test is in de meeste laboratoria staandaard voorhanden maar minder gevoelig.
Voor de behandeling van patienten met LGV - of verdenking daarop – wordt geadviseerd doxycycline, 2 dd 100 mg
gedurende 21 dagen. Nacontrole met behulp van PCR en serologie is noodzakelijk, evenals het nauwkeurig opsporen en
meebehandelen van seksuele partners. Bij ernstige of blijvende klachten (ook als PCR negatief geworden is) dient verwijzing naar
een gastro-enteroloog te worden overwogen.
Een voorlopig diagnose en behandel advies voortgekomen uit de SOA commissie van de NVDV (Nederlandse Vereniging
voor Dermatologie en Venereologie) is bijgevoegd in de vorm van een stroom diagram. Dit advies is gebaseerd op huidige
inzichten. Aangezien het hier een ongewone presentatie van LGV betreft zijn deze inzichten mogelijk aan veranderingen
onderhevig.
MSM + proctitis klachten
doe standaard SOA onderzoek
verricht proctoscopie
neem chlamydia PCR proctum af
klinisch proctitis
doxy 2dd 100mg voor minimaal 7 dgn
klinisch geen proctitis
nog geen behandeling
chlamydia PCR proctum +
vraag LGV genotypering (proctum) aan
en/of vraag LGV serologie aan (1)
doxy 2dd 100mg tot LGV uitslag bekend is (min. 7 dgn)
chlamydia PCR proctum stop doxy (na minimaal 7 dgn)
LGV genotype + en/of sterk verhoogde LGV titer
doxy 2dd 100mg 21 dgn (2)
nacontrole tot klachten verdwenen zijn
partner waarschuwing (via GGD)
LGV- en lage LGV titer
stop doxy (na minimaal 7 dgn)
NVDV= Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie
MSM = mannen die sex hebben met mannen (homoseksuelen)
LGV = lymfogranuloma venereum
PCR = polymerase chain reaction
doxy = doxycycline
Noten:
1. LGV genotypering is een niet routinematige, gevoelige PCR test die LGV specifieke C. trachomatis typen L1, L2
en L3 aantoont. Deze test is alleen in gespecialiseerde laboratoria voorhanden. LGV serologie wordt met een ELISA
bepaald, is vrijwel op alle laboratroria voorhanden, maar is minder gevoelig.
2. Alternatieve behandeling voor chlamydia proctitis en LGV bestaat uit erytromycine 4dd 500mg voor resp. 7 en 21
dgn.