I NIEUWE INZICHTEN IN EEN RAADSELACHTIGE STOORNIS Intense stemmingswisselingen en een chronisch gevoel van leegte, dat is waar mensen met borderline mee moeten leven. Lange tijd was het een van de minst begrepen persoonlijkheidsstoornissen. Bovendien leek borderline vrijwel niette behandelen. Maar daar is recent verandering in gekomen. TEKST: MANON 'Het ergste wat je vroeger kon doen, was een patiënt een borderliner noemen,' zegt de Amerikaanse psychiater Antonia New. Borderline stond tot eind vorige eeuw te boek als een vrijwel onbehandelbare persoonlijkheidsstoornis waar weinig over bekend was. Dat bleek al uit de benaming: de term 'grens' was niet voor niets gekozen. Eind jaren dertig verdeelde de wetenschap psychische stoornissen onder in psychoses (verwardheid) en neuroses (angst- en sremmingsstoornissen). Borderline werd gebruikt voor mensen die eigenlijk in beide categorieën waren in te delen. Ze werden beschouwd als grensgevallen waarmee nauwelijks iets was aan te vangen. Therapeuten stonden niet altijd te springen om iemand met borderline te behandelen. Cliënten hadden door hun extreme sternmingswisselingen de reputatie lastig te zijn, ook voor de therapeut. De afgelopen jaren zijn er andere inzichten ontwikkeld in de oorzaak van borderline én in de behandeling ervan. Nu blijkt dat deze aandoening veel beter te behandelen is dan lang werd verondersteld. De vijf belangrijkste vragen over borderline, met nieuwe antwoorden uit de wetenschap. 86 PSYCHOLOGIE MAGAZINE FEBRUARI 2013 SIKKEL BEELD: LIZZY BAX 1 BORDERLINE, WAT IS DAT OOK ALWEER? Borderline persoonlijkheidsstoornis treft naar schatting 2 procent van de bevolking, meer vrouwen dan mannen. Dat betekent dat iedereen minstens één persoon met borderline kent. Toch blijven veel borderlinepatiënten voor hun omgeving onopgemerkt. Hun gedrag toont zich namelijk vooral in intieme relaties. Ouders, kinderen, beste vrienden en partners zien een kant van de borderliner die voor de buitenwereld soms onzichtbaar blijft. Mensen met borderline zijn impulsief, hebben sterke stemmingswisselingen en last van onbeheerste agressie. Ze worden vaak overspoeld door emoties. Ze zijn bang in intieme relaties. Borderliners worden ook welomschreven als zwartwitdenkers; ze beschouwen de mensen in hun omgeving als goed of fout en wisselen overmatig idealiseren en kleineren af - een tussengebied is er niet. Hun onvoorspelbare en soms claimende gedrag zet uiteindelijk elke intieme relatie onder druk. Borderliners zoeken voort- durend naar aanwijzingen dat de ander niet van hen houdt, en zodra ze dat bewijs gevonden hebben worden ze woedend en stoten ze de ander van zich af. Daarmee bereiken ze juist dat waar ze zo bang voor waren: dat ze worden verlaten. Niet alleen hun dierbaren hebben daar last van. De grootste last dragen borderliners zelf. Waar andere mensen zichzelf als een constante ervaren in de loop van hun leven, weten mensen met borderline eigenlijk niet wie ze zijn. Ze hebben tegenstrijdige beelden van zichzelf die ze niet kunnen integreren. Daardoor voelen ze zich permanent leeg. Hun impulsieve gedrag brengt hen vaak in moeilijkheden. Ze hebben moeite om relaties te onderhouden of werk te behouden, en geregeld brengen ze zichzelf in gevaar door roekeloos gedrag. 2 HOE KOM JE AAN DEZE STOORNIS? Voor het ontwikkelen van deze ernstige persoonlijkheidsstoornis moet een bepaalde aanleg aanwezig zijn. Stemrningswisselingen, impulsiviteit en angstigheid bij een borderlinepatiënt zijn aangeboren eigenschappen. Maar deze aanleg komt I niet tot uiting zonder bepaalde stressvolle gebeurtenissen. 70 procent van de mensen met borderline zegt in hun jeugd seksueel, fysiek of emotioneel misbruikt te zijn. Meestal is dat gebeurd tussen hun 6de en r ade jaar. Ookzeggen velen dat hun ouders overbeschermend, inconsistent,verwaarlozend ofveeleisend waren. Een van de gangbare theorieën is dat een ernstig jeugdtrauma een verandering veroorzaakt in iemands stressregulatiesysteem. De stoornis uit zich daarna meestal pas in diens late adolescentie of vroege volwassenheid, en meestal- maar niet noodzakelijk - na een andere stressvolle gebeurtenis, zoals de dood van een dierbare, die de aandoening 'aanzet'. Hoewel seksueel misbruik samenhangt met borderline, is er geen oorzakelijk verband. De meeste mensen die als kind misbruikt zijn, ontwikkelen geen borderline persoonlijkheidsstoornis. De gedachtegang van wetenschappers op dit moment is dat er, om deze stoornis te ontwikkelen, verschillende ingrediënten nodig zijn: traumatische jeugdervaringen én aangeboren persoonlijkheidseigenschappen én emotionele verwaarlozing waardoor iemand zich niet veilig heeft kunnen hechten aan zijn ouders of verzorgers. 3 1N HOEVERRE IS BORDERUNE ERFEUJK? Wanneer een van de ouders borderline heeft, is de kans dat hun kind ook borderline ontwikkelt vijf keer zo groot als bij kinderen waar de stoornis niet in de directe familie voorkomt. Maar omdat borderline afhankelijk is van complexe factoren is het moeilijk te zeggen in hoeverre deze aandoening als geheel erfelijk is. Bekend is wel dat mensen met borderline lage hoeveelheden van het gelukshormoon serotonine in hun bloed hebben. Ook is aangetoond dat bij apen een structureel lage aanmaak van serotonine leidt tot uitzonderlijk impulsief, agressief en zelfdestructief gedrag. Deze 88 PSYCHOLOGIE MAGAZINE FEBRUARI 2013 Hoe herken je een borderliner? Hoe eerder borderline wordt vastgesteld, hoe groter de kans op een succesvolle behandeling, In het handboek van psychiatrische stoornissen, OSM-IV, staan negen kenmerken, Voor een diagnose borderline moet iemand aan vijf daarvan voldoen, apen vertonen,wanneer ze opgroeien in een killeomgevingzonder moeder,gedrag dat zeer vergelijkbaaris met een borderlinestoomis. Wanneer apen die structureel te weinig serotonine aanmaken wélliefdevol worden verzorgd en zich veiligweten te hechten, vertonen ze zulk gedrag niet. Dat ondersteunt de theorie dat borderline een erfelijke component heeft, en dat opgroeien in een onveilige omgeving ertoe kan leiden dat de stoornis tot uiting komt. 4 1s BORDERUNE ' ZICHTBAAR IN HET BREIN? De ontwikkeling van apparatuur die hersenscans kan maken is van grote invloed geweest op het begrijpen van de stoornis. Met behulp van MRI-scansheeft de Amerikaanse psychiater Antonia New de afgelopen tien jaar bewezen dat borderlinepatiënten minder verbindingen hebben tussen de amygdala - het emotionele brein - en de prefrontale cortex, het verstandige brein. In een ander onderzoek liet New gezonde proefpersonen en proefpersonen met borderline een computerspel spelen waarvan bekend is dat het agressie opwekt bij de speler. Door middel van PET-scanswas te zien dat het spel bepaalde activiteit in de hersenen veranderde; oplichtende plekken duidden op warmte en dus hoger brandstofverbruik. In de hersenen van de borderliners draaide vooral het primitieve, emotionele brein harder. Bij de controlegroep vond de meeste activiteit plaats in het verstandige brein: bij hen volgde direct na de eerste boosheid de I Bekijk de negen kenmerken van borderline op psychologiemagaztne.nl/borderllne I Benieuwd of u zelf borderline-trekken hebt? Op psychologemagaznenl/tests kunt u dat onderzoeken, De uitslag biedt uiteraard geen diagnose, maar wel een indicatie, verstandige rem vanuit de prefrontale cortex. De werking van hun amygdala werd dus van bovenaf geremd. Bij de borderliners bleef de meeste activiteit plaatsvinden in het emotionele brein. Deze hersenbeelden laten dus zien dat heftige emoties bij mensen met borderline minder goed worden gereguleerd door het verstandige brein, de prefrontale cortex. Het is alsof bijhen de natuurlijke rem ontbreekt. Dat zou verklaren waarom mensen met borderline van het ene op het andere moment onredelijk boos kunnen worden, of hevig geëmotioneerd raken door een bepaalde gebeurtenis. Deze bevindingen sluiten aan bij de op dit moment gangbare emotional dysregulation hypothesis, die stelt dat er in het brein van borderliners aantoonbaar weinig verbindingen zijn tussen de amygdala en prefrontale cortex. Het zou verklaren waarom ze emoties veel intenser beleven dan de meeste anderen, en ook waarom ze moeite hebben hun emoties in goede banen te leiden. De amygdala speelt een belangrijke rol bij het reguleren van agressie en angst. ' Deze oer-emoties worden normaal gesproken afgeremd en bestuurd door ons verstandige brein. Maar blijkbaar is dat bij borderliners niet het geval. Dat ontbreken van een verstandige rem doet denken aan kinderhersenen, die nog in ontwikkeling zijn. Net als een kind wiens lego-toren per ongeluk omvalt, kan een borderliner om de kleinste dingen in woede ontvlammen. En zoals een kind vijf minuten later weer vrolijk door de kamer huppelt, zo kan een borderliner eenzelfde plotselinge omslag in stemming tonen. Op een recent congres inAmsterdam ./ " I klonkeen nieuwe,fascinerende theorie. Opvallend is namelijk dat in de hersenen van borderliners relatief weinig activiteit te zien is in het gebied van Broca, een van de taalgebiedjes en verantwoordelijk voor onze innerlijke stem. Dat zou, ook al is het nog niet met zekerheid vastgesteld, kunnen verklaren waarom mensen met borderline een gevoel van leegte hebben. Het ontbreken van de innerlijke stem zou dus invloed kunnen hebben op het ik-gevoel. 5 , \ \ VALTER IETS AAN BORDERUNE DOEN? De klassieke therapieën hebben weinig effect bij patiënten met een persoonlijkheidsstoornis. Dreiging met zelfdoding en snel wisselende symptomen maken bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie lastig. In elke behandelsessie lijken borderliners weer een ander probleem te hebben. Bovendien is hun emotionele toestand zo wisselvallig, dat ze moeilijk te begrijpen zijn. Pas in de jaren negentig werden de eerste succesvolle therapieën ontwikkeld speciaal voor borderliners. In eerste instantie slaagden deze methoden er vooral in het aantal zelfdodingen terug te dringen, maar lukte het niet om de stoornis aan te pakken. In diezelfde tijd ontwikkelde de Amerikaanse psycholoog ]effrey Young zijn schematherapie. Young gaat ervan uit dat iedereen in zijn jeugd overtuigingen - schema's - vormt over de werkelijkheid. Een schema is eigenlijkje gevoeligesnaar: zo'n negatieve overtuiging beïnvloedt je gedrag op een manier die telkens tot problemen leidt. De meeste mensen hebben verschillende gevoelige snaren die ook nog eens tegelijkertijd kunnen opspelen. Wanneer een of meer van die schema's geraakt worden, kun je in een bepaalde gemoedstoestand komen. Veel van deze schema's en gemoedstoestanden zijn in de (vroege) jeugd ontwikkeld in contact met andere mensen. Het doel van de therapie is het veranderen van schema's. Hierdoor verandert ook de manier van denken, voelen en het gedrag dat bij die schema's hoort. (Een uitgebreid artikel over schematherapie stond in het decernbernummer van Psychologie Magazine.) Uit een Nederlands onderzoek bleek dat ruimde helftvan de borderlinepatlënten die schematherapie hadden gevolgdna vier jaar was hersteld, en dat bij in totaal tweederde een flinke verbetering van de symptomen meetbaar wasCroepstherapie blijkt zelfs nog effectiever dan de individuele schematherapie. Volgens Amerikaanse onderzoekers voldeed 94 procent van de deelnemers na acht maanden groepstherapie niet meer aan de criteria van borderline persoonlijkheidsstoornis. Aan de Universiteit van Maastricht vindt momenteel een groot onderzoek plaats naar het effect van groeps-schematherapie bij borderline persoonlijkheidsstoornis, onder leiding van hoogleraar Arnoud Arntz. De voorlopige resultaten vari deze groepsbehandeling bij de RIAGG Maastricht zijn al rijk onderdeel. Daarnaast leert de cliënt allerlei communicatievaardigheden en technieken om met acute crisissituaties om te gaan. 'Radicale acceptatie van het leven zoals het is, niet zoals het zou moeten zijn,' zo omschrijft Linehan haar methode. Een van de dingen die patiënten leren, zo vertelde Linehan op het borderlinecongres in Amsterdam, is dat ze emotionele uitbarstingen kunnen voorkomen door het toepassen van plotselinge temperatuurwisselingen, zoals hun handen afwisselend onder heet en koud stromend water houden. Het effect is volgens haar groot, al werkt het alleen op de korte termijn. 'Doorplotselingetemperatuurverschillenkunje ineens even helder denken en beter nadenken overje emoties,' zegt Linehan. Ook leren cliënten hun emoties te beschrijven: 'Alleen al het benoemen van een emotie werkt regulerend.' Opvallend detail: pas in 20II maakte Linehan op 67-jarige leeftijd bekend dat 70 procent van de mensen met borderline zegt in hun jeugd seksueel, fysiek of emotioneel misbruiktte zijn even hoopgevend. Herkenning, van elkaar leren en onderlinge steun dragen volgens de onderzoekers bij aan het succes. Doordat de deelnemers elkaars problemen herkennen, voelen ze zich sneller veilig. Een andere effectieve therapie is specifiek gericht op het behandelen van de ernstigste symptomen van de stoornis, zoals zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag. Vrijwel alle borderliners denken weleens aan zelfmoord. Een aanzienlijk deel doet zelfmoordpogingen of houdt zich bezig met automutilatie. Eenop de tien borderliners overlijdtzelfsdoor zelfmoord.De Amerikaanse hoogleraar psychologie Marsha Linehan ontwikkelde daarom dialectische gedragstherapie, een methode die de cliënt wil laten inzien dat het leven de moeite waard is. Mindfulness en acceptatie vormen een belang- ze zelf borderlinepatiënt was, en als r z-jarige in een kliniek was opgenomen na zelfmoordpogingen en automutilatie. Na een behandeling met elektroshocks en zware medicijnen beloofde ze zichzelf een manier te vinden waardoor andere borderliners niet door dezelfde hel hoefden te gaan als zij. De Linehan-methode brengt het aantal zelfmoordpogingen en gevallen van automutilatie tot de helft terug .• Heeftu een vraagover borderline? Plusabonnees kunnen hun persoonlijke vraag over deze aandoeningvoorleggen aan borderline-onderzoeker Amoud Arntz, hoogleraar en psychotherapeut in Maastricht. Stel uw vraag op psychologiemagazine.nllvraagadvies PSYCHOLOGIE MAGAZINE FEBRUARI 2013 B9