Pedagogische regels SamSam Februari 2009, herzien april 2016 PM-ers begeleiden de kinderen individueel en staan open voor (de ideeën van) individuele kinderen. PM-ers spreken ook de groep aan tijdens groepsmomenten, bijvoorbeeld aan tafel of tijdens een spel. Het is belangrijk dat de kinderen optimaal functioneren binnen een groepsverband. Naar elkaar leren luisteren en respect tonen voor elkaar. PM-ers accepteren de kinderen onvoorwaardelijk PM-ers zijn bereid naar de ideeën van kinderen te luisteren PM-ers stimuleren de kinderen om dingen te verwerken en te leren van ervaringen (dit gebeurt door vertellen, herhalen van dingen die zijn gebeurd en door het geven van uitleg). PM-ers nemen de baby’s serieus en praten op een overeenkomstige toon tegen de baby’s, dus niet in een baby-brabbeltaaltje en PM-ers praten veel tegen baby’s. Je vertelt de baby’s wat je met ze gaat doen; bijvoorbeeld voeden, verschonen. Bij verschoonmomenten wordt de tijd genomen voor het kind en wordt gebruikt als een aandacht moment. PM-ers gebruiken veel positieve bewoordingen in het bijzijn van de kinderen. Oordelen worden over gedrag uitgesproken, niet over het kind zelf. Kinderen worden niet vernederd en er worden geen dreigementen gebruikt. Je legt ongewenst gedrag uit door ‘ik vind’, ‘ik merk’ etc. te zeggen. Lichamelijk contact is belangrijk voor kinderen; op schoot zitten, knuffelen, spelletjes doen. Kinderen mogen experimenteren en fouten maken en krijgen hiervoor ook een bepaalde ruimte. PM-ers geven kinderen duidelijkheid en vertonen voorspelbaar gedrag PM-ers zorgen voor een plezierige en ontspannen sfeer op de groep. Er is een kindvriendelijke en interessante inrichting. Er zijn zowel rustige plekken als plekken voor verschillende vormen van activiteit. De hoeken zijn ingericht en worden door de Pm-er steeds opnieuw bekeken en wanneer nodig aangevuld. Er is een actieve houding ten opzichte van de spelsituatie waarin kinderen zich bevinden. De PM-er denkt vooraf na over groepsindeling/groepssplitsing zodat de veiligheid en creativiteit van het kind optimaal gegarandeerd wordt. Denk bijvoorbeeld aan liggende/rollend/kruipende/lopende baby’s, maar ook aan kinderen die kunnen duwen/slaan/bijten. De Pm-er draagt zorgt voor een rustige, maar toch uitdagende spelomgeving, zodat kinderen optimaal kunnen ontdekken en spelen. De groep wordt gesplitst in een binnen/buiten groep. De binnen groep wordt opnieuw gesplitst. Er wordt gekozen voor een activiteit. De Pm-er stimuleert de kinderen tot spel en creatieve activiteit door actief te observeren en spelmateriaal aan te bieden. PM-ers laten baby’s maximaal 5-10 minuten huilen, bijvoorbeeld als het kind moe is en in slaap moet vallen. PM-ers proberen de betekenis van het huilen te achterhalen alvorens te handelen. Zij laten kinderen nooit zomaar huilen. PM-ers stimuleren de kinderen in hun ontwikkeling en zelfstandigheid en houden de ontwikkeling van de kinderen bij (mentorschap). PM-ers gebruiken hun vakkennis om problemen, zoals problemen in de ontwikkeling, vroegtijdig te onderkennen. PM-ers zijn zich bewust van hun voorbeeldfunctie. PM-ers stimuleren de kinderen in de sociale omgang. Dit houdt in: 1. PM-ers stimuleren de kinderen met elkaar te communiceren, zoals om de beurt te praten en elkaar met de naam aan te spreken en niet met bijvoorbeeld ‘Hé’ 2. PM-ers en kinderen staan bij elkaar in de buurt als ze tegen elkaar praten en de PM-er zoekt oogcontact in een gesprek. 3. PM-ers leren de kinderen vragen stellen (mag ik) , in plaats van ‘ Ik wil…’ te zeggen. 4. PM-ers laten kinderen een ruzie oplossen zonder altijd direct in te grijpen. Bij gevaar of storend gedrag voor een ander of de groep grijpt de PM-er in en legt uit waarom het gedrag storend en/ of gevaarlijk is. De PM-er verbiedt het gedrag. Als een kind toch doorgaat, kan het kind even uit de situatie worden geplaatst zonder er verder teveel aandacht aan te besteden. 5. De PM-ers helpen de kinderen het bij te leggen na een conflict. Dit gebeurt door het gedrag te benoemen en erover te praten. We vragen kinderen niet expliciet om excuses aan te bieden of een kus/aai te geven of te delen/terug te geven. De Pm-er troost een kind dat zich pijn heeft gedaan of pijn is aangedaan. We benoemen wat er is gebeurd en stimuleren het kind zich te uiten. PM-ers helpen de kinderen zelfstandig te eten en te handelen aan tafel. Zo leren zij de kinderen de handen te wassen voor het eten. Zij leren de kinderen aan tafel te zitten tijdens het eten en niet met volle mond te praten en zij stimuleren de kinderen zelfstandig te handelen aan tafel (dekken, schenken, smeren, snijden en te vragen) en ook de boterham of het fruit op te eten. Hun handen, gezicht en eventueel de tafel af te vegen met een doekje. PM-ers gooien geen eten op tafel (boterhammen gooiend/ schuivend naar de kinderen). De tafel is leuk gedekt; er wordt aandacht besteed aan de aankleding. De maaltijd gebruiken is een gezamenlijk ritueel en medewerkers zijn zich hiervan bewust. Zij dwingen de kinderen niet te eten, slapen en naar de wc te gaan. Als een kind niet wil, probeert de PM-er te achterhalen waarom het kind niet wil. De Pm-er kent de groepsregels en zorgt er voor dat deze door de kinderen worden gehanteerd en begrepen. Groepsregels dragen bij aan een veilig en respectvol klimaat op de groep. De regels worden regelmatig besproken en uitgelegd. Dit gebeurd zowel bij individuele kinderen als in groepsverband. De regels worden positief benoemd. Voorbeelden zijn: - Aan tafel zitten we met de billen op de stoel, anders kan je vallen en doe je jezelf pijn. - Je eet eerst je boterham op, daarna mag je een nieuwe boterham. - Binnen lopen we, buiten mag je rennen want daar is veel ruimte om te rennen - Je hoeft niet te schreeuwen of te slaan. Je mag het gewoon zeggen want dan versta/hoor/begrijp ik je beter. We hebben respect voor de opvoeding van de ouders en bespreken verschillen in opvoedingsstijl op een respectvolle manier met de ouders. We zoeken hierbij naar een oplossing die deugd doet aan het beleid van SamSam maar geen afbreuk doet aan de opvatting van de ouders.