Nieuwsbrief van de Vakcommunity Filosofie 1 november MMX Inhoud Redactioneel De NVFA reconstrueert de vroege fysieke ontwikkeling van de mens De hersenhausse en filosofie Stem op Kennisnet Redactioneel Geachte leden van de vakcommunity filosofie, Eergisteren overleed Harry Mulisch. Velen waarderen hem als een groot schrijver, anderen ergeren zich aan de arrogantie die zij in diens attitude en oeuvre proefden. In ieder geval voor zijn nabestaanden zal zijn overlijden een bron van droefenis zijn. Wellicht kan het tot enige troost dienen, om nader te beschouwen wat Mulisch heeft betekend voor de filosofie. In 1980 publiceerde Harry Mulisch een dik filosofisch boekwerk De compositie van de wereld, waarin tegenspraak een centrale plaats innam. Het werd niet zo’n nationale bestseller en evenmin werd het internationaal gewaardeerd, zoals wel gebeurde met De aanslag en De ontdekking van de hemel. Het gaf wel blijk van enige eruditie en een warme belangstelling voor de filosofie. In 1982 heb ik met Harry Mulisch te maken gehad, zonder dat dit op het programma stond. In Groningen vond een landelijke filosofiedag plaats. Bij aanvang was er een tafeltje waarop allemaal gratis brochures lagen en als rechtgeaarde Nederlander wilde ik niets zomaar aan mij voorbij laten gaan. Na een pauze zag ik daar nieuwe papieren liggen en die ging ik snel bekijken. Inmiddels zat er echter een man achter die tafel en die zat de laatste puntjes op de i te zetten voor zijn rede. Onbedoeld gooide ik zijn pagina’s door elkaar. Zodra ik dat door kreeg, sprak ik; “Sorry!” en Mulisch reageerde met “Hm!” Ik weet niet hoe het komt, maar zijn redevoering vond ik daarna niet sterk en misschien was ik wel medeschuldig daaraan. Ondanks al mijn wandaden bouwde hij geen aversie op tegen het vak filosofie. Zou Mulisch hebben doorzien dat ook ik niet maatgevend was voor de stand der filosofie? In 1996 sprak Mulisch zich uit vóór het schoolvak filosofie. Wie weet, heeft Mulisch een waardevolle bijdrage geleverd aan de positie die het schoolvak filosofie inmiddels heeft verworven. Walfred Haans communitymanager 1 De NVFA reconstrueert de vroege fysieke ontwikkeling van de mens Antropologie is niet alleen een filosofische discipline; we kennen ook culturele antropologie als de sociologie van de niet-westerse volkeren. Bovendien bestaat er ook fysische antropologie. Voor dit laatste vak bestaat er ook een vereniging en ik interviewde de voorzitter, prof. dr. George Maat. Wat is de NVFA voor een vereniging? Het is de Nederlandse Vereniging voor Fysische Antropologie. Onder fysische antropologie verstaan we de fysieke en anatomische ontwikkeling van de mens in tijd en plaats. Onze vereniging telt zo’n 45 leden, wat veel is voor zo’n klein vakgebied. aangenomen. Dat zij overledenen begroeven, kun je vaststellen aan de hand van plantenresten die zich daarbij bevinden. Ook kunst zoals we die kennen van grottekeningen, kun je zien als een uiting van de geest. Daarnaast letten we op de manier waarop mensen elkaar verzorgden bij ziekte. Zulke verpleeghandelingen wijzen op uitingen van de geest. We weten dat bij fracturen in het skelet bepaalde dwangstanden optreden en dat men deze alleen kan voorkómen door de breuk te spalken. Voor dat spalken heb je een ander nodig. Als bij een skelet ondanks een fractuur zo’n dwangstand ontbreekt, dan weten we dat er moet zijn ingegrepen. Ook kennen we uit de prehistorie trepanaties (schedelboringen) die vermoedelijk werden verricht om druk op de hersenen te verminderen bij een ruimteinnemende bloeding onder het schedeldak (bijvoorbeeld na een ferme klap op het hoofd). Wat voor activiteiten organiseert de NVFA zoal? Eénmaal per jaar organiseren we de statutair verplichte jaarvergadering, maar daarnaast organiseren we ook jaarlijks een symposium en ook éénmaal per jaar een dagje uit. Dat laatste krijgt dan vorm als een museumbezoek naar een Naturalis-achtige tentoonstelling of een excursie naar een plek waar archeologische opgravingen plaatsvinden. Onderhoudt Uw vereniging ook contact met wijsgerig antropologen? Nee, maar daar is eigenlijk totaal geen principiële reden voor. Onze vereniging staat open voor iedereen die belangstelling heeft voor ons vakgebied. Beroepsmatige betrokkenheid is geen vereiste. Op havo komt bij het centraal examen filosofie van de emoties aan bod. Heeft de fysische antropologie ook daarover iets te melden? Nee, wij zijn afhankelijk van fysieke overblijfselen van dat soort uitingen kunnen wij niets aantreffen. Ziet U relevantie van wijsgerige en fysische antropologie voor elkaar? Jawel, zodra men zich filosofisch gaat bezighouden met de evolutie. Als een wijsgerig antropoloog eens een praatje zou willen houden voor onze vereniging dan is hij welkom. Op vwo wordt het onderwerp voor het centraal examen de vrije wil. Biedt de fysische antropologie daar inzicht in? Daar is nooit iets over gezegd, maar het lijkt mij dat als men grottekeningen maakt, of overledenen begraaft, dat men dit doet uit vrije wil. Binnen de wijsgerige antropologie vormt de verhouding tussen lichaam en geest een belangrijk probleem. Valt daarover ook iets te zeggen vanuit de invalshoek van de fysische antropologie? Vermoedelijk wel. Dan gaat het om vraagstukken wanneer mensen zijn begonnen met fysieke uitingen van de geest. Denk dan aan het begraven van overledenen. Dat gebeurde al bij de Neanderthalers, van wie aanvankelijk werd gezegd dat het onze voorouders waren, dit later werd ontkend, maar het tegenwoordig toch weer wel wordt Nu beweren sociobiologen dat altruïstisch gedrag evolutionair valt te verklaren omdat het betere overlevingskansen biedt en daarom erfelijk bepaald is. Het ligt eraan hoe je altruïsme definieert. We beschikken over fysieke harde bewijzen dat kannibalisme voorkwam bij de prehistorische mensen. Dat zou een voorbeeld kunnen zijn van altruïsme dat iemand zichzelf offert voor het voortbestaan van de soort. Interviewer: Walfred Haans 2 De hersenhausse en de filosofie Onze hersenen zijn hot, onze intelligentie is in en ons brein is breaking news. Tegenwoordig zijn boeken over de werking van ons brein bestsellers. Al enkele jaren geleden stipte de PortugeesAmerikaanse neuroloog Antonio Damasio het ongelijk van Descartes en het gelijk van Spinoza aan en recentelijk publiceerde hij Het zelf wordt zich bewust, over het grote belang van ons bewustzijn. Ook de Nederlanders Bert Keizer en Dick Swaab hebben met respectievelijk Onverklaarbaar bewoond. Het wonderlijke domein van de hersenen en Wij zijn ons brein dezer dagen bestsellers op hun naam staan. Het zijn leuke boeken voor op de salontafel, maar ze zijn vooral van belang omdat ze het nodige te melden hebben dat ook relevant is voor ons vak. Ook het falen van ons verstand in de zin van geheugenverlies komt aan bod in het oeuvre van Douw Draaisma met zijn Vergeetboek. Hersenonderzoek is iets waaraan filosofen niet zomaar voorbij kunnen gaan, zeker niet als het gaat om de wijsgerige antropologie Volgend jaar wordt het onderwerp voor het centraal examen op vwo vrije wil. Ook daarover valt vanuit de invalshoek van het hersenonderzoek genoeg te melden. Lees vooral De vrije wil bestaat niet. Over wie er echt de baas is in het brein. Walfred Haans Stem op Kennisnet http://Kennisnet.nl is genomineerd voor Website van het Jaar 2010! Vindt u Kennisnet ook de beste Educatiewebsite? Laat dan snel uw stem horen en win een iPad. 3