BK Noord 20151210 hfdst. 4 VdVeen, OTH 165 Welk een vriend

BK Noord 20151210 hfdst. 4 VdVeen, OTH 165 Welk een vriend. Matt. 16: 13-28
Vs. 13 een belangrijk moment, zo cruciaal, dat de locatie vermeld wordt: Caesarea Filippi werd
vroeger Paneas (het huidige Banjas) genoemd en lag hoog in het noorden van het joodse land, aan de
voet van de Hermon. Een grot in de buurt was gewijd aan de Griekse godheid Pan, waaraan ook de
stad haar naam te danken had. De viervorst Filippus (Luc.3:1) herbouwde de stad en noemde haar
Caesarea (Keizerstad) om de keizer te eren. Om deze plaats te onderscheiden van het andere en
meer bekende Caesarea bij de zee, kreeg de stad de bijnaam Filippi naar Filippus.
In alle evangeliën is de belijdenis van Petrus, door God de Vader Zelf ingegeven (vs. 17), een
keerpunt. Na het belijden komt het lijden. Ja, Jezus is de Christus, de Zoon van de levende
God, de beloofde Koning van Psalm 2. Maar hij is een LIJDENDE en VERMOORDE Gezalfde
van Israël. In vs. 21 wordt dit vooral aan de leiders van Israël toegeschreven, elders “in de
handen der heidenen” nl. de Romeinen. Hierin werkten zij perfect samen. Direkt verband,
vs. 21: van toen aan… Tot 2 maal toe: moest … moeten… Het lijden kwam niet als een
verrassing over Hem. Hij wist dat Hij zou sterven, waar Hij zou sterven en op welke wijze dat
zou geschieden. Dat alles moest (dei) gebeuren volgens het in de Schrift geopenbaarde
goddelijke heilsplan. We kunnen dan denken aan Jes.53 en Dan.7. Dit is niet hetzelfde als
een onafwendbaar noodlot. In de volgende verzen zien we dat Jezus uit vrije wil ervoor koos
aan dit plan van God te gehoorzamen.
Vs. 21 De hogepriesters (de Sadduceese geestelijke adel), de (Farizeese) schriftgeleerden en
de oudsten (aristocratie, Luc.19:47) zijn de drie groepen, waaruit het Sanhedrin, de hoogste
Joodse autoriteit in de Romeinse tijd, bestond. 70 leden en de Hogepriester als voorzitter.
In 20: 18 de meest concrete voorzegging van geseling en kruisiging. IN de andere twee
aankondigingen: de Zoon des Mensen zal GEDOOD worden. Dat was het doel en einde van
de kruisiging. Als je iemand met die dwarsbalk, patibulum zag lopen, wist je genoeg diens
laatste uren of dagen hebben geslagen. Vorm van executie. Voor de lagere sociale klassen,
anders onthoofding. Ook bewust als afschrikmiddel, zo eindigen opstandelingen, een extra
vernedering en extra langdurige vorm van sterven. Naakt, publiek, op een drukke plaats bij
de stad.
Dit was het einde van de Meester en een leerling is niet meer dan Hij. Dit is kernpunt van het
hele evangelie, de boodschap van de kerk kan zo worden samengevat: wij prediken Christus
de Kruisigde! Eigenlijk jammer dat het kruis ten enenmale ontbreekt in onze kerkruimte.
Er is idd “oneindig categoriaal verschil” tussen het kruis van Christus en dat van de christen.”
(Van der Veen)
Vs. 22 de reactie van Petrus is typisch menselijk: wij vrezen lijden en proberen dat uit alle
macht te vermijden. En toch is het soms onontkoombaar en deel van Gods weg, voor de
Meester en voor de leerling.
Vs. 23 Petrus had net nog een goddelijke inspiratie gehad (vs.17), maar toen deze voorbij
was, werd hij een werktuig van de satan door een verkeerd gericht denken. De satan wilde
Jezus verleiden een gemakkelijker weg te gaan (Mat.4:9).
Jezus wees Petrus bijzonder scherp terecht (Mar.8:33), want hij doet dit met dezelfde
woorden die hij eerder bij de duivel had gebruikt toen deze Hem de wereldregering aanbood
(Mat.4:10, ‘ga weg [achter mij] satan’). Het ‘achter mij’ herinnert niet alleen aan de
verzoeking in de woestijn, maar legt ook een link met de volgende verzen (vs.24-28). Petrus:
jij moet volgen, niet naast of voor mij lopen en Mij voor de voeten lopen en wijzen welk
spoor ik wel of niet moet gaan! Je bent Mijn leerling, je bent en blijft mijn volgeling niet
degene die mij de les leest. Dat doet de Meester zelf wel….
Vs. 24. Hij die Jezus wil volgen, moet zichzelf verloochenen, d.w.z. alle persoonlijke belangen
en ambities vaarwel zeggen en zijn kruis op zich nemen (zie comm. Mat.10:38). Het beeld
van ‘het kruis opnemen’ spreekt over een mens die ter dood veroordeeld is. Dat is de relatie
met de wereld voor een volgeling van Jezus. Alle wereldgelijkvormigheid afleggen en in
eenheid met en afhankelijkheid van Hem leven. (meer bij vraag 6)
Kruis opnemen is synoniem met je leven verliezen. Voor sommige leerlingen letterlijk: ze
worden martelaar, getuige, martus. Voor alle leerlingen figuurlijk: eigen leven, eigen lot en
leiding verliezen, Jezus laten heersen en bepalen hoe ons leven verloopt. De regie en rechten
uit handen geven aan Hem.
Zoals Christus eigen wil onderschikte aan Gods wil, zo bidden wij en doen wij: laat Uw wil,
Vader in de hemel gebeuren en gedaan worden. Weest u Koning in mijn leven en dat alles
tot Uw eer en heerlijkheid zij.
Vs. 24-26 Eerder had Jezus zijn discipelen geroepen om achter Hem te komen zodat Hij iets
van hen kon maken, nl. Vissers van mensen. Nu wordt het volgen en achter Hem aankomen
nadrukkelijk verbonden met de kruisweg van Jezus: verlies en verloochening van het eigen ik
en eigen leven.
https://www.youtube.com/watch?v=6ilMfHcKOcw
https://www.youtube.com/watch?v=eFqJ2Mw1RqI
Teken van vermenigvuldiging (als je het scheef, diagonaal zet).
“Bij een bosbrand is er altijd één plaats waar het vuur niet kan komen. Dat is waar het vuur
al uitgebrand is. Golgotha is de plaats waar het vuur van Gods oordeel over de zonden
volkomen uitgebrand is. Daar zijn wij veilig.” Corrie ten Boom.
Als je blij je kruis draagt, draagt het jou. Thomas à Kempis.
In de hemel zijn geen kroondragers die hier op aarde geen kruisdragers waren. C.H.
Spurgeon.
Kruisdragen Goedegebure, Ademruimte 137 En 136