Evangelie en preek in de HH. Missen in het weekend van 12 en 13

Evangelie en preek in de HH. Missen in het weekend van 12 en 13 september
2015 in de Munsterkerk, Kathedraal (za. 17.30u en zo. 11.30u)
door R. Merkx, deken.
Uit het heilig evangelie van Onze Heer Jezus Christus volgens Marcus. (Mc. 8)
27
Jezus trok nu met zijn leerlingen naar de dorpen rond Caesarea van Filippus.
Onderweg stelde Hij aan zijn leerlingen de vraag: ' Wie zeggen de mensen dat Ik
ben? ' 28Zij antwoordden Hem: 'Johannes de Doper, anderen zeggen Elia en weer
anderen, dat Gij een van de profeten zijt. ' 29Daarop stelde Hij hun de vraag:
'Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?' Petrus antwoordde: 'Gij zijt de Christus.'
30
Maar Hij verbood hun nadrukkelijk iemand hierover te spreken. 31Daarop
begon Hij hun te leren, dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de
oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen worden en ter
dood gebracht, maar drie dagen later verrijzen. 32Hij sprak deze woorden zonder
terughoudendheid. Toen nam Petrus Jezus terzijde en begon Hem ernstig
daarover te onderhouden. 33Maar zich omkerend keek Hij naar zijn leerlingen en
voegde Petrus op strenge toon toe: 'Ga weg, satan, terug! want gij laat u leiden
door menselijke overwegingen en niet door wat God wil.' 34Nadat Hij behalve zijn
leerlingen ook het volk bij zich had laten komen, sprak Hij tot hen: 'Wie mijn
volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op
te nemen. 35Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven
verliest omwille van Mij en het Evangelie, zal het redden.’
Preek
Medegelovigen,
Ik hoop dat u al een beetje bent bijgekomen van de mededeling bij de opening.
Ik ben er na een week nog dag en nacht mee bezig. Het lijkt wel een boze
droom. Teleurstelling, onbegrip, boosheid, medelijden. Terechte reacties. Drie
weken geleden overleed ons bestuurslid Lau van Bilsen. Nu opnieuw een drama
van een heel andere orde. Voor de parochie en voor de persoon in kwestie. We
ervaren intens menselijke zwakheid, het kwaad dat schijnbaar onuitroeibaar is.
We willen allemaal het goede en tegelijkertijd dringt het kwaad zich in allerlei
vormen aan ons op. Ziekte, verlies en dood, criminaliteit, oorlogen met treinen
vol vluchtelingen, schokkende beelden van kinderlijkjes, foute keuzes die
zorgvuldig opgebouwde carrières verwoesten, een parochiegemeenschap die
geld moet gaan lenen om de komende week de salarissen te kunnen betalen. Ik
had afgelopen zondag naar Lourdes willen vertrekken met de Limburgse
bedevaart. In plaats daarvan heb ik overleg moeten plegen, moeilijke
beslissingen nemen, communiceren, opvangen. Het was denk ik de zwaarste
week van mijn priesterschap.
Medegelovigen, we zijn vandaag in goed gezelschap. Christus heeft ons nooit
toegezegd dat ons leven op rolletjes zou lopen. Er staat nergens in het
evangelie: ‘als je in Christus gelooft zal het je voor de wind gaan, zul je een
gemakkelijk leventje kunnen leiden’. En misschien is dat ook wel de diepste
reden dat tegenwoordig zo weinig mensen warm lopen voor Christus. Hij
belooft geen luilekkerland maar strijd en moeilijkheden. Kijk maar eens naar
Petrus. Hij trok al een paar jaar met Jezus mee. Langzaam waren hij en zijn
vrienden ervan overtuigd geraakt dat deze Jezus van Nazareth heel bijzonder
was. Vanaf het moment dat ze geroepen werden hebben de leerlingen de
enorme ‘drive’ van Christus gevoeld, zijn uitstraling, ze hebben zijn wonderen
gezien. Blinden zien, lammen lopen, duivels worden uitgedreven. Deze Jezus is
veel méér dan een gewone Rabbi, een geloofsleraar. Gaandeweg gaan de
leerlingen geloven dat Jezus de lang beloofde Messias is, ja zelfs de Zoon van
God.
Vandaag vraagt Jezus in het evangelie op de allermeest directe manier of de
leerlingen in Hem geloven. ‘Wie zeggen de mensen dat Ik ben?’ Ja, welke
verhalen doen allemaal over deze Jezus de ronde? ‘Hij is een profeet’.
Misschien een soort Johannes de Doper, misschien lijkt Hij zelfs op de grote
profeet Elia, de verkondiger van het woord van God bij uitstek. Maar Jezus
durft door te vragen. ‘Maar wie zeggen jullie dat Ik ben?’ En dan belijdt Petrus
zijn diepste geloof: ‘U bent de Christus, de gezalfde van God.’.
En dan zouden we verwachten dat Jezus in juichen uitbarst en Petrus een
compliment geeft. Maar het tegendeel gebeurt. ‘Praat er niet over’, zegt Jezus,
je weet pas waar je het over hebt als je accepteert dat lijden en kruis erbij
horen, dat pas ná het kruis de verrijzenis komt. En dan komt Petrus in opstand.
En als Hij protesteert tegen het lijden dat Christus voorspelt, noemt Jezus hem
de satan, een duivel, omdat hij zijn eigen wil doet en niet die van God.
Christen zijn betekent niet: rozengeur en maneschijn. Christen zijn betekent: de
wil doen van God. En dat is misschien wel het moeilijkste dat van ons gevraagd
wordt. Gods wil doen betekent: onze eigen wil loslaten en ook durven leven in
een wereld waarin het erop lijkt dat het kwaad steeds meer de overhand krijgt.
Christen zijn betekent: geloven dat uit menselijke ellende wat goeds kan
voortkomen. En dat zien we toch soms? Dat dode jongetje in de branding, in de
handen van een hulpverlener: dat immense kwaad deed harten smelten. ‘Wees
welkom’, vluchtelingen’. Een parochiegemeenschap zonder één cent is toch
zeker Christus niet kwijt? Of uit deze ellende iets goeds voortkomt bepalen wij
samen onder Gods leiding. Natuurlijk is het met twee historische
kerkgebouwen een veilig gevoel wat geld achter de hand te hebben, maar de
Kerk stopt alleen als wij het er bij neergooien. En als we de woorden van onze
Paus Franciscus ter harte nemen, moeten we zeggen: een arme Kerk lijkt méér
op Christus dan een rijke Kerk.
Samen gaan we verder. Samen de schouders eronder. We proberen elkaars
zonden te vergeven, ook al lukt dat misschien niet meteen, omdat God ook
ónze zonden vergeeft.
Wie zijn leven wil redden zal het verliezen Maar wie zijn leven verliest omwille
van Christus en het Evangelie zal het redden. Zo wordt verlies hoogste winst.
Moge God ons allen bijstaan met zijn kracht en zegen. Amen.
VOORBEDE
Pr: Laat ons nu bidden tot Jezus Christus onze Heer, die voor ons lijden
en dood heeft doorstaan.
-
Voor de leiders van de kerk; dat zij de juiste woorden mogen vinden
om de harten van de mensen te raken. Laat ons bidden:
-
Voor de mensen die ontmoedigd zijn geraakt en het vertrouwen op
Gods bijstand kwijt zijn; dat ze verlicht mogen worden door de
Heilige Geest. Laat ons bidden:
-
Voor de vrede in de wereld, vooral voor landen waar godsdienststrijd
heerst; dat mensen elkaar mogen respecteren. Laat ons bidden:
-
Voor de vluchtelingen; dat de internationale gemeenschap in staat is
vrede en veiligheid te bewerken zodat ieders recht op een menselijk
bestaan wordt gegarandeerd. Laat ons bidden:
-
Voor onze dierbare zieken; dat zij Gods bijstand en onze liefdevolle
aandacht mogen ervaren. Laat ons bidden:
-
Voor onze parochie; dat we elkaar mogen bijstaan ook in moeilijke
tijden en dat de huidige problemen spoedig worden opgelost. Laat
ons bidden:
Pr:
Voor de intenties waarvoor deze viering wordt opgedragen:
Pr:
Heer, onze God, aan U vertrouwen wij al onze noden toe. Wil ons
altijd uw liefdevolle bijstand schenken in ons leven. Dat vragen wij
U door Christus onze Heer. Amen.