Ton de Bruijn: De Renaissance. Renaissance betekent letterlijk wedergeboorte. Met Renaissance bedoelen wij een intellectuele beweging die een nieuw elan zocht in een heroriëntering op het gedachtegoed en de kunst van de Klassieke Oudheid (Grieken en Romeinen). De beweging kwam op gang in Italië, met name in Florence. Men zag de ineenstorting van het Romeinse Rijk als het begin van een duistere periode waar nu eindelijk een einde aan kwam. De mogelijke wedergeboorte werd het eerst geformuleerd op politiek gebied. Men was geïnspireerd door de burgerlijke vrijheden van de Romeinse Republiek. Achtergrond. In 1453 namen de Turken Constantinopel in. Dit had daar een uittocht van Griekse geleerden tot gevolg. Deze Griekse geleerden, die zich met name met Plato bezig hielden, vestigden zich veelal in Italië. In Florence stichtte de mecenas Cosimo de’Medici in 1457 de Accademia Platonica (Platoonse Academie), een kring van geleerden die de geschriften van Plato bestudeerden. Belangrijke vraag was, of er een synthese van Christendom en Neoplatonisme mogelijk was, en zo ja, hoe die vorm en inhoud zou moeten krijgen. De bekendste geleerden van de Platoonse Academie van Florence waren Ficino en Pico della Mirandola. Middeleeuwen In de Middeleeuwen waren de mensen doordrongen van , • hun eigen, aangeboren zondigheid, • hun nietigheid, • de willekeur van Gods genade. De Middeleeuwse mens aanvaardde de dogma’s en de autoriteit van de Rooms-katholieke kerk. Renaissance Pico: “God heeft ons de vrijheid gegeven zelf te bepalen welke vorm en waarde onze levens moeten krijgen.” Pico: De vorm en de waarde van je leven zijn niet vooraf en niet van buitenaf bepaald, ook niet door God. Pico drukt vertrouwen uit in het vermogen van de mens om zelf na te denken en zelfstandig te oordelen in plaats van zich over te geven aan dogmatisme en autoriteit. De kern is van de Renaissance is drieledig: Eerste kern: mens en natuur worden steeds meer op de voorgrond geplaatst. Het op de voorgrond plaatsen van de mens is te merken aan: • de opleving van het humanisme (studie van wetenschap en poëzie v.d. oudheid): in het denken wordt het accent verlegd van het goddelijke naar het menselijke. • het laten afbeelden van zichzelf, hetgeen wijst op individualisering. Individualisering is een belangrijk kenmerk van de Renaissance. In het kunstenaarschap wordt het accent verlegd van de anonimiteit van de Middeleeuwse kunstenaar naar de individualiteit van de Renaissancekunstenaar. Tevens streeft de Renaissancekunstenaar uitdrukking van de menselijke gevoelens via zijn kunst. 1 Het op de voorgrond plaatsen van de natuur is te merken aan de steeds nauwkeuriger waarneming in kunst en wetenschap. • De Renaissance-kunstenaar benadrukt de schoonheid van de mens en van de natuur. In de kunst wordt nauwkeurige waarneming steeds belangrijker. Ontdekking van de wetten van het perspectief. • Ook in de wetenschap wordt nauwkeurige waarneming steeds belangrijker. Dit resulteert in het onderzoeken van de wetten van de natuur. Tweede kern: de mens verruimt zijn grenzen. • Grensverruiming in de tijd: men grijpt terug op de geschiedenis, met name op de Oudheid (Grieks-Romeinse beschaving). Aanvankelijk centrum: Italië. • Grensverruiming in de ruimte: • Men gaat op verkenning de wereld in: het is het tijdperk van de ontdekkingsreizen. Aanvankelijk centrum: Spanje/Portugal. • Astronomische ontdekkingen van Copernicus, Galilei, Kepler. Derde kern: de verbreiding van kennis krijgt een grote stimulans door de uitvinding van de boekdrukkunst. Aspecten van de Renaissance Zes wezenlijke aspecten van de Renaissance zijn: aspect: voorbeeld: geografie ontdekkingsreizen, ontdekking van Amerika beeldende kunst ontdekking van de wetten van het perspectief en toepassing van nieuwe anatomische kennis religie reformatie en contrareformatie humanisme studie van wetenschap en poëzie v.d. oudheid natuurwetenschappen ontdekkingen van Copernicus, Galilei, Kepler communicatie uitvinding van de boekdrukkunst Na en naast het zoeken naar een wedergeboorte op politiek gebied werd een wedergeboorte ook gezocht op het gebied van de kunst en de architectuur waarvan nog allerlei Romeinse en Griekse voorbeelden te zien waren. Bij muziek lag dat veel ingewikkelder: er was namelijk niets meer bekend van muziek van de Romeinen of de Grieken. De oudste muziek die men kende was Gregoriaans. De wedergeboorte van de muziek kwam dan ook niet uit het verleden, maar kwam uit het noorden. Na de opheffing van het schisma keerde de paus definitief terug van Avignon in Frankrijk naar Rome. Wat de paus mee terugnam was een nieuwe en voor Italië exotische muziekstijl die haar oorsprong vond in het Hertogdom Bourgondië. Vergelijking Middeleeuwen-Renaissance betreffende muziek Vergelijken we de muziek van de Middeleeuwen met die van de Renaissance: compositietechnieken: tekst / muziek: gevoel / verstand: publiek: geografisch centrum: beweging: 2 Middeleeuwen: lineair tekst ondergeschikt rationeel adel, clerus Frankrijk ononderbroken Renaissance: samenklank belangrijk tekst bepaalt muziek emotioneel burgerij Italië, Engeland geleed