GELOOF EN ZELFBEELD WAT/WIE ZIE JE ALS JE IN DE SPIEGEL KIJKT Samenvatting van de lezing gehouden op de themadagen van CGK-Vrouw in Nijkerk, Zierikzee en Almelo. Alide Snitselaar Pastoraal werker in PDC de Herberg in Oosterbeek GELOOF EN ZELFBEELD 1 Korinthe 15 : 9, 10 WAT/WIE ZIE JE ALS JE IN DE SPIEGEL KIJKT Veel vrouwen worstelen met een negatief zelfbeeld en worden gehinderd door zelfkritiek en minderwaardigheidsgevoelens. Ook christenvrouwen ontkomen hier niet aan. Paulus: Ik immers ben de minste van de apostelen, die het niet Ongetwijfeld heeft de tijd en cultuur waarin we leven hier mee te maken. Dan kun je denken aan: - positie van de vrouw – aan de ene kant zijn er bijvoorbeeld meer mogelijkheden voor studie en ontwikkelen van gaven en talenten. Anderzijds wordt er heel veel van hen verwacht. - nadruk op authenticiteit. Het uniek zijn is een prachtig Bijbels gegeven. Maar als dat betekent dat je je steeds moet onderscheiden, kan het ook een last worden. - nadruk op zelfontplooiing - vroeger konden mensen met veel plezier 40 jaar hetzelfde werk doen. Nu moeten ze zich blijven ontwikkelen. Reflecteren, intervisie, POP schrijven… - het zelf van de mens staat centraal. We moeten onszelf leren kennen. En dan meestal niet in relatie tot Jezus Christus, maar bijvoorbeeld gericht op het verwerven van psychische kracht. - geloven wordt minder ‘een stellig weten en vast vertrouwen’. De beleving en ervaring staat centraal. Het is een persoonlijke zoektocht in plaats van geschenk van boven. Ook persoonlijke ervaringen kunnen het zelfbeeld vervormen. In de jeugd was er niet de passende aandacht die een kind nodig heeft. Nare ervaringen rond pesten, negeren, mishandeling trekken sporen. Armoede en gezondheidsproblemen belemmeren gewoon mee te kunnen doen. Wat zie je als je in de spiegel kijkt? Een kostbaar, door God geschapen en geliefd mens (Joh. 3 : 16, vul je eigen naam maar in). Maar je ziet ook een kwetsbaar en zondig mens. Zo naar jezelf kijken vraagt moed. Eerlijk zijn, je gebreken en tekorten eerlijk onder ogen zien. Dat kan als je over dat zelfbeeld het werk van de Here Jezus ziet. Niet kostbaar omdat je zo aan jezelf hebt gewerkt, maar kostbaar door de genade van de Here God. (1 Kor. 15 : 8,9) waard is een apostel genoemd te worden, omdat ik de gemeente van Christus vervolgd heb. Maar door de genade van God ben ik wat ik ben, en Zijn genade voor mij is niet tevergeefs geweest. Integendeel, ik heb mij meer ingespannen dan zij allen; niet ik echter, maar de genade van God, die met mij is Mensen die worstelen met hum zelfbeeld hebben behoefte aan evenwichtig pastoraat. Maar ook hulpverlening kan helpend zijn. Erkenning geven en goed luisteren is vaak beter dan tegenspreken, of niet passende complimenten geven. Laat iemand maar vertellen, uitleggen, de zwaarte van het worstelen ermee woorden geven. En breng dat eventueel samen bij God. 1 Literatuur en hulpverlening voor mensen die moeite hebben met eigenwaarde en zelfvertrouwen is er genoeg. Maar een cursus leren jezelf te verloochenen kom je niet zo gauw tegen. Toch gaat het vooral daarover in de Bijbel. Zelfverloochening heeft veel te maken met het zelfbeeld. Mensen met een niet realistisch, negatief zelfbeeld zijn geneigd vernederingen te verdragen, hebben moeite met opkomen voor zichzelf, nemen veel zorg van en voor anderen op zich. Het gevaar is dat ze uitgeblust raken en bijvoorbeeld burn-outklachten ontwikkelen. Soms ontstaan er gevoelens van onvrede, teleurstelling en zelfs wrok en bitterheid. Met heeft het gevoeld dat hun inzet niet wordt gezien. Er is te weinig waardering voor wat ze doen en verwijt de ander over hun grenzen te gaan. Deze manier van opoffering heeft meer te maken met ingesleten patronen uit de jeugd, angst voor bijvoorbeeld conflicten of het zoeken naar waardering, dan met de zelfverloochening zoals Paulus erover spreekt in Filippenzen. Jezus heeft het ons laten zien. Zijn zelfverloochening, verootmoediging, vernedering was een keuze. Hij was niet het slachtoffer van de wil van Zijn Vader of van mensen die Hem wilden kruisigen. Het was Zijn eigen wil. Zelfverloochening brengt je soms op de knieën voor de ander (voetwassing) maar je doet het uit liefde. Zelfverloochening is de bespotting en vernedering (voor Pilatus) verdragen met opgeheven hoofd. Zelfverloochening maakt dat je met liefde kunt kijken naar degene (Petrus) die je verloochent. Filippenzen 2 : 3 – 8 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. Laat onder u de gezindheid heersen, die Christus Jezus had. Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid niet vast, maar deed er afstand van. Hij Paulus roept de gemeente op om zo met elkaar om te gaan. De ander belangrijker achten dan jezelf, is niet hetzelfde als zeggen dat je niets voorstelt of niets kan. Het betekent dat je zoveel respect en liefde hebt voor die ander (ook al is die wellicht niet zo lief) dat je graag een stapje terug doet. En dat in navolging van Jezus Christus. Geloof en zelfbeeld In de spiegel kijkend zie je iemand die niet perfect is. Die regelmatig faalt en kampt met gebreken en tekorten. Maar je ziet door het geloof ook iemand die: o geliefd wordt door de Vader o verlost is door de Zoon o vernieuwd wordt door de Geest. nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, heeft Hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis. november 2016 2