Persconferentie 30 juni 2017 1e Top van de producenten 30 maart

Persconferentie 30 juni 2017
1e Top van de producenten 30 maart 2017
Na de Top van de fokkers op 01/12/2016 organiseerde Libramont&Co op
30 maart 2017 de Top van de producenten. Het was de bedoeling om
landbouw- en bosbouwproducenten samen te brengen met specialisten
als voorbereiding op het thema van de Beurs en Demo Forest 2017: «In
actie voor het klimaat».
Land- en bosbouwers zijn op twee manieren betrokken bij de
klimaatverandering:
 Zij ondergaan de effecten van de klimaatverandering
 Hun activiteit beïnvloedt het klimaat
Impact van de klimaatverandering op de Belgische landbouw en
bosbouw
Als het beleid inzake de uitstoot van broeikasgassen onveranderd blijft, zal
de gemiddelde temperatuur in onze contreien met 3,6 ° C stijgen. Het
akkoord van Parijs wil deze stijging onder 2° C houden.
In onze regio's gaat deze klimaatopwarming gepaard met minder koude
en meer regenachtige winters en warmere en drogere zomers.
De uitdaging van de aanpassing van de variëteiten en kweekmethodes
aan de klimaatverandering is van levensbelang voor de bosbouwers, die
vandaag bomen planten die zich zullen moeten aanpassen aan het klimaat
van het einde van deze eeuw en zelfs van het begin van de volgende
eeuw.
Naast de keuze van de variëteiten zijn de landbouwers ook het slachtoffer
van extreme klimaatverschijnselen zoals modderstromen. In een sterk
verstedelijkt land als België hebben deze modderstromen grote gevolgen
voor de bewoners. Er zijn heel wat initiatieven genomen, vaak in overleg
met de overheid, zoals de aanplanting van miscanthus in een gevoelige
zone in Gembloux, waarbij miscanthus wordt gebruikt voor de verwarming
van een aantal gemeentegebouwen.
De impact van de klimaatverandering betreft ook het opduiken van nieuwe
veeziekten (als gevolg van de uitbreiding van het leefgebied van bepaalde
insecten), van nieuwe gewas- en bosvernielers en van soms gevaarlijke,
woekerende planten.
Impact van landbouw en bosbouw op de klimaatverandering
In alle plannen voor de vermindering van de broeikasgassen wordt alleen
rekening gehouden met de uitstoot (spijsvertering van runderen,
verspreiding van gier,...) en niet met de opslag. Het is zo dat het bos
(ruimschoots erkend in die rol), maar ook landbouwgronden en in het
bijzonder vaste weidegronden heuse koolstofputten zijn. Ter illustratie,
een ha vaste weidegrond slaat ongeveer 70 keer de jaarlijkse uitstoot op
van de broeikasgassen van de runderen die erop grazen (op basis van de
gemiddelde dichtheid van het veebestand in Wallonië).
De landbouw vertegenwoordigt in België minder dan 10% van de bronnen
van koolstofemissie. Het Waalse lucht-klimaatplan in uitvoering van de
akkoorden van Parijs voorziet in een vermindering met 48% van deze
landbouwemissies tegen 2050, terwijl de verwachte vermindering 98%
bedraagt voor de energieproductie en 87% voor huisvesting. Deze
bijzondere inspanning, die zich zal richten op de energieprestaties van
woningen, houdt enorme perspectieven in voor het gebruik van hout, dat
heel goed isoleert en eenvoudig te recycleren is.
Het fokken van vleesrunderen ligt vaak onder vuur bij vegetarische
verenigingen (iedereen herinnert zich de 40 dagen zonder vlees in het
voorjaar) wegens zijn koolstofbalans, maar kan onder bepaalde
voorwaarden (voeding hoofdzakelijk afkomstig van de boerderij, grote
aanwezigheid van vaste weides) een meer dan vleiende koolstofbalans
voorleggen. De emissie van de runderen wordt dan grotendeels
gecompenseerd door de fotosynthese van de weiden en van de
voedergewassen. Vlees met nul koolstof, dat bestaat bij ons en het
verbruik ervan is goed voor het klimaat.
Deze positieve koolstofbalans van onze landbouw en bosbouw wordt
financieel weinig gehonoreerd. De prijs van een ton CO2 op de financiële
markten (5-6 €) is vandaag behoorlijk laag. De economische opleving
gekoppeld aan een verlaging van de plafonds in het kader van de
akkoorden van Parijs zou deze prijs omhoog moeten stuwen en de
mogelijkheid scheppen van een financiële stimulans voor landbouwers en
bosbouwers die kweekmethodes met een positieve koolstofbalans
ontwikkelen.
Naast deze opwaardering van een ton CO2 hebben de meeste acties om
de koolstofuitstoot van een landbouwuitbating te verminderen
(fotovoltaïsche panelen, vermindering van het brandstofverbruik,
chemische meststoffen...) een rechtstreekse positieve impact doordat ze
de kosten van de productiemiddelen verlagen.
De Belgische agrovoedingsindustrie let heel goed op haar koolstofbalans.
De Tiense raffinaderij - met drie afzetmarkten: feed (veevoeder = pulp),
food (suiker) en fuel (biobrandstof) - gebruikt 100% van de koolstof van
de lokaal gekweekte bieten. Dit voorbeeld toont ook het belang van de
kwekerij aan in de recyclage van koolstof via de nevenproducten van de
industrie.
Conclusies
Het thema van de klimaatverandering zal het ook dit jaar mogelijk maken
om de rol te versterken die de Beurs van Libramont zich heeft toebedeeld,
namelijk een gespreksplaats zijn van land- en bosbouwproducten en
consumenten.
De consumenten hebben hoge verwachtingen inzake de impact van hun
consumptie op het klimaat. De Belgische landbouwers en bosbouwers
produceren al heel wat producten met een positieve koolstofbalans en zijn
bereid om hun inspanningen voort zetten.