KRACHT NAAR KRUIS *>

KRACHT NAAR KRUIS.
472
van z'n meisje er notitie van te nemen.... schrijver van dat lasterlijk stuk was. Meneer
Maar, wilde meneer Van Suylecom toch en Mennings zou 'm zelfs 'n grooten dienst
ten overvloede 'n bewijs voor 't tastbaar- bewijzen, als hij zei, wie hij er van verdacht.
Maar Jaap, opstaande, schudde energiek 't
lasterlijke van den bewusten brief, dan wilde
Jaap die nog wel geven. Zou de oude heer hoofd.
hem niet terstond de deur gewezen hebben,
„Dat zou nergens toe dienen. Want we
wanneer hij zich vrijheden tegenover z'n hebben immers geen enkele aanwijzing. De
aanstaande schoondochter had gepermit- hand is prachtig verdraaid. En gaat u
teerd. . . . ? Nu, dat was allerminst ge- onderzoeken, dan wordt de heele geschiedenis
beurd.
ruchtbaar en dat kan toch uw bedoeling
Telkens met stom ja-knikken of korte niet zijn. Nee, nee, we verscheuren kalm
onderbrekingen, gaf Van Suylecom z'n grage de brief, u gaat direct terug naar Dijkhuijzen,
bewijzen van instemming, maakte eindelijk spreekt er met niemand over.... en na
excuses. De brief had 'm overdonderd. Hij 'n paar maanden is u alles vergeten en, wie
was zonder zich te bezinnen op z'n motor weet, de gelukkige man van freule Van
gesprongen, had gereden of de duivel hem Thorn".
op de hielen z a t . . . . Hoc ben je dan hè? Van Suylecom beloofde, nam haastig afJe vreest zoo gauw 't ergste
Maar scheid.
Goddank, hij zag nu duidelijk in, dat hij
Toen de voordeur achter hem dicht was
zich noodeloos ongerust had gemaakt.... gevallen, kwam de pastoor met vragend,
Hij was misschien in 't begin wat heftig bezorgd gelaat in de gang Jaap te gemoet.
geweest. Meneer Mennings had 'm ook wel
En de schilder met 'n breeden arm-zwaai
'n beetje geïrriteerd, maar dat zou hij hem riep:
niet kwalijk nemen. Enne.... ja 't was wel
„La comédie est finie".
't beste de heele zaak maar dood-te-zwijgen,
Z'n rauwe lach doorgilde 't kloosterlijke
al had-ie grootcn lust te ontdekken, wie de huis.
KRACHT NAAR KRUIS *>
DOOR
D
D J. EVERTS.
D G
R E N É DE CLERCQ, vijf en-dertig jaar.
L I E N , zijn vrouw, een-en-dertig jaar.
E L S , haar vriendin, acht-en-twintig jaar.
LIEN
en E L S (t'n
te/
eewo«a'ig-geweM6i/eera'e
E L S (Aee/ eewwoMÜg gezowdl o/oMrf «eis/e, 7e»zer
, in /ege«s/e//iwg 7«e/ Lien's oewege/yA, zeer o^vató. Ze zie/ er jong MM «oor
/jaar /ee/Zya". Ze 2:JÏ aan /a/e/ ew is teig »;e/
naaiwerk.)
L I E N : Tien uur. Nu kan hij ieder oogenblik
hier zijn.
E L S : J a . Maar wind je nu niet zoo op. D a t
is heelemaal niet goed voor je.
LIEX
(ZJ(C/J/): Nee, d a t weet ik.
Dat
voel
ik zelf ook. 't Zet me weer weken achteruit.
/m's&amer i e r <fe C/era/ew. '/ / s awwaV /)e
Ik vecht er ook voortdurend tegen; maar 't
/am/> 6ra«A. ƒ,«£« Wgi /awgni/ o/> eew r»s/geeft me niets, 't Is sterker dan ik zelf. Ik ben
sfoe/. A ' M s/aa/.)
de laatste dagen ook weer zoo akelig nerveus.
LIEN (ztó er WeeA: «1 wte'fli wr/o^/aró/ «i/.
(£«»ƒ>/ »(e/ rfe t/ingers, re£/ rfe arme« en 2/<cA£
/ / a a r £ t o « » AdHgew s/a/> en s/oftit'ng om /jaar
Zang en <te/> we/ een ftre«n«nrf ge/ï«W.)
/j'c/taam; V a"ow^?r<; Aarcw z//n s/oraVg ge£a/>/
E L S (geërgera"): D a t komt door niks anders
e« vewara", we/ At'er e» rfaar een /osse s/«er/
dan door d a t beroerde examen.
0/ />ie£. / / e / ge/zee/ waa&/ den tno7M& iwz
L I E N : J a , daardoor ook. Maar dat is 't toch,
een woww, a"ie <ifoor /a/ige zie£/e e« vee/ ///ien
geloof ik ,niet alleen.
«ie/s weer om /taar ?(i/£r/y£ gee//. — Ze
E L S (o/>ge!«'e£Z): W a t dan nog meer? Biecht
a"oe/ Miefc, maar is zeer Mm>ews, Ani/)/ /e/eens op. Misschien kan ik er wat aan doen.
me/ /taar vingers ew ïfexie/Z zicA OHO/>In ieder geval moet je 't niet opkroppen, d a n
/y^ Aeew en j«Jeer.)
ga je er maar over tobben.
LIEN (?rei/e/eH</): Ik weet n i e t . . . . 't Is eigen*) Veitooningsreclit voorbehouden.