Neogotische inrichting, typisch voor einde I9e eeuw,zeker

Interieur van de heilige Familiekerk
Neogotische inrichting, typisch voor einde I9e eeuw,zeker in Brugge.
Dit blijkt uit de twee neogotische biechtstoelen, de deuren en het doksaal.
Er is ook de mooie polychrome kruisweg op de zijwanden. De felle kleuren
werden met glas beschermd.
Typisch zijn ook de glasramen in het koor.
Centraal beelden ze de drie voornaamste patronen uit door de papnonnen
vereerd. In het midden Sint- Jozef met het kind Jezus, patroonheilige van de
papnonnen en titelheilige van de kapel; bij het oprichten van de parochie in
1962 gewijzigd in Heilige Familie. Rechts het glasraam met de Heilige
Vincentius à Paulo, (1581-1660) stichter van de Dochters van Liefde, omringd
door kinderen. Links het glasraam met Moeder Anna en haar twaalfjarige
dochter Maria, verwijzend naar de Sint-Annaparochie. Het gaat hier over de
‘onderwijzende Moeder Anna die haar dochter de Bijbel leert lezen met het
oog op haar presentatie in de tempel van Jeruzalem’.
Uiterst links zie je Franciscus Xaverius (1506-1552), Bask, een van de eerste
jezuïeten, groot missionaris in India, Indonesië en Japan. Overleed nabij China.
Uiterst rechts H. Aloysius (1568-1591), 23 jaar oud gestorven, toen hij tijdens
z'n opleiding als jezuïet in Rome pestlijders verzorgde. Wegens z'n vroege
gelofte van kuisheid gold hij als een voorbeeld voor de jeugd.
Deze beide glasramen vestigen de aandacht op kinderen en missionering.
De communiebank en de preekstoel zijn verwijderd.
Van het neogotische hoofdaltaar blijft alleen nog het koperen tabernakel over
met de symbolen van het Heilig Sacrament: het Lam Gods en de pelikaan.
Lam Gods met vaandel: in het Johannesevangelie wijst Johannes de
Doper Jezus aan als Lam van God. De Apocalyps, het laatste Bijbelboek,
noemt Christus dertig maal het Lam, ook als symbool van de verheerlijkte
Christus, vandaar het vaandel der overwinning.
De pelikaan houdt volgens antieke foutieve informatie zijn jongen met
z'n eigen bloed in leven. Al in een christelijk geschrift van de 4e eeuw
wordt de pelikaan het symbool van Christus, die ons zijn leven geeft.
De reliëfs uit het vroegere retabel op het altaar zijn nu te zien op de zijmuren
van het koor: Jezus’ geboorte en de twaalfjarige Jezus in de tempel.
Het vroegere hoofdaltaar is vervangen door een hedendaagse altaartafel (2003,
eeuwfeestviering). Hierbij past ook de nieuwe lezenaar die zich bevindt in de
benedenkerk. Deze opstelling past bij de hedendaagse viering van de
eucharistie. De gemeenschap komt eerst samen rond het delen van het Woord,
daarna vormt zij een kring rond de tafel voor het delen van het Brood.
Tegen de muren staan nog enkele bekende volksheiligen:
Rechts (van achteren naar voren):
 H. Barbara, sinds de middeleeuwen een populaire heilige. Volgens de
legende leefde ze in de 3e eeuw in het huidige Turkije. Haar heidense
vader werd dood gebliksemd, toen hij haar omwille van haar geloof
doodde met het zwaard. Daarom werd zij vooral aangeroepen tegen een
onvoorziene dood. Eerst was ze opgesloten in een toren. Patrones van
de mijnwerkers, klokkenluiders en allen die omgaan met springstof.
 H. Familie: Jezus staat tussen zijn Moeder Maria en de h. Jozef,
voedstervader.
 H. Jozef met Kind Jezus. Deze voorstelling duikt voor het eerst op in de
16e en 17e eeuw. Hij draagt het Kind Jezus niet zoals de Moeder Gods
gewoonlijk doet op de arm; hij houdt het enkel aan de hand, omdat hij
slechts voedstervader is; hij helpt het alleen, zegt de traditie, al zijn er
evengoed beelden van de h. Jozef met het Kind op de arm.
Links (van achteren naar voren)
 H. Jozef met timmermanswerktuigen
 H. Antonius met kind (1195-1231), minderbroeder en vurig predikant.
Vanaf de late middeleeuwen beeldt men ook heiligen uit met het Kind
Jezus op de arm, teken van hun Christusgeloof in de echte menswording
van God en in de oproep: ”Wie niet wordt als kinderen, gaat het Rijk der
Hemelen niet binnen”.
Bij de zijdeur, links vooraan, hangt een reproductie van de volle aflaat
ondertekend door Pius X, geschonken bij de inwijding van deze
Sint-Jozefskapel.
Tussen de twee biechtstoelen staat een beeld, geboetseerd door Sabine
De Roo voor het vastenthema van 2011 “omvorming”.
Achteraan links bij de zijdeur hangt de bekende icoon van Onze Lieve Vrouw
van Altijddurende Bijstand. Een gekende volksdevotie. Moeder en Kind worden
omringd door de passiewerktuigen van geseling en kruisiging. Het van zijn
moeder wegkijkend kind verliest opgeschrikt zijn sandaaltje. Ervoor staan de
rode lichtjes te branden, die de kerkbezoekers graag aansteken.