Kwesties daklozenopvang voor Wmo

Herman Drogt
Begeleiding van dak- en thuislozenopvang denkt niet na over hulpvraag cliënt. Cliënt heeft Parkinson en
kan moeilijk uit een beker drinken. Een andere bezoeker van de dagopvang raadt het personeel aan om
rietjes te kopen zodat de cliënt kan drinken. Als de rietjes op zijn, worden er geen nieuwe rietjes
gekocht.
Cliënt van boven de 70 met hartfalen verblijft in de daklozenopvang. Cliënt voelt zich niet veilig. Zijn
medicijnen zijn hem daar afgepakt door andere daklozen. De verblijf- en slaapruimtes zijn voor hem
onprettig door onrustig gedrag van mededaklozen die ook alcohol gebruiken of roken op de slaapzaal.
Cliënt vroeg in een (andere) dak- en thuislozenopvang om zijn hartmedicatie en kreeg deze niet op tijd
uitgedeeld door de begeleiding.
Instelling die begeleiding biedt aan dakloze man, zorgt voor een huis met een oud roestig bed en een vies
matras.
Medewerker van hulpverleningsinstelling neemt bankpasje van dakloze cliënt in waardoor hij geen eten
kon kopen. Op aanraden van de politie heeft de cliënt zijn rekening geblokkeerd en een nieuwe pas
aangevraagd, maar cliënt heeft nog geen eten en moet nu naar de soepbus. Uit woede heeft cliënt alle
contacten met de instelling verbroken.
Hulpverleningsinstelling biedt onvoldoende zorg en begeleiding aan man met hartfalen en Parkinson. 1x
krijgt cliënt een brood en verder niets. Cliënt moet verder bellen als hij in nood zit. Mededakloze vindt dat
men zo niet om kan gaan met een oudere man van 72 jaar die niemand anders heeft die hem in de gaten
houdt bij calamiteiten.
Robert Robers
Cliënt van midden 50 met CVA overnacht in de vrieskou omdat hij de nachtopvang niet veilig en zeer
onrustig vindt en geen prikkels kan verdragen. Cliënt werd in de opvang bedreigd, de begeleiding greep
niet in, en daarom is cliënt weer buiten gaan slapen.
Het personeel van de nachtopvang voor daklozen reageert niet adequaat op een brandalarmoefening.
Omdat er op de slaapzalen wordt gerookt, durft een dakloze man daar niet te verblijven en gaat hij
buiten slapen.
Personeel van de nachtopvang van dak- en thuislozen belt geen ambulance. Een mededakloze doet dit
wel. Cliënt heeft een herseninfarct.
Cliënt is na CVA en 3 maanden ziekenhuis terug in de dag- en nachtopvang. Hij krijgt daar onvoldoende
hulp van het personeel om een andere passende woonplek te vinden of extra hulp of begeleiding te
regelen. Een mededakloze zoekt uit welke mogelijkheden er zijn en cliënt kan naar een instelling voor
mensen met NAH.
Ruud Donker
Cliënt vindt dat normaal functionerende daklozen geen keuzevrijheid hebben in het kiezen van een 24uursopvang met zorg en hulpverlening op maat. Verschillende doelgroepen (GGZ-cliënten, asielzoekers,
ouderen, zieken, verslaafden) worden samen in de daklozenopvang geplaatst/toegelaten. Mensen die
overlast veroorzaken en mensen die er voor hun rust komen, verblijven in 1 ruimte, maar hebben andere
zorg nodig.
Cliënt vindt dat er zorg en hulpverlening op maat geboden dient te worden voor mensen die dakloos zijn
geworden. Er dient een opvang te komen die rust biedt en geen verleidingen van drugsdealers en
drankwinkels. Daklozen dienen eerst volledig tot rust te komen, zowel geestelijk als lichamelijk en goed
verzorgd te worden, waarbij ontspanning en gezelligheid wordt geboden. En waar daklozen zelf een
steentje kunnen bijdragen in de huishouding zoals koken en schoonmaken etc. om zo tot grotere
zelfstandigheid te groeien en waar het laagdrempelige opvangbeleid opzij word gezet en zoveel mogelijk
mensen op elkaar afgestemd worden en niet gelijk als psychiatrische cliënten worden gestigmatiseerd.
Cliënt slaap in de vrieskou buiten omdat hij in de nachtopvang geen rust krijgt doordat er veel onrust is
op de slaapzaal en er (drugs) gerookt wordt en gedronken wordt wat tot overlast leidt. Cliënt vindt het er
brandgevaarlijk. Cliënt vindt dat het zorgkantoor, de Inspectie en de gemeente hier toezicht op moeten
houden en moeten ingrijpen.
Cliënt is ontevreden over bejegening door medewerkers van de daklozenopvang. Zij spelen daklozen
tegen elkaar uit, behandelen daklozen laatdunkend en roddelen en bieden geen hulp als er trammelant
is in de opvang. Begeleiders grijpen nie tin als een dakloze voor hulpverlener speelt. Ook mogen
daklozen na 19.00 uur de opvang niet meer uit voordat het ochtend is.
Cliënt vindt dat er onterechte indicaties worden afgegeven waardoor de instelling wel geld ontvangt,
maar er niet de juiste hulp en begeleiding geboden wordt of zelf minder uren hulp geboden wordt dan er
geïndiceerd is terwijl de cliënt daar wel een eigen bijdrage voor moet betalen aan het CAK.
Cliënt vindt de faciliteiten – waaronder douches en toiletten - van de daklozenopvang onder de maat. De
woonkamer van 6 x 6 m is te klein voor 22 mensen. Daardoor is er geen rust en geen privacy. De
slaapzalen worden slecht geventileerd en er wordt gerookt; de matrassen zijn slecht. De
voedselvoorziening is onvoldoende. De sfeer is ongezellig en gespannen.
Cliënt meldt dat er binnen 2 weken 2 daklozen zijn overleden door zelfmoord en door onderkoeling;
mogelijke reden volgens cliënt: weggestuurd worden bij de opvang en niet willen slapen in onrustige
opvang.
Volgens de cliënt functioneren cliëntenraden en klachtencommissies van de daklozenopvang niet en zij
opereren niet onafhankelijk. Cliënt pleit voor persoonlijke interviews met daklozen zodat het
beleidsmakers duidelijk wordt wat de hulpvraag is.
Cliënt merkt op dat een jaarlijks TBC-onderzoeken door de GGD onder daklozen goed is, maar dat er
wordt vergeten en dat de opvang zo laagdrempelig is dat iedere dakloze zomaar binnen kan komen en
dat de gedeelde slaapzalen niet voldoende gelucht worden. Als er dan maanden later een GGDonderzoek naar TBC volgt dan hebben de besmettingen allang plaats gevonden en zich uitgebreid naar
andere cliënten, ook in de omgeving buiten de opvang. Dat jaagt volgens cliënt de zorgkosten verder op.
De kosten voor de nachtopvang bedragen 5,70 euro per nacht aan eigen bijdrage en voor het eten en
drinken bij de dagopvang komt er 3,50 per dag bij, totaal 9,20 euro. Cliënt vindt dit een hoge eigen
bijdrage voor een opvangvoorziening die volgens hem de kwaliteitswet niet naleeft en waar geen rust en
veiligheid word geboden en geen begeleiding is. Volgens cliënt is de eigen bijdrage in het westen van het
land 2 euro per nacht, inclusief warm eten. Cliënt vraagt hoe dat prijsverschil zo groot kan zijn.
Een zwangere vrouw mocht niet bij de nachtopvang naar binnen omdat zij na 21.30 uur kwam. Zij heeft
buiten geslapen met twee andere daklozen die zich over haar ontfermden.