Opwarmings

Opwarmings-sceptici
De toenemende CO2 concentratie waarden , evenals de wereldwijde bebossing hebben invloed
op het klimaat op aarde .
Invloed wereldwijde ontbossing
= het landoppervlakte aan bos speelt een grote rol in de koolstofcyclus.
Door ontbossing is er meer koolstof in de atmosfeer gebracht en is de mogelijkheid van de
biosfeer om koolstof uit de atmosfeer te halen afgenomen.
feit 1 : De mens heeft de CO2 concentratie gigantisch snel op zeer grote hoogte gebracht (feit;
wordt immers gemeten)
Inderdaad, wetenschappers die feiten meten.
Als het daar nu bij zou blijven, dan was er niets aan de hand.
(vervolgt de complotdenker /klimaat scepticus )
...Maar helaas pretenderen deze wetenschappers vaak ook oorzaken en verbanden vast te
kunnen stellen en - nogmaals helaas - is dat vaak vooral ingegeven door de heersende
tendensen en mode en minder op wetenschappelijke onderbouwing.
°De meeste (klimaat)wetenschappers die verbanden vaststellen hebben daar bewijs voor
gevonden.
°Het is echter niet zo dat verbanden worden getrokken om met de huidige tendens mee te
varen. Het zou immers veel meer roem kunnen opleveren als je met goede bewijzen komt die
juist tegen de tendens ingaan.
feit 2 ; grote delen van de wereld ontbost waardoor de koolstofcyclus uit balans is gebracht en
de natuurlijke variatie en buffercapaciteiten worden verstoord.
Niet genoeg en/of onvoldoende metingen ?
Wetenschappers controleren de temperaturen,luchtstroming,co2 inhoud van de atmosfeer ...etc ...
nog maar zo'n 100 jaar
Aangezien de planneet zo'n 4,57 miljard jaar geleden is ontstaan kan je op basis van die in
verhouding korte tijd waarnemingen , zeker niet weten wat (geologisch ) normaal is en wat niet.
Maar daar gaat het ook niet om ... Het gaat om het aantal(het percentage ) broeikasgassen in de
atmosfeer die de buffercapaciteiten overstijgen( de effecten van de bestaande terugkoppelingen te
niet doet, zodat het hele mechanislme gaat genereren en zal overgaan in een nieuwe (mensonvriendelijke ) toestand ) en de daaruit voortvloeiende galopperende mondiale temperatuur
stijgingen die een menselijk wezen en zijn voedselproduktie niet meer aankan ...
-Niet het geologische verder bestaan van de planeet aarde staat op het spel , maar wel het overleven
van de menselijke biotoop op deze aarde ( en mogelijk ook een groot gedeelte van de biosfeer ) ...
Nu weten wetenschappers iets meer over het verleden , door te boren in ijslagen om belletjes zuurstof
gevangen in de vorming van dat ijs te bestuderen
Er is aangetoond dat we uit een ijstijd komen dus zal dat wél een deel van de opwarming verklaren...
De moderne mens ( Homo sap ) ging pas na de ijstijd het noordelijk ( met Neanderthalers en
Denisovans dun bevolkte ? )halfrond koloniseren ...
Bovendien waren die afrikaantjes niet met zeven miljard ... mogelijk hebben ze zich vermengd met die
plaatselijke verwanten , of hebben ze ze doodgewoon uitgeroeid en/of zelfs op geëten ?
Je kan NU vandaag de dag nog moeilijk meer volk ( ekonomische en ecologische ) vluchtelingen
toelaten ( of zich ongemoeid laten verplaatsen ) vanuit de warme of zuidelijke landen ...De wereld zit
nu al afgeladen vol ....
Het betekent nog min nog meer dan allemaal arm ...en allemaal terug naar af ... het is nivellatie naar
beneden ...
Tuurlijk moeten we opletten en duurzame schone energie creeeren maar de rol die wij spelen in het
opwarmen van de planeet is zeker niet zo groot als sommigen beweren.
Maar de menselijke inbreng kan wel de spreekwoordelijke druppel zijn die de kruik doet barsten
En
we zijn tenslotte met meer dan 7 miljard verbruikers/vervuilers die allemaal aan de top van
voedselpyramides rondstruinen , om dat allemaal nog eens te gaan versnellen
De meeste klimaatsceptici halen bovendien ook dikwijls twee dingen door elkaar.
Punt een:
Er is een klimaatverandering, en die voltrekt zich onafhankelijk van wat wij ervan vinden.
De eerste aansteker- oorzaak(van een kettingreactie aan onomkeerbare gevolgen ) die het evenwicht
ernstig verstoord(e) , is zeer waarschijnlijk de continue verhoogde (menselijke activiteiten )uitstoot van
CO2, maar dat valt nooit te bewijzen omdat we geen tweede aarde hebben om mee te vergelijken.
Punt twee:
Er zijn mensen die een (soms dubieuze) manier hebben gevonden om hier geld mee te verdienen.
Bijvoorbeeld door CO2-neutraal vliegen aan te bieden.
Dit staat echter los van de klimaatverandering op zich.
Het feit dat er mensen geld aan de klimaatverandering problematiek verdienen, betekent niet dat er
geen klimaatverandering zou zijn als gevolg van menselijk handelen.
Klimaat essentieel voor leefbaarheid aarde
Woensdag, Februari 06, 2008
Gert Korthof
http://evolutie.blog.com/2640891/
Het klimaat is essentieel voor het leven op aarde. Tot nu toe had ik een beeld van de atmosfeer van
de aarde als een homogene bewaarplaats van zuurstof en kooldioxide. Ik wist dat zuurstof er niet
altijd geweest was in de geschiedenis van onze planeet (1) en dat het in de loop van de geschiedenis
was toegevoegd aan de atmosfeer door planten (fotosynthese). Ik had van Lovelock (2) geleerd dat
de aardse atmosfeer een biologische signatuur had: zonder leven zou de atmosfeer nooit de
samenstelling hebben die het nu heeft.
Erwin Kroll's 'Een warme wereld' (3) voegt er aan toe
dat de atmosfeer en de oceanen een structuur
hebben. Een structuur die nauw samenhangt met de
oceanen en de continenten (gebergten). Er ontstaan
lucht- en waterstromingen. De oorzaak is dat de
tropen elke dag méér warmte van de zon krijgen dan
ze 's nachts afgeven en de polen minder warmte dan
ze zelf afgeven.
Als er geen stromingen waren dan zouden de tropen
steeds warmer worden en de polen steeds kouder.
Die stromingen in het water en in de lucht
herverdelen de zonnewarmte over de aarde en
maken onze planeet leefbaar (p.50) (4). Gemiddeld
komt er op de hele planeet evenveel straling binnen
als eruit gaat (p.59). Het lijkt normaal en
vanzelfsprekend. Is dit een gelukkige, toevallige
omstandigheid? Welke factoren regelen dit
evenwicht? Hoe makkelijk is het te verstoren? De
eerste factor is de zon zelf. We weten dat de
helderheid van de zon een beetje is toegenomen en
dat de afstand aarde-zon niet constant is (p.60).
Andere factoren zijn vulkaanuitbarstingen (stof) en
het broeikaseffect. Het broeikaseffect wordt
tegenwoordig negatief gezien, maar zonder
broeikasgassen (CO2, CH4, N2O, H2O) (5) zou het op
de aarde gemiddeld -18 graden zijn! (p.66). Dan zou
er geen leven mogelijk zijn zoals wij dat kennen!
Klimaatcritici en klimaat-ontkenners
Sinds de industriële revolutie (1850) is door
verbranding van fossiele brandstoffen het CO2 van de dampkring gehalte toegenomen. Ik weet niet of
iemand ooit opwarming heeft voorspeld voordat het gemeten was. Volgens Kroll zouden er in 1974
artikelen verschenen zijn die mogelijke opwarming door koolzuur aan de orde stellen (p.81). Voor
velen blijft het een verrassing ook nà dat het is gemeten.
Erwin Kroll twijfelt niet aan de opwarming. Over de menselijke factor zegt hij dat weliswaar de
temperatuurstijging van 1900 - 1945 aan de zon toegeschreven moet worden, maar de toename sinds
1975 moet aan het toenemende energieverbruik van de mens toegeschreven worden. Andere
factoren (zon, El Nino, vulkanen) hadden in diezelfde periode een verkoelende werking, dus kunnen
de opwarming niet verklaren. "Dat is de meest logische verklaring" (p.77). Kroll is dus voorzichtig. Hij
is geen doordrammer. Toch zegt hij een paar pagina's verder: "De stijging van de afgelopen vijftig jaar
kan alleen door de mens zijn veroorzaakt" (84). De onzekerheid in de kennis van het klimaat en de
klimaatcomputermodellen, plus de complexiteit van de problematiek (er zijn zoveel factoren in het
spel) verschaft critici en 'denialists' ammunitie. Critici zijn wetenschappers die conclusies en gegevens
aanvechten en vaak in een ander vakgebied werkzaam zijn dan het vakgebied dat ze kriticeren, ze
zijn doorgaans goed op de hoogte, maar net iets minder dan degenen die ze kriticeren. Denialists
staan meestal buiten de wetenschap, verwerpen feiten waar niemand binnen de wetenschap aan
twijfelt en zijn bovendien ook nog slecht op de hoogte van de feiten. Bekende denialists zijn de
Holocaust-deniers, Evolution-deniers en tegenwoordig dus de Climate-deniers. Een bekend voorbeeld
van een climate-denier is de statisticus Björn Lomborg (niet genoemd door Kroll). Tegenwoordig
accepteert Lomborg dat het klimaat opwarmt mede door menselijk toedoen, maar is het niet eens met
wat er gedaan moet worden. Ik weet niet of er relatief veel christenen zijn onder de klimaatontkenners. Zo hebben climate-deniers (climate sceptics) de film 'The Great Global Warming Swindle'
geproduceerd als reactie op An Inconvenient Truth (bron). Een Nederlandse klimaat-criticus en
verdediger van Lomborg is Simon Rozendaal.
De complexiteit van het klimaat op aarde geeft denialisten kansen. Zo kunnen er gebieden (oceanen)
op aarde onstaan waar het juist kouder wordt. Ook kan het dat door secundaire effecten de
temperatuur in Noordwest Europa minder snel zal stijgen, wat weer leuk is voor denialisten. Andere
voorbeelden van denialists: het verband roken en kanker (tabaksindustrie), verband asbest en kanker
(industrie), ontkennen van ernstige neveneffecten van geneesmiddelen (farmaceutische indrustrie),
het nut van vaccinatie (actiegroepen, religie).
Biologie, evolutie
Doordat de gemiddelde jaartemperatuur in Nederland
de laatste eeuw is gestegen (vooral de laatste 40 jaar)
kun je verwachten dat de natuur daarop reageert. Zo
breidt de zeldzame paddestoel het plooivlieswaaiertje
zich explosief uit. De wespen- of tijgerspin (zie foto) is
in 1980 voor het eerst aangetroffen in Zuid-Limburg en
verspreidt zich explosief in noordelijke richting (p.95).
De pimpelmees heeft zijn ei-legdatum aanmerkelijk
vervroegd. Door warmere lentes van de laatste tijd
raakt het broedgedrag van de bonte vliegenvanger
ontregeld (bron) (overzicht). Dieren en planten weten
niets van de klimaatdiscussie. Ze reageren simpelweg
op de temperatuur. Onder dieren en planten heb je
klimaatopwarmingprofiteurs en
klimaatopwarmingslachtoffers. Evolutionaire effecten
zijn denkbaar. Zo concludeerde de Nederlandse bioloog
Phillip Gienapp dat de koolmees er in de komende
honderd jaar niet in zal slagen zijn jongen groot te
brengen in de periode dat het rupsenaanbod het
gunstigst is. Dit komt doordat de snelheid van de
klimaatverandering groter is dan de snelheid van de mogelijke evolutionaire verandering van de
legdatum van de koolmees. Niet alle voorbeelden zijn van Kroll; hij heeft maar 2 pagina's over de
effecten over de natuur (hij is tenslotte meteoroloog en geen bioloog). Het evolutiehandboek Barton et
al (2007) Evolution heeft 1 pagina (beter iets dan niets) over klimaat en uitsterven en laten een
temperatuurgrafiek van de laatste 1000 jaar zien. Ze melden dat "the effects of global warming are
potentially disastrous" (p.285). Niet mis. Stearns and Hoekstra (2005) Evolution vermelden dat de
grootste massale uitsterving (eind Perm) veroorzaakt werd door klimaatopwarming door runaway
greenhosue effect met een temperatuurstijging van 6째C en waarbij 63% van de soorten op het land
omkwamen (p.390). Je kunt alleen maar raden of de mens, als hij in die tijd had geleefd, het overleefd
had. Het hangt er van af of er nog voldoende voedselbronnen over waren.
Iedereen die mee wil denken, inzicht wil krijgen in de klimaatproblematiek kan ik het boekje van
meteoroloog Erwin Kroll aanbevelen. Je leest het in een weekend uit. Aanbevolen voor iedereen die
niet aan Al Gore is toegekomen, met het bijkomende voordeel dat het in het Nederlands is. De
Nederlandse klimaathoogleraar Pier Vellinga geeft vaak lezingen, maar heeft bij mijn weten geen
populair boek over klimaat geschreven. Dus we mogen blij zijn dat Kroll wel de moeite heeft
genomen. Het 'positieve' in de ondertitel komt natuurlijk omdat er veel doemdenken is (Al Gore?).
In een volgende blog ga ik in op levensbeschouwelijke en filosofische aspecten!
Noten
1.
2.
3.
4.
5.
Nick Lane (2002) Oxygen The molecule that made the world (voor mij een zeer belangrijk
boek, een eye-opener)
James Lovelock (2000) The Ages of Gaia. A biography of our living earth. Een prachtig
overzicht van de geschiedenis van het klimaat op aarde door een klimaatonderzoeker van
het eerste uur. Hier is mijn review van het boek.
Erwin Kroll (2007) Een warme wereld. Een positieve kijk op ons klimaat. Derde druk.
De eenzijdige belichting van de zon zou gecompenseerd kunnen worden door op geschikte
afstanden loodrecht boven de polen ook zonnen van de juiste soort te plaatsen (zie: 'finetuning' volgende blog).
Methaan is ook een broeikasgas en neemt toe doordat wereldwijd de veestapel groeit. Een
argument voor vegetarisme, verrassend genoeg! N2O is ook een broeikasgas en is
gerelateerd aan de landbouw.
zie ook
http://evolutie.blog.com/2624173/
Pier Vellinga.
De discussie of het klimaat opwarmt, en of menselijke activiteiten daarbij een rol spelen, is een
gepasseerd station .
Het antwoord is: JA! Stond dit in de jaren 90 nog ter discussie, verder onderzoek door
honderden wetenschappelijke onderzoekers over de hele wereld bevestigde dit antwoord.
Nu gaat de discussie over: wat kunnen we doen?
Wat zijn de meest efficiënte en economisch haalbare maatregelen? Als ik met deze kennis terug kijk
naar de kritiek die Al Gore heeft gekregen op zijn film, dan denk ik: ja, die kritiek is belangrijk en moet
beantwoord worden, maar kan dus kennelijk niet de conclusie dàt het klimaat op aarde aan het
opwarmen is en dàt de mens daar een belangrijke rol in speelt omver werpen.
.... Als ik tevens terugkijk naar de blunder die Amnesty maakte (zie blogs 30 jan en 1 feb) door de
Nobelprijs voor Al Gore en het IPCC te veroordelen, dan vond ik verdere steun in de opmerking van
prof Vellinga dat in de komende 10-30 jaar de samenwerking van het Westen met China en India van
cruciaal belang is voor het oplossen van het klimaatprobleem.
Een voorwaarde voor die samenwerking is: VREDE!
Zonder vrede lukt het niet.
Bedenk dat Al Gore en IPCC de Nobelprijs voor de Vrede ontvingen.
Terecht dus.
Volgens Pier Vellinga heeft het Nobelcomité ingezien dat het klimaatprobleem ook een politiek
probleem is.
Zonder de medewerking van China en India zijn al onze Westerse inspanningen voor niets.
Zonder internationale samenwerking lukt het niet.
Amerika is het laatste Westers land dat nu ook mee doet.
Op het nippertje.
Zij het op hun eigen manier
15 oktober 2008 WAGENINGEN We hebben geen honderd, maar nog slechts dertig jaar om te voorkomen dat de temperatuur op
aarde in de komende eeuwen zo'n zes tot tien graden oploopt.
Dat zou een zeespiegelstijging van zes meter of meer (kunnen )veroorzaken. Dat zegt hoogleraar
Klimaatverandering, water en veiligheid Pier Vellinga donderdag in zijn intreerede aan de
Wageningen Universiteit.
Volgens Vellinga is de situatie kritieker dan de meeste mensen denken.
'De wereld komt maar langzaam in actie, een sterke sturing vanuit de overheid is noodzakelijk.
Nederland is toe aan een nieuwe relatie tussen land en water", aldus de hoogleraar, die tevens
voorzitter is van de stichting Natuur en Milieu.
Benadering Vellinga pleit voor een nieuwe benadering van zowel hoogwaterbescherming als
energieopwekking. "Kolen- en kerncentrales staan wind- en zonne-energie in de weg. Alleen
gascentrales maken efficiënte inpassing van zon en wind mogelijk", aldus de hoogleraar.
Vellinga denkt dat het smelten van de ijskappen tot staan gebracht kan worden, als de wereld er in
slaagt in 2050 80 procent minder CO2 uit te stoten.
Dijken
Net als veel anderen vindt Vellinga dat de dijken niet eindeloos verhoogd kunnen worden. Hij ziet
meer heil in hele brede, doorbraakvrije dijken, waar het water bij hoge standen overheen kan
stromen. "Dan hebben bewoners van die gebieden wel tijdelijk wateroverlast, maar dat lijkt niet
op een dijkdoorbraak." Volgens de hoogleraar zijn de brede dijken heel geschikt om op te wonen.
(c) ANP/NU.nl
'Komende jaren brengen nieuwe warmterecords'
28 juli 2009
De wereld staat voor recordbrekende temperaturen door een toename van de zonne-activiteit,
waardoor de planeet nog aanzienlijk sneller zal opwarmen dan wetenschappers eerder voorspelden.
Het warmste jaar tot nog toe was 1998. En alhoewel ook in 2002, 2003, 2005, 2006 en 2007
vergelijkbaar hoge temperaturen werden bereikt, stellen sommige klimaatsceptici dat ‘de wereld de
afgelopen 10 jaar dus afkoelt’.
Nieuw onderzoek van NASA en het onderzoekslaboratorium van de Amerikaanse marine, dat
gepubliceerd wordt in Geophysical Research Letters, laat zien dat drie belangrijke factoren de
komende jaren zullen samenvallen en waarschijnlijk nieuwe temperatuurrecords zullen creëren: El
Niño, een toename van zonne-activiteit en voortzetting van de opwarmende trend door verdere
toename van de broeikasconcentratie.
Uit de analyse blijkt dat de relatieve stabiliteit van de temperaturen de afgelopen 7 jaar voornamelijk
het gevolg is van een afname van de hoeveelheid inkomende zonnestraling tijdens de neerwaartse
fase van de voornaamste cyclus, die ongeveer 11 jaar duurt. Daarnaast zijn er sinds 1998 geen
krachtige El Niños geweest.
De reden dat het toch nog zo warm was, onder andere met smeltrecords voor de Noordpool, is de
verdere toename van broeikasgassen in de atmosfeer.
Terwijl deze trend ook de komende jaren zal doorzetten, zullen ook de beide andere factoren mogelijk
weer gaan bijdragen aan hogere temperaturen. Zo meldden Australische en Amerikaanse
meteorologen eerder deze maand dat zich op dit moment een nieuwe El Niño boven de Grote
Oceaan ontwikkelt.
Daarnaast verwacht NASA dat de zonne-activiteit de komende jaren weer zal toenemen, waardoor
het tempo van de temperatuurstijging zo’n 150 procent hoger komt te liggen dan het IPCC voor deze
jaren heeft voorspeld.
De onderzoekers denken bovendien dat een nieuwe El Niño het oude record zal "verbrijzelen", omdat
de baseline van de gemiddelde temperatuur inmiddels weer aanzienlijk hoger ligt dan in 1998.
http://www.nu.nl/wetenschap/2050168/komende-jaren-brengen-nieuwe-warmterecords.html
NATURE
29 auteurs doen een poging om veilige grenzen vast te stellen voor het systeem aarde. Tenminste
twee Nederlanders: Nobelprijswinnaar Paul Crutzen en Marten Scheffer (auteur: ‘Critical Transitions
in Nature and Society‘; ).
Ze onderscheiden 9 kritische variabelen:
1. climate change
2. rate of biodiversity loss (terrestrial and marine)
3. interference with the nitrogen and phosphorus cycles
4. stratospheric ozone depletion
5. ocean acidification
6. global freshwater use
7. change in land use
8. chemical pollution
9. atmospheric aerosol loading
Ze concluderen dat de eerste 3 variabelen al in de gevarenzone verkeren (drempel; tipping point).
Biodiversiteit: de mens veroorzaakt een factor 100x tot 1000x grotere uitsterving dan de natuurlijke
snelheid waarmee soorten uitsterven (achtergrond). Een redundantie van soortenaantallen is nodig
om natuurlijke ecosystemen het vermogen te geven om te herstellen van verstoringen (veerkracht,
‘resilience’). Ze geven als voorzichtige veilige grens een uitstervingsfactor van 10x de natuurlijke
uitstervingssnelheid.
Niet geheel onverwachts hangen de variabelen samen. Ook niet onverwachts is dit
multidisciplinair en interdisciplinair onderzoek.
http://www.nature.com/climate/2009/0910/current.html
http://www.nature.com/climate/2009/0909/pdf/climate.pdf
October 2009
Content for this issue will be added, weekly, over the next month and can be downloaded in full as a
digital issue at the end of the month.
Thermal threshold Anna Armstrong Published online: 10 September 2009;
doi:10.1038/climate.2009.88 Full Text - Thermal threshold
Bucking the trend Alicia Newton Published online: 10 September 2009;
doi:10.1038/climate.2009.89 Full Text - Bucking the trend
High altitude Olive Heffernan Published online: 17 September 2009;
doi:10.1038/climate.2009.90 Full Text - High altitude
Price of power Anna Barnett Published online: 17 September 2009; doi:10.1038/climate.2009.91
Full Text - Price of power
Planetary boundaries Published online: 23 September 2009; doi:10.1038/climate.2009.92 Full
Text - Planetary boundaries | PDF (219 KB) - Planetary boundaries
Planetary boundaries: Thresholds risk prolonged degradation William H. SchlesingerFor nitrogen
deposition as for other pollution, waiting until we approach the limits of environmental degradation
merely allows us to continue our bad habits until it's too late to change them. Published online: 23
September 2009; doi:10.1038/climate.2009.93 Full Text - Planetary boundaries: Thresholds risk
prolonged degradation | PDF (322 KB) - Planetary boundaries: Thresholds risk prolonged degradation
Planetary boundaries: Keep off the grass Steve Bass Humanity must learn to live within a
stable Holocene environment, but the boundary limit for land use depends on more than the
amount of surface covered. Published online: 23 September 2009; doi:10.1038/climate.2009.94
Full Text - Planetary boundaries: Keep off the grass | PDF (226 KB) - Planetary boundaries:
Keep off the grass
Planetary boundaries: Tangible targets are critical Myles Allen Setting a limit on long-term
atmospheric carbon dioxide concentrations merely distracts from the much more immediate
challenge of limiting warming to 2 °C. Published online: 23 September 2009;
doi:10.1038/climate.2009.95 Full Text - Planetary boundaries: Tangible targets are critical | PDF
(191 KB) - Planetary boundaries: Tangible targets are critical
Planetary boundaries: Identifying abrupt change Mario J. MolinaFive per cent is a reasonable
limit for acceptable ozone depletion, but it doesn't represent a tipping point.Published online:
23 September 2009; doi:10.1038/climate.2009.96 Full Text - Planetary boundaries: Identifying
abrupt change | PDF (236 KB) - Planetary boundaries: Identifying abrupt change
Planetary boundaries: The devil is in the detail
David Molden
A global limit on water consumption is necessary, but the suggested planetary boundary of 4,000
cubic kilometres per year is too generous.
Published online: 23 September 2009; doi:10.1038/climate.2009.97
Full Text - Planetary boundaries: The devil is in the detail | PDF (233 KB) - Planetary boundaries: The
devil is in the detail
Planetary boundaries: Consider all consequences Peter BrewerOcean acidification has
impacts other than simple changes in pH, and these may need boundaries too.Published
online: 23 September 2009; doi:10.1038/climate.2009.98 Full Text - Planetary boundaries:
Consider all consequences | PDF (267 KB) - Planetary boundaries: Consider all consequences
Planetary boundaries: Rethinking biodiversity Cristián Samper A boundary that expresses the
probability of families of species disappearing over time would better reflect our potential
impacts on the future of life on Earth. Published online: 23 September 2009;
doi:10.1038/climate.2009.99 Full Text - Planetary boundaries: Rethinking biodiversity | PDF
(234 KB) - Planetary boundaries: Rethinking biodiversity
Azië kwetsbaarst voor klimaatverandering
22-10-2010 Carlos
In Europa en Amerika kan men zonder veel risico klimaatverandering ontkennen. In Azië of Afrika is
een loopje nemen met wetenschappelijk onderzoek echter al een stuk risicovoller. Je zou maar de
Bengaalse Labohm of de Rwandese Richel zijn: voor je het weet wordt je in je gloedvolle betoog over
waterdamp en zonnevlekken getroffen door een overstroming of voedselrellen? Weg is je
overtuigingskracht!
http://www.maplecroft.com/about/news/ccvi.html
Rank
Country
Rating
1
Bangladesh Extreme
2
India
3
Madagascar Extreme
4
Nepal
5
Mozambique Extreme
Rank
6
Extreme
Extreme
Country
Rating
Philippines
Extrem
e
7
Haiti
Extrem
e
8
Afghanistan
Extrem
e
9
Zimbabwe
Extrem
e
10
Myanmar
Extrem
e
De kaartenmakers van Maplecroft bundelden meer dan 40 studies naar de effecten van
klimaatverandering in komende 30 jaar en kwamen tot de Climate Change Vulnerability Map. In
totaal 42 sociale, economische en ecologische factoren bepalen samen de kwetsbaarheid van een
samenleving voor klimaatverandering.
Tien van de meest kwetsbare 16 landen liggen in Azië. Het kwetsbaarst is Bangladesh (1). Maar ook
de opkomende economieën en belangrijke handelspartners India (2), Filipijnen (6), Vietnam (13),
Thailand (14) en Pakistan (16) bevinden zich in de hoogste risico categorie. De kwetsbaarheid wordt
bepaald door de fysische veranderingen maar uiteraard ook door het vermogen van de samenleving
om zich hier aan aan te passen. De veiligste landen zijn Noorwegen (170), Finland (169), IJsland
(168), Ierland (167), Qatar (163) en Nederland (160). Daar vallen de effecten mee en/of is er
voldoende geld om zich aan te passen.
Klimaatswijziging verandert de wereld ingrijpend
De door de mens veroorzaakte klimaatswijziging verandert de natuur wereldwijd ingrijpend.
Zo is de concentratie aan de broeikasgassen koolstofdioxide (CO2) en methaan nooit zo hoog
geweest in de laatste 800.000 jaar, zo blijkt uit drie studies die in het recentste nummer van het
wetenschappelijke vakblad Nature zijn verschenen.
De opwarming zorgt voor vroeger afsmelten van ijs, warmt waterlopen, zeeën en oceanen op, laat
planten eerder tot bloei komen of verandert het gedrag van dieren.
Deskundigen hadden het al waarschijnlijk geacht dat de door de mens veroorzaakte
klimaatsverandering de oorzaak is van veranderingen in biologische en fysieke systemen. Maar nog
nooit is die band zo omvattend aangetoond als nu, daarmee ook de conclusies bevestigend van het
klimaatpanel van de Verenigde Naties.
95 procent
Een team rondom Cynthia Rosenzweig, van het Goddard Institute for Space Studies van de NASA en
van het Onderzoekscentrum voor Klimaatsystemen van de Columbia-universiteit plus een tiental
andere onderzoeksinstuten ter wereld, werkte bijna 30.000 gegevens uit. Zij dateren van 1970 tot
2004 en slaan bijvoorbeeld op de migratie van sommige diersoorten naar grotere hoogte en/of hogere
breedetegraden in het noordelijk halfrond, het afsmelten van gletsjers, veranderde routes van
trekvogels in Europa, Noord-Amerika en Australië. De vorsers keken dan of al die fenomenen al of
niet te maken hadden met klimaatsverandering.
Het team ontdekte dat 95 procent van de fysieke wijzigingen zich door stijging van de temperaturen
liet verklaren. Voor biologische systemen was er een samenhang in 90 procent van de gevallen.
Natuurlijke klimaatsvariabelen kunnen voor dit alles niet de enige verklaring vormen, zo staat
in Nature te lezen.
CO2 meer dan kwart hoger
Een Europees wetenschapsteam berichtte op grond van werk met een 3.270 meter lange ijsboorkern
op Antarctica dat de huidige concentratie aan CO2 nu meer dan 28 procent hoger ligt dan ooit
tevoren in de laatste 800.000 jaar. Voor methaan is dat 124 procent, aldus de Universiteit van Bern.
Totnogtoe was "slechts" van ongeveer 650.000 jaar sprake. Het team rond Thomas Stocker
bevestigde ook de nauwe samenhang tussen CO2 en temperatuurstijging.
(belga/bf)
(zie ook ) KOOLZUUR <
Nog oudere luchtbellen uit zuidpoolijs Martijn van Calmthout14 mei 2008
Wetenschappers waarschuwen voor 'megadroogte'
De opwarming van het klimaat kan de lange droge periodes in Afrika verergeren en het leven
kosten aan veel mensen. Dat stellen Amerikaanse klimatologen in het wetenschappelijke
tijdschrift Science.
De recentste droogte, die startte rond 1960, kostte aan 100.000 mensen in Afrika het leven. Het
zou slechts een voorproefje zijn van de toekomstige monsterlijke 'megadroogten', aldus de
onderzoekers.
Korte en langere droge perioden, soms wel eeuwenlang, wisselen elkaar stelselmatig af in
westelijk Afrika. De opwarming van de aarde maakt deze droogten echter strenger en
moeilijker te overleven voor de bevolking. (sam)
17/04/09
Droogte in Sahel niet uniek, ramp wel
Oude boom in meer Bosumtwi in Ghana, in 5 meter diep water. (Foto J. Overpeck / Science)
16 april 2009
Catastrofale droogtes zoals die in de Sahel in Afrika in de jaren 1970 en de decennia daarna, zijn
geenszins uniek voor de regio. Dat schrijven Amerikaanse onderzoekers deze week in het tijdschrift
Science.
Zij maakten een analyse van de bodemlaagjes in het Bosumtwi-meer in Ghana, die tot 3000 jaar
geleden teruggaan. Daarin zijn droge periode goed te herkennen, doordat de waterstanden en
watersamenstelling in het meer sterk afhankelijk zijn van regenval in het gebied.
Uit het materiaal blijkt dat droogtes van decennia tot zelfs eeuwen lang geregeld voorkwamen in de
streek. De snel gegroeide bevolking in de Sahel is volgens de onderzoekers volledig
afhankelijk van de moessonregens voor landbouw en energie, en nauwelijks voorbereid op
een eventuele nieuwe droogte.
http://www.volkskrant.nl/wetenschap/article1183498.ece/Droogte_in_Sahel_niet_uniek%2C_ramp_we
l
Graanproductie zuidelijk Afrika dreigt te halveren
16 april 2009
In het zuidelijk deel van Afrika dreigt in deze eeuw als gevolg van klimaatverandering te halveren,
waarschuwt de Zuid-Afrikaanse Raad voor Wetenschappelijk en Industrieel Onderzoek (CSIR).
De regio zal te maken krijgen met een structurele verdroging, gepaard met een toenemende kans op
weersextremen, die juist zullen leiden tot een groter risico op overstromingen.
Netto zal de landbouwproductiviteit afnemen en zullen de voedselprijzen stijgen
Over het geheel genomen zijn de verwachte gevolgen van klimaatverandering in zuidelijk
Afrika negatief”, zegt Constansia Musvoto, een onderzoeker van de Council for Scientific and
Industrial Research.
“Onderzoek laat zien dat bijvoorbeeld de graanproductie rond 2080 zo’n 50 procent lager zal
liggen. Sommige gebieden zullen dan überhaupt niet langer geschikt zijn voor landbouw.”
Economische schade
Naast een groter risico op hongersnoden na misoogsten, zouden de economieën van de grootste
graanverbouwers in de regio, Zuid-Afrika, Zimbabwe en Mozambique, volgens Musvoto belangrijke
schade oplopen.
“Klimaatverandering is erg zorgwekkend omdat landbouw in zuidelijk Afrika een onmisbare
economische sector is; elke afname in de productie zal onherroepelijk grote gevolgen hebben”, zegt
Ishmael Sunga, de directeur van Zuid-Afrika’s Confederation of Agricultural Unions.
Vorig jaar meldde de regering in Pretoria eveneens rekening te houden met een 20 procent afname
van de maïsproductie in de regio, binnen 15 tot 20 jaar.
Constructief
Zuid-Afrika heeft de grootste CO2-uitstoot van het continent, met name vanwege de grote productie
en consumptie van steenkool.
Onder de opkomende economieën geldt het land echter als vooruitstrevend, met een eigen plan voor
de ontwikkeling van de duurzame energie en een constructieve houding richting Kopenhagen en het
nieuwe klimaatverdrag.
Meer natuurgeweld op komst in België
door Lotte Beckers 2009
De klimaatveranderingen voltrekken zich veel sneller dan verwacht, zo waarschuwt het WWF.
"De Noordpool zal dertig jaar vroeger dan voorspeld zijn ijs verliezen", licht Sam Van den plas
toe, klimaatspecialist van het WWF.
Het zomerijs zou volledig kunnen verdwijnen tussen 2013 en 2040, iets wat in meer dan een miljoen
jaar nooit gebeurd is.
"Het zeeniveau zal bovendien tegen het einde van de eeuw meer dan 1,2 meter hoger liggen, of
ruim twee keer meer dan de 0,59 meter die het IPCC als maximumstijging voorspeld had.
Enorme gebieden aan de kust lopen daardoor meer risico's op overstromingen."
Concreet betekent dat onder meer dat het gebied rond de Middellandse Zee meer en meer te
kampen zal hebben met langdurige droogte.
De gletsjers in de Zwitserse Alpen zullen blijven slinken, wat ervoor zal zorgen dat
waterkrachtcentrales minder stroom zullen kunnen opwekken.
"De temperatuurstijgingen hebben er bovendien nu al voor gezorgd dat er minder tarwe-,
maïs- en gerstopbrengst is",
klinkt het nog bij de natuurorganisatie.
In het rapport Climate change: faster, stronger, sooner verzamelde WWF naar eigen zeggen
nieuwe wetenschappelijke gegevens die aantonen dat het klimaat sneller verandert dan wat het
Intergouvernementeel Panel over
Klimaatverandering (IPCC) in zijn recentste rapport voorspelde.
"Het rapport van IPCC werd uitgegeven in oktober 2007, de wetenschappelijke ondersteuning
dateerde van eind 2006. Daarom was een update nodig, en die toonde aan dat de modellen van
het IPCC te optimistisch waren",
zegt Van den plas.
Het IPCC onderschrijft overigens de conclusies van de natuurorganisatie.
Ook in onze contreien zullen de gevolgen al gauw duidelijk voelbaar zijn, waarschuwt het rapport
verder.
"Zo zullen het aantal en de intensiteit van de stormen over de Britse eilanden en de Noordzee
verhogen, wat zal leiden tot hogere windsnelheden en grotere schade in West- en CentraalEuropa",
aldus Van den plas.
Verder zal de concentratie aan ozon, een component van luchtvervuiling, in de zomer vooral in
Belgi챘, Engeland, Duitsland en Frankrijk verhogen.
In het grootste deel van Europa zou het ook meer gaan regenen, waardoor de kans op
overstromingen en schade stijgt.
Ten slotte mogen we meer hittegolven verwachten, vergelijkbaar met die van de zomer van 2003.
Het WWF roept de Europese Unie daarom op om haar uitstoot tegen 2020 met minstens 30 procent
te laten dalen in vergelijking met 1990.
Vandaag komen de Europese milieuministers samen om het beleid tot 2020 uit te werken.
"Europa moet een leidersrol vervullen, zeker met de VN-bijeenkomst in Polen begin
december."
Daar zal werk gemaakt worden van een 'post-Kyoto'-akkoord.
"Belangrijk is overigens dat de reductie ook in Europa wordt geconcretiseerd, en niet enkel
buiten Europa", benadrukt Van den plas, die onder meer doelt op het systeem van de verkoop van
uitstootrechten.
Daarnaast meent het WWF dat de EU substanti챘le steun en financiering moet geven aan de zich
ontwikkelende landen, zodat ook zij de klimaatverandering kunnen aanpakken en zich kunnen
aanpassen aan de
onvermijdelijke gevolgen ervan.
Sam Van den plas (WWF):
Tegen het einde van de eeuw zal het zeepeil 1,2 meter gestegen zijn. Enorme gebieden aan de
kust lopen zo meer risico op overstromingen
Publicatiedatum : 2008-10-20
De Morgen
Dit soort berichten kan je tegenwoordig niet meer geloven...
de ene keer lees je dat uit onderzoek blijkt dat het klimaat niet zo snel veranderd en de andere keer
veranderd het sneller dan gedacht,
en dan weer een andere keer veranderd het minder snel dan gedacht....
Gaat het nou nog weer sneller dan dat we dachten na het bericht van vorige week ( zie hierboven )
dat het sneller gaat dan gedacht?
En was dat toen ook alweer sneller tov de week ervoor?
Vorige week was het nog 6 meter in de komende 30 jaar en nu maar 120 cm tot het einde van de
eeuw.....Valt toch reuze mee!!!!!!
Allerlei verschillende organisatie doen een onderzoek en melden dat het sneller gaat dan dat "we"
dachten...
Of bedoelen ze: sneller dan dat "zij" dachten?
Roepen dat een onderzoek onzin is zonder de details van het onderzoek te kennen, zoals de
onderzoeksmethodiek, aannames en gebruikte cijfers
is net zo onzinnig als een onderzoek klakkeloos aannemen. (= absoluut zeker )
Een fatsoenlijk wetenschappelijk onderzoeksrapport geeft dan ook aan dat (na allerlei zeer strenge
wiskundige toetsen)
er een 90 - 95 % WAARSCHIJNLIJKHEID is dat iets ook echt zo is
200% procent zekerheid is van " gelovigen "
Maar geloven dat het onzin is, is voor veel mensen natuurlijk wel veel voordeliger.
Dit zijn mensen die bang zijn speeltjes te moeten missen, omdat zij een bijdrage moeten leveren aan
voorzieningen die in de toekomst een hoop ellende kunnen besparen
of
De mens is niet schuldig aan dit klimatologisch fenomeen, dus hoeven we er ook niets aan te doen?
(Wel erge simpele gedachte niet?)
Een algemene opvatting is ook , dat alles wat met acties en studies rond klimaatverandering
van doen heeft , een complot zou zijn.
"complot denken " is trouwens een geliefkoosde taktiek van allerlei ontkenners
( wat niet wil zeggen dat er geen complotten kunnen bestaan /alleen worden er erg onrealistiche
ingewikkelde complotten vooropgesteld die bijna niemand kan uitgevoerd krijgen )
De zeeen aan de noordpool zijn alleen maar ijs!
Als dat zeeijs smelt, veranderdt het volume niet erg veel .
( wat wel veranderd is het albedo van de aarde : er wordt dus minder zonlicht teruggekaatst .....
Het oppervlakte op aarde bedekt met ijs en sneeuw vermindert en de bewolking neemt OOK toe met
hogere temperaturen (terugkoppeling heet zo iets )
4/5 van het noordpool zeeijs bevindt zich onder water. Dus dat peil hebben we al.
Bij de zuidpool is het een ander verhaal. Dit ijs valt vanaf het land( continent ) in het water....
Ehhh, Groenland ( het grootste eiland ter wereld en eigenlijkeen sub-continent ) ook, geloof ik.
Het probleem is alleen dat veel ijs zich niet 챠n het water bevindt, maar boven de waterspiegel/op
land.
Als ik 10 ijsblokjes die naast een glas liggen laat smelten en het smeltwater in het glas laat stromen,
stijgt het waterniveau in dat glas wel degelijk.
De zeespiegel gaat dalen dalen wanneer het ijs op Antarctica aangroeit ?
Smeltend of aangroeiend zeeijs op de noordpool heeft bijna geen effect op de zeespiegel., de ijskap
van groenland heeft echter wel invloed ...
De klimaatveranderingen laten volgens een bepaald model een desastreuse opwarming van de aarde
zien,
maar ook dit ene model bestaat slechts in de virtuele werkelijkheid van de modellen.
Klimaatverandering gebeurt, en tegenwoordig (was een paar jaar geleden anders) is er bijna geen
'skepticus' meer die dat ontkent.
Zoek zelf eens de gegevens uit van de afgelopen 150 jaar maak eens wat grafiekjes.
En die wereldwijde opwarming doet de zeespiegel stijgen, niet door afsmelt van drijfijs (hoe komen
jullie er bij, dat dat de hypothese zou zijn?),
maar door afsmelt van landijs (Groenland, Antarctica), en voor het grootste deel gewoon door de
uitzetting van het opwarmende water.
Niemand heeft overigens gezegd dat de zeespiegel de komende 30 jaar 6 meter zou stijgen, wel
kwam vorige week een schatting naar buiten van 6 meter in de komende eeuwen,
찼ls we de komende 30 jaar niet minder CO2 gaan uitstoten.
Dat is toen (uiteraard) verkeerd overgenomen door de pers.
En ja, er is consensus onder wetenschappers.
Wanneer je gewoon de warmte-absorptie-eigenschappen van CO2 meet, en kijkt hoe die veranderen
bij de huidige verhoogde CO2-concentratie (en die is er, dat ontkent niemand meer),
dan kun je uitrekenen dat dat de wereldtemperatuur daardoor graden opwarmt.
Dat is vrij eenvoudige fysica/atmosferische energiebalans, en daar is geen klimaatmodel voor nodig.
Tel daarbij op dat de wereld echt onmiskenbaar opwarmt op dit moment, en het is simpel om te
bedenken waar dat door komt. (kom niet met dat 'na 1998 koelen we af'-argument, dat is onzin, 1998
was alleen een extreem warm jaar, dat de afgelopen jaren steeds n챕t niet opnieuw is ge챘venaard,
opwarming betekent niet dat het 챕lk jaar warmer dan het voorgaande jaar moet zijn)
Er bestaat ook simpelweg geen enkele andere verklaring voor de huidige opwarming, CO2 is gewoon
de meest logische kandidaat.
Het enige waar nog geen consensus over bestaat, is de sterkte van de opwarming (ook omdat
onbekend is hoe veel CO2 we nog zullen gaan uitstoten), de verdeling van de opwarming over de
aarde,
en terugkoppelingen als extra opwarming door CH4 uit ontdooiend permafrost, veranderende
zeestromen en andere details.
Daar zijn klimaatmodellen voor, en die spreken elkaar inderdaad nog vaak tegen.
Er zijn dus allerlei uitkomsten mogelijk, maar dat het warmer wordt, dat is echt wel duidelijk .
Het verhogen van de concentratie CO2 in de lucht heeft als neveneffect dat planten harder groeien en
er dus meer zwarte grond bedekt wordt wat op zich weer minder warmteabsorbtie door de aarde
teweeg brengt.
Elk jaar stoten natuur (decompositie, bosbranden etc) enorm veel CO2 uit.
En in de normale situatie wordt elk jaar weer gemiddeld precies zo veel CO2 opgenomen door
planten groei en vastlegging op andere plekken.
Dat is dus precies in evenwicht, waardoor het CO2-niveau in de lucht constant blijft.
Ga je nu dat evenwicht verstoren, dan is daar maar (relatief) weinig voor nodig. 4% per jaar is in zo'n
evenwicht echt enorm veel.
En dat uit zich in een stijging van de CO2-concentratie, en die wordt dan ook gemeten: we zijn in de
afgelopen 100 jaar van zo'n 280ppm naar momenteel tegen de 400ppm CO2 gegaan.
Volgens mij is door middel van isotopen ook aangetoond dat precies dat gedeelte dat je zou
verwachten, van menselijke herkomst is.
Wereldwijd wordt door de mens 9000 miljard ton CO2 uitgestoten per jaar. Dat is ongeveer 300.000
ton per seconde.
Dat van die 4% is echt het grootste kulargument dat er is.
Wat is dan wel genoeg, als 4% niet genoeg is?
25%? 50%?
In dat geval zou de aarde pas echt binnen de kortste keren onleefbaar zijn.
Verder, tja, dat er (nog)maar heel weinig CO2 in de lucht zit, dat weten we allemaal, ook
wetenschappers weten dat.
En dat staat heel leuk in een documentaire op tv, dat het zo weinig maar is en 'bijna niks dus
eigenlijk', en dat geeft een fijn gevoel, maar dat verandert niets aan het effect dat het heeft op het
klimaat, als je dat uitrekent.
Daarvoor moet je je dan maar verdiepen in welke concentraties CO2 voor hoe veel absorptie zorgen,
als je kunt bewijzen dat CO2 in onze atmosfeer eigenlijk maar voor amper absorptie zorgt, dan win je
de Nobelprijs.
In dat geval was onze aarde trouwens ijs- en ijskoud .
CO2 is niet het enige broeikasgas en zeker niet die met het sterkste broeikaseffect.
Er zijn nog andere gassen. CH4 schijnt het belangrijkst te zijn, wellicht kunnen we daar nog iets van
verwachten als de enorme oppervlakken permafrost op aarde nog wat verder afsmelten en CH4 gaan
uitstoten...
Broeikasgassen zijn tevens niet de enige faktoren die van invloed zijn op de warmte van de
aarde.
Wolken, (= waterdampis ook een broeikasgas) beplanting en de hoeveelheid warmte die de zon
afgeeft zijn ook belangrijke invloeden.
Zo zijn er nog vele andere faktoren van invloed.
Helaas zijn er veel wetenschappers die aan de hand van rekenmodellen die slechts 5% van alle
factoren meenemen denken te kunnen voorspellen hoe het klimaat zich over de jaren heen gaat
ontwikkelen
Onze kennis van het broeikaseffect is zo enorm beperkt datr we niet eens weten welke plaatselijke
toestanden allemaal positief of negatief kunnen bijdragen aan de opwarming. Maar we pretenderen
wel het voor de gehele aardbol te weten.
Juli 2010
Het warmste jaar tot nog toe was 1998. En alhoewel ook in 2002, 2003, 2005, 2006 en 2007
vergelijkbaar hoge temperaturen werden bereikt, stellen sommige klimaatsceptici dat ‘de wereld de
afgelopen 10 jaar dus afkoelt’.
Nieuw onderzoek van NASA en het onderzoekslaboratorium van de Amerikaanse marine, dat
gepubliceerd wordt in Geophysical Research Letters, laat zien dat drie belangrijke factoren de
komende jaren zullen samenvallen en waarschijnlijk nieuwe temperatuurrecords zullen creëren: El
Niño, een toename van zonne-activiteit en voortzetting van de opwarmende trend door verdere
toename van de broeikasconcentratie.
Minder zonkracht
Uit de analyse blijkt dat de relatieve stabiliteit van de temperaturen de afgelopen 7 jaar voornamelijk
het gevolg is van een afname van de hoeveelheid inkomende zonnestraling tijdens de neerwaartse
fase van de voornaamste cyclus, die ongeveer 11 jaar duurt. Daarnaast zijn er sinds 1998 geen
krachtige El Niños geweest.
De reden dat het toch nog zo warm was, onder andere met smeltrecords voor de Noordpool, is de
verdere toename van broeikasgassen in de atmosfeer.
Nieuwe El Niño
Terwijl deze trend ook de komende jaren zal doorzetten, zullen ook de beide andere factoren mogelijk
weer gaan bijdragen aan hogere temperaturen. Zo meldden Australische en Amerikaanse
meteorologen eerder deze maand dat zich op dit moment een nieuwe El Niño boven de Grote
Oceaan ontwikkelt.
Toename zon
Daarnaast verwacht NASA dat de zonne-activiteit de komende jaren weer zal toenemen, waardoor
het tempo van de temperatuurstijging zo’n 150 procent hoger komt te liggen dan het IPCC voor deze
jaren heeft voorspeld.
De onderzoekers denken bovendien dat een nieuwe El Niño het oude record zal "verbrijzelen", omdat
de baseline van de gemiddelde temperatuur inmiddels weer aanzienlijk hoger ligt dan in 1998.
Kopenhagen
Een extra warme herfst en winter in dit jaar kan de druk op onderhandelaars tijdens de klimaattop in
Kopenhagen opvoeren, om met een gezamenlijk antwoord op de klimaatverandering te komen.
Hoe rekbaar is onze planeet? / 2011
http://korthof.blogspot.com/2011/07/hoe-rekbaar-is-onze-planeet-2.html
Overbevolking
De wereldbevolking groeit exponentieel: in minder dan 6 generaties is de wereld bevolking 7 maal zo
groot geworden: van 1 miljard in 1800 naar 7 miljard in 2000. Tijd om eens na te denken over de
vraag: hoe rekbaar is onze planeet? Kan de planeet 7 miljard, 8 miljard, 9 miljard mensen voeden?
Voedsel, landbouw en populatiedynamica vallen onder de biologie, dus een bioloog kan daar iets over
zeggen ...
Veranderingen :
Iedere generatie doet iets met de aarde en geeft de aarde door aan de volgende generatie (in iets
gewijzigde vorm: iets minder vis in de zee; iets minder bos, iets minder fossiele brandstofen, iets meer
mensen en iets warmer).
Lessen uit de Geschiedenis : …klimaatverandering heeft een hele Indusbeschaving de das om
heeft gedaan?
Voedsdelpyramides en energie
Ik haal er één plaatje bij ( in verband met de efficiëntie van de fotosynthese:)
http://4.bp.blogspot.com/-w5-JiqmwjLw/ThwC1CnCGRI/AAAAAAAAAJA/i7BjJ2_3So/s1600/voedselpyramide.jpg
Ieder blok is kleiner dan het onderliggende blok.
Noodzakelijkerwijs. Ieder blok is ongeveer 10% van het onderliggende blok (een vuistregel).
De figuur is dus niet op schaal getekend.
De Planteneters zouden immers maar 10% mogen zijn, en de Predatoren maar 1% en de
Toppredatoren maar 0,1% en de Top-Top-Predatoren maar 0,01% van het onderste blok Planten.
En: de eigenlijke onderste laag die niet in de figuur staat is: ... de zonne-energie! (nou ja, het zonnetje
staat ingetekend, maar staat bovenaan...). Hoe groot die onderste zonne laag is, hangt van een
aantal definities af.
Stelt U zich zelf de aangepaste figuur voor.
energieverlies
De efficiëntie van energieomzettingen: de hele voedselpyramide is gebaseerd op fotosynthese.
Die legt een bepaalde hoeveelheid energie vast. Die energie kan benut worden door de volgende
laag.
Maar nooit 100%.
Er gaat altijd energie verloren.
Ik vermoed dat dit uiteindelijk te maken heeft met de wetten van de thermodynamica. Bij
energieomzettingen komt er bijvoorbeeld warmte vrij die niet meer is terug te winnen, en irreversibel
verloren gaat.
Het heelal in. Wat ook de efficiëntie van de fotosynthese is bij het vastleggen van zonne-energie, er
gaat energie verloren omdat planten zelf een metabolisme hebben (chemische omzettingen).
Hetzelfde geldt des te meer voor grazers en predatoren (warmte productie).
De voedselpyramide lekt energie. Dus: is inefficiënt. Een deel van die inefficiëntie ligt in de fysica en
is niet biologisch van aard.
Een ecoloog kan waarnemingen in de natuur doen naar de lagen van de voedselpyramide. Maar we
hebben een fysicus nodig om te berekenen wat de theoretisch maximale efficiëntie is waarmee
energie van laag tot laag doorgegeven kan worden.
En dat heeft natuurlijke giga consequenties voor alles en iedereen...
ER is ook nog een wisselwerking tussen klimaat en ecosystemen. En daar is ondertussen al heel wat
literatuur over verschenen, we beginnen dat bovendien veelbeter te begijpen dan vroeger het geval
was
Klimaat is een zeer belangrijk onderdeel van een leefbare en rekbare planeet aarde ....!
Klimaatopwarming kan de leefbaarheid van de aarde negatief beïnvloeden, en toekomstige
generaties worden daar mee opgezadeld. .
KLimaatsceptici ?
Het grootste probleem(volgens sommigen ) is dat de aardse ecosystemen domweg niet in staat
zijn om te voorzien in verdere groei van onze behoeftes aan grondstoffen en voedsel, en dat
klimaat een secundair probleem is, een symptoom, niet de kern ....
"planten zijn eigenlijk heel infficiënte dingen"!
citeren of leggen veel klimaatsceptici uit ; maar ze zeggen niet wat de maatstaf is! Het blijkt dat onder
hen enkelen vooral bedoelen ... planten als producent van biobrandstof!
Waarbij
"1% van het zonlicht kunnen zij in energie omzetten, zet daar een zonnecollector naast".
Dus hij maken ze kromme vergelijkingen ! De adequate maatstaf is namelijk evolutionair af te meten .
Broeikas
Dat de verhoging van het CO2 gehalte van de atmosfeer onverwachtse effecten op de biosfeer heeft,
blijkt uit een publicatie in Nature waarin geconcludeerd wordt:
"that elevated CO2 stimulated N2O emissions by 18.8%, and that CH4 emissions from
wetlands increased by 13.2% and from rice paddies by as much as 43.4%."
http://3.bp.blogspot.com/-ZixG4Sk468/Th7miKb_jWI/AAAAAAAAAJE/iJrxdqGlzf8/s400/NO2_and_CH4_emissions.jpg
Het blijkt dat verhoging van CO2 gehalte van de atmosfeer leidt tot een verhoogde CO2 opname
door planten, met als gevolg verhoogd bodemactiviteit, met als gevolg een hogere methaan CH4 en
stikstofoxide N2O (lachgas) uitstoot uit de bodem.
Methaan en stikstofoxide zijn pas echte broeikasgassen: /methaan heeft een 25x zo sterk effect
en stikstofoxide is zelfs 300x zo sterk als CO2.
Dit zijn zijn effecten die je niet mag verwaarlozen. Het is positieve feedback in het klimaatsysteeem.
Het klimaatprobleem kun je en mag je wetenschappelijk en ecologisch gezien niet verwaarlozen. En
het klimaatprobleem heeft weer effect op het wereldvoedselprobleem. etc.
Klimaatopwarming is en blijft een reëel probleem dat verweven is met alle ander problemen
(wereldbevolking, economie, voedsel, ecosystemen).
Alexander Knohl & Edzo Veldkamp: Global change: Indirect feedbacks to rising CO2, Nature
News and Views 14 Jul 2011.
Verdwenen warmte gevonden
Deel van warmtestraling teruggekaatst; deel in diepe oceaanlaag
Dit is een persbericht van het KNMI.
Zoom
© KNMI
Gemiddelde temperatuurafwijking van de oceaan 3 maanden na een El Niño periode van 1
ºC. De oceaan koelt weer af door uitstraling en verliest zo warmte.
De bovenlaag van de oceaan is sinds 2003 niet meer warmer geworden ondanks de toename van
broeikasgassen in de lucht. Een KNMI-studie toont aan dat een deel van de warmtestraling
teruggekaatst is en een deel is opgeslagen in de diepere lagen van de oceaan.
De oceaantemperatuur is 0,02 graden Celsius minder gestegen dan verwacht. Een fractie van een
graad maar omgerekend is dit een grote hoeveelheid warmte. Als hiermee de lucht zou zijn
opgewarmd, dan zou het de afgelopen acht jaar 5 graden warmer zijn geworden. Dat is niet gebeurd.
Ook een warmere bodem of meer afsmelten van land- en zeeijs dan verwacht, is uitgebleven. Hoe
komt het dat de bovenlaag van de oceaan acht jaar lang niet warmer is geworden, ondanks de
toename van broeikasgassen? En waar is deze energie gebleven?
Extra uitstraling naar de ruimte en een toename van de warmteopslag in de diepere lagen van de
oceaan blijken allebei een rol te spelen. Het warmteverlies naar de ruimte gebeurt voornamelijk boven
de Stille Oceaan waar de onregelmatige afwisseling van El Niño en La Niña invloed hebben. Tijdens
en kort na El Niño zorgt het warmere oceaanwater voor extra warmte-uitstraling naar de ruimte.
Daarnaast komt uit het KNMI-onderzoek naar voren dat de temperatuur dieper in de oceaan – tussen
1 en 2 kilometer diepte - toeneemt, vooral in de Noord-Atlantische Oceaan ten zuiden van Groenland.
Als deze onder- en bovenlaag van de oceaan weinig gemengd worden, warmt de diepe oceaan op
terwijl het oceaanwater daarboven juist afkoelt.
Voor hun onderzoek ‘Op zoek naar de ‘verdwenen warmte’ in de bovenlaag van de oceaan’ hebben
KNMI-klimaatwetenschappers Caroline Katsman en Geert Jan van Oldenborgh gebruik gemaakt van
berekeningen met een state-of-the-art klimaatmodel in het ESSENCE-project. De beschikbare
tijdreeksen van de temperatuurmetingen van de oceanen zijn namelijk te kort en de gegevens te
onzeker.
De modelresultaten komen overigens goed overeen met de waarnemingen van de afgelopen 10 jaar;
zowel de invloed van El Niño als gebrek aan menging van het oceaanwater zijn aangetoond. De
berekeningen laten zien dat de hoeveelheid warmte die is opgeslagen in de bovenlaag van de oceaan
de afgelopen decennia gemiddeld is toegenomen, maar dat het tempo waarin sterk varieert. Het
uitblijven van deze warmteopname over een periode van acht jaar is niet ongebruikelijk.
Global warming van Egypte tot Zuid-Afrika: hele continent verandert door opwarming
Het Afrikaanse continent strekt zich van noord tot zuid uit over een enorme afstand. Geen
betere plaats dus om de impact van de klimaatverandering te bekijken. Zeker nu in het ZuidAfrikaanse Durban de klimaatconferentie van de Verenigde Naties bezig is. Een journalist van
The Guardian trok doorheen Afrika op weg naar Durban en stelde vast dat verschillende
gebieden al fel te lijden hebben. De Afrikaanse bevolking weet vaak niet wat global warming
betekent, maar ze merken wel dat er iets aan de hand is.
© reuters
Ga naar om het even welke boerderij, praat met om het even welke visser, en je zal merken dat de
klimaatverandering overeenkomt met wat ze ervaren Guy Jobbins (Egypte)
© afp
© getty
In de jaren 70 begonnen de droogtes om de zeven jaar terug te keren, in de jaren 80 om de vijf jaar
en in de jaren 90 was er om de twee tot drie jaar wel een droogte. Sinds 2000 hebben we al drie
extreem droge periodes gekend en ze zijn tegenwoordig over het hele land een jaarlijks fenomeen
geworden Leina Mpoke (Ethiopië)
© afp
© afp
We hadden veel koeien, maar ze worden sneller ziek. Ik kon vroeger urenlang op het veld werken,
maar nu nog amper een paar uurtjes
Simatoi Tirike (Masaï)
© afp
© afp
Er zijn geen signalen die ons waarschuwen of er regen komt of niet. We dromen alleen van regen
Iphaishe Masvingise (Zimbabwe)
© afp
© reuters
Er is heel snel iets aan het veranderen en dat staat buiten onze historische evolutie. Dit is de evolutie
die een sloophamer bovenhaalt
Guy Midgley (Zuid-Afrika)
© afp
1. De Nijl-delta (Egypte)
Ongeveer 40 procent van de Egyptische bevolking woont in de Nijl-delta. In de komende eeuw wordt
echter verwacht dat het zeeniveau met een meter zal stijgen. De bewoners merken momenteel al dat
er iets gaande is, zegt Guy Jobbins, een waterexpert in Caïro.
"Ga naar om het even welke boerderij, praat met om het even welke visser, en je zal merken dat de
klimaatverandering overeenkomt met wat ze ervaren. De voorbije jaren hebben we
recordtemperaturen gezien. We weten natuurlijk niet zeker of dat door de klimaatverandering komt,
maar we stellen wel vast dat de zomers steeds heter worden."
"We zien gewassen sterven, we hebben temperaturen van 63 graden Celsius gemeten en in de winter
is het zelden koud genoeg om olijven te telen. Het enige voordeel is dat groenten vroeger groeien,
maar daar profiteren de boeren nauwelijks van."
"We weten dat ook het zeeniveau aan het stijgen is, al gebeurt dat langzaam. Maar we ondervinden
wel al de gevolgen door intensere stormen. De temperatuur kan ook enorme sprongen maken. Soms
zijn de nachten ondraaglijk heet om dan plots ijskoud te worden." Maar het grootste probleem is het
grondwater dat door het stijgende zeeniveau zouter wordt. "Het tast honderden vierkante kilometers
aan, soms tot 10 kilometer ver het land in. De klimaatverandering is een enorm probleem voor
ontwikkelingslanden omdat mensen er minder bestand zijn tegen schokken", besluit Jobbins.
2. Khartoem (Soedan)
Duizend kilometer ten zuiden van Egypte ligt Khartoem. Sumaya Zakieldeen is een onderzoekster
aan de universiteit van de stad. Ze stelt vast dat het harde klimaat van Soedan de komende jaren
alleen maar extremer zal worden. Ze verzamelde gegevens die teruggaan tot 1940 en ontdekte dat
droogte en extreme overstromingen steeds vaker voorkomen. Het wordt ook warmer tijdens de winter
en de regenval is onregelmatiger.
3. Ethiopië en Somalië
De volgende tussenstop ligt ten oosten van Soedan. In Somalië en delen van Ethiopië en Kenia
hebben ze momenteel te maken met de ergste droogte in 60 jaar. Nu zijn droogtes daar wel normaal,
maar deze keer is het toch anders. "In het verleden hadden we een cyclus die tien jaar duurde en
altijd resulteerde in een grote droogte", zegt Leina Mpoke, een dierenarts die aan de grens tussen
Kenia en Ethiopië woont.
"In de jaren 70 begonnen de droogtes om de zeven jaar terug te keren, in de jaren 80 om de vijf jaar
en in de jaren 90 was er om de twee tot drie jaar wel een droogte. Sinds 2000 hebben we al drie
extreem droge periodes gekend en ze zijn tegenwoordig over het hele land een jaarlijks fenomeen
geworden."
"Hittegolven komen vaker voor, het water verdampt sneller en de bronnen drogen op. Een steeds
groter gebied wordt door droogte getroffen en als er dan overstromingen zijn, zijn ze heel ernstig. Het
is niet toevallig dat de meest getroffen gebieden ook de armste zijn. De crisis is evenzeer veroorzaakt
door de mensen en het beleid als door het weer. Maar één ding is duidelijk: als er niets gebeurd, zal
de klimaatverandering de situatie doen verslechteren."
4. Kenia en Tanzania
Iets meer naar het zuiden wonen de Masaï, een volk dat nooit voedsel produceerde. Tegenwoordig
zijn ze verplicht om vee te houden en doelbewust bonen, groenten en fruit te telen. "Het water
verdampt sneller en het gras droogt heel snel uit. In maart heeft het geregend, maar heel weinig. Dus
probeer ik nu zelf aan landbouw te doen. We hebben ons leven aangepast, maar het gaat niet echt
beter", getuigt Simatoi Tirike.
Het grootste deel van zijn 1.300 leden tellende gemeenschap heeft nog maar een paar koeien over.
"Het wordt heter nu. We hadden veel koeien, maar ze worden sneller ziek. Ik kon vroeger urenlang op
het veld werken, maar nu nog amper een paar uurtjes."
Een woordvoerder van het Keniaanse ministerie van Milieu bevestigt dat de klimaatverandering het
land ernstig bedreigt. "De minimumtemperatuur is met 0,7 tot 2 graden gestegen en de
maximumtemperatuur ligt 0.2 tot 1.2 graden hoger. Er is over het algemeen minder regen, maar de
neerslag wordt ook intenser. Daardoor krijgen we regelmatig met zware overstromingen te maken."
"We hebben massa's dode dieren, hongersnood en steeds meer vluchtelingen uit Somalië. Er treden
gewapende conflicten over water op. We moeten ons nu aanpassen. Als de wereld de uitstoot nu niet
aanpakt, zal onze toekomst er niet goed uitzien."
5. Rwenzori (Oeganda)
In het Oegandese Rwenzori, op de evenaar, zullen koffieboeren dit jaar slechts 5.000 tot 6.000 ton
bonen verbouwen. Tien jaar geleden waren ze nog goed voor 15.000 ton koffiebonen. Ze hebben een
specifieke temperatuur nodig en die is de voorbije jaren drastisch gestegen."Ik kan niet meer
hetzelfde produceren als vroeger. De temperatuur stijgt constant", legt Fidel Nzeomasi uit.
Dit jaar is er veel regen gevallen, maar dat is ongewoon. Voor Kenia is het wisselende patroon
dramatisch, aangezien water voor 75 procent van de elektriciteit in het land zorgt. "Een droge periode
kan in Rwanda, Kenia, Oeganda en Tanzania een stroompanne veroorzaken", meldt Oxfam.
6. Zimbabwe
Nog meer naar het zuiden, in Zimbabwe, wordt al rekening gehouden met de klimaatverandering.
"Ons land was ooit vruchtbaar en we hadden een goede oogst, maar toen veranderde het klimaat. Er
zijn geen signalen die ons waarschuwen of er regen komt of niet. We dromen alleen van regen", zegt
Iphaishe Masvingise. "Er zijn zoveel droogtes dat we niet genoeg kunnen telen om een heel jaar rond
te komen."
7. Durban (Zuid-Afrika)
We eindigen in Zuid-Afrika. Het land stoot jaarlijks vier keer meer uit dan om het even welk ander
Afrikaans land en de uitstoot is zelfs groter dan die van Frankrijk en Groot-Brittannië. Maar de meeste
energie wordt gebruikt voor industrie die bedoeld is als export. Meer dan 2,5 miljoen gezinnen
beschikken nog niet over elektriciteit. In 70 procent van de huishoudens wordt hout gebruikt als
brandstof.
Aangezien ook Zuid-Afrika z'n uitstoot zal moeten verlagen, zal het monopolie van de koolindustrie
doorbroken moeten worden. In het westen zijn er plannen om met windenergie te beginnen. Ze hopen
dat ook de gemeenschap hier de vruchten van zal kunnen plukken. De investeerders zouden alvast in
de rij staan voor zo'n projecten.
De Zuid-Afrikaanse regering voorspelt dat de komende 50 jaar de verspreiding van malaria zal
verdubbelen en regenval met 10 procent zal afnemen. Tegen 2050 zullen 50 tot 100 miljoen meer
mensen in de zuidelijke Afrikaanse landen te weinig water hebben. Ook het ecosysteem op het
continent is in gevaar.
"De klimaatverandering kan een dramatisch verlies voor Afrika betekenen", zegt Guy Midgley, hoofd
van het Zuid-Afrikaanse instituut voor nationale biodiversiteit. "Er zitten grote leemten in onze kennis,
maar we weten wel zeker dat er miljoenen mensenlevens op het spel staan. Er is heel snel iets aan
het veranderen en dat staat buiten onze historische evolutie. Dit is de evolutie die een sloophamer
bovenhaalt." Een boodschap die kan tellen voor de onderhandelaars in Durban. (gb)
Wie meer wil lezen over de klimaatverandering in Afrika kan de reeks van The Guardian hierover
raadplegen.
© ap
02/12/11
Welke landen hebben meest last van klimaatverandering?
Meteorologen van de Verenigde Naties zien in de jongste data alarmerende bewijzen voor een
snelle opwarming van de aarde.
Pakistan is het land dat het meest onder de klimaatverandering lijdt.
Aan een duidelijke opwarming van de planeet bestaat er volgens de VN-organisatie voor
Meteorologie (WMO) geen twijfel.
Het voorbije decennium was het warmste van de afgelopen 160 jaar, verklaarde de WMO op de
klimaattop in het Zuid-Afrikaanse Durban.
© reuters
© afp
© afp
© epa
© getty
© getty
© epa
© ap
Pakistan, Guatemala en Colombia hebben volgens een onderzoek van de organisatie Germanwatch
in 2010 het meest geleden onder de gevolgen van de klimaatverandering. De Chinezen benadrukten
dat ze zich zeker niet de ergste klimaatzondaar van de wereld voelen.
2011 zal volgens de WMO slechts als het tiende warmste jaar in de moderne klimaatgeschiedenis
ingaan. De wetenschappers wijzen er op dat 2011 wel het warmste jaar was met het zogenaamde La
Niña-effect, dat steeds een relatief koelende werking heeft. De 13 warmste jaren sinds het begin van
de moderne klimaatregistratie in 1850 vielen volgens de organisatie allemaal de voorbije 15 jaar.
Poolijs
De omvang van het poolijs in 2011 was de op een na kleinste in de jongere geschiedenis. Qua
volume heeft het ijs in elk geval een minimumrecord bereikt. Wetenschappelijk beschouwd bestaat er
geen twijfel over dat de Aarde door mensen veroorzaakte ontwikkelingen opwarmt, beklemtoonde
WMO-secretaris-generaal Michel Jarraud. "De concentraties aan broeikasgassen in de atmosfeer
hebben nieuwe plafondwaarden bereikt".
Pakistan, Guatemala, Colombia en Rusland werden in 2010 het ergst getroffen door de gevolgen van
de klimaatverandering, aldus Germanwatch. Hun klimaatrisico-index baseert zich vooral op data van
herverzekeraar Munich Re en slaat onder andere op het aantal doden per 100.000 inwoners en de
economische schade.
Rusland
De hittegolf in Rusland in 2010, waarbij 55.000 mensen stierven, was volgens een onderzoek van het
Potsdam-Instituut voor Klimatologische Wetenschappen met een waarschijnlijkheid van 80 procent
een gevolg van de opwarming van de aarde.
China wil niet aan schandpaal
China, wereldwijd de grootste uitstoter van kooldioxide, ligt door overstromingen en andere extreme
weergebeurtenissen op de negende plaats. De Chinezen verzetten zich in Durban echter om aan de
klimaatpolitieke schandpaal genageld te worden. Het is ongepast om China als grootste producent
van CO2-emissies te beschuldigen, zei de vice-voorzitter van de Chinese delegatie, Su Wei, in een
interview van het Chinees informatiecentrum. Als het bijvoorbeeld om de hoeveelheid emissie per kop
gaat, is China lang niet de "wereldkampioen" van de CO2-emissie. China moet zijn economie
ontwikkelen om de armoede te bestrijden en de levensstandaard van de bevolking te verbeteren.
710.000 doden
Door overstromingen werden vooral Pakistan, Colombia en het woestijnachtig sultanaat Oman (6e
plaats) getroffen. In Pakistan moesten 84 van de 121 districten strijd leveren tegen overtollig water,
meer dan 1.700 mensen kwamen om. Guatemala en Honduras (5e plaats) bezetten door orkanen
veroorzaakte schade de voorste rangen.
In totaal stierven volgens het rapport de afgelopen 20 jaar meer dan 710.000 mensen aan de
rechtstreekse gevolgen van 14.000 extreme weersomstandigheden. De duurindex (1991 tot 2010)
van de meest getroffen landen wordt nog steeds aangevoerd door Bangladesh, gevolgd door
Myanmar en Honduras. Op deze lijst staat slechts één industrieland onder de eerste twintig. En dat is
Rusland op de 18e plaats door de hittegolf van 2010.
De 18e klimaattop van de Verenigde Naties vindt komend jaar tussen 26 november en 7 december in
Qatar plaats. (belga/gb)
29/11/11
Amerikanen ontkennen de klimaatverandering nog steeds Appelbloesems, wespen en paasbloemen:
natuur van slag door abnormaal warme herfst Afrikaanse vrouwen lijden als eerste honger in ander
klimaat
volledig dossier: Durban 2011
Het recept voor een ramp
Wat de wetenschap zegt over het klimaatakkoord van Durban
Door: Elmar Veerman Aarde & Klimaat
De klimaattop in Durban is afgesloten zonder harde afspraken voor de komende tien jaar. Daarmee
hebben de regeringen van de wereld hun handtekening gezet onder het recept voor een wereldramp.
Het akkoord langs de wetenschappelijke meetlat.
Ze zijn vastbesloten de opwarming van de aarde te beperken tot maximaal twee graden, of zelfs
anderhalve graad. Dat hebben de wereldleiders twee jaar geleden in Kopenhagen plechtig
afgesproken, vorig jaar in Cancún bevestigd en ook dit weekeinde in Durban weer op schrift gesteld.
Tegelijkertijd erkennen ze 'met grote bezorgdheid' dat er een aanzienlijk verschil zit tussen de
toezeggingen die er liggen en wat er nodig is, nu de aarde al bijna een graad is opgewarmd.
Veel diplomaten zijn desondanks tevreden over het akkoord. Feitelijk is de uitkomst van de langdurige
onderhandelingen dat tot 2020 vrijwel alle landen onbeperkt doorgaan met het uitstoten van
broeikasgassen. China, de Verenigde Staten, India, Canada en Japan hebben zich bijvoorbeeld
nergens toe verplicht en zullen naar alle waarschijnlijkheid niet minder, maar juist meer broeikasgas
gaan produceren. Alleen de EU, Australië en een handjevol andere landen, samen goed voor zo'n 15
procent van de mondiale uitstoot, leggen zichzelf grenzen op. Maar die zijn veel minder streng dan
klimaatwetenschappers nodig achten.
Hoe groot is het gat? Gelukkig stond dat al voor de top helder op papier. In november verscheen er
een rapport over onder de vlag van UNEP, het milieubureau van de Verenigde Naties. Daaraan
schreven 25 groepen wetenschappers van allerlei landen mee, onder meer van het Nederlandse
Planbureau voor de Leefomgeving. ‘Bridging the emissions gap’, heet het optimistisch.
Daarin rekenen de wetenschappers voor dat het met zeer ingrijpende maatregelen die onmiddellijk
ingaan mogelijk is om de kans op een opwarming van minder dan twee graden onder de 33 procent
te houden. Maar dat was voor de afspraken in Durban tot stand kwamen. Die afspraken komen neer
op het ‘business as usual’-scenario in onderstaande grafiek, of hooguit de lijn die is aangegeven met
'case 1'. Klik op het plaatje en kijk er even goed naar.
HET GAT
De onderhandelaars hebben in Durban dus ondanks hun belofte een glasheldere keuze gemaakt:
voor een wereldwijde opwarming van meer dan twee graden. Hoe veel meer? Dat is moeilijk te
zeggen. De grens van twee graden is gesteld omdat daarboven vrijwel zeker allerlei terugkoppelingen
gaan optreden die de opwarming versterken. De natuur gaat dan zelf grote hoeveelheden extra
broeikasgas uitstoten, iets wat overigens nu al dramatisch zichtbaar begint te worden.
Door die versterkende kettingreactie kan de wereldwijde temperatuur deze eeuw gemakkelijk vier, vijf
of zes graden hoger worden. De poolgebieden zullen het meest opwarmen. Dat heeft allerlei
catastrofale gevolgen.
De tevreden ondertekenaars van het klimaatakkoord van Durban hebben dus in feite getekend voor
het verdwijnen van koraalriffen en de honderdduizenden diersoorten die daarvan afhankelijk zijn, een
zeespiegelstijging van meerdere meters en het uitsterven van de ijsbeer in het wild, om een paar
gevolgen te noemen. Burgers lijken zich daar vooralsnog niet druk over te maken, zelfs niet in een
land dat nu al grotendeels onder de zeespiegel ligt en de komende eeuw verder inklinkt
Opwarming van de oceanen is voornamelijk onze eigen schuld
12 juni 2012 Caroline Kraaijvanger 6
Het is al jaren een discussiepunt en dat zal het ook wel blijven, maar nieuw onderzoek bewijst
maar weer eens dat wij mensen toch echt de veroorzakers zijn van de opwarmende oceanen.
Wetenschappers van het Lawrence Livermore National Laboratory bestudeerden de opwarming van
de oceanen. Middels modellen brachten ze de opwarming van de laatste 50 jaar in kaart. Opvallend
genoeg konden deze modellen de huidige temperatuur van de oceanen enkel ‘voorspellen’ wanneer
de onderzoekers ook de stijgende uitstoot van broeikasgassen een plekje in het model gaven.
Test
“Wat wij probeerden te doen, is vaststellen of het geobserveerde patroon van opwarming door
natuurlijke variaties alleen verklaard kan worden,” legt onderzoeker Peter Gleckler uit. “Alhoewel we
meerdere tests met daarin de verschillende effecten van verschillende onzekerheden hebben
uitgevoerd, konden we geen bewijs vinden dat de gelijktijdige opwarming van de bovenlaag van alle
zeven zeeën enkel door natuurlijke variaties in het klimaat veroorzaakt wordt. En dus kan hij maar
een ding concluderen. “Mensen hebben daarin een overheersende rol gespeeld.”
Oceanen
Dat de onderzoekers ervoor kozen om de oceanen te bestuderen, is logisch. Wereldwijd zijn de
bovenste lagen van de oceanen (tot 700 meter diepte) aan het opwarmen. Gemiddeld stijgt de
temperatuur van dit water elk decennium 0,025 graden Celsius. De opwarming van de oceanen is
minder groot dan de opwarming van het aardoppervlak. Toch denken onderzoekers dat de oceanen –
vanwege de enorme hoeveelheid warmte die ze op kunnen slaan – ongeveer 90 procent van de
warmte die de aarde de afgelopen 50 jaar extra tot zich heeft genomen, bevatten.
Het is niet voor het eerst dat onderzoekers de invloed van de mens op het veranderende klimaat
proberen vast te stellen. Wel is het voor het eerst dat wordt vastgesteld hoe onzekerheden in
modellen en observaties invloed hebben op de conclusie dat mensen voornamelijk verantwoordelijk
zijn voor de opwarming van de oceanen. “We hebben de factoren die de resultaten beïnvloeden van
dichtbij bekeken. Dit onderzoek versterkt de conclusie dat een groot deel van de opwarming van de
oceanen die de afgelopen 50 jaar heeft plaatsgevonden kan worden toegeschreven aan menselijke
activiteiten.”
Bronmateriaal:
"Study: Humans are primary cause of global ocean warming" - RDmag.com